H Αλεξία Αλεξανδροπούλου είναι επιμελήτρια και παραγωγός με έδρα την Αθήνα και τη Λισαβόνα. Από το 2021 συντονίζει μια ομάδα 20 νέων επιμελητών από χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Ευρώπης στο πλαίσιο του «ΤASAWAR Curatorial Studios», σε συνεργασία με το Goethe-Institut της Τυνησίας. Από το 2020 είναι συνεπιμελήτρια και μέλος της συντακτικής ομάδας του διαδικτυακού προγράμματος «TASAWORAT», μιας ερευνητικής πλατφόρμας που εστιάζει στην επιμελητική πρακτική σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Είναι μέλος της πορτογαλικής συλλογικότητας Μais uno +1 με την οποία, αυτή την περίοδο, συνεπιμελείται και αναπτύσσει μια σειρά από δράσεις σε διάφορους χώρους της πόλης. Παράλληλα, ολοκληρώνει τις σπουδές της στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και Design HDK-Valand του Πανεπιστημίου Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Commissioning and Curating Contemporary Public Art. Η πρακτική και η τρέχουσα έρευνα της εκδηλώνονται σε συμμετοχικές και συνεργατικές εκφράσεις στη σύγχρονη τέχνη. Στο παρελθόν έχει εργαστεί σε πολιτιστικά ιδρύματα και χώρους τέχνης σε χώρες όπως η Ιταλία, η Τσεχία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Τυνησία και η Πορτογαλία. Έχει διατελέσει βοηθός επιμέλειας σε διοργανώσεις όπως η Μπιενάλε Matter of Art της Πράγας και στην οργανισμό tranzit, ένα δίκτυο αυτόνομων πρωτοβουλιών σύγχρονης τέχνης από την Αυστρία, την Τσεχία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και τη Ρουμανία. Είναι απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών (2013) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (ΜΑ Αrts Policy and Management) από το Koλέγιο Birkbeck του Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (2017). Έχει υπάρξει υπότροφος του Goethe-Institut της Τυνησίας (ΤΑSAWAR Curatorial studios Fellow 2020), ενώ έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Δέσποινα Τζάνου είναι επιμελήτρια και συγγραφέας με έδρα την Αθήνα και την Μπράγκα της Πορτογαλίας. Το επιμελητικό έργο και η δημιουργική συγγραφή της περιλαμβάνουν τη μελέτη και την αποδόμηση πολιτιστικών συμβόλων και κοινωνικοπολιτικών γεγονότων, ενώ παράλληλα δημιουργεί συνδέσεις με θεματικές σχετικές με το σώμα, τη μυθολογία, τη φύση, την τεχνολογία, τις φεμινιστικές σπουδές, τη φιλοσοφία και την ψυχολογία. Αποφοίτησε από το Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Tέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην επιμέλεια εκθέσεων στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Από το 2019, επιμελείται το πρόγραμμα εκθέσεων και διευθύνει το χώρο τέχνης Duarte Sequeira τόσο στην Μπράγκα όσο και, από το 2022, στη Σεούλ. Υπήρξε συνιδρυτικό μέλος της επιμελητικής ομάδας DOW Collective στο Λονδίνο και έχει συνεργαστεί με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, όπως τις γκαλερί Forum Arte Braga στην Πορτογαλία· και τις γκαλερί Cell Project Space και Whitechapel Gallery στο Λονδίνο. Έχει αναθέσει τη δημιουργία νέων έργων στους καλλιτέχνες Mimosa Echard, Tom Howse, Λητώ Κάττου, Lily Kemp, Μανώλη Δασκαλάκη Λεμό, Lucile Littot, Πέτρο Μώρη, Vanessa da Silva, Jonathan Uliel Saldanha και Mauro Ventura και έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με τους André Butzer, Serge Attukwei Clottey, Petra Cortright, Pakui Hardware, Byzantia Harlow, Juliana Huxtable, Oliver Laric, Rebecca Lennon, Shaina McCoy, Katja Novitskova, Julian Opie, Athena Papadopoulos, Εύα Παπαμαργαρίτη, Ricardo Passaporte, Eddie Peake, Marianna Simnett, Timur Si-Qin, Jenna Sutela, Slavs &Tatars, Suzanne Treister, Jala Wahid και Guan Xiao. