Fellow Field: Εικαστικές Τέχνες

Η Μαρία Παπανικολάου είναι εικαστικός και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΙΚΥ, 2000) και κατόπιν σπούδασε γλυπτική στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών στην Ολλανδία ως υπότροφος του Huygens Scholarship Program (2008). Το 2011, αποφοίτησε από το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της (ΑΣΚΤ) και, το 2022, υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στην ίδια σχολή με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση (2012-2016), του Ιδρύματος Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού (2013-2017), του A. G. Leventis Foundation (2015) και του Fulbright (2016-2017).

Η έκθεση Free from what (annexM, 2023) είναι η πρώτη ατομική της στην Ελλάδα. Ατομικές εκθέσεις έχει πραγματοποιήσει στην Ολλανδία, στο Expodium (Ουτρέχτη, 2007) και στο Filmhuis den Haag (Χάγη, 2008). Έχει επίσης συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Γερμανία και την Ολλανδία. Ενδεικτικά: Still Here Tomorrow, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (2019), Athens Adhocracy, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (2015), Expanded Senses, Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών Φρανκφούρτης (2015), Εκ νέου: Μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών, (ΕΜΣΤ, 2013), Art ID στο KunstVLAAI (Άμστερνταμ, 2008). Το 2015, έλαβε το βραβείο Open Call Prize στην Μπιενάλε Κινούμενης Εικόνας στη Φραγκφούρτη.

Διδάσκει στην ΑΣΚΤ και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και από το 2023 είναι Fulbright Greece Outreach Ambassador στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Η Νεφέλη Παπαδημούλη (1988, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα και το Παρίσι. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Καλές Τέχνες στην École des Beaux-Arts de Paris (félicitations du jury). Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε ιδρύματα, μουσεία και γκαλερί όπως στα: Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Festival de l’histoire de l’art, Château de Fontainebleau, La Panacée, Μονπελιέ (2018) Musée du Louvre, Παρίσι, Palais des Beaux Arts, Παρίσι, Palais de Tokyo, Παρίσι, 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2017), Musée de la Chasse et de la Nature, Παρίσι (2016); Istanbul Modern (2015). Ήταν artist-in-residence, μεταξύ άλλων, στη Villa Belleville-Paris και στο RAVI-Liège.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου (γεν. 1991) είναι εικαστικός καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2014) και το μεταπτυχιακό του στις Καλές Τέχνες στο St. Luca School of Arts στις Βρυξέλλες (2016). Το 2018 έλαβε μέρος στο 1ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS. Το 2016 υπήρξε φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στo Rupert Residency στο Βίλνιους της Λιθουανίας και το 2015 στο Camden Arts Centre στο Λονδίνο. Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε επτά ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, στο Μιλάνο, στις Βρυξέλλες και στην Αμβέρσα, ενώ έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων: ”The Same River Twice: Contemporary Art in Athens”, σε επιμέλεια της Margot Norton και της Natalie Bell, σε διοργάνωση του New Museum και του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα (2019), ”Flashing and Flashing” σε επιμέλεια Il Colorificio στο ΜΑΧΧΙ Μuseum στη Ρώμη (2019), «Αστερισμoί στο χώμα», σε επιμέλεια Ειρήνης Καλλιγά και Φάνη Καφαντάρη, σε διοργάνωση του Οργανισμού ΝΕΟΝ στην Αρχαιολογική Συλλογή Κουφονησίου (2018), ”Abracadabra”, σε επιμέλεια Lucrezia Calabro Visconti στη Διεθνή Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Μόσχας (2018). Είναι συνιδρυτής του ‘’Enterprise Projects’’, έναν ανεξάρτητο χώρο τέχνης που λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο 2015 στην Αθήνα.

