Fellow Year: 2019

Η Μαργαρίτα Μποφιλίου γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Είναι κάτοχος ΜΑ από το Royal College of Art, Λονδίνο, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Ελλάδος και έχει λάβει τα βραβεία Σπυρόπουλου και National Magazine Award. Το 2004 ήταν resident artist στο Cité Internationale des Arts, Παρίσι. Οι ατομικές της εκθέσεις περιλαμβάνουν: «Everything’s wrong», «Xerxes», «State of Concept Athens», «Blue eyes on route to the best brothel of paradise», Art Athina, «Trypanosome», Margarita Bofiliou και Juliette Blightman (duo), Αθήνα. Έχει λάβει μέρος στις ομαδικές εκθέσεις (επιλογή): State (in) Concepts, Kadist, Παρίσι, Jump Ball, Dio Horia, Μύκονος, «The Equilibrists», Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, Innate Memories, State of Concept Athens, Αθήνα, Cabinets of Miracles-Zone D, Zoumboulakis Gallery, Athens, ReMap2 (IBID Projects), Athens, Alpha Exotica, Hydra School Projects, Ύδρα, The Lobby, IBID Projects, Λονδίνο, True Romance, The Breeder gallery, Αθήνα, Satellites (i-cabin baggage), Tanya Bonakdar Gallery, Νέα Υόρκη, 60 Seconds, Southwark Gallery, Λονδίνο, New Contemporaries 2004, Λίβερπουλ (Liverpool Biennial) & The Barbican, Λονδίνο. Στη δουλειά της ασχολείται με τη σύγχυση, τη μοναξιά και τη βία που ασκούν οι διάφορες πειθαρχίες στο υποκείμενο.

Ο Θoδωρής Προδρομίδης είναι εικαστικός καλλιτέχνης και σκηνοθέτης με έδρα την Αθήνα. Σπούδασε Contemporary Media Practice στο Πανεπιστήμιο του Westminster και αποφοίτησε από το Goldsmiths, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το 2007 με MFA in Fine Arts. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε γκαλερί, μουσεία και φεστιβάλ όπως τη State of Concept, Fondazione Sandretto Re Rebaudengo, το Haus Der Kulturen Der Welt, την 5η και 1η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης, την 4η Μπιενάλε της Αθήνας, το Werkleitz zentrum für Medienkunst, το Fondazione Merz. Ως βραβευμένος του Γαλλικού Ινστιτούτου και στη διάρκεια της διαμονής του στη Cité Internationale des Arts με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση, άρχισε την έρευνα για την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους και συνέχισε την ανάπτυξή της στο πρόγραμμα Feature Expanded με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Από το 2017 είναι επιμελητής της περιοδικής σειράς προβολών Κυριακάτικες Αφηγήσεις, ένας από τους συντελεστές του School of Redistribution του προγράμματος Future Climates και εθελοντής στo Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών του Πειραιά. Είναι Visiting Artist στο πλαίσιο του προγράμματος Risk Change στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ, μέλος του Institute of Radical Imagination και μέλος του Δικτύου Αλληλέγγυων Σχολείων.

Η Μαρία Τσάγκαρη ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Συντήρηση και Aποκατάσταση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στο ΤΕΙ Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 2005 με την πτυχιακή της εργασία για το έργο του Αλέξη Ακριθάκη. Εργάστηκε ως συντηρήτρια στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα και σε ιδιωτικές συλλογές. Το 2006 συνέχισε τις σπουδές της στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Το 2007-2008 με υποτροφία του ιδρύματος ΙΚΥ φοίτησε στη Facultad de Βellas Αrtes στη Μαδρίτη. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 2010 και συνέχισε τις σπουδές της στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Εικαστικών Τεχνών, από όπου αποφοίτησε το 2012. Από το 2012 είναι λέκτορας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε διεθνείς εκθέσεις και έχει κερδίσει τρία βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο του Γαλλο-Ελληνικού οργανισμού HYam για την Νέα Καλλιτεχνική Σκηνή της Μεσογείου (Παρίσι, 2014). Μεταξύ των εκθέσεων στις οποίες έχει συμμετάσχει συγκαταλέγονται: AQUA, Contemporary Artists and Water Issues, SESC Belenzinho, Σάο Πάολο, Βραζιλία, Château de Penthes, Γενεύη∙ STANDART, 1st Triennial of Contemporary Art, Αρμενία∙ Coup de Ville, Triennial of Contemporary Architecture, Βέλγιο∙ 4th Biennale of Contemporary Art, Everywhere but now, Θεσσαλονίκη∙ A fresh, Μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα.

