Η Δανάη Αναγνώστου είναι δημιουργική παραγωγός κινούμενης εικόνας και ερευνήτρια στις σπουδές παραγωγής (production studies). Το 2019 συνίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Kenno Filmi στο Ελσίνκι. Έκτοτε, επικεντρώνεται στη γεφύρωση της σύγχρονης εικαστικής κινούμενης εικόνας και του κινηματογράφου. Η δουλειά της διαμορφώνεται μέσω συμμετοχικών, διεπιστημονικών και διαθεματικών πρακτικών παραγωγής που βασίζονται στις συνεργατικές πτυχές του κινηματογράφου. Ταυτόχρονα με την πρακτική της, μελετά τη διαδικασία παραγωγής στον χώρο του κινηματογράφου και εκπονεί τη διδακτορική διατριβή της στο Πανεπιστήμιο Aalto, επίσης στη Φινλανδία, με την υποστήριξη του Kone Foundation. Έχει ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Visual Cultures, Curating & Contemporary Art» του Πανεπιστημίου Aalto (2020) καθώς και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός» του Κολεγίου Βακαλό (2016). Είναι απόφοιτη των προγραμμάτων «Berlinale Talents» (2019), «Platform for Feminist Leadership» (2020) και «Talents Sarajevo» (2022). Δουλειές της έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία και εκθεσιακούς χώρους, όπως το φινλανδικό περίπτερο της 58ης Μπιενάλε της Βενετίας, την τριενάλε Frestas – Trienal de Artes 2020/21 (Βραζιλία), το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Kiasma (Φινλανδία), το μουσείο Eye Film Museum (Ολλανδία), το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Εσθονίας (EKKM), και το Μουσείο Gösta Serlachius (Φινλανδία). Επιμελείται το κινηματογραφικό πρόγραμμα του Μουσείου των Αδύνατων Μορφών (MIF) στο Ελσίνκι από το 2019. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Γιάννης Κολόζης έχει εργαστεί ως σκηνοθέτης, μοντέρ και διευθυντής φωτογραφίας. Για ένα διάστημα τον τράβηξε η μυθοπλασία, αλλά σύντομα επέστρεψε και πάλι στο ντοκιμαντέρ. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών στο Northern Media School του Πανεπιστημίου Sheffield Hallam στο Ηνωμένο Βασίλειο σκηνοθέτησε τις μικρού μήκους ταινίες «SoundRoom» (2005) και «Get Lost» (2006). Το 2009 ταξίδεψε στην Αργεντινή για την κινηματογράφηση ενός ντοκιμαντέρ για την μέθοδο της φυσικής καλλιέργειας. Το πρώτο του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με τίτλο «Un Cóndor» (2015) γυρίστηκε στη Χιλή, ενώ το δεύτερο, «Ο Γιώργος του Κέδρου» (2020), γυρίστηκε από το 1972 ως το 2018 στο νησί της Δονούσας από τον ίδιο και τον πατέρα του. Και τα δύο ντοκιμαντέρ ήταν προσωπικές παραγωγές οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν από καμπάνιες crowdfunding. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Νίκος Ζιώγας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Σπούδασε εικόνα, ήχο και μοντάζ. Aπo το 2009 εργάζεται ως σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας σε παραγωγές ντοκιμαντέρ εντός και εκτός Ελλάδος. Το «Ενθύμιον», το πρώτο του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 23o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ενώ συνεχίζει την πορεία της σε διεθνή φεστιβάλ. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Κατερίνα Μαυρογεώργη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης AΡΧΗ της Νέλλης Καρρά και το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών. Γράφει, παίζει και σκηνοθετεί στο σινεμά και στο θέατρο. Το 2020, μαζί με τον Αινεία Τσαμάτη και τον Γιάννη Καραμπάτσο, έγραψε το σενάριο της μικρού μήκους ταινίας «Η διάβαση». Τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν το 2022, σε σκηνοθεσία της ίδιας και του Αινεία Τσαμάτη. Το 2021 ολοκλήρωσε το τρίτο θεατρικό της έργο, με τίτλο «Το απαγορευτικό». Το 2019 έγραψε το έργο «Οι λουόμενες», το οποίο σκηνοθέτησε στο Skrow Theater. «Οι λουόμενες» παρουσιάστηκαν