Η Μαλβίνα Παναγιωτίδη (1985, Αθήνα) σπούδασε Αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο πρόγραμμα “Art in Context” στο Universität der Künste στο Βερολίνο με την υποστήριξη του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Έχει βραβευτεί με το Έπαθλο Γιάννη Σπυρόπουλου (2016). Έχει παρουσιάσει το έργο της σε εκθέσεις σε μουσεία και χώρους τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επιλεγμένες εκθέσεις: «Αστερισμοί στο χώμα», συνεργασία του ΝΕΟΝ με την Εφορία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κτίριο Αρχαιολογικής συλλογής Κουφονησίου· ”It Was Evening All Afternoon”, You Cannot Hide For More Than Seven Years project space (Αθήνα)· «Η Ακρόπολη στο βυθό», Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα)· ”Heartburner”, Δυο Χωριά (Μύκονος)· ”The Equilibrists”, Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα)-σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και το New Museum, Νέα Υόρκη· ”Hypnos Project”, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα)· ”The Predictions of a One-night King”, Chalet Society (Παρίσι)· ”A Monument for the First Homosexual Emancipation Movement”, Haus der Kulturen der Welt, (Βερολίνο). Έχει δουλέψει στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό εκθέσεων όπως: «Παρατοξικά Παράδοξα», Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα), ”Monster” του Γιάννη Βαρελά, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Αθήνα). Από το 2009 είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της ερευνητικής καλλιτεχνικής ομάδας Σαπρόφυτα.

Η Φωτεινή Παλπάνα (1984) είναι εικαστικός και εκπαιδευτικός που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και του Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση.
Στο εικαστικό της έργο επεξεργάζεται είδη σχέσεων και αλληλεπιδράσεων με κατηγορίες του φυσικού περιβάλλοντος όπως ο γεωλογικός χώρος και το τοπίο, μέσα από εγκαταστάσεις που συνδυάζουν γλυπτική, βίντεο, φωτογραφικά αρχεία, εκτυπώσεις, σχέδιο. Το ενδιαφέρον της σταδιακά εκτίνεται στη σχέση του σώματος με το παραγόμενο γλυπτικό αντικείμενο, συχνά μέσα από βίντεο διαμεσολαβημένης περφόρμανς.Παράλληλα με την εικαστική της πρακτική εργάζεται στην εκπαίδευση με αντικείμενο τη διδασκαλία των Εικαστικών.
Το διάστημα 2011-2020 υπήρξε μέλος της ομάδας Campus Novel με δραστηριότητα στην παραγωγή εικαστικού έργου, συμμετοχή σε προγράμματα φιλοξενίας, καθώς και στην οργάνωση, παραγωγή και επιμέλεια εκθέσεων, καλλιτεχνικών συνεργασιών και εργαστηρίων.

O Γιώργος Χριστόφορος Παλαμάρης γεννήθηκε το 1986 στο Λιντς της Αγγλίας. Ζει και εργάζεται μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας. Το 2009 ολοκλήρωσε τη Σχολή Μαρμαροτεχνίας Τήνου και στη συνέχεια εισήχθη με υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στον τομέα γλυπτικής. Το 2012-2013 ήταν υπότροφος με το πρόγραμμα Erasmus στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαλένθια στην Ισπανία. To 2014-2015 συμμετείχε στο Circuits and Currents project Space της Καλών Τεχνών, ως administrator του χώρου και συνεργάστηκε με την Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου της Γερμανίας. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 2015. Το 2018 βραβεύτηκε από την ARTWORKS (Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), για το εικαστικό του έργο και επιλέχτηκε από την BJCEM Βiennale για να συμμετάσχει σε διεθνές πρόγραμμα residency στην Puglia της Ιταλίας Είναι ιδρυτικό μέλος της μουσικής κολεκτίβας Petra Luna και έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες και project spaces. Τα τελευταία χρόνια έχει εργαστεί για το Υπουργείο Πολιτισμού και τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, σε αναστηλωτικά και ανασκαφικά προγράμματα. Έχει δυο ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές παρουσιάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Πάολα Παλαβίδη είναι εικαστικός, ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Τήνου. Απόφοιτος του Central Saint Martins College School of Art and Design (2007) με εξειδίκευση στη ζωγραφική, έχει εκθέσει ατομικά (Common Knowledge, GR, 2015) και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις με έργα που ασχολούνται με τη φαντασιακή σύμπτυξη φύσης, τεχνολογίας και ανθρώπινης ψυχολογίας. Παράλληλα με την προσωπική της πρακτική, δημιουργεί πολυμεσικές εγκαταστάσεις και χρηστικά έργα τέχνης με την καλλιτεχνική ομάδα Hypercomf της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος (2017) και με την οποία έχει εκθέσει και συμμετάσχει σε δράσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: ‘’Constellations in the Dirt’’, GR, 2018· ‘’Do Not Iron’’, FR, 2018· ‘’Matter Delights and Artificial Instincts’’, AU, 2018· ‘’Buttered Daylight’’, GR, 2018· ‘’Soft Spot’’, GR, 2018 κ.ά.

