Κατηγορία: Νέα των Fellows

H τρίτη μικρού μήκους ταινία της Σοφίας Γεωργοβασίλη (SNF ARTWORKS Fellows 2020) κάνει την επίσημη πρεμιέρα του στο διαγωνιστικό τμήμα του τμήματος Generation 14plus του 72ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

Το «Μemoir of a Veering Storm» είναι μια ιστορία ενηλικίωσης που διαδραματίζεται σε ένα σχολικό 8ωρο. Η Αννα πηγαίνει στο σχολείο με τη συνοδεία της μητέρας της, λίγο πριν ξεσπάσει ένας κυκλώνας πάνω στην πόλη. Το σκάει απο το μάθημα και με τη βοήθεια του φίλου της επισκέπτονται ένα νοσοκομείο. Εκεί, θα έρθει απότομα αντιμέτωπη με την ενηλικίωσή της.

Η Μυρτώ Ξανθοπούλου, SNF ARTWORKS Fellow 2020 στο πεδίο των εικαστικώ τεχνών, λανσάρει το project ΕΚΑΤΟΚΑΡΑΤΙΕΣ στο Kickstarter.

“Οι ΕΚΑΤΟΚΑΡΑΤΙΕΣ είναι μια σειρά μικρών βίντεο, καταγραφές χειρονομιών, βλεμμάτων και αποσπασματικού λόγου. Οι καταγραφές γίνονται με το κινητό και παρουσιάζονται σαν instagram stories. Είναι ένα αρχείο των καλλιτεχνικών μου πρακτικών, αλλά και μια πειραματική φόρμα, που μου επιτρέπει να επαναδιαπραγματευτώ την υλικότητα, τη χρήση του λόγου, την επιτελεστικότητα.”

Μυρτώ Ξανθοπούλου

Μάθετε περισσότερα για τις ΕΚΑΤΟΚΑΡΑΤΙΕΣ εδώ

Αν θέλετε να υποστηρίξετε το project ΕΚΑΤΟΚΑΡΑΤΙΕΣ μπορείτε να το κάνετε ακολουθώντας το link εδω

Η Elma Gallery (NY) παρουσιάζει το Coffee Cigarettes Amore, μια νέα σειρά έργων της Κυβέλης Ζωής Στενού, αφιερωμένη στον εσωτερικό προβληματισμό σχετικά με τις συνήθειες που θεωρούνται ανθυγιεινές και τον τρόπο που δουλεύουμε μαζί τους. Ως φόρος τιμής στην ταινία του Jim Jarmusch Coffee and Cigarettes, χρησιμοποιεί επαναλαμβανόμενα σύμβολα και δομές για να αφηγηθεί την ιστορία μιας αγαπημένης καθημερινής ρουτίνας που καταλήγει να γίνει τοξική.

Οι φιγούρες και οι λεπτομέρειες της χειρονομίας σε ορισμένο πλαίσιο, παραπέμπουν σε προσωπικές αναμνήσεις και προβολές του εαυτού μας, ενώ προβάλλουν στιγμές έντασης. Η Κυβέλη απεικονίζει στιγμές κρίσης μέσα στην υποτιθέμενη ρουτίνα σε μια προσπάθεια να προσωποποιήσει τον συνδυασμό νικοτίνης, καφεΐνης και ραγίσματος της καρδιάς.

Η σειρά έργων επικεντρώνεται σε μια προσωπική ενατένιση “κακών συνηθειών” και την έλλειψη διαύγειας μέσα σε αυτές, επιμένοντας ότι η αγάπη είναι το μόνο πράγμα για το οποίο αξίζει να ζεις. Είναι η πρώτη φορά στην πρακτική της που στρέφεται στην αυτοπροσωπογραφία σε μια προσπάθεια αυτοπαρατήρησης και αναστοχασμού. Χρησιμοποιώντας τον πόνο της καρδιάς και την αναζήτηση φροντίδας του εαυτού, επιτυγχάνει μια μορφή ενδοσκόπησης μέσα στα μεταφορικά περιβάλλοντα των έργων της.

Κυβέλη Ζωή

Coffee Cigarettes Amore
3 Φεβρουαρίου – 13 Μαρτίου 2022

Εγκαίνια: Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου / 5-8 μμ

Elma Gallery
216 Plymouth st. Brooklyn, NY 11201
Τετάρτη-Σάββατο, 12-6 μμ κατόπιν ραντεβού.
607 379 3133 / www.elmanyc.com
Για περισσότερες πληροφορίες: [email protected]

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη Σοζίτα Γκουντούνα της πλατφόρμας πολιτισμού Greece in USA.

Από τις 18 Ιανουάριου έως και τις 6 Μαρτίου 2022, η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει την έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ειδύλλια Οδός», με έργα 33 καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σε σύλληψη και επιμέλεια της Μαρίας Μαραγκού.

Η «Ειδύλλια Οδός» είναι οι καλλιτέχνες και τα έργα που συνομιλούν το παρόν του παρελθόντος μας, δίχως νοσταλγία, μέσα από την χειραγώγηση των υλικών που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη: χώμα, μαλλί, καλάμια, υφάσματα, μάρμαρο, άχυρα, κλωστές και βελόνες, αργαλειοί.

Μέσα στη συνθήκη της πανδημίας, του παγκόσμιου εγκλεισμού και στην ατμόσφαιρα της απειλής του θανάτου, προσπαθούμε να ξεφύγουμε στις σκέψεις και στα όνειρα. Περιπλανιόμαστε σε μια Αθήνα δίχως κόσμο, στα μονοπάτια του Λυκαβηττού, τη Ρωμαϊκή Αγορά, τα Αναφιώτικα, πεντάμορφα στην εγκατάλειψη από περαστικούς.

Η διαφορετική αίσθηση του χρόνου, το νήμα της ιστορίας και οι ρωγμές, κοινωνικές, οικονομικές, ιδεολογικές. Οι χειραγωγήσεις της τέχνης στην συνθήκη της παγκόσμιας αγοράς και εμείς, στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα, αφουγκραζόμαστε τους αρχαίους δρόμους.

Δρόμοι σημερινοί, δρόμοι 25 αιώνων. Οδός Παναθηναίων, Τριπόδων, Λεωκορίου, Διπύλου, Ειδύλλια. Ένα πέρασμα προς τον Πειραιά, την Ελευσίνα, προς τα προάστια της πόλης, από τις Ήριες Πύλες ή την Ιερά Οδό. Εδώ, περπατούν και συζητούν πολίτες αλλά και δούλοι φορτωμένοι, καθώς και ζώα και άμαξες που μεταφέρουν την καθημερινή βρώση και την ένδυση, τα προϊόντα του εμπορίου που θα αποθηκευτούν στα λιμάνια έως ότου βρεθούν στη θάλασσα.

Μια στιγμή στον χρόνο που δημιουργεί την ανάγκη της επαναπροσέγγισης σ’ αυτό που αποκαλούμε συλλογική μνήμη της ομάδας, στον μύθο της καταγωγής που μεταβιβάζεται μέσα από τις γενεαλογίες. Η τέχνη, όπως πάντα, συντροφεύει και ενίοτε τολμά αναζητώντας νέους δρόμους μέσα από την συγκρουσιακή ατμόσφαιρα, στα ζητήματα της τέχνης και της κοινωνίας.

Οι 33 καλλιτέχνες χειρίζονται πολλά και διαφορετικά μέσα, υπερασπιζόμενοι τη βασική ιδέα ότι ο καλλιτέχνης αντανακλά την προσωπική του ματιά στο περιβάλλον στο οποίο ζει. Η ποικιλομορφία του μέσου που χρησιμοποιεί ο κάθε καλλιτέχνης αντικατοπτρίζει τις τεχνικές και λεπτομέρειες που συνιστούν κοινό τόπο. Η πόλη της Αθήνας ως τοπόσημο και η μακραίωνη ιστορία της συνδέονται με μια πληθώρα εφαρμοσμένων, πρώτων υλών. Ο κατάλογος αυτών μπορεί να εμπεριέχει:

το χώμα που μετουσιώνεται σε πηλό / τη σκληρότητα του μαρμάρου / κλωστές και υφάνσεις / υλικά της γης και της φύσης / το κεντίδι / το χαρτί / το κομψοτέχνημα