ξανά τον Μάιο του 2022 στο Skrow Τheater, ενώ το έργο θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 2022 από τις εκδόσεις Κάπα Εκδοτική. Το 2017 συνέγραψε το σενάριο της μικρού μήκους ταινίας «Maneki Neko», σε συνεργασία με τον Μανώλη Μαυρή ο οποίος και σκηνοθέτησε την ταινία. Ως ηθοποιός, έχει συνεργαστεί με την ομάδα Patari Project και τους Blitz Theater Group, ενώ είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Skrow Theater Group. Στο θέατρο, έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Θωμά Μοσχόπουλο, Βασίλη Μαυρογεωργίου, Αργύρη Ξάφη, τη σκηνοθέτρια Βάσια Ατταριάν κ.ά. Στον κινηματογράφο, έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Αργύρη Παπαδημητρόπουλο, Ζαχαρία Μαυροειδή, Παντελή Βούλγαρη και τη σκηνοθέτρια Θέλγια Πετράκη. Το 2017 ήταν υποψήφια για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Λουκάς Παλαιοκρασάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Σπούδασε επικοινωνία στο Αμερικάνικο Κολέγιο Ελλάδος και το 2014 απέκτησε εργασιακή εμπειρία σε εταιρεία παραγωγής στο Λος Άντζελες μέσω υποτροφίας που του απένειμε ο διεθνής όμιλος Libra Group. Έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο που έχουν προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ και σημαντικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως το Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Το «Citizen Xenos», το πρώτο του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, έκανε πρεμιέρα το 2018 στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου ήταν υποψήφιο για το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας. Το δεύτερο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που σκηνοθέτησε, με τίτλο «Final Year», συμπαραγωγή της εταιρείας παραγωγής Anemon Productions και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του 24ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους το φθινόπωρο του 2022. Ακόμα, έχει αναλάβει τη δημιουργία ντοκιμαντέρ για τις δράσεις του προγράμματος «Active Citizens Fund» για την Ελλάδα, με διαχειριστές επιχορήγησης το Ίδρυμα Μποδοσάκη και τον μη κυβερνητικό οργανισμό SolidarityNow. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Λήδα Βαρτζιώτη αποφοίτησε από το Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με ειδίκευση στη σκηνοθεσία και το σενάριο. Έχει σκηνοθετήσει το διαφημιστικό σποτ για τα 90 χρόνια του ΑΠΘ. Το 2018 έλαβε μέρος στο πρόγραμμα «Pitching Training» του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου ShorTS στην Τριέστη με την υποστήριξη του ευρωπαϊκού δικτύου NISI MASA, ενώ το 2019 συμμετείχε στο πρόγραμμα «Sarajevo Talent Campus». Αποτελεί μέρος σκηνοθετικού διδύμου μαζί με τον Δημήτρη Τσακαλέα. Η πρώτη σκηνοθετική τους δουλειά, με τίτλο «Yawth», ταξίδεψε σε πάνω από 30 φεστιβάλ παγκοσμίως και βραβεύτηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στο 41ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Η δεύτερη ταινία τους, με τίτλο «Sad Girl Weekend», έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο και συμμετείχε σε πάνω από 40 διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και το 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι (στο πλαίσιο του προγράμματος «Future Frames»), το 31ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τριέστης και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (όπου τιμήθηκε με δύο βραβεία). Η ταινία τους με τίτλο «Literal Legend» έκανε τη διεθνή της πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του 43ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Καΐρου και η ταινία τους με τίτλο «Happy Ending» έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο διαγωνιστικό τμήμα του 45ου