Η Αναστασία Διαβαστή (γεν. 1979) είναι εικαστικός με διεπιστημονική πρακτική που περιλαμβάνει επιτελεστικά, επιμελητικά, κινηματογραφικά και φωτογραφικά έργα. Την ενδιαφέρουν οι κοινωνικές και πολιτιστικές κατασκευές ταυτότητας και συγκεκριμένα ο ρόλος και η εικόνα των γυναικείων ταυτοτήτων και μορφών θηλυκότητας, καθώς και η εξερεύνηση της συμβίωσης, ως καλλιτεχνική και κοινωνική δομή. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα από το 2006. Σπούδασε καλές τέχνες στο Λονδίνο, ολοκληρώνοντας το BA (Hons) Mixed Media Art από το Πανεπιστήμιο του Westminster και μεταπτυχιακά τα MA Film, Video και New Screen Media του University of East London, όπου έζησε από το 1999 ως το 2006. Έχει οργανώσει και λάβει μέρος σε εκθέσεις στην Αγγλία, την Ελλάδα και τη Γερμανία. Προσφάτως συνεπιμελήθηκε και συμμετείχε στο Glam Slam!, μια ανοιχτή πλατφόρμα επιτελεστικής τέχνης. Έργα της σε βίντεο έχουν προβληθεί στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Τον Απρίλιο του 2019 ίδρυσε τον συνεργατικό χώρο STOA FEXI project space στην Ομόνοια, στον οποίο στεγάζεται το νέο της εγχείρημα NTIZEZA, μια πλατφόρμα υποστήριξης, εκπαίδευσης και επιτελέσεων φεμινιστικής τέχνης.

Η Κρήνη Δημοπούλου (1988, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι ιδρυτικό μέλος των Arbit City και της Serapis Maritime. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2007-2012) και στο Central Saint Martins College of Art and Design στο Λονδίνο.

Στις ατομικές της εκθέσεις περιλαμβάνονται:
Oil Gargles, The Breeder Gallery, Αθήνα,
Hands On Your Soul, Galerie Ormesson, Παρίσι,
ISLETS, Beton7, Αθήνα

Ομαδικές εκθέσεις στις οποίες συμμετείχε:
AHHHHH! REAL MONSTERS!, Clages Gallery, Κολoνία,
Standardized Waters, SECCMA TRUST, Αθήνα,
4η Μπιενάλε της Αθήνας ΑΓΟΡΑ, Πρώην Χρηματιστήριο Αθηνών, Αθήνα

Ο Γιώργος Μπουγιούκ είναι εικαστικός. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει αποφοιτήσει από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με βίντεο-εγκαταστάσεις. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

H Bέρα Χοτζόγλου γεννήθηκε και μεγάλωσε το 1992 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Εικαστικών τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (BA &MFA). Το 2016-2017 σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, Καλές Τέχνες και Παιδαγωγικά με υποτροφία Erasmus. Κύρια μέσα της δουλειάς της είναι το βίντεο και η φωτογραφία. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ και γκαλερί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων: «Emfylo-ποιείν» στην Γκαλερί Αντωνοπούλου (2019), στο φεστιβάλ Grrl Haus Cinema: «The two Directions of a Split», στο Raw – Temporaum, στο Βερολίνο (2019), στα Platforms Project στην Αθήνα (2019), στο «A Fork in the Road» στο πλαίσιο του Foto Wien (2019), στο παράλληλο πρόγραμμα της 6ης Μπιενάλε της Αθήνας (2018), στο Action Field Kodra στη Θεσσαλονίκη (2018) στο project των Infra Beuys «Das System ist kriminell, der Staat zum feind des Menschen geworden!» στο Belleve di Monaco (Μόναχο, 2016) και στην έκθεση «Love letters to ΧΑΟΣ» στην ΤAF Gallery στην Αθήνα (2013). Έχει βραβευτεί με το Βραβείο κοινού για την ταινία «Munich almost killed me ½» στο 2ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πειραιά (2018) καθώς και με το βραβείο Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS (2019). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