Η Ειδύλλια Οδός ακουμπά ή έστω επιθυμεί να ακουμπήσει ένα κομμάτι της ιστορίας, των ανθρώπων και του επέκεινα δια μέσου του χρόνου, αναντικατάστατου υλικού της ιστορίας και της μνήμης.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Νίκος Αλεξίου / Δημήτριος Αντωνίτσης / Ευγενία Αποστόλου / Αντώνης Βολανάκης / Lynda Benglis / Ζωή Γαϊτανίδου / Βούλα Γουνελά / Μαριάννα Ιγνατάκη / Ανέστης Ιωάννου / Ηλίας Κοέν / Θάνος Κυριακίδης [Blind Adam] / Καλλιόπη Λεμού / Βασιλική Λευκαδίτη / Ελένη Λύρα / Δέσποινα Μεϊμάρογλου / Μιχάλης Μιχαηλίδης / Ευσεβία Μιχαηλίδου / Κωνσταντίνος Παλαιολόγος / Μαλβίνα Παναγιωτίδη / Άγγελος Παπαδημητρίου / Ραϋμόνδος / Δημήτρης Ρεντούμης / Adrián Villar Rojas / Έφη Σπύρου / Δανάη Στράτου / Μάγδα Ταμμάμ / Νάκης Ταστσιόγλου / Nobuko Tsuchiya / Πάνος Φαμέλης / Μάρω Φασουλή / Σωκράτης Φατούρος / Δέσποινα Φλέσσα / Παντελής Χανδρής

Επιμέλεια:

Μαρία Μαραγκού, κριτικός τέχνης / καλλιτεχνική διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης

*H Ζωή Γαϊτανίδου, ο Ανέστης Ιωάννου, η Μαλβίνα Παναγιωτίδη, η Μάρω Φασουλή και η Δέσποινα Φλέσσα είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

—

Πληροφορίες

Ημερομηνίες: 18 Ιανουαρίου έως 6 Μαρτίου 2022

Μέρες & ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Κυριακή, 11.00 – 20.00 (τελευταία είσοδος 19.30)

Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Χώροι: Μηχανουργείο & Προαύλιο Μηχανουργείου

Γενική είσοδος: 5 ευρώ

Μειωμένο εισιτήριο (φοιτητές/άνεργοι/ΑμΕΑ): 3 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων: Ηλεκτρονικά από το  viva.gr και το δίκτυο μεταπωλητών του Ταμείου έκθεσης στην είσοδο της αίθουσας Μηχανουργείο από 11.00-19.30

Πέραν του λίπους και της πρωτεΐνης, οι άνθρωποι χρειάζονται πρωτίστως υδατάνθρακες για το μεταβολισμό τους. Ο ΠΟΥ συνιστά το 55-75% των θερμίδων που καταναλώνουμε στη διατροφή μας να προέρχεται από υδατάνθρακες. Το ψωμί μπορεί να προσφέρει κάτι τέτοιο. Είναι μια συμπαγής πηγή ενέργειας και συνιστά βασικό τρόφιμο λόγω της ευκολίας παρασκευής, αποθήκευσης και μεταφοράς του. Χρειάζεσαι ψωμί για να λειτουργήσεις. Πρέπει να δουλέψεις για να κερδίσεις το ψωμί σου. Δουλεύεις για να έχεις κάτι να πιεις, κάτι να φας, κάτι να φορέσεις και κάπου να κοιμηθείς. Όσοι έχουν εξασφαλίσει ένα μέρος για να κοιμηθούν, μπορούν να απομονωθούν. Δεν είναι όμως η απομόνωση το μειονέκτημα της ιδιωτικότητας; Επίσης, το ψωμί γίνεται σκληρό εάν μείνει εκτεθειμένο για πολλή ώρα. Αλλά αν έχεις μια πέτρα στο στομάχι σου, πρέπει ακόμα και αυτήν να τη χωνέψεις.

Συμμετέχουν: Ελένη Μπαγάκη, Carina Brandes, Αναστασία Δούκα, Francesco Gennari, Sophie Gogl, Lisa Holzer, Christian Jankowski, Jiří Kovanda, Soshiro Matsubara, Ορέστης Μαυρούδης, Μαρία Νικηφοράκη, Daniel Stempfer, Marina Sula and Philipp Timischl, a short film by Jørgen Leth and a hand axe; επιμέλεια: Severin Dünser

*Η Ελένη Μπαγάκη, η Αναστασία Δούκα, ο Ορέστης Μαυρούδης και η Μαρία Νικηφοράκη είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

—

Callirrhoë

Καλλιρόης 122
Αθήνα 117 41

27 Ιανουαρίου – 19 Μαρτίου 2022
Εγκαίνια: 27 Ιανουαρίου 2022, 6–10 μμ

Πέμπτη – Σάββαρο  4–8 μμ
και κατόπιν ραντεβού

Οι συμβολικοί «τόποι» που εξερευνά κανείς στη διαδικασία της απεξάρτησης, η αίσθηση της διαρκούς εγρήγορσης και της αναμονής «αυτού του ενός και μοναδικού πράγματος που θα επεκτείνει τη ζωή πέρα από τα όρια», όπως γράφει ο Ρ.Μ.Ρίλκε, εγγράφονται σε μια ανθολογία από εικόνες ανοιχτές σε ερμηνείες.

Με αφορμή το νέο φωτογραφικό βιβλίο ‘Cold Turkey’ της Στεφανίας Ορφανίδου, θα πραγματοποιηθεί μια ανοιχτή συζήτηση πάνω στα διαφορετικά επίπεδα της εμπειρίας του εθισμού και της περιπέτειας της απεξάρτησης από αυτόν. Μέσα από την εξιστόρηση προσωπικών βιωμάτων, θα γίνει μια προσέγγιση της σχέσης της εξάρτησης με το πένθος, της πορείας προς τη λύτρωση, της εξορίας από το φαντασιακό.

Θα συζητήσουν ο δημοσιογράφος Ματθαίος Τσιμιτάκης και η φωτογράφος-αρχιτέκτονας Στεφανία Ορφανίδου, υπό τον συντονισμό του Georges Salameh.

Facebook event
https://www.facebook.com/events/3127024047512245/?ref=newsfeed
Για την παρουσίαση
https://www.miscathens.com/cold-turkey
Για το βιβλίο
https://www.stefaniaorfanidou.com/BOOKS

Περισσότερα για
την Στεφανία – www.stefaniaorfanidou.com/
τον Ματθαίο – www.nema.media/ & tsimitakis.wordpress.com/
τον Georges – georgessalameh.blogspot.com/

*Η Στεφανία Ορφανίδου είναι SNF ARTWORKS Fellow στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Τι σημαίνει έθνος και τι συνιστά την αίσθηση του ανήκειν;

Το State of Concept ξεκινά το δημόσιο πρόγραμμα αυτής της χρονιάς, παρουσιάζοντας ένα project της Adéọlá Naomi Adérè̩mí στα πλαίσια της έκθεσης “Kapwani Kiwanga: Deposits”, η οποία θα συνεχιστεί μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 2022.

Η Adérè̩mí ερευνά μέσα από την πρακτική της, τη σημασία της γλώσσας στον αυτοπροσδιορισμό και την ταυτότητα. Γεγονός που την ώθησε να εξετάσει το 2017 τον όρο Αφροέλληνας, έναν όρο που ήρθε στη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα με μια καθυστέρηση, ακολουθώντας παρόμοιους όρους αυτοδιάθεσης άλλων Αφροευρωπαίων. Το 2018, πριν την πανδημία, η Adéọlá Naomi Adérè̩mí μαζί με την Jackie Abhulimen πήραν συνεντεύξεις από Αφροέλληνες πολίτες και κατοίκους, συζητώντας ιδέες γύρω από τον ρατσισμό, την ταυτότητα, την οικοδόμηση του έθνους αλλά και τις απόψεις τους σχετικά με αυτόν τον νεοσύστατο όρο, σε ένα νέο φιλμ το οποίο είχαμε την τιμή να στηρίξουμε. Με μεγάλη μας χαρά παρουσιάζουμε το φιλμ στο κοινό, σε μια περίοδο όπου παρατηρείται στην ελληνική κοινωνία αύξηση του μεροληπτικού λόγου, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, και μετά από δύο χρόνια παγκόσμιας πανδημίας που έχουν αυξήσει τις εθνικιστικές τάσεις τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η διαδικτυακή προβολή του φιλμ θα γίνει την Πέμπτη 20 Ιανουαρίου και ώρα 19:00 μέσω Facebook live stream του State of Concept Athens, ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση με τους Jerome Kaluta, Jessica Anosike και Adéọlá Naomi Adérè̩mí.