Ο Κοσμάς Νικολάου (1984, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ενώ σπούδασε Καλές Τέχνες και Αρχιτεκτονική στα Ιωάννινα, το Βόλο και το Μιλάνο. Το έργο του Κοσμά Νικολάου περιστρέφεται γύρω από τις λειτουργίες της αρχιτεκτονικής, των χωρικών ποιοτήτων, της μνήμης, της αφήγησης και της μη λεκτικής επικοινωνίας. Συχνά καταπιάνεται με τον μοντερνισμό, διάσπαρτα τεκμήρια, αρχεία, προσωπικές αφηγήσεις, την προφορική αρχαιολογία, την πολιτική του κουτσομπολιού και τις άυλες διαστάσεις του ήχου και της φωνής. Η σύνθεση των διαφορετικών αυτών στοιχείων οδηγεί σε νέες σχέσεις και μια καινούργια τοποθέτησή τους στο χώρο που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη σκηνογραφία. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, σε μουσεία, ιδρύματα και ανεξάρτητους χώρους. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αίθουσα Τέχνης Ρεβέκκα Καμχή στην Αθήνα, στο Brauchbarkeit στην Κολωνία και στην Villa Bologna στη Μάλτα. Έχει πάρει μέρος σε διαφορετικά προγράμματα καλλιτεχνικής φιλοξενίας στην Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία, τη Μάλτα, τη Ρωσία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο πρόγραμμα Ideas City του New Museum, Νέα Υόρκη. Από το 2012 έχει ιδρύσει και συνδιευθύνει τον ανεξάρτητο καλλιτεχνικό χώρο          3 137 στην Αθήνα μαζί με την Πάκυ Βλασσοπούλου και τη Χρυσάνθη Κουμιανάκη.