H Mυρτώ Χρήστου γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1992. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (2010-2015) και στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών (M.E.T, 2016-2018). Ασχολείται κυρίως με νέες ψηφιακές μορφές τέχνης, εγκαταστάσεις και γλυπτικές κατασκευές. Η πρακτική της διερευνά τη μετάπλαση του φυσικού σε ψηφιακό και τη μετατροπή του σε ένα πολυεπίπεδο φυσικό αντικείμενο. Το καλλιτεχνικό της έργο έχει έδρα την Αθήνα.

H Μαρία Βαρελά (Αθήνα, 1984) εργάζεται ως εικαστικός μέσων και σχεδιάστρια συμμετοχικών δημιουργικών εργαστηρίων βιωματικής εκπαίδευσης. Το 2010 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στις «Διαδραστικές Τέχνες» στο Goldsmiths College του Λονδίνου. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη μεθοδολογιών της συλλογικής παραγωγής και οι θεματικές της αφορούν τη λαογραφία, την παράδοση, την ταυτότητα, τη μνήμη, τη μη-γραμμική αφήγηση και την αρχαιολογία των μέσων. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε μουσεία σύγχρονης τέχνης όπως το ΕΜΣΤ στην Αθήνα και το Βozar στις Βρυξέλλες, καθώς και σε φεστιβάλ τέχνης όπως το Siggraph στο Βανκούβερ, Ars Electronica στο Λιντς (Αυστρία), Transmediale στο Βερολίνο, ISWC (International Symposium on Wearable Computers) στο Seattle, Piksel στο Μπέργκεν, Αmber στην Κωνσταντινούπολη, Εικαστικοί Διάλογοι (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών) στην Αθήνα κ.ά. Έχει αναλάβει τον σχεδιασμό και τη διεκπεραίωση εκπαιδευτικών δημιουργικών προγραμμάτων σε συνεργασία με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το ΕΜΣΤ, το Goethe Institut, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Ίδρυμα ΝEON. Υπήρξε συν-ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνη καλλιτεχνικού και εκπαιδευτικού προγράμματος της Frown, μιας πλατφόρμας που ασχολείται με την παραγωγή καλλιτεχνικών εκδηλώσεων καινοτόμου χαρακτήρα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Εριφύλη Βενέρη (1983, Αθήνα) σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο MFA πρόγραμμα “Public Art and New Artistic Strategies” του BauhausUniversity Weimar στη Γερμανία με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρου Σ. Ωνάση. Πραγματοποίησε επίσης δεύτερες μεταπτυχιακές σπουδές στο ΜΑ πρόγραμμα “Art in Context” του University of the Arts Berlin με την υποστήριξη του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή. Είναι διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η διατριβή της με τίτλο “Ελληνικά Εστιατόρια στο Βερολίνο: Πολυαισθητηριακότητα και Μυθοπλασία στην Εθνοτική Κουζίνα” εκπονήθηκε με την υποστήριξη του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Η εικαστική της πρακτική εκφράζεται μέσω γλυπτικής, εγκαταστάσεων, βίντεο, performances και συμμετοχικών projects.  Κεντρικές θεματικές αποτελούν η επιπολιτισμική διαδικασία, το πολιτισμικό πένθος ως κατάσταση δυσφορίας και ως αντίδραση στην απώλεια, οι καταστάσεις σκηνοθετημένης και αμφισβητούμενης αυθεντικότητας, η απτή πολιτισμική κληρονομιά ως ντεκόρ και ως φόντο.