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Εύα Βασλαματζή (Αθήνα, 1990) είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια και θεωρητικός με βάση την Αθήνα και το Παρίσι. Πρόσφατα, εργάστηκε ως συνεπιμελήτρια στο DOC!, μη κερδοσκοπικό οργανισμό και πολυχώρο στο Παρίσι (2017-2019) και ως βοηθός επιμελήτρια στο Palais de Tokyo (2018-2019). Από το 2013 έχει συνεργαστεί με πολλούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σπούδασε Θεωρία και Ιστορία της Τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνων και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία της τέχνης και Επιμέλεια εκθέσεων στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Το 2018 συμμετείχε στο πρόγραμμα ανταλλαγής επιμελητών ΝΕΟΝ Curatorial Exchange Program σε συνεργασία με τη Whitechappel Gallery (Λονδίνο) και στο Art week του Alserkal Avenue (Ντουμπάι), ενώ τον Μάιο του 2020 θα είναι resident στο Rupert Residency (Βίλνιους). Για το 2019-2020, είναι προσκεκλημένη επιμελήτρια του οργανισμού Orange Rouge με έδρα το Παρίσι, που καλεί καλλιτέχνες να συνεργαστούν με εφήβους με ειδικές ανάγκες για την παραγωγή έργων τέχνης από κοινού.
Η Δανάη Γιαννόγλου (Αθήνα, 1992) είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια και συγγραφέας με έδρα την Αθήνα. Αυτή την περίοδο συμμετέχει στο De Appel Curatorial Programme 2019-2020 στο Άμστερνταμ. Η Γιαννόγλου είναι συνιδρύτρια και επιμελήτρια του Enterprise Projects, ενός project space που λειτουργεί αυτόνομα και περιοδικά από τον Σεπτέμβριο του 2015 στην Αθήνα, καθώς και υπεύθυνη έκδοσης του Enterprise Projects Journal, μιας εκδοτικής πρωτοβουλίας που αναρτά στον διαδικτυακό της ιστότοπο θεωρητικά και ερευνητικά κείμενα έπειτα από πρόσκληση του Enterprise Projects. Έχει εργαστεί για δημόσιους και ιδιωτικούς θεσμούς στην Αθήνα και το Παρίσι. Το 2018-2019 η Δανάη Γιαννόγλου ήταν υπεύθυνη του Αρχείου Εκθέσεων του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε καταλόγους εκθέσεων, εκδόσεις και διαδικτυακά περιοδικά, ενώ έχει επιμεληθεί εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανώτατης Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας καθώς και των μεταπτυχιακών Διεύθυνσης Πολιτιστικών Οργανισμών και Επιμέλειας Σύγχρονης Τέχνης του πανεπιστημίου Paris 1 Panthéon–Sorbonne στο Παρίσι. Έχει συμμετάσχει ως curator-in-residence στις καλλιτεχνικές δομές φιλοξενίας Rupert(Λιθουανία) το 2016 και στο 8ο Gwangju Biennale International Curator Course(Νότια Κορέα) το 2018. Το 2019/2020 η Δανάη Γιαννόγλου συμμετέχει στο 2ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS (SNF Artist Fellowship Program) καθώς και στο πρόγραμμα Emergency Fellowship του Onassis AiR.
2. 3.
H Χριστίνα Πετκοπούλου (Αθήνα, 1992) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ (κατεύθυνση Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης) και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο ΠΜΣ Πολιτιστικής Διαχείρισης του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι ερευνήτρια και επιμελήτρια του αρχείου της διαδικτυακής crowdsourcing πλατφόρμας Athens Report. Τον Σεπτέμβριο του 2019 ανέλαβε το Automatic Transmission, μια πλατφόρμα για την διεπιστημονική έρευνα με αφετηρία τη σύγχρονη τέχνη. Έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα ως ανεξάρτητη επιμελήτρια (Χωρογραφίες-Σημεία Φυγής, Αθήνα 2014, Liminal, ατομική έκθεση Αριστείδη Λάππα, Αθήνα 2015 κ.ά.) κι έχει επιμεληθεί εκπαιδευτικές δράσεις για τον όμιλο της Ιστορίας της τέχνης της Ιωνιδείου Σχολής. Έχει εργαστεί στην έρευνα και την τεκμηρίωση του αρχείου του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης και έχει συνεργαστεί με εικαστικές διοργανώσεις όπως η Μπιενάλε της ΑΘήνας (AGORA (2013), Omonoia (2015), η Art Athina (2014, 2015) και Αρχαιολογικοί Διάλογοι (2015).
