Oι επιμελήτριες Fellows μας Εύα Βαλαμάτζh, Δανάη Γιαννόγλου, Χριστίνα Πετκοπούλου, Μάρη Σπανουδάκη και Μάγια Τούντα, διοργάνωσαν μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για να παρουσιάσουν την επαγγελματική τους πρακτική μέσω του Zoom. Ύστερα από τις παρουσιάσεις ακολούθησαν ερωτήσεις και απαντήσεις που οδήγησαν σε μια εποικοδομητική συζήτηση σχετικά με το τι σημαίνει να εργάζεσαι ως νέος επιμελητής στην Ελλάδα.
Ο Ιούνιος ήταν γεμάτος από ενδιαφέρουσες συζητήσεις και δημιουργικές ιδέες χάρις στις παρουσιάσεις της πρακτικής των Fellows. Οι εικαστικοί Fellows Βαλίνια Σβορώνου, Εύα Παμαργαρίτη, Εύη Καλογεροπούλου, Μαρία Βαρελά, Μαρία Νικηφοράκη, Χριστίνα Δημακογιάννη, Θεοδώρα Κανέλλη, Απόλλωνας Γλύκας, Ελένη Ξυνογαλά και οι Fellows στο πεδίο του χορού/χορογραφίας Μάρθα Πασακοπούλου και Δημήτρης Μυτηλιναίος παρουσίασαν μέσω της πλατφόρμας zoom το έργο τους, έλαβαν από τους συναδέλφους τους feedback και συζήτησαν μαζί τους ανοιχτά τους προβληματισμούς τους γύρω από την επαγγελματική τους πρακτική. Με αυτή τη σειρά παρουσιάσεων έκλεισε για το 2ο Πρόγραμμα ο κύκλος των παρουσιάσεων της πρακτικής των Fellows 2019.
Τη Δευτέρα 29 Ιουνίου καλέσαμε τον χορογράφο και χορευτή Michele Rizzo, ο οποίος μίλησε στους Fellows για το έργο του και την ερευνητική διαδικασία που ακολουθεί μέχρι τώρα. Μας μίλησε για την έρευνα της κίνησης, την ποιητική του μετασχηματισμού, τους κοινούς τόπους μεταξύ παράστασης και εικαστικών τεχνών και μοιράστηκε μαζί μας σκέψεις γύρω από την ύπαρξη και την υπέρβαση. Αναφέρθηκε σε έργα που έχει υλοποιήσει μέχρι τώρα όπως το ‘HIGHER’ (2015), ‘Spacewalk (2018) και ‘Deposition’ (2020).
Η Γεωργία Σαγρή μίλησε στους Fellows για το πολύχρονο project της με τίτλο “ΙΑΣΗ” που παρουσιάζεται στον χώρο TAVROS.
H καλλιτέχνιδα μίλησε διεξοδικά για την έρευνα και πρακτική που δουλεύει εδώ και δέκα χρόνια η οποία παίρνει μια νέα μορφή στον χώρο TAVROS μέσα από ατομικές συνεδρίες με συμμετέχοντες που δήλωσαν συμμετοχή σε ένα ανοιχτό κάλεσμα. Οι συνεδρίες βασίζονται στις δικές της ασκήσεις και σωματικές τεχνικές που αξιοποιούν την αναπνοή, την κίνηση και τη φωνητική εκπαίδευση. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται ατομικά σε εβδομαδιαία βάση για μία περίοδο περίπου δύο μηνών σε μια ειδικά προορισμένη μαλακή σκηνή, ένα έργο τέχνης που φιλοξενεί τη διαδικασία. Η Σκηνή της Ανάρρωσης βασίζεται στην θέση της Σαγρή ότι «ζούμε τη ζωή μας διαρκώς σε μια σκηνή, δίνοντας παραστάσεις δίχως διακοπή. Η Σκηνή της Ανάρρωσης είναι ο τόπος στον οποίο μπορούν οι συμμετέχοντες να απελευθερωθούν έστω για λίγο από τη νεύρωση της παράστασης στους άλλους και στον εαυτό τους. Εκεί αισθάνονται ασφαλείς και απελευθερωμένοι από οποιοδήποτε κοινό». Καθετί που συμβαίνει στις συνεδρίες παραμένει απόκρυφο και ιδιωτικό. Υπάρχουν εκεί, χωρίς καμία αναπαράσταση.