Ο Παναγιώτης Βορριάς γεννήθηκε στην Καλαμάτα Μεσσηνίας το 1983. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (2001-2007) και φοίτησε στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ (2009-2011). Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχει υπάρξει υπότροφος του ΙΚΥ, ενώ το 2014 ήταν υποψήφιος για το βραβείο νέων καλλιτεχνών Μεσογείου από το ίδρυμα HYam. Το 2013 συμμετείχε στην έκθεση νέων καλλιτεχνών «Εκ νέου» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και ήταν μέλος της ελληνικής εκπροσώπησης στην εικαστική ομάδα Per Se στη 16η Biennale νέων δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου, στην Ανκόνα (Ιταλία). Από το 2013 είναι συνιδρυτής και μέλος της εικαστικής ομάδας Per Se. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Γιώργος Γιατρομανωλάκης ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στην Κρήτη. Έχει εκδώσει τρία φωτογραφικά βιβλία: «Roadblock to Normality», «Not provided» και «The Splitting of the Chrysalis & the Slow Unfolding of the Wings». Το έργο του έχει παρουσιαστεί και διακριθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων, στο PhotoEspaña, Festival Circulation(s), Aperture Gallery, Mattatoio-Roma, Belfast Photo Festival, Voies Off–Arles, Athens Photo Festival, Felifa Festival, Tbilisi Photo Festival, Istanbul Photobook Festival, Odessa Photo Days, Month of Photography Los Angeles κ.α. Έχει λάβει το βραβείο Foam Talents 2020 και το βραβείοτου Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS. Είναι συνιδρυτής του καλλιτεχνικού χώρου «Zoetrope» και μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Phases».

Ο Απόλλωνας Γλύκας (γεν. Αθήνα) σπούδασε στην Ακαδημία Leica, Τμήμα Δημιουργικής Φωτογραφίας, ελεύθερο σχέδιο και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Ε΄ εργαστήριο) όπου αποφοίτησε με άριστα το 2011. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει βραβευτεί από το Τ.Τ. ταχυδρομικό ταμιευτήριο (2009), την Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός (2010), το Ινστιτούτο Ι.Ο.Α.Σ. (2010), τον Ο.Σ.Ε. (CODE RAIL ART 2017: έργο που θα τοποθετηθεί μόνιμα σε κεντρικό σταθμό του ΟΣΕ.) Έχει κάνει τρείς ατομικές εκθέσεις: «Μετά την πλασματική όαση», Φυτώριο, Λευκωσία, 2014, «Η Βιτρίνα», The office gallery, Λευκωσία, 2011 και «Buildings», Casa Maccheroni, Μιλάνο, 2004. Συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις: «ωωω δ ι σ ι ααα», Λουτρό αέρηδων, 2019, «Rarities», Φωταγωγός, 2019, «Pillow Gravity», Γκαλερί Έκφραση, 2018, «Περί-λήψεως», the symptom projects, Άμφισσα, 2017, «[α]γνωστοι προορισμοί, κεφάλαιο Ι & II», Κυψέλη, Αθήνα, «To express the feelings of a chair when we sit on it», The office gallery, Λευκωσία, 2016, «The eye & the finger, Cartabianca Arles», Γαλλία, 2015. Η δουλειά του περιλαμβάνει σχέδιο, φωτογραφία, γλυπτική και εγκαταστάσεις. Είναι ιδρυτικό μέλος της μουσικής κολεκτίβας Petra Luna και έχει συνεργαστεί με αρχιτεκτονικά γραφεία υλοποιώντας εγκαταστάσεις και εικαστικές κατασκευές. Από το 2000 εργάζεται ως φωτογράφος και από το 2010 διδάσκει σχέδιο και ζωγραφική.