Διαβάστε παρακάτω ένα απόσπασμα από το σημείωμα της δημιουργού:

Αυτό το φιλμ εξερευνά τις ιστορίες των συμπολιτών μας, ένα πορτραίτο Μαύρων Ελλήνων, η ιστορία των Αφροελλήνων/ίδων δοσμένη από τους ίδιους και τις ίδιες. Στο φιλμ, οι Αφροέλληνες/ίδες αναλαμβάνουν την κυριότητα των ιστοριών τους με τόλμη και θάρρος, καθώς σας προσκαλούν όλους μέσα στις ζωές και τις εμπειρίες τους.

Συντελεστές:
Videographer: Άγγελος Μπαράι
Editor: Γεύη Δημοτρακοπούλου
Σχεδιασμός: Danielle Rosales
Μετάφραση: Ανδρομάχη Παπαϊωάννου
Παραγωγός και σκηνοθέητς: Adéọlá Naomi Adérè̩mí MPH, FRSA

Η ταινία “I am Afro Greek: Black portraiture in Greece” υποστηρίχτηκε από την State of Concept Athens.

Η έκθεση “Deposits” υποστηρίχτηκε από το Institut Français.

*O Άγγελος Μπαράι είναι SNF ARTWORKS Fellow 2021 στο πεδίο των εικαστικών.

Η πρόσφατη εντατικοποίηση της χρήσης των ψηφιακών μέσων στην εργασία, την εκπαίδευση, την επικοινωνία & τις τέχνες, αντηχεί ακόμη ως αλλαγή παραδείγματος της ανθρωπολογικής εμπειρίας του προσωπικού χώρου. Καθώς ο χώρος καθίσταται υβριδικός με κάθε τρόπο (αναλογικός/ψηφιακός, δημόσιος/ιδιωτικός, υλικός/φαντασιακός, φανερός/μυστικός, θραυσματικός/συνεχής), η συρρίκνωση του δημόσιου χώρου που αντιστοιχεί στα υποκείμενα, η επικυριαρχία του χώρου εργασίας στην κατοικία και η παράλληλη αύξηση των ενοικίων της πόλης, εντείνουν την αίσθηση εγκλωβισμού εντός μιας επιτηρούμενης ζώνης, όπου νιώθουμε όλο και πιο έκθετες/α/οι. Παράλληλα ωστόσο, και κυρίως μέσα από τον τρέχοντα διαθεματικό & συμπεριληπτικό φεμινιστικό λόγο, η διεκδίκηση μιας άλλης ορατότητας συνεχίζει να αναδεικνύει νέες χωρικές εμπειρίες, αλλά ίσως και μια ιαματική έννοια ορίου, τόσο ως επιφάνεια γειτνίασης όσο και ως ακμή οχύρωσης. To MUTE είναι το τρίτο έργο της COCHLEA res & της Γεωργίας Παΐζη που διερευνά τα συναισθησιακά όρια της θέασης και της ακρόασης, σε μια σειρά από έργα γύρω από τη χειρονομία, την προφορική αναμετάδοση, τη διάσπαση της προσοχής, την κυριολεξία και τη μεταφορά.

Ποιο είναι το ίχνος του χορού όταν δεν είναι χορός; Αντιστρέφοντας το βασικό ερώτημα των Προφορικών Χορών (AUX studio, επιχορηγήσεις ΥΠΠΟΑ 2020-21), όπου ο ακροατής παρακολουθούσε σε live streaming την προφορική αναμετάδοση 6 σόλι μέσα από ένα στούντιο ηχοληψίας χωρίς εικόνα, το MUTE αναζητά το ίχνος της μουσικής όταν μας στερείται η μουσική, στις εφήμερες μετατοπίσεις που υφίσταται ο άδειος χώρος όταν το πολύ πρόσφατο παρελθόν και το πολύ άμεσο μέλλον αλλεπικαλύπτονται, και το σώμα είναι παντού.

Το νέο project της COCHLEAres, MUTE/gallerie view, διερευνά τα συναισθησιακά όρια της θέασης και της ακρόασης, το ίχνος του ήχου, τη χειρονομία, και τις εφήμερες μετατοπίσεις που υφίσταται ο άδειος χώρος όταν το πολύ πρόσφατο παρελθόν και το πολύ άμεσο μέλλον αλλεπικαλύπτονται, και το σώμα είναι παντού.

Τέσσερις χορευτές με ασύρματα ακουστικά σε τέσσερις πλατφόρμες των 9τμ, ανταποκρίνονται σε τέσσερα διαφορετικά ηχοτοπία. Ομάδες των 12 θεατών εναλλάσσονται στον χώρο ανά 40λ. Οι θεατές μπορούν να περιηγηθούν ή να καθίσουν, παρακολουθώντας τα τέσσερα αυτά σόλι είτε σε απόλυτη σιωπή (φορώντας ωτασπίδες που τους παρέχονται στην είσοδο) είτε συνδέοντας δικά τους ενσύρματα ακουστικά σε ένα από τα τέσσερα καλώδια ήχου που βρίσκονται στον χώρο. Μια πέμπτη πλατφόρμα και ένα κανάλι ήχου παραμένουν στη διάθεση του κοινού.

Haus N Athen
Καΐρη 6, Αθήνα 10551
2ος όροφος

https://fb.me/e/1L1qOElNc

χορεύουν
Κατερίνα Δελακούρα
Λίνα Βεργοπούλου
Έλτον Πέτρη
Αυγουστίνος Πότσιος

χορογραφία Γεωργία Παΐζη
μουσική επιμέλεια & performance Jeph Vanger
βίντεο/φωτογραφίες Ιάσωνας Αρβανιτάκης
οργάνωση & εκτέλεση παραγωγής Delta-Pi

• παραστάσεις •
στο Haus N Athen
Τετάρτη 26/1
Παρασκευή 28/1
Κυριακή 30/1
Τρίτη 1/2

• booking link •
www.cochleares.com/mute
είσοδος ελεύθερη

Με την οικονομική στήριξη του Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού & τη φροντίδα της ARTWORKS

*H Γεωργία Παΐζη, ο Jeph Vanger και ο Έλτον Πέτρη είναι SNF ARTWORKS Fellows

Η sci-fi video-opera από τα ΦΥΤΑ κάνει την πρεμιέρα της στην Αθήνα με δύο προβολές, μετά από μια sold out παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Την προβολή θα ακολουθήσει Q&A με τ@ συντελεστ@ της ταινίας.

Οι αγώνες του Ορφέα, του πρώτου γκέι πρωθυπουργού της Ελλάδας, ενάντια στην πατροπαράδοτη Ιστορία καταπίεσης “Live Your Myth in Greece”. Η πρώτη ελληνόφωνη queer όπερα, ένα μεταμοντέρνο πειραματικό έργο, με στοιχεία μπαρόκ μελοδράματος, DIY κολάζ, ποστ-ίντερνετ αισθητικής, εικονικής πραγματικότητας. Αφιερωμένη στη μνήμη της ακτιβίστριας “Zackie Oh!”

Μια ρετρο-φουτουριστική ιστορία ουτοπικών οραμάτων, ιδεολογικών συγκρούσεων, υπερφυσικών ηγετών και απολυταρχικού θεάματος. Κυβερνοπάνκ κουήρ πειρατές ενάντια σε αφομοιωμένα γκέι μεγαλοστελέχη. Επανάσταση και ρεφορμισμός. Λογική και ενσυναίσθηση. Οι πολιτικές των ταυτοτήτων αναμετριούνται με τα όρια τους στο επισφαλές πεδίο της μετα-διαδικτυακής εποχής μέσω μιας σύγχρονης διασκευής του μύθου του Ορφέα.

Ο πρώτος (ανοιχτά) ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός της Ελλάδας αγωνίζεται να διατηρήσει την κληρονομιά της ιστορίας των ΛΟΑΤΚΙ κινημάτων στην εποχή της μετα-αλήθειας και της alt-right δυστοπίας. Ο παράλογος αλγόριθμος του συλλογικού ασυνείδητου και η αβάσταχτη παρακαταθήκη του “Live Your Myth in Greece” αποδεικνύονται ακλόνητα εμπόδια. Θα παράσχει άραγε μια εναλλακτική λύση η φιλελεύθερη Ευρώπη με την λεγόμενη «ελευθερία του λόγου» της ή θα αντιπροτείνει απλά ένα νεοσυντηρητικό αφήγημα περί «σύγκρουσης πολιτισμών»;

Ταλαντευόμενη ανάμεσα στο οπερατικό μελόδραμα, το queer DIY κολάζ, τα φαντάσματα των 80s και την αισθητική της εικονικής πραγματικότητας, η ταινία επιχειρεί την καλειδοσκοπική αποτύπωση ενός αναστοχασμού πάνω στην πολιτική καθαρότητα, τις εναλλακτικές ιστορικές αφηγήσεις και τη θεσμική κριτική. Το αναπόφευκτο της τεχνο-ουτοπίας φαίνεται ότι έχει μετατραπεί από μετα-ανθρώπινη αντι-ουσιοκρατική ελπίδα σε deepfake αποκάλυψη. Στο τέλος, η μελαγχολία, το τραύμα και η απελπισία είναι τα μόνα υπολείμματα (και ίσως όπλα) στο μελανιασμένο σώμα των πολιτικών κινημάτων
Η όπερα είναι επηρεασμένη από και αφιερωμένη στη μνήμη τ@ Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh!, ​​περφόρμερ και ακτιβιστή, που δολοφονήθηκε το 2018 στο κέντρο της Αθήνας.