Παράλληλα και ενδιάμεσα των συνεδριών, η Σαγρή χρησιμοποιεί τις δικές της απτικές ικανότητες για να αποτυπώσει και να σχεδιάσει τα πρωταρχικά: τη μνήμη του σώματος και τα σημεία του πόνου. Τα σχέδια αυτά συνθέτουν μαζί με τις συνεδρίες και την περφορμανς τη ραχοκοκαλιά της έκθεσης. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης επικρατεί η αίσθηση μιας διαρκούς περιοδικότητας όπου έργα της Σαγρή εμφανίζονται, τοποθετούνται, επανατοποθετούνται σε διάλογο το ένα με το άλλο. Η έκθεση είναι ζωντανός οργανισμός που συστέλλεται και διαστέλλεται κρατώντας την αναπνοή της ενδιάμεσα.
Το νέο αυτό έργο εξελίσσεται σταδιακά και παράλληλα σε τρεις χώρους τέχνης και τρεις πόλεις – το Mimosa House στο Λονδίνο, τον TAVROS στην Αθήνα, και το De Appel στο Άμστερνταμ. Η γνώση που έχει αποκτηθεί στον ένα χώρο μεταφέρεται στον άλλο, εμπλουτίζοντας τη διαδικασία. Η παρουσία της καλλιτέχνιδας στους τρεις αυτούς χώρους αντανακλά την αδυναμία για μια διαρκή αναπαραγωγή εικόνων μέσα από τις οποίες είτε συγχέουμε, είτε ερμηνεύουμε εαυτούς. Η Γεωργία Σαγρή, έμπειρη στις επαναλήψεις χρησιμοποιεί την κυκλικότητα ως κομμάτι έρευνας.
Η Γεωργία Σαγρή έχει εκθέσει διεθνώς έργα της τόσο σε ατομικό όσο και ομαδικό επίπεδο: Portikus, Φρανκφούρτη / Mέιν, Γερμανία (2018)- Kunstverein Braunschweig, Γερμανία(2017, 2018)-Moυσείο Κυκλαδικής Τέχνης (2017)- Moυσείο Μοντέρνας Τέχνης, Βερολίνο, Γερμανία (2016, 2015)- Forde, Γενεύη, Eλβετία (2015)-Kunsthalle Bασιλεία, Ελβετία(2014)- MoMA, Nέα Υόρκη, ΗΠΑ (2013)- Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Βαρσοβία, Πολωνία (2013)-Guggenheim Bilbao, Iσπανία (2011)- MοΜA, Νέα Υόρκη, HΠΑ (2011)-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονική (2011), Συλλογή Δάκη Ιωάννου, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα (2006). Η καλλιτέχνις έχει επίσης συμμετάσχει στη Documenta 14 (2017), στη Manifesta11 (2016), στη Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης (2015), της Λυών (2013), του Μουσείου Whitney(2012), της Θεσσαλονίκης (2011) και της Αθήνας (2007). Το 2014 η Σαγρή ξεκίνησε την Ύλη, έναν ημιδημόσιο/ημιιδιωτικό χώρο στο κέντρο της Αθήνας. Η μονογραφία της εκδόθηκε από τον οίκο Sternberg μετά την ατομική έκθεσή της “Georgia Sagri Georgia Sagri” στο Kunstverein Braunschweig και την έκθεση “Georgia Sagri and I” στο Portikus. Tο καλοκαίρι του 2019 της έγινε πρόταση να αναλάβει την οργάνωση και λειτουργία του πρώτου Performance Art studio στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Τη Δευτέρα 22 Ιουνίου, είχαμε την τιμή να γνωρίζουμε ψηφιακά τον Alexander Payne – Αμερικανό σκηνοθέτη, σεναριογράφο και παραγωγό. Ο Alexander Payne μίλησε στους Fellows της κινούμενης εικόνας για τη συναισθηματική φόρτιση και απήχηση που φέρει μια ταινία, την έννοια της χαρμολύπης και έδωσε χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το σχεδιασμό παραγωγής, το casting και την διαδικασία της συγγραφής ενός σεναρίου. Η συζήτηση συντονίστηκε από την Δάφνη Ματζιαράκη – σκηνοθέτη, συγγραφέα και παραγωγό. Ευχαριστούμε πολύ για την πολύτιμη κουβέντα!
