Λωλό, μουρλό, ζουρλό… Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια σε επίθετα που χαρακτηρίζουν μια κάποια παρέκκλιση από τη νόρμα, ένα στάδιο πριν την κλινικά διαγνωσμένη τρέλα, έναν άνθρωπο που δεν είναι «στα καλά του». Μα σήμερα, που η καταστροφή του περιβάλλοντος επιταχύνεται, οι πόλεμοι πολλαπλασιάζονται και η κοινωνική ανισότητα βαθαίνει, ποιος είναι πραγματικά «στα καλά του»; Και γιατί να είναι άλλωστε;
ΤΟ ΛΩΛΟ, που δημιουργεί ο Πιερ Μαζεντί, μετατρέπει αυτό το σκοτεινό συμπέρασμα σε μια λαμπερή στιγμή διασκέδασης, εμπνευσμένη από τους γελωτοποιούς του παρελθόντος. Πίσω όμως από το εκθαμβωτικό κοστούμι και το πληθωρικό φάσμα κινήσεων, το παράλογο κυριαρχεί και γεννά ερωτήματα: μπορεί το ακατανόητο να βγάλει νόημα; Κι αν όχι, είναι απαραίτητο να βγάλει; Πώς μπορούμε να συμβιβαστούμε με αυτό; Τι μπορούμε να κάνουμε για να νιώθουμε καλά;
ΤΟ ΛΩΛΟ είναι ένα σόλο(λο) που ο Πιέρ Μαζεντί δημιουργεί για να ριχτεί στη σκηνή, καλλιεργώντας μια ζωντανή σύνδεση με το κοινό και, μέσα από τον χορό και την κωμωδία, να μοιραστεί περιέργεια, γέλιο, έκπληξη και αγάπη.
Jean-Michel Etchecolonea (CC BY-SA 3.0 license)
Ο Πιερ Μαζεντί συνηθίζει να συστήνεται λέγοντας ότι «είναι καλά ή τουλάχιστον προσπαθεί». Με αυτό τον τρόπο σπάει τον πάγο και προλαβαίνει τις απορίες που μπορεί να προκαλεί η διαδρομή του. Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Γαλλία, έφτασε στην Αθήνα το 2006. Αν και αρχικά τον έφεραν τα αρχαία ερείπια, στη συνέχεια βρήκε τη θέση του σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε διαρκή αποσύνθεση και αναδόμηση. Ο φιλόλογος έγινε χορευτής και πλέον αγκαλιάζει τις πολλαπλές του πτυχές, απολαμβάνοντας το συνεχώς εξελισσόμενο κράμα τους. Μετά από μια δεκαετία εστιασμένη στις συνεργασίες, είτε ως περφόρμερ (Σεμπάστιαν, Nova Melancholia, Αθήνα, 2024), είτε ως βοηθός χορογράφου σε περίπου είκοσι έργα του Αντώνη Φωνιαδάκη στην Ευρώπη, οι δικές του καλλιτεχνικές πρακτικές αποκτούν προτεραιότητα. Το 2011 ίδρυσε μαζί με τη Χριστίνα Καραγιάννη την KTC, μια ανεπίσημη πλατφόρμα συνάντησης του χορού με το χιούμορ, το κοστούμι και τη ζωντανή μουσική, μέσα από παραστάσεις, περφόρμανς και βίντεο. Στην ίδια λογική εντάσσεται και το ΤΑΝΚ ΤΟΡ, η πρώτη του περφόρμανς ραπτικής, που παρουσιάστηκε στο συμπόσιο Coming Times των undercurrent (Φεβρουάριος 2025, Αθήνα).