Μια παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
www.orfeas2021.com

19 & 26 Iαν. 2022 – 21.30
Διάρκεια: 111′
Είσοδος: €7/€5 (μειωμένο)
Προπώληση από τις 13.01.2021 στα ταμεία της Ταινιοθήκης
Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους

Η σειρά προβολών Projections εξετάζει την απροσδόκητη εξέλιξη ελάχιστων και αποσπασματικών αφηγήσεων. Τα επιλεγμένα έργα χρησιμοποιούν μία λιτή αλλά υποβλητική γλώσσα και συνδυάζουν διαφορετικές γενιές, καταβολές και ύφη. Κάθε ημέρα δύο βίντεο προβάλλονται ταυτόχρονα. Η παρουσίαση των οκτώ βίντεο σε ζεύγη αποσκοπεί στην ανάδειξη της αμοιβαίας επιρροής που ασκούν στην κατανόηση του άλλου, πέραν της σχέσης ανάμεσα στα έργα και τον θεατή. Η αντιστοίχιση προκύπτει βάσει των συμπληρωματικών τους χαρακτηριστικών, τόσο από άποψη μορφής όσο και περιεχομένου, ως μία απόπειρα επισήμανσης της επιρροής του συσχετισμού και της χειραγώγησης στην αντιληπτική διαδικασία. Η σειρά προβολών Projections διερευνά τις πτυχές δυσφορίας της ίδιας της διαδικασίας της θέασης, εστιάζοντας στην αντίφαση μεταξύ αυτού που βλέπουμε και αυτού που το Εγώ θέλει να δει.

Καλλιτέχνες: Luca Bolognesi, Anna Valeria Borsari, Maria Friberg, Bruno Muzzolini, John Smith, Fani Zguro, Νάσια Καλαμάκη, Ορέστης Μαυρουδής
Διάρκεια προβολών: 20.01.2022-23.01.2022, 19:00-22:00

*Ο Ορέστης Μαυρούδης είναι SNF ARTWORKS Fellow

Πρόγραμμα προβολών:

20.01.2022, 19:00-22:00

Anna Valeria Borsari
Il testimone
1976-1977
Φιλμ Super 8 μεταγραμμένο σε ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, με ήχο
3 λεπτά

Fani Zguro
Let me see your eyes
2009
Ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, χωρίς ήχο
47 δευτερόλεπτα

–

21.01.2022, 19:00-22:00

John Smith
Om
1986
Φιλμ 16 εκ. μεταγραμμένο σε ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, με ήχο
4 λεπτά

Luca Bolognesi
Smiler #2
2008
Ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, χωρίς ήχο
8 λεπτά, 16 δευτερόλεπτα

–

22.01.2022, 19:00-22:00

Νάσια Καλαμάκη
Ci si prova
2016
Ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, με ήχο
2 λεπτά, 26 δευτερόλεπτα

Bruno Muzzolini
Wolf
2008
Ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, χωρίς ήχο
4 λεπτά, 37 δευτερόλεπτα

–

23.01.2022, 19:00-22:00

Ορέστης Μαυρουδής
Clap hands
2010-2018
Ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, με ήχο
3 ώρες, 2 λεπτά, 11 δευτερόλεπτα

Maria Friberg
No time to fall
2001
Ψηφιακό βίντεο
Έγχρωμο, με ήχο
5 λεπτά, 43 δευτερόλεπτα

“Η πρώτη, τελευταία και παντοτινή μπιενάλε του Ψηλορείτη” είναι ένα εκθεσιακό πείραμα του επιμελητή και ιστορικού τέχνης Σταμάτη Σχιζάκη που αποσκοπεί στην δημιουργία μιας πλατφόρμας σύγχρονου πολιτισμού της υπαίθρου. Το εν λόγω εγχείρημα ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2017 ενώ έως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί εννιά επεισόδια με τη συμμετοχή των καλλιτεχνών: Φοίβη Γιαννίση, Κατερίνα Κατσιφαράκη, Παναγιώτης Λουκάς, Ίρις Λυκουριώτη (Αρχιτέκτονες της Φάλαινας), Γιώργος Ξένος, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Ρένα Παπασπύρου, Έφη Σπύρου, Μαρία Τσάγκαρη και Παντελής Χανδρής.

Τα επεισόδια αυτά αποτελούνται από καλλιτεχνικές δράσεις και εφήμερες εγκαταστάσεις που σχεδιάζονται από τους καλλιτέχνες και υλοποιούνται από τον επιμελητή σε άτακτα χρονικά διαστήματα στη διαδρομή για την κορυφή Τίμιος Σταυρός αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του Ψηλορείτη. Η μοναδική αυτή συνθήκη που παρέχει ένα απομονωμένο, επιβλητικό και δυσπρόσιτο φυσικό τοπίο επιτρέπει ένα αυθεντικό καλλιτεχνικό πειραματισμό, ενώ παρέχει το χωρικό και χρονικό πλαίσιο για τη σύλληψη, τον σχεδιασμό και την πιθανή υλοποίηση έργων τέχνης που φέρνουν αντιμέτωπη την ανθρώπινη ψυχή με τη φύση.

Οι δράσεις αυτές έως τώρα περιλαμβάνουν σχέδια, ποίηση, φωτογραφίες, γλυπτά και άλλα αντικείμενα τα οποία καταγράφονται και παρουσιάζονται στο κοινό μέσα από μικρές εκδόσεις, ενώ στον τόπο υλοποίησης δεν μένει τίποτα πέρα από ίχνη. Η έκθεση στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου επιδιώκει τη γνωστοποίηση του εγχειρήματος στο ευρύτερο κοινό παρουσιάζοντας για πρώτη φορά έργα, απομεινάρια και τεκμήρια από τις δράσεις που έχουν έως τώρα πραγματοποιηθεί. Η πρώτη, τελευταία και παντοτινή μπιενάλε του Ψηλορείτη είναι ακόμα σε εξέλιξη.

Η διάρκεια της έκθεσης είναι 16/12/2021 έως 16/02/2022

Την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου στις 19:00 θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες και τον επιμελητή.

Στα εγκαίνια και την εκδήλωση θα τηρηθούν όλα τα υγειονομικά μέτρα.

Η έκθεση H πρώτη, τελευταία και παντοτινή μπιενάλε του Ψηλορείτη στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΝΥΜΦΩΝ 3, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ +30 6976974000
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΩΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18:00-20:00

*Η Μαρία Τσάγκαρη και η Μαλβίνα Παναγιωτίδη είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

Η K-Gold Temporary Gallery σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου παρουσιάζει από τις 11 Δεκεμβρίου 2021 έως τις 6 Μαρτίου 2022, την έκθεση “RADIUM PALACE” στην Αγία Παρασκευή Λέσβου, σε επιμέλεια του Νικόλα Βαμβουκλή.

Η έκθεση περιλαμβάνει το έργο δεκαέξι καταξιωμένων καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό (γλυπτά, φωτογραφίες, βίντεο, μουσική, περφόρμανς και αρχειακό υλικό), ενώ δανείζεται τον τίτλο της από το θρυλικό ξενοδοχείο θερμοπηγών Κουρτζή που χτίστηκε το 1911 στη Μυτιλήνη, ως ένας χώρος θεραπείας και αναψυχής. Πρόκειται για ένα μεγαλόπνοο εγχείρημα με σκοπό την ανάπτυξη ιαματικού τουρισμού στο νησί, που ωστόσο είχε πολύ σύντομο βίο, αφού κάηκε ολοσχερώς λίγο μετά την κατασκευή του.