Τι εννοούμε με τον όρο “live”? Ποια είναι η σχέση μας με το κοινό? Τι είναι πειραματικό και τι διεπιστημονικό? Τι εννοούμε με τον όρο “πολιτικό”?
Η ομιλία της χορεύτριας, χορογράφου και σκηνοθέτιδας Katie Duck περιστράφηκε κυρίως γύρω από τα θέματα που προκύπτουν από τις παραπάνω ερωτήσεις και τις επιπτώσεις της επαγγελματικής ζωής των καλλιτεχνών που απασχολούνται στις παραστατικές τέχνες κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την περίοδο της καραντίνας. Τη συζήτηση συντόνισε η Μαρία Μαυρίδου, Ελληνίδα χορεύτρια με έδρα το Άμστερνταμ. Ευχαριστούμε όλους για την επικοιδομητική συζήτηση !
Χρήσιμα Links:
2004 with Alex Waterman (Bach cello)
2015 CAGE (edit of different versions)
2016 with Mary Oliver (improvisation viola)
2019 Improvisation summer course / Freakatoni Witchy Weekends
Η Vamvakou Revival σε συνεργασία με την ARTWORKS και με τη συμβολή του συνιδρυτή του Syros Film Festival, Jacob Moe, υλοποιεί για πρώτη φορά ένα διαδικτυακό φεστιβάλ ταινιών με θέμα «Η ζωή στην ύπαιθρο: Φύση & Φιλοξενία». Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, 5 κινηματογραφιστές που έχουν βραβευτεί από την ARTWORKS στο πλαίσιο του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), μοιράζονται με το κοινό ταινίες τους που συνδέονται με τη θεματική του φεστιβάλ. Κάθε ταινία θα είναι διάθεσιμη για ένα 24 ώρες streaming στην ιστοσελίδα vamvakourevival.org, θέτοντας στο επίκεντρο την ελληνική Περιφέρεια.
Μέσα σε 5 μέρες θα ανακαλύψετε τι κοινό μπορεί να έχουν τα καναρίνια με τα σωσίβια, οι μέλισσες με τα ηφαίστεια, η θάλασσα με το βουνό. Μέσα από 5 ταινίες, η Φύση και η Φιλοξενία ξεδιπλώνονται μέσα από διαφορετικές πτυχές και πολλαπλές γωνίες. Η Αρχή και ο Έρωτας. Το Τέλος του Κόσμου, τα Γηρατειά και ο Θάνατος. Ο Πολιτισμός της Εκδίκησης και της Καταστροφής. Το Φως και το Σκοτάδι.
Συμμετέχουν οι Fellows Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, Γιώργος Ζώης, Βασίλης Κεκάτος, Γιώργος Κυβερνήτης, Λία Τσάλτα.
18-23 Ιουνίου στο vamvakourevival.org
Παρά τον περιορισμό των φυσικών συναθροίσεων, το πρόγραμμα των παρουσιάσεων της πρακτικής και του έργου των Fellows συνεχίστηκε διαδυκτιακά με συναντήσεις στο Zoom. Τον Μάιο, έξι από τους Fellows παρουσιάσαν στους συναδέλφους τους την μέχρι τώρα πορεία του έργου τους και συζητήσανε μαζί τους προβληματισμούς γύρω από την την τρέχουσα κατάσταση και την μελλοντική προοπτική.
Την Παρασκευή 29 Μαΐου, η Νάγια Γιακουμάκη έδωσε στους SNF ARTWORKS Fellows μία ομιλία διαδικτυακά για την επιμελητική και την ερευνητικής πρακτική. H πρακτικής της διερευνά την έννοια του αρχείου και το ρόλο της “επιμέλειας” αρχειακού υλικού στο καλλιτεχνικό έργο.