Νορβηγικού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνουν μία ακόμη ταινία μικρού μήκους, βρίσκονται στο στάδιο της προπαραγωγής για την επόμενη, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσουν την πρώτη τους ταινία μεγάλου μήκους. Η Λήδα Βαρτζιώτη έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Λεωνίδας Κωνστανταράκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στη Σχολή Σταυράκου. Έχοντας συγκεντρώσει πολυετή εμπειρία σε διάφορες ειδικότητες σχετικές με την παραγωγή κινηματογραφικών και διαφημιστικών ταινιών, το 2013 συνίδρυσε την Alaska Films, μια δημιουργική εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών και διαφημιστικών ταινιών, καθώς και οπτικοακουστικού περιεχομένου. Έχει εργαστεί ως παραγωγός ή/και σκηνοθέτης σε οπτικοακουστικά έργα διαφόρων ειδών, από μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ μέχρι διαφημιστικά και animated εταιρικά βίντεο. Τα ντοκιμαντέρ του έχουν συμμετάσχει και βραβευτεί σε πλήθος διεθνών φεστιβάλ. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Έλια Καλογιάννη (1995) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις οπτικοακουστικές της σπουδές στην Ακαδημία Gerrit Rietveld στο Άμστερνταμ, από όπου και αποφοίτησε το 2019. Το 2017 παρακολούθησε μαθήματα αναλογικού φιλμ και performance στη σχολή Cooper Union της Νέα Υόρκης. Σήμερα εργάζεται ως κινηματογραφίστρια και visual artist. Η δουλειά της συνδυάζει φιλμ, εγκαταστάσεις βίντεο και video essays. Το έργο της δίνει αξία σε εκείνα που συνήθως μένουν αόρατα και, με μια female gaze ματιά, στόχο έχει να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη μοναξιά, τις αναμνήσεις, την επαφή, την ταυτότητα, τον έλεγχο και το όριο μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Έχει συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, σε εκθέσεις στα Μουσεία Stedelijk και Eye Film στο Άμστερνταμ, καθώς και στο Διεθνές Θέατρο του Άμστερνταμ. Η μικρού μήκους ταινία της με τίτλο «Phélia» (2020) έκανε πρεμιέρα στο 49ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ, ήταν φιναλίστ στα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (κατηγορία: καλύτερη φοιτητική ταινία μικρού μήκους) και έχει προβληθεί και βραβευτεί σε πολλά φεστιβάλ παγκοσμίως. Το «Soldier 365» (2019), η πρώτη της πειραματική μικρού μήκους ταινία, έλαβε εύφημο μνεία στο πλαίσιο του προγράμματος «Eye on Art Research Lab» που διοργάνωσε το Μουσείο Eye Film του Άμστερνταμ και έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Αυτή την περίοδο αναπτύσσει μια πειραματική ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Mammalia», με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και της ΕΡΤ (πρόγραμμα «Μικροφίλμ»). Έχει επίσης συνεργαστεί σε projects για τo εκθεσιακό κέντρο Looiersgracht 60 (Ολλανδία), το Ωδείο του Άμστερνταμ (CvA) και τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Εργάζεται, επίσης, ως υπεύθυνη εγκαταστάσεων εκθεσιακού χώρου στο Μουσείο Eye Film (Ολλανδία) και ως συντονίστρια του περιβαλλοντικού προγράμματος «Echoes» στο Aegean Film Festival. Eίναι υπότροφος του Ερευνητικού Ινστιτούτου για τις Τέχνες και τον Δημόσιο Χώρο LAPS (Ολλανδία). Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Ελευθερία Κατσιάνου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και είναι κινηματογραφίστρια. Έχει σπουδάσει πολιτική επιστήμη και ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Μετά τις σπουδές της εργάστηκε σε διάφορα πόστα σε τηλεοπτικές παραγωγές, και στη συνέχεια αποφάσισε να εντρυφήσει περαιτέρω στην σεναριογραφία και τον κινηματογράφο, αποκτώντας μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών κινηματογράφου από το Πανεπιστήμιο Κίνγκστον του Λονδίνου (2012). Έκτοτε, πέρα από