Η έκθεση “RADIUM PALACE” εστιάζει στη σωματικότητα και στη μεταβαλλόμενη έννοια της φροντίδας μέσα από σύγχρονες πολιτισμικές πρακτικές και συναισθηματικές εμπειρίες. Προτείνει εναλλακτικές μεθόδους τόνωσης, διαλογισμού και αποσυμφόρησης σε μια περίοδο που η τεχνολογία, ιδίως μετά από τους περιορισμούς της COVID-19, έχει επεκτείνει σημαντικά τα όρια του φυσικού σώματος. Τέλος, φέρνει στην επιφάνεια καίρια ζητήματα τα οποία αφορούν τόσο στην επανάχρηση υλικών αγαθών, όσο και στην ανασημασιοδότηση παγιωμένων ιδεών στο πέρασμα του χρόνου.

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες επανεξετάζουν την οπτική μας για τη συλλογικότητα και την επαφή, επισημαίνοντας πως η τέχνη και η δημιουργικότητα αποτελούν θεραπευτικά εργαλεία για την ανάπτυξη ενός συμβιωτικού μέλλοντος. Τα έργα τους διερευνούν τη σχέση ανάμεσα στην ευεξία και την ανθρώπινη επινοητικότητα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής ενδυνάμωσης και επικοινωνίας.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: John Baldessari, Κώστας Βαλιουτής, Lynda Benglis, Λυδία Δαμπασίνα, Μιλτιάδης Δίγκας, Mario Fantin, Kata Geibl, Bianca Otilia Ghiuzan, Saskia Janssen, Γεωργία Κοτρέτσος, András Ladocsi, Kali Malone, Sarah Michelle Riisager, Bárbara Wagner & Benjamin de Burca, Erwin Wurm, Μάρω Φασουλή

ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
-Σάββατο 11 Δεκεμβρίου, 19:00 στην K-Gold Temporary Gallery: O DJ Χαράλαμπος Κουρκούλης aka Photoharrie, δημιουργεί ένα μοναδικό μουσικό περιβάλλον στον αύλειο χώρο. Παράλληλα, ο χορευτής Άγγελος Παπαδόπουλος παρουσιάζει μια μακράς διαρκείας δράση από επαναλαμβανόμενες χειρονομίες και πόζες, σε διάδραση με τα έργα και τους επισκέπτες.

-Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, 11:30 στο Eressian Hotel & Hammam Spa: Αναγνώσεις κειμένων από καλλιτέχνες που συντονίζει η ηθοποιός Γεωργία Ξηρού, με συνοδεία χαλαρωτικών αφεψημάτων. Το ξενοδοχείο λειτουργεί ως χώρος δορυφόρος της έκθεσης και φιλοξενεί επιλεγμένα έργα. Συνδυάστε την επίσκεψη σας στην Ερεσό με μια θεραπεία στο παραδοσιακό χαμάμ ή ένα μασάζ.

Ένας δίγλωσσος κατάλογος (ελληνικά/αγγλικά) συνοδεύει την έκθεση με συνεισφορές από τους Alain de Botton, John Armstrong, Νίκο Λαμπρόπουλο και Μαρία Τσιτιμάκη.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Εγκαίνια: Σάββατο 11 Δεκεμβρίου, 19:00
Ωράριο λειτουργίας: Σάββατο-Κυριακή, 15:00-20:00

Eίσοδος ελεύθερη, μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης, ενώ θα πραγματοποιείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας. Υποχρεωτική η χρήση μάσκας.

Διεύθυνση: Αγία Παρασκευή, 81102 Λέσβος
Τηλέφωνο: 6942202222
Website: kgoldtemporarygallery.tumblr.com
E-mail: [email protected]
Social Media: @kgoldtemporarygallery

Κ-GOLD TEMPORARY GALLERY
Η K-Gold Temporary Gallery ιδρύθηκε το 2014 στη Λέσβο με στόχο να φέρει το ευρύ κοινό σε επαφή με τη σύγχρονη τέχνη μέσα από εκθέσεις, περφόρμανς, εκδόσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα. Έχει παρουσιάσει το έργο καταξιωμένων καλλιτεχνών όπως Joan Jonas, Bas Jan Ader, Lucy+Jorge Orta, Ana Mendieta, Μαρία Παπαδημητρίου και Ηλία

*Ο Νικόλας Βαμβουκλής, η Μάρω Φασουλή και ο Άγγελος Παπαδόπουλος είναι SNF ARTWORKS Fellows

Πως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι παιδικές ζωγραφιές και χειρονομίες ως δημόσια τέχνη και γιατί; Ποια θα μπορούσε να είναι η σχέση τους με την αισθητική και τα εργαλεία του γκράφιτι; Όταν δημιουργούμε δημόσια έργα τέχνης, πώς οικειοποιούμαστε/μοιραζόμαστε έναν χώρο ή/και αλληλεπιδρούμε με τις κοινότητες που τον βιώνουν καθημερινά; Τι είναι ένα εννοιολογικό σχέδιο, τι είναι ένα αναπαραστατικό και τι είναι ένα αντίγραφο; Ποια είναι η σχέση, απόσταση ή/και η ιεραρχία μεταξύ σκαριφημάτων, ταγκς, γκραφίτι, τοιχογραφιών και δημόσιων έργων τέχνης;

Σκεπτόμενος πώς οικειοποιούμαστε ή μοιραζόμαστε δημόσιο χώρο ως τοιχογράφοι, ο Αλέξανδρος Σιμόπουλος ζήτησε από τα παιδιά 4ου νηπιαγωγείου Αγίου Νικολάου στην Κρήτη να συνεργαστούν μαζί μου. Τα κάλεσε να δημιουργήσουν τα δικά τους σχέδια/ δηλώσεις για την πρόσοψη του σχολείου τους. Παίρνοντας τον ρόλο του εργαλείου τους, απλώς αναπαρήγαγε, μεγένθυνε και ζωγράφισε τα σχέδιά τους στον τοίχο. Κανένα σχέδιο ή ιδέα δεν απορρίφθηκε ή τροποποιήθηκε. Όλα μοιράζονται τον ίδιο χώρο στον τοίχο. Πρόσθεσε επίσης ένα από τα δικά μου σχέδια, που έφτιαξα αρχικά το 1994 (όταν ήμουν στην ηλικία τους) και ξαναβρήκε πρόσφατα φυλαγμένο στην αποθήκη του μητρικού/πατρικού μου σπιτιού.

Τα αιτήματά μας, ακρυλικά σε τοίχο, 12x12m, 2021
4ο Νηπιαγωγείο Αγίου Νικολάου, Άγιος Νικόλαος, Κρήτη

Ανάθεση του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Αγίου Νικολάου για “Το Πνεύμα της Σκάλας”
Επιμέλεια Θεόφιλος Τραμπούλης και Ελένη Κούκου
Ευχαριστώ τον Χάρη Αλεξάκη και την Γεωργία Καλύβα

Λίγο πριν την ολοκλήρωση του επετειακού έτους 2021, η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει δωρεάν στην GNO TV, από τις 10 έως και τις 20 Δεκεμβρίου, τρεις παραγωγές που δημιουργήθηκαν με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Από το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής της ΕΛΣ παρουσιάζεται το δίπτυχο όπερας και χορού Δέσπω – Ελληνικοί χοροί, από την Εναλλακτική Σκηνή παρουσιάζεται η παραγωγή Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον Γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι, ενώ παράλληλα στο πλαίσιο αυτό κάνει την πρεμιέρα της μια σημαντική ανάθεση των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων και του Μπαλέτου της ΕΛΣ, το video dance Miniatures for Revolution. Το αφιέρωμα υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Το video dance φεστιβάλ Μινιατούρες για την Επανάσταση αποτελεί τη νέα παραγωγή των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ. Με αφορμή την ιδέα της επανάστασης, πέντε νέοι συνθέτες και πέντε νέοι χορογράφοι συνεργάστηκαν και δημιούργησαν έργα μουσικής και χορού σύντομης διάρκειας, τις Μινιατούρες. Οι Μινιατούρες αποτυπώθηκαν σε πρωτότυπα βίντεο και έρχονται στην οθόνη της GNO TV. Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Μπαλέτο και τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ. Στην παραγωγή συμμετείχαν επίσης πέντε κινηματογραφιστές καθώς και νέοι επαγγελματίες χορευτές.