Η Νάγια Γιακουμάκη είναι επικεφαλής Επιμελητικών Σπουδών στην Whitechapel Gallery στο Λονδίνο, όπου ανέπτυξε και καθιέρωσε ένα καινοτόμο πρόγραμμα ερευνητικών εκθέσεων που συνδυάζει τη χρήση έργων τέχνης και αρχείων. Διευθύνει το ΝΕΟΝ Curatorial Exchange Award, μία πρωτοβουλία που χρηματοδοτείται από τον οργανισμό NEON και οργανώνεται από την Whitechapel Gallery και η οποία προωθεί επαγγελματικές σχέσεις για ανερχόμενους επιμελητές. Έχει διατελέσει συνδιευθύνρια της Μπιενάλε της Αθήνας 2016-2017 ως Διευθύντρια Έρευνας και Διεθνών Δικτύων. Παράλληλα, έχει επιμεληθεί μια σειρά από επιτυχημένες εκθέσεις και νέες παραγωγές έργων τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των John Latham: Anarchive (2010), Rothko in Britain (2012), Aspen Magazine: 1965-1971(2012), Black Eyes & Lemonade: Curating Popular Art (2013), Stephen Willats: Concerning Our Present Way of Living(2014), Intellectual Barbarians: The Kibbo Kift Kindred (2015-2016), Imprint 93 (2016), Guerrilla Girls: Is it even worse in Europe? (2016-2017). Αυτή την περίοδο επιμελείται την έκθεση Killed Negatives: Unseen Images of 1930s America, Staging Jackson Pollock (2018) και Queer Spaces: London, 1980s – Today, που θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο του 2019.
Εξερευνώντας νέους τρόπους κοινωνικής αλληλεπίδρασης και ψηφιακής μάθησης, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε την πρόσφατη συνεργασία μας με το The Centre for Research & Practice, ένα διεθνές, μη κερδοσκοπικό ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τις Τέχνες, τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και τις Επιστήμες.
Μέσα από ένα αυστηρό πρόγραμμα online σεμιναρίων και ένα μεγάλο αρχείο video γύρω από την τέχνη, τις πρακτικές επιμέλειας, την κριτική φιλοσοφία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την τεχνολογία, την κοινωνική και πολιτική σκέψη, επιδιώκουμε να προσφέρουμε την έμπνευση στους Fellows μας μέσα από ένα προσεκτικά επιλεγμένο δίκτυο φιλοσόφων και μελετητών.
Παρακάτω κάποια από τα σεμινάρια που μπορούν να παρακολουθήσουν οι Fellows διαδικτυακά μέσα από την πλατφόρμα του The New Centre for Research & Practice:
The Problem of Narrative: Visual Arts από τον Klaus Speidel
Modern Monetary Theory: The Sixteenth Century Challenge από τον Colin Drumm
Essay Events από την Rachel Rakes
Για περισσότερες πληροφορίες: https://thenewcentre.org/seminars/
Οι Fellows 2019 παρακολούθησαν το εργαστήριο της Μαρίνα Μαρκέλλου για τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών στο αμφιθέατρο της νέας βιβλιοθήκης της ΑΣΚΤ. Συζητήθηκαν θέματα όπως: η έννοια της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, το γενικότερο νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα, οι προϋποθέσεις που μπορεί ένας καλλιτέχνης να χρησιμοποιήσει ένα έργο που έχει δημιουργηθεί από κάποιο άλλο πρόσωπο κ.α.
H Μαρίνα Μαρκέλλου είναι Δικηγόρος, Διδάκτωρ Νομικής, Postdoc Research Associate Δημόκριτος, Εντ/νη διδασκαλίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Μέσων, Επικοινωνίας και Πολιτισμού.
Στα πλαίσια της συνεργασίας μας με το Μουσείο Μπενάκη, κάποιοι από τους SNF ARTWORKS Fellows 2019 είχαν την ευκαιρία να παρουσίασουν την καλλιτεχνική τους πρακτική και τη μέχρι τώρα πορεία τους στους Benaki Contemporaries και στους υπόλοιπους Fellows τους Προγράμματος. Ακολούθησαν ερωτήσεις που οδήγησαν σε ανοιχτές συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων γύρω από την καλλιτεχνική πρακτική, το θεσμικό πλαίσιο, την καλλιτεχνική έρευνα και άλλα.
Αναλυτικά οι Fellows που παρουσίασαν ήταν οι παρακάτω:
1. Θεόδωρος Γιαννάκης, 07.12.2019
2. Zωή Γαϊτανίδου, 07.12.2019
3. Βιργινία Μαστρογιαννάκη, 07.12.2019
4. Αναστασία Δούκα, 07.12.2019
5. Μαργαρίτα Μποφιλίου ,18.01.2020
6. Θοδωρής Προδρομίδης, 18.01.2020
7. Αγγελική Μπόζου, 06.02.2020
8. Αναστασία Λάμπρου, 06.02.2020
9. Αλεξάνδρα Κουμαντάκη, 06.02.2020
10. Όλγα Ευαγγελίδου, 06.02.2020
Ευχαριστούμε όλους σας για τις παρουσιάσεις και ιδιαίτερα το Μουσείο Μπενάκη για τη φιλοξενία!