τα προσωπικά της εγχειρήματα, έχει συνεργαστεί και με άλλους κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες, συμμετέχοντας με ομαδικές δουλειές σε εκθέσεις και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2020 η ταινία της «Remains» (διάρκειας ενός λεπτού) ταξίδεψε σε φεστιβάλ του εξωτερικού αποσπώντας διεθνή βραβεία. Το 2021 ολοκλήρωσε το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ της με τίτλο «Trash», το οποίο παρουσιάστηκε σε ελληνικά και ξένα κινηματογραφικά φεστιβάλ και ήταν υποψήφιο για τα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Αυτήν την περίοδο διαμένει στην βόρεια Ισλανδία και βρίσκεται στο στάδιο της ανάπτυξης του επόμενου ντοκιμαντέρ της. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Δημήτρης Τσαλαπάτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου και στο Κολέγιο Goldsmiths του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (MA in Filmmaking), καθώς και μαθηματικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η πρώτη του ταινία μικρού μήκους, «Νάρκη», χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα «Μικροφίλμ» της ΕΡΤ (2017) και έκανε πρεμιέρα στο 41ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, όπου απέσπασε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και το βραβείο οπτικής αφήγησης από την Ένωση Ελλήνων Κινηματογραφιστών. Επιπλέον, η ταινία επιλέχθηκε στο πλαίσιο του 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και του 12ου Thessaloniki International Short Film Festival, ενώ έκανε διεθνή πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λιντς και συνέχισε την πορεία της σε διεθνή φεστιβάλ. Η δεύτερη ταινία μικρού μήκους του με τίτλο «Your Hands», η οποία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της τελικής μεταπτυχιακής του εργασίας, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ταινιών Πόλης της Μεγάλης Βρετανίας (BUFF) το 2020. Βρίσκεται στο στάδιο του post-production της τρίτης του ταινίας μικρού μήκους με τίτλο «True Love»· στο στάδιο της προ-παραγωγής της τέταρτης ταινίας του, «Μικρές Ζωές», το σενάριο της οποίας εγκρίθηκε και χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Μικροφίλμ» της ΕΡΤ (2020) και από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ)· καθώς και στο στάδιο της ανάπτυξης της πρώτης του ταινίας μεγάλου μήκους με τίτλο «Boyos», το σενάριο της οποίας χρηματοδοτήθηκε από το ΕΚΚ στο πλαίσιο του προγράμματος «Συγγραφής σεναρίου – development/ Α. στάδιο συγγραφής treatment» (2021). Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
O Κωνσταντίνος Χαλιάσας (1992) είναι υποψήφιος διδάκτωρ στη σύνθεση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με ειδίκευση στην όπερα και τον κινηματογράφο. Είναι αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ και αριστούχος απόφοιτος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σύνθεση μουσικής για τον κινηματογράφο, το θέατρο και τις τέχνες της παράστασης» του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει γράψει μουσική και σκηνοθετήσει ταινίες που έχουν προβληθεί και βραβευθεί σε διεθνή φεστιβάλ (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ώστιν, Διεθνές Φεστιβάλ Νεανικού Κινηματογράφου της Σεούλ, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας κ.ά.). Το 2018 έλαβε μέρος στο πρόγραμμα «Sarajevo Talents». Οι εγκαταστάσεις με μουσική και βίντεο που δημιουργεί έχουν τιμηθεί με δύο διεθνή βραβεία στον διαγωνισμό «Rethinking Xenakis: Composition for Ensemble» από το Κέντρο Ιάννης Ξενάκης (CIX) και παρουσιαστεί σε ΗΠΑ, Γαλλία, Ιαπωνία, Μεξικό κ.ά. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Ασημίνα Προέδρου γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα. Σπούδασε μουσική (2001), oικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πτυχίο το 2005 και μεταπτυχιακό το 2007) και σκηνοθεσία κινηματογράφου (πτυχίο το 2013 στο Μητροπολιτικό Κολέγιο, Αθήνα· και μεταπτυχιακό το 2016 στο Πανεπιστήμιο του Σταφορντσάιρ). Η μικρού μήκους ταινία της «Red Hulk» (2013), την οποία ολοκλήρωσε (σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή) στo πλαίσιo των προπτυχιακών της σπουδών, κέρδισε τον Χρυσό Διόνυσο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (2013) και το πρώτο βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας (2013). Η ταινία έχει παρουσιαστεί σε πάνω από εξήντα διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Clermont-Ferrand (Διεθνές Διαγωνιστικό, 2014), αποσπώντας εννέα διεθνή βραβεία. Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, «Πίσω από τις θημωνιές», που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2022, αναπτύχθηκε μέσω των προγραμμάτων «Script Station – Talents Sarajevo» (2015) και «Script Station – Berlinale Talents» (2016), καθώς και του προγράμματος «First Film First – Goethe-Institut Young Directors Academy» (2016-2017), ενώ απέσπασε το βραβείο του Centre National du cinéma et de l’Image animée της Γαλλίας στο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2016). Η ταινία αποτελεί μια συμπαραγωγή Ελλάδας, Γερμανίας και Βόρειας Μακεδονίας, και ολοκληρώθηκε, μεταξύ άλλων, με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της ΕΡΤ, του προγράμματος «Creative Europe MEDIA», του Κινηματογραφικού Δικτύου Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SΕΕ Cinema Network), του Οργανισμού Κινηματογράφου της Βόρειας Μακεδονίας, του γερμανικού τηλεοπτικού σταθμού ZDF-Arte και του ευρωπαϊκού ταμείου στήριξης Eurimages. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Αλέξανδρος Σκούρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει οικονομικά, πολιτισμικές σπουδές και φιλοσοφία. Από το 2008 έως το 2016 δίδασκε εθελοντικά αισθητική κινηματογράφου και σκηνοθεσία στα σεμινάρια του Πολιτιστικού Ομίλου Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις ταινίες μικρού μήκους, «Gran Partita» (2011), «807» (2012), «Abies» (2013), «Τρένα» (2012), «Κύβος» (2016), «Φυσαρμόνικα Μαν» (2020), «Αλκυονίδες» (2022), καθώς και το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «Αναζητώντας τον Καζαντζάκη» (2018). Οι ταινίες του έχουν παρουσιαστεί σε πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν λάβει σημαντικές διακρίσεις (Χρυσό Διόνυσο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας για την ταινία «Κύβος»· βραβείο καλύτερου σεναρίου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας για την ίδια ταινία· Αργυρό Διόνυσο για την ταινία «Φυσαρμόνικα Μαν» στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας· και βραβείο καλύτερης ψηφιακής ταινίας για την ταινία «Gran Partita», επίσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας). Αυτή την περίοδο γράφει το σενάριο για την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, ενώ παράλληλα βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας για το επόμενο ντοκιμαντέρ του. Πέρα από αυτά, εργάζεται ως ανεξάρτητος σκηνοθέτης και μοντέρ σε τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Αλέξανδρος Αποστολάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε γραφιστικές τέχνες στo Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθήνας κι από το 2012 ασχολείται επαγγελματικά με την εικονογράφηση κινουμένων σχεδίων, το στόριμπορντ και την ανάπτυξη χαρακτήρων. Το 2013 ολοκλήρωσε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο «The Guillable Kiss of Mr. Patokos». Ξεκινώντας από το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, η ταινία ακολούθησε