Η Μάγια Τούντα είναι επιμελήτρια με έδρα την Αθήνα και το Βίλνιους. Μαζί με τους Gerda Paliusyte, Gediminas Akstinas και Liudvikas Buklys είναι ιδρυτικό μέλος του μη κερδοσκοπικού χώρου τέχνης Montos Tattoo στο Βίλνιους της Λιθουανίας(www.montostattoo.lt). Από το 2017 συνεργάζεται με την καλλιτέχνιδα Otobong Nkanga στα πλαίσια του έργου «Carved to Flow» (documenta 14, Αθήνα, Ελλάδα / Kassel, Γερμανία) το οποίο βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη παίρνοντας την μορφή εκθέσεων και εκδηλώσεων φιλοξενούμενα από διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο. Τα τελευταία δύο χρόνια η Μάγια Τούντα έχει διοργανώσει εκδηλώσεις με τους CAConrad, Maria Thereza Alves, Newton Harrison, Jennifer Teets, Lorenzo Cirrincione, Ίρις Τουλιάτου, Fernando-Garcia-Dory, Marina Vishmidt, Nina Power και Travis Jeppesen. Πρόσφατες εκθέσεις της περιλαμβάνουν το «Bright File (June)», Χρήστος Τζίβελος, Ραλλού Παναγιώτου, Elena Narbutaite, Ίρις Τουλιάτου, Γιώργος Πρίνος, Χρυσάννη Σταθάκος και Κωστής Βελώνης, Haus N Athen, Αθήνα, Ελλάδα (2018). Από το 2014 μέχρι το 2016 η Τούντα ήταν επιμελήτρια στο Rupert, Βίλνιους, Λιθουανία (www.rupert.lt). Είναι αρχισυντάκτης του «A Solid Injury to the Knees» (2016, Rupert), μiα συλλογή δοκιμίων για την «πολιτική κατάθλιψη».
H Μάρη Σπανουδάκη είναι ερευνήτρια και επιμελήτρια που ασχολείται με τη μελέτη των διασταυρώσεων μεταξύ υλικού, άυλου, ψηφιακού πολιτισμού και σύγχρονης τέχνης, σχεδιάζοντας έργα και εκθέσεις που πραγματεύονται παρούσες ή/και παρελθούσες πολιτιστικές και κοινωνικές συνθήκες και δρουν ως σημεία διαλόγου. Η εκπαίδευσή της περιλαμβάνει πτυχίο Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, μεταπτυχιακό τίτλο Πολιτιστικής Πολιτικής & Διαχείρισης και μεταπτυχιακό τίτλο στην Ιστορία των Εκθέσεων Σύγχρονης Τέχνης με εξειδίκευση στην έρευνα. Στο παρελθόν, η Μάρη Σπανουδάκη έχει εργαστεί σε πολλά πολιτιστικά ιδρύματα και χώρους τέχνης. Έχει επιμεληθεί διαπολιτισμικά, κοινοτικά εγχειρήματα και εκθέσεις σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία. Υπήρξε υπότροφος του προγράμματος Start-Create Cultural Change (2017/2018), ενώ τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρωθεί στην ανάδειξη ελληνικών & διεθνών καλλιτεχνικών πρακτικών και κοινωνικών κινημάτων, στην επανεξέταση ιστορικών εκθέσεων καθώς και στη διερεύνηση ζητημάτων θεσμικής κριτικής και πολιτικών ταυτότητας. Αυτή την περίοδο είναι μέλος της ομάδας This is not a feminist project.