O Χρηστόφορος Μαρίνος, ανέξαρτητος επιμελητής και μέλος της κριτικής επιτροπής του 2ου Προγράμματος Καλλιτεχνών Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, σχεδίασε ένα εργαστήριο για τις Curatorial Fellows 2019 που περιλάμβανε ξεναγήσεις σε ιδιωτικές, εταιρικές και μουσειακές συλλογές, όπως και συναντήσεις με καλλιτέχνες και επαγγελματίες από το χώρο των εικαστικών.
Αναλυτικά, το εργαστήριο περιλάμβανε τα παρακάτω:
1. Επίσκεψη στο σπίτι της καλλιτέχνιδας και καθηγήτριας Ρένας Παπασπύρου , Αθήνα, 13.01.2020
2. Ξενάγηση από τον επιμελητή Σταμάτη Σχιζάκη στη νέα μόνιμη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) λίγο πριν ανοίξει τις πόρτες τους στο κοινό, Αθήνα, 22.01.2020
3. Επίσκεψη στη συλλογή του Χρήστου Ιωακειμιίδη, στη Νέα Βιβλιοθήκη της Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), Αθήνα, 27.01.2020
4. Συνάντηση με την Έπη Πρωτοναταρείου στο σπίτι της, Παιανία, 03.02.2020
5. Περιήγηση της συλλογής του Γεράσιμου Γιαννόπουλου στα κεντρικά γραφεία της Zeya , Αθήνα, 10.02.2020
Συμμετείχαν οι Fellows: Εύα Βασλαματζή, Δανάη Γιαννόγλου, Χριστίνα Πετκοπούλου, Μάρι Σπανουδάκη, Μάγια Τούντα.
Η ARTOWORKS προσκαλεί τον επιμελητή και διευθυντή του Center for Contemporary Art Tel Aviv (CCA), Nicola Trezzi, σε μία ομιλία στο Innovathens.
Σύνοψη παρουσίασης:
Τα τελευταία 20 χρόνια παρατηρούμε την εμφάνιση καλλιτεχνών που δεν εργάζονται μόνοι τους και δεν χρησιμοποιούν το όνομά τους. Μέσα από αυτή τη διαφορετική υπογραφή εξετάζεται εκ νέου η έννοια της “κληρονομούμενης ιδιότητας” -με τους καλλιτέχνες να προχωρούν συχνά στην οικειοποίηση στοιχείων από την τέχνη αλλά και άλλους τομείς-, και επαναπροσδιορίζεται η έννοια του δημιουργού όπως αυτή έχει διατυπωθεί και συνδεθεί με τους καλλιτέχνες από την εποχή του Giorgio Vasari. Το έργο σε αυτή τη συνθήκη παράγεται μέσα από συνεργασίες ή/και εξωτερικές αναθέσεις, κατατείνοντας ολοένα και περισσότερο στην έννοια της πολυδιεργασίας (multitasking). H παρουσίαση θα επιχειρήσει να αναλύσει αυτό το πεδίο δράσης, παρουσιάζοντας εκπροσώπους από όλο τον κόσμο.
Λίγα λόγια για τον Nicola Trezzi:
Γεννημένος στη Magenta της Ιταλίας το 1982, ο Nicola Trezzi είναι Διευθυντής και Επιμελητής στο Center for Contemporary Art, Τελ Αβίβ, Ισραήλ. Έχει διατελέσει επικεφαλής του προγράμματος MFA της Bezalel Academy of Arts and Design στην Ιερουσαλήμ. Έχει υπάρξει συντάκτης στο Flash Art International και επιμελητής στο Prague Biennale Foundation. Παράλληλα, έχει συνδιοργανώσει εκθέσεις σε μουσεία και ιδρύματα όπως: Palais de Tokyo, Paris, Center for Contemporary Art Ujazdowski Castle, Warsaw, Hudson Valley Center for Contemporary Art, Peekskill. Υπήρξε επίσης ένας από τους ιδρυτές του Lucie Fontaine στο Μιλάνο, μέσα από το οποίο συμπαρουσίασε έργα στο Iaspis στη Στοκχόλμη, στη γκαλερί Marianne Boesky στη Νέα Υόρκη, στη Gallery Perrotin στο Παρίσι και στο Kayu στο Μπαλί.