Η Δανάη Νικολαΐδη-Κωτσάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992 και φοίτησε στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο και στο λύκειο της Παλλήνης. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Γιώργο Λάππα. Η εργασία της έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τη σωματικότητα και τη διάδραση. Οι εγκαταστάσεις και τα γλυπτά τα οποία δημιουργεί, είναι κινητικά, επενδύονται με δικές της συνθέσεις / ηχητικά περιβάλλοντα, άλλες φορές παράγουν ήχο τα ίδια μέσα από την κίνηση και την performance. Τα συνήθη υλικά της δουλειάς της είναι το μέταλλο, η κεραμική και το βίντεο και ο ήχος: live μουσική ή και ηχογραφημένες συνθέσεις. Βραβεία και Residencies: Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2016: Νικήτρια του γλυπτικού διαγωνισμού Βραβείο Λάππα από την ΕΛΜΙΝ Βωξίτες Α.Ε., Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 2017: Συμμετοχή στον Διαγωνισμό Γλυπτικής CODERAILART 2017 σε συνεργασία με τον ΟΣΕ και την ΕΕΣΣΤΥ, Σεπτέμβριος 2017 : ART4MORE 2017 / Art Residencies in Mental Health Units Art Residencies σε Δομές Ψυχικής Υγείας Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΕΔΡΑ» στον Καλλιτεχνικό Σταθμό των Δελφών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών 2018-2019: Υποτροφία DARMASISWA ενός έτους σπουδών στο Indonesian Institute of Arts, Yogyakarta Συμμετοχές σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις: Μάιος 2017: «Ανδρειανός», Συμμετοχή σε ομαδική έκθεση στον κήπο της Ιταλικής Πρεσβείας. Σεπτέμβριος 2016: Ομαδική έκθεση στον υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου και τον χώρο του ιστορικού «Ξενία» της Επιδαύρου. Σεπτέμβριος 2016: performance “Uterus” στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο. Μάιος 2016: «Ανθρωπογραφές» στο Μουσείο Μπενάκη. Οκτώβριος 2018: «Νόστιμον Ήμαρ» στο Ψηφιακό Μουσείο Νέας Σμύρνης.

Ο Πέτρος Μώρης (1986, Λαμία) είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και του μεταπτυχιακού προγράμματος Curating του Goldsmiths University του Λονδίνου. Αυτό τον καιρό εκπονεί διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει υπάρξει υποψήφιος για τα βραβεία ΔΕΣΤΕ 2015 και έχει βραβευτεί με το 1o Έπαθλο Γιάννη Σπυρόπουλου 2012. Έχει παρουσιάσει την καλλιτεχνική του δουλειά σε ατομικές εκθέσεις στο Room E-1027 (Βερολίνο), Point Center for Contemporary Arts (Λευκωσία), Duve Berlin (Βερολίνο), Union Pacific (Λονδίνο), Project Native Informant (Λονδίνο) και SPACE (Λονδίνο) και έχει πάρει μέρος σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις σε χώρους τέχνης, μουσεία και ιδρύματα, όπως το New Museum της Νέας Υόρκης, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, Σπίτι της Κύπρου, Kunstraum Niederoesterreich, Ontario College of Art & Design, Centre Cívic Can Felipa (Βαρκελώνη), Mestrovic Pavilion (Zάγκρεμπ) και Aarhus Art Building (Δανία). Ως μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας KERNEL και των επιμελητικών projects SIM και Radical Reading έχει επιμεληθεί εκθέσεις και δρώμενα στην Μπιενάλε της Αθήνας 2011, Circuits and Currents, Whitechapel Gallery και Chisenhale Gallery και έχει δώσει διαλέξεις για την έρευνά του στο ICA του Λονδίνου, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στα KAM Workshops και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

Ο Γιώργος Μωραΐτης γεννήθηκε το 1989, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ο Γιώργος Μωραΐτης είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (2008-2014), με κατεύθυνση στη Ζωγραφική και με καθηγητή τον Πάνο Χαραλάμπους. Έχει πραγματοποιήσει δράσεις στον δημόσιο χώρο και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Χρησιμοποιεί διαφορετικές πρακτικές (γλυπτική, ρομποτικές και διαδραστικές εγκαταστάσεις, συμμετοχικές δράσεις, δράσεις στον δημόσιο χώρο, σχέδιο, κείμενα κ.ά.). Αποσκοπώντας στην εξερεύνηση των ορίων σε ό,τι αφορά τη δημιουργική, ερευνητική και στοχαστική διαδικασία, μέσω του ήχου καθώς και μέσω ενός ευρύτερου φάσματος media, συνδιαμορφώνει ηχητικές-εικονοκλαστικές καταστάσεις ως ένα μείγμα ιδιαιτεροτήτων της αντίληψης, της τεχνολογίας και των υλικών. Το μεγάλο του ενδιαφέρον για τον ήχο εστιάζεται στην εμπλοκή του με θέματα ακουστικής και ψυχοακουστικής όπως και θεματικές που σχετίζονται με το σώμα, τη γλυπτική, το βίντεο και ένα σύνολο άλλων θεματικών σχετικών με τις σύγχρονες τάσεις της επιστήμης, που αναπτύσσουν έναν σύγχρονο διάλογο στις εικαστικές τέχνες.

