Οι εορτασμοί για τα διακόσια χρόνια από το 1821 έχουν ξεκινήσει και όπως περιμέναμε το μέγεθος της υπερβολής και του εθνικιστικού τρας έφτασε τα επίπεδα του Athens 2004 κι ακόμα παραπέρα. Εν μέσω μιας πανδημίας, όπου οι ταξικές διαφορές βγάζουν μάτι και η σκληρη αστυνόμευση καταπατά κάθε ανθρώπινο δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία, η μυθολογία του Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια υπογραμμίζεται ξανά και ξανά, φωνάζει κραυγαλέα, ισοπεδώνοντας στο πέρασμά της οποιαδήποτε παραφωνία δεν χωράει στην κυρίαρχη αφήγηση. Η ελληνικη κοινωνία αποβάλει κάθε τι ξένο, σκουπίζει τους μετανάστες από τη Βικτώρια, καθαρίζει την Ομόνοια από τους χρήστες, τα Εξάρχεια από τους (ιπτάμενους) αναρχικούς και τοποθετεί στη θέση τους γαλανόλευκες σημαίες, ιστορίες αρχαιοελληνικού κάλους και ορθόδοξους παπάδες αρνητές του covid. Οι πολυπλοκότητες των ιστοριών των κουήρς, των ανάπηρων ατόμων, των προσφύγων δεν αφορούν αυτούς τους εορτασμούς του ενός και μοναδικού, τέλειου, ένδοξου Έθνους.
Τι είναι τελικά η πατρίδα μας; μην είναι η κατασκευή ενός εθνικού φαντασιακού που βασίζεται στην εξολόθρευση καθε πράγματος που δεν χωράει στην εικόνα του ρωμαλεου μαχητή; Μην είναι τα ψηλά βουνά; Και γιατί αυτό το ερώτημα επιστρέφει τόσο συχνά στις εθνικιστικές κορώνες του σύγχρονου ελληνικού κράτους; Αν η ελληνικότητα είναι ένα τερατούργημα που δεν πολυ-βγάζει νόημα, οφείλουμε να καταδείξουμε τις αντιφάσεις και τα αποσιωπημένα εγκλήματα που την συγκροτούν – επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε.
Η έκθεση αυτή φτιάχνεται από υποκείμενα και μιλάει για υποκείμενα που ασφυκτιούν μέσα στο πλαίσιο της ελληνορθόδοξης πατριωτικής κυριαρχίας και χρησιμοποιούν δημιουργικά μέσα για να εκφράσουν τη δυσφορία τους απέναντι σε μια μυθολογία που δεν τα συμπεριλαμβάνει, δεν τα εκφράζει, δεν τα αφορά.
ΦΥΤΑ, Μάρτιος 2021
—
Στην έκθεση πήραν μέρος οι SNF ARTWORKS Fellows 2020 Ανθή Κούγια και η Βασιλική Λαζαρίδου.
Μέλος του εννοιολογικού ντουέτου ΦΥΤΑ είναι ο Φοίβος Δούσος, SNF ARTWORKS Fellows 2020.