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 20/02 στις 11:00-13:30 στο INNOVATHENS. Μετά την ομιλία θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.
Ευχαριστούμε πολύ το Athens Culture Net!
O Alessandro Castiglioni, senior co-curator της Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Mediterranea 19 έδωσε μία ομιλία στο αμφιθέατρο της νέα βιβλιοθήκης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών ανοιχτή για όλους τους Fellows μας. Παρουσίασε την επιμελητική του έρευνα και πρακτική, όπως και την θεωρητική και επιμελητική προσέγγιση της Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Mediterranea 19 που θα λάβει μέρος στο Σαν Μαρίνο κάτων από τον τίτλο School of Waters. Έδωσε διευκρινίσεις για το Open Call της Μπιενάλε που απευθύνεται σε καλλιτέχνες, ερευενητές, συγγραφείς κάτω από 35 χρονών που έχουην βάση τη Μεσόγειο.
Η προθεσμία για το Open Call είναι μέχρι τις 26 Ιανουαρίου του 2020
Η ομιλία οργανώθηκε από την ARTWORKS.
Ευχαριστούμε θερμά τον ιδρυτικό μας δωρητή, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου επισκεφθήκαμε το ARCH. Oι Fellows 2019 είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά την Αθηνά Ιωάννου, artist-in-residence του χώρου και να συζητήσουν μαζί της για την προετοιμασία της έκθεσης Floating Gestures, αποτέλεσμα της δίμηνης διαμονής της στο ARCH. Η Αθηνά μίλησε μεταξύ άλλων για την καλλιτεχνική της πρακτική και τη δουλειά της μέχρι τώρα. Επίσης, η Αταλάντη Μαρτίνου , ιδρύτρια και διευθύντρια του ARCH, έκανε μία σύντομη παρουασίαση των δραστηριοτήτων και του προγράμματος.
* Τα εγκαίνια της έκθεσης Floating Gestures είναι στις 7 Νοεμβρίου
Tην Πέμπτη 24 Οκτωβρίου, οι Fellows 2019 είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις 2 Residency Fellows του ARCAthens Residency στον χώρο της ATOPOS. O Αριστείδης Λογοθέτης – ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του ARCAthens – μας υποδέχτηκε, κάνοντας μια σύντομη εισαγωγή για την δραστηριότητα του οργανισμόυ και τονίζοντας τη σημασία της δημιουργίας δικτύων για τους καλλιτέχνες. Η εικαστικός Tomashi Jackson και η επιμελήτρια Miranda Lash μίλησαν ανοιχτά για το δημιουργικό χρόνο που έχουν περάσει στην Αθήνα, αντάλλαξαν σκέψεις με τους ARTWORKS Fellows πάνω σε θέματα που αναδύθηκαν από την ανοιχτή συζητήση, όπως τη μετανάστευση, την εκπαίδευση, τη δημοκρατία. Στη συνέχεια, ο Στάμος Φαφαλιός – συνιδρυτής της ATOPOS – έκανε μία συντομη περιήγηση στα αρχεία της ATOPOS και μοιράστηκε με τους Fellows προσωπικές ιστορίες από κάθε έργο.
Τo ARCAthens Residency είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός που δημιουργήθηκε με στόχο τη φιλοξενία εικαστικών καλλιτεχνών και επιμελητών από ολόκληρο τον κόσμο στην Αθήνα.
Η Atopos Contemporary Visual Culture είναι ένας μη κερδοσκοπικός, πολιτιστικός οργανισμός που ερευνά το ανθρώπινο σώμα και το ένδυμα. Η λέξη ‘atopos’, προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «άτοπος», η οποία αναφέρεται σε κάτι το παράξενο, το ασυνήθιστο, το εκκεντρικό και το αταξινόμητο.
Με αφορμή την πρόσφατη ανακαίνιση της οικίας του Patrick και της Joan Leigh Fermor, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και το Μουσείο Μπενάκη προσκάλεσαν 10 από τους Fellows στην Καρδαμύλη. Δείτε παρακάτω εντυπώσεις τους μέσα από φωτογραφίες, σημειώσεις, σχέδια και σκέψεις όπου ο καθένας μοιράζεται την προσωπική και ιδιαίτερη οπτική του.