μια επιτυχημένη πορεία δύο χρόνων συμμετέχοντας σε διάφορα φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους και κινουμένων σχεδίων ανά τον κόσμο και απέσπασε μια σειρά από βραβεία, μεταξύ των οποίων και ένα χρυσό βραβείο στην κατηγορία κινουμένων σχεδίων στα 5α Διεθνή Βραβεία Κινητού Κινηματογράφου του Χονγκ Κονγκ (HKIMFA, 2015). Έκτοτε, ασχολείται με το κινούμενο σχέδιο σε συνεργασία με την Odd Bleat Studios, κυρίως για τον χώρο της διαφήμισης. Tο 2018 ανέλαβε τον σχεδιασμό και την εικονογράφηση των χαρακτήρων για την πολυβραβευμένη μικρού μήκους stop motion ταινία του Φωκίωνα Ξένου με τίτλο «Ηeatwave», στο πλαίσιο εκπόνησης της πτυχιακής του εργασίας κατά την φοίτησή του στην Κρατική Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (NFTS) του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Αλέξανδρος Χαντζής γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1985. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί στο θέατρο ως βοηθός σκηνογράφου και στον κινηματογράφο ως βοηθός σκηνοθέτη και casting director. Έχει σκηνοθετήσει τις βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους «Κατάληψη», «Τσέλσι-Μπαρτσελόνα» και «Θα πάρω μια βαθιά ανάσα και θα σου πω», καθώς και το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «Ημερολόγια Εκφοβισμού», για λογαριασμό του Χαμόγελου του Παιδιού. Ως σκηνοθέτης, έχει συνεργαστεί με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση και το Αρχείο Καβάφη. Έχει σκηνοθετήσει μουσικά βίντεο, τρέιλερ θεατρικών παραστάσεων καθώς και δύο επεισόδια της σειράς δραματοποιημένων ντοκιμαντέρ «Οι πειρατές του Αιγαίου», σε παραγωγή Small Planet Productions. Το 2014 συμμετείχε στο «!f Istanbul-Sundance Screenwriters Lab» με το σενάριο μεγάλου μήκους «Τι χαζό παιδί». Το 2020 επιλέχθηκε για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «Sarajevo Talent Campus» με το σενάριο μεγάλου μήκους του «Το χωριό», για το οποίο έλαβε ενίσχυση από το πρόγραμμα «Συγγραφής σεναρίου – development/ Α. στάδιο συγγραφής treatment» του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. To 2021 σκηνοθέτησε τo ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «Η ναυμαχία της Ναυπάκτου» και συνεργάστηκε στη σκηνοθεσία της σειράς δραματοποιημένων ντοκιμαντέρ «Η γενιά του ’30», καθώς και του ντοκιμαντέρ «Η Σφαγή της Χίου». Την ίδια χρονιά, η κριτική επιτροπή των Κρατικών Βραβείων Συγγραφής Θεατρικού Έργου του απένειμε έπαινο για το θεατρικό έργο του «Φούιτ». Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Ο Αντώνης Βαλληνδράς γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού́. Σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα και δούλεψε ως Account Executive στην Ogilvy Greece. Το 2014 αποφάσισε να αλλάξει καριέρα και επικεντρώθηκε στον κινηματογράφο. Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών «MA in Directing Film and Television» από το Πανεπιστήμιο του Μπόρνμουθ και έχει σκηνοθετήσει τέσσερις ταινίες μικρού μήκους. Η ταινία του «The Life of a Sober Man» (2016) προτάθηκε για το βραβείο «RTS Student Television Award» στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει εργαστεί σε πολλά οπτικοακουστικά πρότζεκτ ως σκηνοθέτης και παραγωγός και ως βοηθός σκηνοθέτη και συμπαραγωγός στην ταινία «Amerika Square» (σκην. Γιάννης Σακαρίδης). Συμμετείχε ως υπότροφος στο πρόγραμμα «START – Create Cultural Change» του Goethe-Institut Thessaloniki. Είναι συνιδρυτής του σκηνοθετικού ντουέτου Ladies’ Fingers. Η τελευταία του ταινία, με τίτλο «Λευκά Χριστούγεννα 1948» (2022), πραγματοποιήθηκε με την συγχρηματοδότηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του προγράμματος «Μικροφίλμ» της ΕΡΤ. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η Ίριδα Ζιόγκα ειναι βραβευμένη σκηνοθέτις ταινιών animation με ειδίκευση στην τεχνική του stop motion animation. Πραγματοποίησε την πρώτη της ταινία animation «Το Νόημα της Ζωής» (2009) η οποία απέσπασε συνολικά 7 βραβεία, 2 εκ των οποίων στο φεστιβάλ της Δράμας. Το 2012 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Σκηνοθεσία (BA Film and Television) στο University of the Αrts του Λονδίνου και ξεκίνησε την καριέρα της στον χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης στην Αγγλία. Στο Λονδίνο σκηνοθέτησε διαφημιστικά και εργάστηκε ως παραγωγός σε τηλεοπτικές εκπομπές. Από το 2017 βρίσκεται στην Αθήνα όπου ετοιμάζει την νέα της ταινία animation «Man Wanted» η οποία απέσπασε βραβείο καλύτερου σεναρίου στο London Greek Film Festival το 2012. Η ταινία «Μan Wanted» είναι η πρώτη κινηματογραφική συμπαραγωγή Ελλάδας και Εσθονίας και έχει χρηματοδοτηθεί από την ΕΡΤ, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου καθώς και τα κέντρα κινηματογράφου της Εσθονίας, Σερβίας και Αλβανίας.
Ο Γιάννης Κορρές γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο τμήμα Film and TV Studies του New York College, δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Το «Όντως Φιλιούνται;» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του που προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Buenos Aires International Festival of Independent Film (BAFICI). Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε διαδικασία development της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του με τίτλο «Κορίτσι Χωρίς Ρούχα» και του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «Κοίτα τη Θάλασσα».
Ο Παναγιώτης Χαραμής γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα. Σπούδασε θεωρία κινηματογράφου και σκηνοθεσία στην Αγγλία και έκτοτε εργάζεται ως σκηνοθέτης σε ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους και διαφημίσεις στην Ελλάδα, στην Αγγλία και στην Τουρκία. Το πρώτο του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ «Attention!» που συν-σκηνοθέτησε μαζί με τον Ονούρ Μπακίρ κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης το 2016, ενώ η τελευταία του ταινία μικρού μήκους «Άβανος» βραβεύτηκε με τον Χρυσό Διόνυσο στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το 2018. Αυτόν τον καιρό, βρίσκεται στο στάδιο της ανάπτυξης της πρώτης του ταινίας μυθοπλασίας μεγάλου μήκους με τίτλο «Άβανος» σε συνέχεια της τελευταίας του δημιουργίας.
Η Αρασέλη Λαιμού είναι σεναριογράφος-σκηνοθέτης και μοντέζ. Ως μοντέζ, το έργο της περιλαμβάνει το ντοκιμαντέρ «They Glow In the Dark (σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Ευαγγελίδη), που βραβεύτηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ και με το FIPRESCIστο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία της μικρού μήκους «O Miguel Alvarez φοράει περούκα», έχει προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ άλλων στα Tampere Film Festival, Leeds και Outfest. Το έργο της ως σκηνοθέτις περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις («Με το ίδιο Μέτρο», Ίδρυμα Κακογιάννη) και αναθέσεις έργων από το Hollywood Foreign Press Association, την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα και το Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζει την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο «Η Αγία Έμυ». Το 2013, η Αρασέλη δημιούργησε το International Project Discovery Forum, ένα εργαστήριο ανάπτυξης και προώθησης βαλκανικών ταινιών, ως μέρος του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λος Άντζελες. Η Αρασέλη ήταν Berlinale Talent του 2013 και έχει αποφοιτήσει με MFA στη Σκηνοθεσία Κινηματογράφου από το CalArts ως υπότροφος των ιδρυμάτων Fulbright και Ωνάση.