Καλλιτεχνικός σχεδιασμός δράσης:
Εκπαιδευτικές & Κοινωνικές Δράσεις ΕΛΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος, Διευθυντής Μπαλέτου ΕΛΣ

—

I. haul

Η μνήμη μεταφέρεται διαμεσολαβημένη από γενιά σε γενιά. Η σχολική δομή αποτελεί τον φορέα που παραδίδει την ιστορία και κατασκευάζει αφηγήσεις. Με αφετηρία την ανάγνωση της εικονογραφίας του 1821 και βαφτίζοντας μινιατούρα την υλικότητα της μνήμης, πέντε χορεύτριες ενταγμένες σε ένα σχολικό περιβάλλον ζωντανεύουν ένα ταμπλό βιβάν μιας συλλογικής μνήμης. Μέσα από παλμικές αναδιπλώσεις* και ανακατατάξεις στο σώμα και με μια προοδευτική εκδήλωση απείθαρχων φωνών, αναζητούνται οι σημερινές παραλλαγές του κοινωνικού σώματος που βρίσκεται σε επαναστατική κατάσταση. Αν το σχολείο είναι ο σπόρος διαδοχικών διχοτομήσεων, το ενιαίο σώμα αντίστασης που διαμορφώνεται είναι έτοιμο να μεταβληθεί σε ένα κατοπτρικό είδωλο, ως σημείο των καιρών.

(* στη στρατιωτική ορολογία, ο όρος αναδιπλώνω σημαίνει υποχωρώ και συμπτύσσω.)

Θερμές ευχαριστίες εκφράζονται προς τους κ.κ. Νικόλαο Κακλαμάνο, Μαρία Θάνου, Μαρία Μαρκεσίνη, Πανίνα Καρύδη, Άρτεμη Φλέσσα, Νεφέλη Παπαδημούλη.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου 2021 στο Στρογγυλό Σχολείο στον Άγιο Δημήτριο Αττικής.

Χορογραφία, σκηνοθεσία: Βάσια Ζορμπαλή
Mουσική: Σταύρος Μαρκόνης
Κινηματογράφηση, μοντάζ: Αντιγόνη Δαβάκη
Κοστούμια: anomia
Βοηθός σκηνοθέτριας: Εύη Ψάλτου
Χορεύτριες: Δάφνη-Μαρία Δούλη-Γκότση, Κωνσταντίνα Λιόντου, Ναταλία Μπάκα, Θεανώ Ξυδιά, Μαρία Παπακωνσταντίνου
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Σοφία Ζαφειρίου (βιολί), Γιαν Εκορσάρ (τσέλο), Μανώλης Χριστοδούλου (κανονάκι), Έλσα Στουρνάρα (ακορντεόν), Γιάννης Τίκωφ (κοντραμπάσο), Αλεξάνδρα Μπαλάντινα (νταφ, μπεντίρ, τόμπακ) Ηχοληψία: Κώστας Μπώκος – Studio 19
Μείξη ήχου, mastering MD: Recording Studio, Νίκος Μιχαλοδημητράκης

Φωτογραφία: Αντιγόνη Δαβάκη

II. KADIN – Μινιατούρα για την Επανάσταση

Εμμονικά μοτίβα διακόπτονται διαρκώς από τη βιαιότητα των μουσικών οργάνων.
Επιθετικά συμβάντα διαταράσσουν τη συνεχή ροή των πραγμάτων.
Συνεχές.
Μετά συμβάν.
Μετά συνεχές.
Μια αλληλουχία που δεν ολοκληρώνεται, μόνο περιστρέφεται σαν σπείρα.
Επανάσταση;

Σώματα παγιδευμένα στον προσωπικό τους χώρο πασχίζουν να εκφραστούν.
Η ατομική απομόνωση διακόπτεται και τα σώματα ακουμπούν το ένα το άλλο.
Ασυγχρονία.
Μετά μαζί.
Μετά ξανά ασυγχρονία.
Ένας διαρκής αγώνας για επικοινωνία, ο οποίος μοιάζει συνεχώς να αποτυγχάνει.

Έξι γυναικείες φωνές μιλούν για την επανάσταση.
Δεν ψάχνουν νοήματα και ορισμούς.
Μόνο μουρμουράνε, προσπαθώντας εναγωνίως να αρθρώσουν τις προσωπικές τους ιστορίες.

Έξι χορεύτριες, κόντρα στο κυρίαρχο εθνικό αφήγημα που επικεντρώνεται σε ηρωικά και στρατιωτικά κατορθώματα, αναδεικνύουν τη γυναικεία δύναμη, το γυναικείο σώμα, τη γυναικεία φωνή. Αποκαλύπτουν την ευαλωτότητα και ευθραυστότητα της προσωπικής τους επανάστασης, ενός αγώνα που δεν τροφοδοτεί τον ιστορικό διχασμό αλλά επενδύει στην αλληλεγγύη και την πολιτισμική εγγύτητα των λαών.

(kadın = γυναίκα στα τουρκικά)

Τα κείμενα έγραψαν: Λαμπρινή Γιώτη (σουηδικά), Έφη Ψιαχούλια(μπαμπάρα, μετάφραση Φοντέ Σεϋντί), Βικτωρία Τάσκου (τουρκικά, μετάφραση Μπέρκερ Μπασματζί), Ρεμπέκκα Ουόλφ (φαρσί, μετάφραση Αράς Γιαζντάνι), Μαίη Αγγελάκη (ελληνικά) και Έλσα Στουρνάρα (ελληνικά).

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 11 Απριλίου 2021 στο παρασκήνιο της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Χορογραφία: Νίκος Καλύβας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκης
Σκηνικά: Αντιγόνη Βαφειάδη
Κοστούμια: Άγγελος Μπράτης
Βίντεο: Γρηγόρης Μορίκης
Φωτισμοί: Κομνηνός Κουσιέρας
Χορεύτριες: Αλεξάνδρα Γεωργοβασίλη, Ελίνα Δεμιρτζιόγλου, Δάφνη Δούλη, Ναταλία Μπάκα, Σοφία Πουχτού, Μαρίνα Τσαπέκου Συμμετείχαν επίσης: Χριστιάνα Φελούκα, Ανν-Κριστίν Σωφρονίου, Ρεμπέκκα Ουόλφ
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Λαμπρινή Γιώτη (φωνή, νικελάρπα), Έφη Ψιαχούλια (αφρικανική κόρα), Έλσα Στουρνάρα (ακορντεόν), Μαίη Αγγελάκη (κρητικό λαούτο), Ρεμπέκκα Ουόλφ (βιολί), Βικτωρία Τάσκου (γιαϊλί ταμπούρ), Μάρθα Παπαδόγιαννη (τσέλο), Μοχάμεντ Αλαμπνταλί (νταφ)
Κομμώσεις, μακιγιάζ: Ελένη Νικολά
Ηχοληψία, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος – Studio 19

Φωτογραφία: Γρηγόρης Μορίκης, Αντιγόνη Βαφειάδη

III. FUGA

Σε ένα περιβάλλον φθαρμένο από τον χρόνο, ερχόμαστε αντι-μέτωποι με μια καθολικά φυσική ροπή των σωμάτων και του πνεύματος, αυτών που, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, ενστικτωδώς αντιδρούν και διαδρούν προς μια κατεύθυνση χαραγμένη από τις επιταγές της εκάστοτε ιστορίας. Στις παρούσες επιταγές, δύο πολεμίστριες του κοντινού μέλλοντος ξυπνούν εξερευνώντας το stretto της ανθρώπινης επαναληπτικής συμπεριφοράς στο βάθος του χρόνου. Η FUGA είναι μια σύντομη ιστορία γέννησης, στάσης και άτακτης φυγής.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 4 Απριλίου 2021 στο Πάρκο Λιπασμάτων Δραπετσώνας.

