Η Λυδία Αντωνίου είναι επιμελήτρια, κινηματογραφίστρια και ερευνήτρια φεμινιστικών κινηματογραφικών συλλογών. Ζει και εργάζεται ανάμεσα στην Αθήνα και το Λονδίνο. Μεγαλώνοντας με συναισθησία, εξηγεί την περιέργεια και το ενδιαφέρον της για την αξιοποίηση θεωρητικών εννοιών μέσω συλλογικών αφηγήσεων για την παραγωγή χώρου. Σαμποτάροντας διαρκώς τις αρχιτεκτονικές και επιμελητικές της σπουδές, αναγνωρίζει την επιτακτική ανάγκη για τη δυνητική αξιοποίηση της σύγχρονης τέχνης και του κινηματογράφου, μέσω της συλλογικής επιτέλεσης κοινωνικών και χωρικών σχέσεων που υπερβαίνουν τη δυαδική διαίρεση αυτών. Αντλώντας και ενσωματώνοντας καλτ φιγούρες από την πειραματική μουσική και την ποίηση, το έργο της είναι κατά κύριο λόγο παραθετικό και συμμετοχικό. Καθορίζεται από φίλους και επιρροές από το άμεσο περιβάλλον της που συχνά καθοδηγούν την παραγωγική διαδικασία μέσα από διαφωνίες και συνεργασίες. Έχοντας εργαστεί στην παραγωγή τα τελευταία πέντε χρόνια, ταλαντευόμενη μεταξύ κινηματογράφου και σύγχρονης τέχνης, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την κινούμενη εικόνα ως μέσο αφήγησης, προς την κατεύθυνση της κατασκευής μιας αφήγησης που δεν περιλαμβάνει το πατριαρχικό male gaze. Σε αυτό το πλαίσιο, οι δύο μικρού μήκους ταινίες-δοκίμια «The Wife of the Above» και «Za’atar» αποτελούν βήματα στην προσπάθεια της να παράγει έναν ενδιάμεσο χώρο εφεύρεσης και συνύπαρξης, έναν χώρο που θα καλωσορίζει μια πολλαπλότητα η οποία δε θα καθορίζεται από την αναπαραγωγή δυαδικών διαχωρισμών και αφηγήσεων. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2021) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.