Η Ράνια Μπέλλου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Με σπουδές στο Central Saint Martins College of Art and Design London (MA) και τη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει λάβει υποτροφία από το ‘Ιδρυμα Ωνάση, ενώ το 2018 χρηματικό βραβείο από την ARTWORKS στο πλαίσιο του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Έχει επίσης βραβευτεί από το Ίδρυμα Γιάννη και Ζωή Σπυροπούλου. Η Μπέλλου έχει ατομικές εκθέσεις και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς και έχει εκθέσει έργα της σε: AnnexM, Μέγαρο Μουσικής, Αθήνα (2018), Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κίνας, Πεκίνο (2017), Μουσείο Βορρέ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (2017), Ιόνιος Βουλή, Κέρκυρα (2017), Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Μόσχα (2016), Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2016), Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Αθήνα (2016), ArtCurial, Παρίσι (2017), Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) Αθήνα (2013)· III Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μόσχας (2012)· Ex-Teresa Museum of Contemporary Art, Mexico City· National School for the Arts, Mexico City (2011)· II Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μόσχας (2010).

Γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Είναι γιος του γλύπτη Γεωργίου Μέγκουλα. Καταπιάστηκε με τη τέχνη του γκραφίτι σε ηλικία 12 ετών. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία και Λογοτεχνία στο ΕΚΠΑ και στο πανεπιστήμιο της Angers. Το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό video art ”Shoot It” του προσέφερε μια υποτροφία στην σχολή φωτογραφίας και βίντεο ”Focus” όπου συνέχισε τις σπουδές του. Έχει εκθέσει σε γκαλερί σε πολλές χώρες του εξωτερικού και στην Ελλάδα, σε ιδρύματα και μουσεία όπως το Μπενάκη, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Μουσείο Μπουζιάνη. Η δράση του έχει απασχολήσει τον διεθνή τύπο όπως New York Times, National Geographic,Guardian,ARTE, BBC. Έχει δώσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και σχολές της Αμερικής όπως το University Of Michigan και το Νew School. Έχει διδάξει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο του προγράμματος «Ο Καβάφης Πάει Σχολείο». Έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, το video art, τις εγκαταστάσεις και την performance. Έχει συνεργαστεί με την εταιρεία μεταφοράς λογισμικού WeTransfer κάνοντας workshops στους εργαζομένους και δημιουργώντας το desktop της ιστοσελίδας. Έργα του έχουν χρησιμοποιηθεί σε εικαστικά μουσικών όπως της Monika, του Παύλου Παυλίδη και του Leon of Athens.

Ο Ορέστης Μαυρουδής ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Θεωρία της Τέχνης στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στην Accademia di Belle Arti di Brera στο Μιλάνο· και Visual Arts and Curatorial Studies στη Nuova Accademia di Belle Arti Milano στο Μιλάνο. Η δουλεία του έχει παρουσιαστεί σε φεστιβάλ κινηματογράφου, ατομικές και ομαδικές εκθέσεις όπως: 2018 “That’s IT!” επιμέλεια Lorenzo Balbi-MAMbo Museo d’Arte Moderna di Bologna, 2017· “The Great Learning” επιμέλεια Marco Scotini”-Triennale di Milano, 2016 “The Equilibrists / Οι Εξισορροπιστές” επιμέλεια Gary Carrion-Murayari και Helga Christoffersen με τον Massimiliano Gioni-New Museum, New York και Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ-Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, 2015 “A Natural Oasis” επιμέλεια Alessandro Castiglioni και Simone Frangi-17η Biennale Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου-Viafarini, Milano, 2014· Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου (SIFF)-· «Με αεροπλάνα και βαπόρια»-3 137, Αθήνα, 2013· VISIO Screening Program, Lo Schermo dell’Arte Film Festival-Villa Romana, Φλωρεντία, 2012· “Immagine, titolo, spazio intermedio-Careof DOCVA, Milano·“Coordinate ellittiche”, επιμέλεια Bruno Muzzolini-Careof DOCVA, Milano.