IV. ΧΘΩΝ

Η χορογραφία αυτή δημιουργήθηκε με αφορμή την επανάσταση, την τώρα, την τότε, την όποτε, την αυριανή, αυτή που σου μάθανε, εκείνη που υπάρχει στη φαντασία σου και εκείνη που δεν έχεις φανταστεί ακόμα, τη μέσα σου, την έξω σου, τη γύρω σου.
Αποτελεί μια γρήγορη αναφορά σε όλες αυτές τις επαναστάσεις, με σύμμαχο την κίνηση αλλά και εικόνες που μελετήθηκαν και αποτυπώθηκαν, σαν ένα γρήγορο πέρασμα στιγμών.
Πηγή έμπνευσης για το μουσικό μέρος του έργου αποτέλεσαν τα δημοτικά και τα κλέφτικα δημοτικά τραγούδια της περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης. Ο μιμητικός τους χαρακτήρας, δύο κοινά στολίδια που εμφανίζονται εκτενώς στα «γυρίσματα» των τραγουδιστών αλλά στην πιο απογυμνωμένη τους μορφή, συνθέτουν ένα ηχητικό περιβάλλον όπου το εμείς υπερβαίνει το εγώ.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου 2021 στη Στοά του Παναθηναϊκού Σταδίου με την άδεια της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και Κυκλάδων και την υποστήριξη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Τα δικαιώματα επί των απεικονιζόμενων μνημείων ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (ν. 3028/2002). Το Παναθηναϊκό Στάδιο (Στοά) υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Χορογραφία: Μυρτώ Γράψα
Μουσική: Σταμάτης Πασόπουλος
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Κωστούρος
Επιμέλεια κοστουμιών: Δήμητρα Βλάχου, Μυρτώ Γράψα
Χορεύτριες: Στέλλα-Γιασμίν Παγιάτη, Σεβαστή Ζαφείρα
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Σταύρος Παπακυρίτσης (ούτι), Χρήστος Σύγγελος (ούτι), Χουσεΐν Μπαντράν (ούτι), Σεράυ Γιαλτσίν (ούτι, φωνή), Σάββας Κουδουνάς (πολίτικη λύρα), Σιντ Κάρμο (τάρχου), Βικτωρία Τάσκου (γιαϊλί ταμπούρ), Γκυγιώμ Ζουινιέ (κλαρίνο)
Μακιγιάζ: Δήμητρα Βλάχου, Μυρτώ Γράψα
Κάμερα: Δαμιανός Αρωνίδης
Μοντάζ: Πάνος Κωστούρος
Ηχοληψία, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος – Studio 19
Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Άννα Παπαθανασίου
Βοηθός παραγωγής: Δήμητρα Βλάχου
Παραγωγή: Edit59

Φωτογραφία: Πάνος Κωστούρος

V. BATTLE OF FISHES

Έξι γυναικεία σώματα αιωρούνται, αναγνωρίζουν και αγγίζουν, συναντιούνται και χορεύουν έναν ανάλαφρο χορό. Η τεχνητή διακοπή της κίνησης δημιουργεί την ψευδαίσθηση της παλινδρόμησης των σωμάτων στον αέρα, σε μια προσπάθεια αποτύπωσης της παρέκκλισης και της αντίστασης στη βαρύτητα. Το BATTLE OF FISHES είναι ένα συνάθροισμα από στιγμιότυπα, εκτοπισμένους χάρτες, τεχνολογίες και σώματα, ρυθμούς και κατακερματισμένες τοποθεσίες.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαΐου 2021.

Θερμές ευχαριστίες εκφράζονται προς τον Δήμο Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης.

Χορογραφία, σκηνοθεσία, επιμέλεια κοστουμιών: Ιωάννα Παρασκευοπούλου
Μουσική: Σοφία Ζαφειρίου (ακούστηκε το έργο Αλλόχθονο)
Διεύθυνση φωτογραφίας, κινηματογράφηση, μοντάζ: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Χορεύτριες: Αλεξάνδρα Γεωργοβασίλη, Ελίνα Δεμιρτζιόγλου, Ναταλία Μπάκα, Θεανώ Ξυδιά, Σοφία Πουχτού, Μαρίνα Τσαπέκου
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Ορέστης Γαργουλάκης (φλάουτο), Παναγιώτα Ξύδη (νέυ), Αναστασία Παπαγεωργίου (πολίτικη λύρα), Βικτωρία Τάσκου (γιαϊλί ταμπούρ), Χρήστος Σύγγελος (ούτι), Στάθης Κουτούζος (κρουστά), Σοφία Ζαφειρίου (ηλεκτρονικά)
Ηχοληψία, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος – Studio 19

Φωτογραφία: Χρυσάνθη Μπαδέκα

* Ο Νίκος Καλύβας και η Ιωάννα Παρασκευοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows

Τι χρονιά! Στην προσπάθεια να συνοψίσουμε τους τελευταίους δώδεκα μήνες και να προετοιμαστούμε με τους επόμενους, η Callirrhoë παρουσιάζει την ομαδική εκπομπή Cc. Είκοσι τρεις καλλιτέχνες με έδρα την Αθήνα προσκαλούνται να συνεισφέρουν ένα έργο σε χαρτί και να επεκτείνουν αυτή την πρόσκληση σε έναν συνάδελφό τους ώστε να συμμετάσχει και αυτός σε μια αυτοσχέδια χαρτογράφηση ενός (εικαστικού) δικτύου. Αν και όλοι διαφέρουμε από πολλές απόψεις και η οπτική μας γωνία αποκλίνει, πρέπει να παραδεχτούμε ότι λόγω των νέων συνθηκών μοιραστήκαμε μια κοινή εμπειρία και αποκτήσαμε μια βαθιά κατανόηση της αλληλεξάρτησής μας. Η εικόνα της κοινωνίας και οι κοινωνικές νόρμες (περι)στρέφονται. Μπορούμε να φανταστούμε το να χτίσουμε μια in situ συλλογική συνείδηση βασισμένη στις ατομικές σχέσεις μιας μεγαλύτερης ομάδας, την οποία θα μοιράζεται η πλειοψηφία των προσκεκλημένων καλλιτεχνών; Πώς μπορεί η συμβολική χειρονομία της «πρόσκλησης» να είναι συνυφασμένη με και ενσωματωμένη στη διαδικασία μιας συλλογικής πρακτικής;

Συμμετέχουν: Antonakis・Aλέξανδρος Σιμόπουλος ・Διονύσης Χριστοφιλογιάννης・Νικομάχη Καρακοστανόγλου ・Θεόδωρος Γιαννάκης ・Πέτρος Μώρης ・Βασίλης H.・Γιάννης Βαρελάς ・ Άννα Λάσκραη・Κώστας Σαχπάζης・Παναγιώτης Λουκάς・Βασίλης Π. Καρουκ. ・Jack McConville・Quinn Latimer・Ειρήνη Μίγα・Ευγενία Βερελή・ Charlotte Nieuwenhuys・Έλενα Δημητρια Χαντζής ・ Πάνος Παπαδόπουλος・Μαρίλια Κολιμπρι・Νανά Σαχίνη・Μαργαρίτα Μποφιλίου ・ Σοφία Στέβη ・Κυβέλη Ζωή ・ Στεφανία Στρούζα・Ινώ Βαρβαρίτη・Βαλίνια Σβορώνου・Κατερίνα Κομιανού ・Αλέξανδρος Τζάννης・Σπύρος Κοκκώνης・Γιώργος Τσεριώνης・Ανέστης Ιωάννου, Vaskos (Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζιμούλης)・Νίνα Παπακωνσταντίνου・ Νικόλας Βεντουράκης・Ναταλία Παπαδοπούλου ・Αμαλία Βεκρή ・Έρικα Σκούρτη・Mαίρη Ζυγούρη・Νάντια Καλαρά and 3137 (Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Κοσμάς Νικολάου, Πάκυ Βλασσοπούλου)・Ελένη Μπαγάκη・Αλεξία Καράβελα・Kαρολίνα Κρασούλη; επιμέλεια: Ολυμπία Τζώρτζη.

9 – 30 Δεκεμβρίου 2021

Εγκαίνια: 9 Δεκεμβρίου 2021, 7μμ – 10μμ

Καλλιρόης 122, Αθήνα  117 41

Πέμπτη – Σάββατο  4–8μμ

και κατόπιν ραντεβού

Το Hyperlink Athens παρουσιάζει την ατομική έκθεση των ΟΜΙΟ, Δελφικά Τοπία. Τα Δελφικά τοπία είναι μια σειρά από υποθαλάσσιες ‘’in situ’’ εγκαταστάσεις οι οποίες γίνονται με κέντρο την θαλάσια περιφέρια της Κορίνθου και τις περιοχές που την περιβάλλουν. Η ομάδα ενεργοποιεί μια πληθώρα από LED φώτα τα οποία εγκαθίστανται στον βυθό της θάλασας ανάμεσα και μέσα σε αρχαιές δομές, βυθισμένα πλοία και μεταβιομηχανικά παράγωγα. Το έργο ξεκίνησε σε συνεργασία με το Hyperlink Athens το 2019 και παραμένει ενεργό. Οι ΟΜΙΟ (1999) δραστηριοποιούντε σε In Situ εγκαταστάσεις, φίλμ και ηχητικη καταγραφη εστιάζοντας σε πολλαπλες τοποθεσιες, απο νεκροταφία τραίνων μέχρι υπόγεια καταφύγια και απο εγκαταλελειμένα κενα εντός της πόλης μέχρι τις περιφεριακές αστικές ζόνες. Η μέθοδος της ομάδας απoτελείτε απο μια πληθώρα δράσεων, καταστάσεων οι οποίες λαμβάνουν χώρα στο δημόσιο τοπίο. Είναι πράξεις οι οποίες παράγουν στηγμιαίες διακοπές, κοψίματα στην καθημερινή εκλογικευμένη λειτουργία του δημόσιου χώρου. Βασίζονται σε μια συνεχή συλογή και επανατοποθέτηση δομικών στοιχίων και φότων σε συγκεκριμένες τοποθεσίες / δομές. Ο κύριος σκοπός αυτών τον δράσεων είναι να δεισδησουν εντός της τοποθεσίας μέσω της αφομοιοσης τους απο αυτην, σε μια προσπάθεια να την αποδομήσουν έτσι ώστε να κανουν ορατά τα πολλαπλα επίπεδα και τις διαφορετικές ερμηνίες που μπορεί να εμπεριέχει ένας χόρος. Κάθε δράση των ΟΜΙΟ είναι εφήμερη μίας και από μόνη της απορρίπτει την έννοια της εγκαθίδρυσης.