Η Θεοδώρα Κανέλλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1988. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (2007-2014) και στη συνέχεια Τέχνη στο Institut Supérieur des Arts de Toulouse (2014-2015) και στην Ecole Nationale Supérieure de Beaux-Arts de Paris (2015-2018), στο studio του Jean-Michel Alberola. Το 2017 πραγματοποίησε στο Παρίσι και στην Καραϊβική τη σκηνογραφία της θεατρικής παράστασης «Cette guerre que nous n’avons pas faite» έργο της Gaël Octavia. Η ζωγραφική αποτελεί το βασικό της πεδίο. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολήθηκε και με τη συγγραφή του έργου (flash fiction) «Le journal du voyage en mer du héros X», βασισμένη στη συλλογή θεατρικών έργων με κοινή θεματολογία την έννοια της επιστροφής από μια «προγενέστερη ζωή». Το ενδιαφέρον της εστιάστηκε στη δημιουργία χαρτογραφιών μεταξύ εγκαταλελειμμένων νησιών. Στο τελευταίο της έργο καταφεύγει στην εφεύρεση ενός «νοητικού παιχνιδιού», μέσω του οποίου την ενδιαφέρει να προσεγγίσει έννοιες όπως η «ὕβρις», καθώς και να δημιουργήσει συνδέσεις ανάμεσα σε παρελθοντικούς και παροντικούς χρόνους. Αυτήν την περίοδο συμμετέχει σε ομαδικό project με τίτλο Jeu et Rituel, ένα ακόμα παιχνίδι που πραγματοποιείται σε τρεις χρόνους και τρεις γεωγραφικούς τόπους, ενώ τον Οκτώβριο θα συμμετάσχει σε δυο ομαδικές εκθέσεις στους χώρους La Maison des Ensembles και Le Salon Réalités Nouvelles στο Παρίσι.

Η Ελένη Ξυνογαλά είναι κάτοχος Master of Arts στο Interaction Design Communication από το University of the Arts London. Η εικαστική της πρακτική στρέφεται γύρω από τις παραστατικές και ψηφιακές μορφές τέχνης με τη μορφή περφόρμανς, εικαστικού βίντεο, χορογραφικών και διαδραστικών εγκαταστάσεων. Χρησιμοποιώντας δημιουργικές μορφές τεχνολογίας, δημιουργεί φουτουριστικά σενάρια και θέτει ερωτήματα σχετικά με την επίδραση της τεχνολογίας στην ανθρώπινη εμπειρία. Η πρακτική της επιτρέπει τη συνεργασία του ανθρώπου με τη τεχνολογία, δημιουργώντας ενσυναίσθηση για τη μη ανθρώπινη μορφή.

Η Ανθή Δαουτάκη είναι εικαστικός. Συνδυάζει διάφορα μέσα: το βίντεo, τη γραφή και τη συλλογή αντικειμένων. Έχει σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Βουδαπέστης. Στην εικαστική της πρακτική δημιουργεί εγκαταστάσεις που λειτουργούν ως ιδιότυπα ημερολόγια εξερευνώντας τη σχέση παρατηρητή-παρατηρούμενου, την υποκειμενικότητα του χρόνου και την αίσθηση της παρουσίας. Το έργο της προβάλλει την ανάγκη θέασης και την κατανόηση του κόσμου μέσα από γυναικεία σκοπιά. Συχνά, ο γραπτός λόγος αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την αφήγηση της εκάστοτε ιστορίας και η εικόνα λειτουργεί ως σκηνικός χώρος στον οποίο εκτυλίσσεται. Η Ανθή Δαουτάκη έχει συμμετάσχει στο πρόγραμμα καλλιτεχνικής φιλοξενίας στo Πανεπιστήμιο του Κεμπέκ, καθώς και σε διάφορα workshops. Έπίσης. έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων στην Gallery R3 του Καναδά, στην αίθουσα Μελίνα Μερκούρη στην Ύδρα, στο Artscape στην Αθήνα, στο Projekt Galeria στη Βουδαπέστη και στο Πεδίο Δράσης Κόδρα στη Θεσσαλονίκη. Ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερου ξένου βίντεο στα Tent Academy Awards στην Ολλανδία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Η Βασιλεία Δερελή ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Χρησιμοποιεί ως κύριο μέσο στη δουλειά της το βίντεο, εξερευνώντας πώς οι μεθοριακοί τόποι επηρεάζουν το υποκείμενο που βρίσκεται σε κατάσταση μετάβασης, καθώς και τη χωρική συσχέτιση του εικονικού με τον πραγματικό τόπο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών (2010) και από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2015). Η δουλειά της έχει εκτεθεί σε Αθήνα, Λονδίνο, Μπράουνσβαϊγκ, Θεσσαλονίκη, Μόναχο και Βενετία.