*Το ακίνητο δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη το 1996, ενώ η ανακαίνιση έγινε με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
———————————————————————————————–
1. Νίκη Γκουλέμα
Τοπίο και αντικείμενα του σπιτιού γίνονται η αφορμή για σκίτσα στο σημειωματάριο.
“Except where their cutting edges were blurred by landslides, the mountains looked as harsh as steel. It was a dead, planetary place, a habitat for dragons. All was motionless. ”
Excerpt from: Patrick Leigh Fermor’s Mani
Απόσπασμα από τη Μάνη του Patrick Leigh Fermor
———————————————————————————————–
2. Γιάννης Δελαγραμμάτικας
on reflection, P.L.F.
βίντεο, 1′ 06”
Το 1933 ο P.L.F. ξεκινάει το πρώτο του ταξίδι με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Λίγα ρούχα και ένας τόμος των Ωδών του Ορατίου θα τον συνοδεύσουν στις περιπλανήσεις του.
Η Καρδαμύλη επιλέγεται ως o τόπος επιστροφής του, το ησυχαστήριο που ταξιδιωτικές εγγραφές, έντονες εμπειρίες και εσωτερικές διαδρομές θα μοιραστούν μέσα στο λογοτεχνικό του σύμπαν.
———————————————————————————————–
3. Νεριτάν Ζινζιρία
Μυθολογία του μπλε
Η θάλασσα ως γέφυρα που ενώνει και δεν χωρίζει:
τα πολλά ταξίδια ενός συγγραφέα, εν περιλήψει, μέσα από τα εξώφυλλα των βιβλίων που του κρατούσαν συντροφιά.
———————————————————————————————–
4. Κατερίνα Κότσαλα
Walk on Me
2019
– βαμβακερό χαρτί, αποτύπωμα βοτσαλωτού δαπέδου, 55×25 εκ.
– 2 ακουαρέλες, χρωματική μελέτη βοτσαλωτού δαπέδου, 29×20.5 εκ.
Ο Fermor όντας περιπατητής κατασκεύασε στην αυλή της οικίας του ένα βοτσαλωτό μονοπάτι. Το Walk on Me είναι μια ”μεταφορά” του βοτσαλωτού δαπέδου που βρίσκεται στην αυλή της Οικίας Fermor, είναι το αποτύπωμα της βοτσαλωτής επιφάνειας σε βαμβακερό χαρτί. Οι ακουαρέλες αφορούν τη χρωματική μελέτη των βότσαλων που χρησιμοποιήθηκαν στο δάπεδο, που παραπέμπουν στο ιδιαίτερο ηλιοβασίλεμα της Mεσσηνιακής Μάνης.
———————————————————————————————–
5. Oρέστης Μαυρουδής
BRIGHT SPECIAL LEIGH
MINI TERES 1 SPOT
BRASS TR
H.P. D 3W /827 40D
220-240V 50/60Hz
EN60598-1
EN60598-2-1
IP65
CE
MADE IN GREECE ’19
———————————————————————————————–
6. Κοσμάς Νικολάου
Drowning in the Details
10 εικόνες που λειτουργούν σαν γρήγορες σημειώσεις, οδηγούν το βλέμμα περιμετρικά του σπιτιού σε σημεία που δεν ξεχωρίζουν συνήθως στην πρώτη επίσκεψή μας. 10 εικόνες μας οδηγούν να κοιτάξουμε τις σύγχρονες τεχνικές υποδομές του σπιτιού. Γρήγορα κλικ στον χώρο, μια γρήγορη περιστροφή, χαραμάδες, πρίζες και αεραγωγοί. Μικρές λεπτομέρειες “προδίδουν” τη διακριτική ανακαίνιση, αθόρυβα μαρτυρούν τη νέα λειτουργία του σπιτιού και τελικά τους νέους ”ιδιοκτήτες”.
———————————————————————————————–
7. Στεφανία Στρούζα
The dark ones
2019, ψηφιακά κολάζ
Τα φωτογραφικά κολάζ βασίζονται στο μοτίβο των φιδιών, που εμφανίζονται ως γκραβούρες σε διάφορα σημεία του σπιτιού, και αντιπαραβάλλονται με αντικείμενα των ιδιοκτητών του. Οι συμβολικά φορτισμένοι συνδυασμοί υπαινίσσονται ένα εσωστρεφές σύμπαν πιο κοντά στο ασυνείδητο. Μοιάζουν να αναφέρονται στις απόκρυφες όψεις των Fermor καθώς αυτοί «διανύουν» τον ολοένα πιο σύνθετο και αμφιταλαντευόμενο μεταπολεμικό κόσμο.