Η Χρυσάνθη Κουμιανάκη (Ηράκλειο, 1985) είναι καλλιτέχνις που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η πρακτική της διερευνά την ιδέα της μετάφρασης, δημιουργώντας συμβολικά συστήματα, κωδικοποιήσεις, αλφάβητα που εστιάζουν σε μία μη λεκτική επικοινωνία. Αναθεωρεί και χειρίζεται κανόνες και μεθόδους μιας παγκόσμιας οπτικής γλώσσας, δημιουργώντας νέες αφηγήσεις που αντικατοπτρίζουν διαφορετικούς χρόνους. Το κύριο έργο της είναι οι εγκαταστάσεις που συνδυάζουν διάφορα μέσα όπως εκτυπώσεις, εφήμερα σχέδια, βίντεο, ήχο και μεταλλικές κατασκευές. Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε ιδρύματα, μουσεία και γκαλερί, όπως στα: Netwerk Aalst (2018), Kadist, Παρίσι (2017)· Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2016)· Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα (2016)· Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2015)· Μπιενάλε της Αθήνας (2013) και ΕΜΣΤ, Αθήνα (2013). To έργο της έχει παρουσιαστεί σε παραγωγές ιδρυμάτων και μουσείων όπως των: Fondazione Prada (Μιλάνο, 2017) και New Museum (Νέα Υόρκη, 2016). Από το 2012, μαζί με τους Κοσμά Νικολάου και Πάκυ Βλασσοπούλου, είναι συνιδρύτρια του artist-run space 3 137.

Η Κατερίνα Κότσαλα γεννήθηκε το 1982. Η πρακτική της αφορά την μετατόπιση, το φως και τη φύση. Αποφοίτησε από το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών (ΜΕΤ) της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών το 2015 και από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2013. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις με πιο πρόσφατη την έκθεση «Σίσυφος» που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα τον Φεβρουάριο του 2018. Έχει βραβευτεί με το βραβείο της ARTWORKS στο 1ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Από τις πιο αξιοσημείωτες διακρίσεις της είναι η ελληνική εκπροσώπηση στην 16η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών ”Errors Allowed” στην Ιταλία και στην Post-Biennale of Young Artists στο DA2 Museum of Contemporary Art στη Σαλαμάνκα της Ισπανίας.

Ο Πάνος Κομπής (γεν. 1982) είναι εικαστικός καλλιτέχνης. Διαμένει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Συντήρηση Έργων Ζωγραφικής σε ιδιωτικό ινστιτούτο και αποφοίτησε το 2002. Έπειτα φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και αποφοίτησε με διάκριση το 2007. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό των Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ και αποφοίτησε το 2012 με διάκριση. Από το 2013 είναι μέλος της εικαστικής ομάδας Per Se. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όπως: 6η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη 2017), ΔΙΑ, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (Αθήνα 2014), 16η Μπιενάλε Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου (Ανκόνα 2013), Against All Odds, Project Ethics/Aesthetics, Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα 2011).

Ο Ιωάννης Κολιόπουλος (γεν. 1986) ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Τήνου. Είναι φωτογράφος, μελισσοκόμος και συνιδρυτής της Hypercomf. Στην καλλιτεχνική πρακτική του χρησιμοποιεί ποικιλία τεχνικών και υλικών που είναι απαραίτητα για την υλοποίηση ενός έργου και βασίζεται στη συλλογική μνήμη και την πολιτισμική επανεφεύρεση.