Το Hyperlink Athens είναι ένα ανοιχτό ερευνητικό έργο, ένας χώρος διεπιστημονικής συνεργασίας. Αυτός είναι ο πυρήνας που χαρακτηρίζει την πορεία του. Το Hyperlink επεκτείνει τη μεθοδολογία του με συμβιωτικό τρόπο, εγκαταστάσεις off – site, παρεμβάσεις In – Situ και τεκμηρίωση με βίντεο και ήχο, με σκοπό τη δημιουργία μιας αυτόνομης ρευστής λειτουργίας μεταξύ έργων και επιμέλειας.

OMIO “Delphian Landscapes”
09.12.2021 – 09.01.2022
HYPERLINK ATHENS PROJECT SPACE
Ασημάκη Φωτήλα 32 Εξάρχεια, Αθήνα. 11473
Πέμπτη-Σάββατο 6 μμ – 9 μμ κατόπιν ραντεβού

Τα Δελφικά Τοπία οργανώνονται από τους Γεώργιο Καραμανωλάκη (Fellow 2021) και Αλεξάνδρα Κουμαντάκη (Fellow 2019) σε συνεργασία με τον ιστορικό τέχνης και επιμελητή Χριστόφορο Μαρίνο.

Το έργο “Re-pose”, με αφόρμηση το αρχείο του φωτογράφου Λεωνίδα Παπάζογλου, είναι μια απόπειρα αναπαράστασης του έργου του, αλλά και των αλλεπάλληλων πρισμάτων μέσα από τα οποία καταγράφουμε και ερμηνεύουμε την πραγματικότητα. Ποια είναι τα όρια του βλέμματος του θεατή κοιτάζοντας μια φωτογραφία; Ποιες δυνατότητες και νοήματα είναι ενσωματωμένα σε μια φωτογραφία και με ποια εργαλεία μεταφέρει κανείς στο “εδώ και τώρα” τεκμήρια που αναπαριστούν την ιστορία, ή μάλλον κομμάτια αυτής;

Video Trailer:

Συντελεστές
Xορογραφία: Ιωάννα Αγγελοπούλου
Performance: Χαρά Κότσαλη, Μάρθα Πασακοπούλου
Μουσική σύνθεση: Μαρία Σιδέρη
Synthesizers: Ορέστης Μπενέκας
Φωτιστικός Σχεδιασμός: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Δραματουργική Συμβουλή: Ροδιά Βόμβολου
Σκηνικά: Βάλια Παπαστάμου
Επιμέλεια κοστουμιών: Χριστίνα Λαρδίκου
Επιμέλεια κειμένου: Πάσκουα Βοργιά
Βίντεο: Μάνος Αρβανιτάκης
Ήχος: Βαγγέλης Σαρρηγιάννης
Ευχαριστίες στους: Γιώργο Πρίνο, Μάρθα Μαυροειδή, Νίκο Σιώκη και Χρήστο Γκολομπία

Ελεύθερη είσοδος
Απαραίτητη η κράτηση θέσης μέσω email στο [email protected] ή μήνυμα στο 6976298165.
Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού και του Flux Laboratory Athens

*H Μάρθα Πασακοπούλου και η Μαρία Σιδέρη είναι SNF ARTWORKS Fellows

Η έκθεση «The Way In» που επιμελούνται ο Πάνος Φουρτουλάκης και ο Titus Nouwens στο House N Athen περιλαμβάνει την βίντεο-ηχητική εγκατάσταση της Leah Clements «Reprise / Reprieve», τη βουβή ταινία του Christian Friedrich «Untitled» (2010 – 2011), το έργο «Home Ressemblances» του Aaron Ratajczyk φτιαγμένο από υλικά συσκευασίας σε συνδυασμό με μικρόφωνα και το «Exhausted Lovers» της Ίριδας Τουλιάτου που διερευνά μέσα από τη δημοσιοποίηση ιδιωτικών αντικειμένων θέματα όπως η εγγύτητα, η συντροφικότητας ή η μοναξιά.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

*Ο Πάνος Φουρτουλάκης και η Ίρις Τουλιάτου είναι SNF ARTWORKS Fellows

Πώς μπορούμε να θεραπεύσουμε τα σώματα μας από την απουσία της εν σώματι εμπειρίας μας; Αφορμώμενες από αυτό το ερώτημα θέτουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο η έκθεση Bodies in Motion παρατηρεί και αναδεικνύει μέσα από ζωγραφικά, γλυπτικά, και ψηφιακά έργα, ζητήματα που αφορούν τόσο τη σεξουαλικότητα όσο και την κίνηση των σωμάτων υπό το πρίσμα μιας χορογραφικής διάστασης. Με αφετηρία αυτή τη χορογραφική αντιμετώπιση στην τοποθέτηση των έργων, η επίδραση (affect) που δημιουργείται στο πεδίο δράσης τους κατακλύζει τον χώρο με ερωτική διάθεση και διεγείρει τις αισθήσεις.

Σύμφωνα με τον André Lepecki (Choreography as Apparatus of Capture, 2007),“η χορογραφία δεν είναι μόνο ένας κλάδος ή ένα είδος τεχνολογίας του σώματος, δεν είναι μόνο μία μέθοδος σύνθεσης, εγγραφής ή αρχείου – αλλά ένας μηχανισμός (apparatus).” Στο πλαίσιο αυτού του μηχανισμού η υλικότητα του σώματος γίνεται μία αισθητηριακή εμπειρία στον χώρο, όπου τα έργα οργανώνονται και μετατρέπονται σε κίνηση, κάποιες φορές έντονη και κάποιες φορές ήπια, εξαρτώμενα το ένα από το άλλο για τη δημιουργία ενός συλλογικού χορού ή μιας άυλης κινησης αποτελούμενης από αισθησιακές αναπαραστάσεις.

Οκτώ καλλιτέχνες έρχονται μέσα από τα έργα τους να αναζητήσουν αυτη την αισθητηριακή επίδραση που παράγεται από την απεικόνιση των σωμάτων, είτε αυτά είναι σώματα ανθρώπων, ζώων ή αντικειμένων. Οι αισθητικές ποιότητες στο έργο της Άννας Παπαθανασίου, μέσω της ποιητικής αναφοράς της βύθισης του σώματος/νου στο υποσυνείδητο, θέτουν την αέναη απαίτηση να απαντηθούν τα υπαρξιακά ερωτήματα γύρω από το θάνατο και τον έρωτα. Ο Αντωνάκης καταφέρνει να απεικονίσει με τις γεωμετρικές του φόρμες, την σεξουαλική ένταση των σωμάτων εν κινήσει, δημιουργώντας ένα είδος πορνογραφικής μυθολογίας.

Σε επιμέλεια της Οντέτ Κουζού.
Alkinois Project Space – Αλκινόης 6, Αθήνα 11852 (Πετράλωνα)
Εγκαίνια: Τετάρτη 27 Οκτωβρίου, 6 – 9 μμ.
Διάρκεια: 27 Οκτωβρίου έως 14 Νοεμβρίου 2021
Ημέρες και ώρες: 27 Οκτωβρίου έως 13 Νοεμβρίου, Τετάρτη με Σάββατο 4 – 7.30 μμ. και Κυριακή 14 Νοεμβρίου 12-8 μμ.

Συμμετέχουσες/οντες καλλιτέχνες: Άννα Παπαθανασίου, Αντωνάκης, Δέσποινα Χαριτωνίδη, Ευγενία Βερελή, Μαρία Λουίζου, Πάνος Παπαδόπουλος, Ραλλού Παναγιώτου, Σοφία Στέβη

* H Άννα Παπαθανασίου και η Μαρία Λουίζου είναι SNF ARTWORKS Fellows