———————————————————————————————–
8. Παύλος Τσάκωνας
Portals
Σειρά ψηφιακά επεξεργασμένων φωτογραφιών
Οι πρώτες εντυπώσεις από δομικές επιφάνειες και λεπτομέρειες του σπιτιού των Fermor, επεξεργασμένες χρωματικά με τη λογική του γρήγορου σκίτσου ή της σημείωσης. Το αρχικό ερέθισμα που ενεργοποιεί την περιέργεια για εμβάθυνση σε έναν έντονα περιπετειώδη κόσμο.
———————————————————————————————–
9. Cacao Rocks σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Σιμόπουλο
Κόμιξ, μελάνι και ακρυλικό σε φωτογραφίες Polaroid, 2019 (Σημειώσεις)
Αλέξανδρος Σιμόπουλος
Μια σειρά από επιζωγραφισμένες φωτογραφίες Polaroid που τραβήχτηκαν κατά την επίσκεψή μας και επεξεργάστηκαν αργότερα. Ποια είναι η απόσταση μεταξύ αφήγησης και γεγονότος;
Cacao Rocks
Αυτοσχέδιο Τηλέφωνο
Μια πετονιά ενώνει τον Πάτρικ Λη Φέρμορ και τον Παυσανία.
Έχουν ο καθένας στο αυτί του ένα ποτηράκι μίας χρήσης.
Η πετονιά πρέπει να είναι τεντωμένη για να ακούει ο ένας τον άλλον, μα πού και πού μπλέκεται σε φραγκοσυκιές, κατάρτια, εμφυλίους, όστρακα, κατσικιών κέρατα, ελαιώνες, ράχες δελφινιών και αρχαίους ναούς ή κλούβια των θεών όπως αλλιώς τους λένε.
Η ομιλία τους παρεμβάλλεται από παράσιτα, ραδιοφωνικά τζιτζικιών τζιτζίκισμα, χτύπους καρδιών, μπουρμπουλήθρες ναργιλέδων και καλοκαιρινές βροντές.
Το αυτοσχέδιο τηλέφωνο γίνεται η μνήμη μας, μαζί με όσα πια περιφρονούμε παραδομένοι στο οικουμενικό όνειρο.
Μια αρβύλα στρατιώτη στο στομάχι ενός κήτους, ο ιδρώτας μιας μαυροφορεμένης στις αλυκές, ένα βυζαντινό οικόσημο και η αντανάκλαση του ήλιου στον ασβέστη είναι αυτό που έμεινε στα μάτια μου.
Δεν πρόλαβα να κολυμπήσω γύρω απ’ τη Μερόπη όπως έκανες εσύ κάθε μέρα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω καν αν μπορώ να το κάνω, μα ελπίζω στο μέλλον να προσπαθήσω τουλάχιστον.
Thank you Μιχάλη
Cacao Rocks
Το νέο πρόγραμμα των SNF ARTWORKS Fellows ξεκίνησε από τον Πειραιά, σε 2 εκθεσιακούς χώρους το “The Intermission” και την Rodeo Gallery.
Το “The Intermission” άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του στον Πειραιά, φιλοδοξώντας να λειτουργήσει ως διαμετακομιστικός σταθμός για όσους προβληματίζονται, ψάχνουν και δημιουργούν μέσα από την άμεση επαφή με την τέχνη. Οι Fellows 2019 είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στην 1η εγκατάσταση του Αμερικάνου καλλιτέχνη John Knight από την ιδιοκτήτρια και διευθύντρια της γκαλερί Άρτεμις Μπαλτογιάννη,
Στη συνέχεια, οι Fellows επισκέφθηκαν την έκθεση της Tamara Henderson, Womb life μέσα από μια ανοιχτή συζήτηση από την ιδιοκτήτρια και διευθύντρια της γκαλερί Σύλβια Κούβαλη. Η Henderson δημιουργεί έργα που επεκτείνουν τις σωματικές προσαρμογές της σε τόπους και καταστάσεις, σε ανθρώπους που τους αγκαλιάζει και την αγκαλιάζουν, ενώ δένεται μαζί τους μέσα από προσωπικούς συναισθηματικούς μηχανισμούς.
Aνυπομονούμε για την επόμενη φορά!