Ο Μανώλης Δασκαλάκης Λεμός (1989, Αθήνα) είναι καλλιτέχνης και μουσικός που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει φοιτήσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (BFA, MFA) και στο Κολέγιο Τέχνης και Design Saint Martins του Πανεπιστημίου των Τεχνών του Λονδίνου. Έχει βραβευθεί με το Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS (2018). Είναι ιδρυτικό μέλος της Serapis Maritime και των Arbit City.  Έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί όπως η Palais de Tokyo στο Παρίσι, όπου συμμετείχε σε πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών (2016-17)· Galeria Duarte Sequeira, Πορτογαλία· γκαλερί CAN, Αθήνα· REH Transformer, Βερολίνο. Έχει συμμετάσχει σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις όπως η τελευταία Τριενάλε του Nέου Μουσείου της Νέας Υόρκης «Songs for Sabotage»· «Filter Bubble», Ίδρυμα LUMA, Ζυρίχη· «Protext!», Κέντρο Pecci, Πράτο Ιταλίας· «The Equilibrists», Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα· και «Tomorrows», Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, Αθήνα και Ναντ. Επιπλέον, έχει πάρει μέρος σε διάφορες πρωτοβουλίες του «89plus», ενός διεθνούς ερευνητικού project που συνίδρυσαν ο Simon Castets και ο Hans-Ulrich Obrist. 

Ο Δημήτρης Εφέογλου (1986) σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι απόφοιτος του Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει βραβευθεί από την ARTWORKS και έχει συμμετάσχει στο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (2019).  Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις, στην γκαλερί Λόλα Νικολάου με τον τίτλο «Latitudes» σε  διπλή ατομική έκθεση με τον Δημήτρη Αμελαδιώτη (2019), στη γκαλερί Ζουμπουλάκη με τίτλο «SUBSTRATUM» στη διπλή ατομική έκθεση με τη Δέσποινα Φλέσσα (2016) και στη γκαλερί Λόλα Νικολάου με τον τίτλο «Fascimile» (2016). Η δουλειά του έχει συμπεριληφθεί σε ομαδικές εκθέσεις όπως: «Poisons» σε επιμέλεια Αποστόλη Αρτινού, The Symptom 10, Άμφισσα (2019), «CARITAS ROMANA-15 πράξεις αφοσίωσης» Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, αποθήκη Β1-Λιμάνι Θεσσαλονίκης, σε επιμέλεια Ορέστη Ανδρεαδάκη (2018), «Η υλικότητα του ζωγραφικού συμβάντος», Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων σε επιμέλεια Ντένη Ζαχαρόπουλου (2018), «Περί Θανάτου και Άλλων Δαιμονίων», γκαλερί CAN Christina Androulidaki Αθηνα (2018) «Ταυτοποιώντας την απώλεια» The Symptom 07, Πρώην Νοσοκομείο Άμφισσας, σε επιμέλεια Νίκης Παπασπύρου-Κώστα Χριστόπουλου (2016), «Agora & Gabe-Gespenster der Gastfreundschaft» σε επιμέλεια Σοφίας Παντελιάδου, Daniela Chailtsl, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης Θεσσαλονίκη, (2014) «Disorder» (WEYA), Lakeside Arts Center, σε επιμέλεια Marco Trulli, Claudio Zecchi, Νότιγχαμ (2012).

Η Κατερίνα Κομιανού (1984, Αθήνα) σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στα εργαστήρια του Γιώργου Λάππα και του Νίκου Ναυρίδη (2013-2018). Το 2008-2011, σπούδασε Σχεδιασμό εσωτερικών χώρων στο Τμήμα Τέχνης & Σχεδίου στη Σχολή Βακαλό. Έχει βραβευθεί από την ARTWORKS και συμμετείχε στο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος το 2019. Επιλεγμένες ομαδικές εκθέσεις: Unhappy Monuments – Δημόσια έκθεση σε επιμέλεια Χριστόφορου Μαρίνου συνεργασία των ARTWORKS και OPANDA (Athens Cultural, Sport & Youth Organization) ARTWORKS Founding Donor & Exhibition Support: SNF 2020, NYCTOPHILIA II – Can Gallery σε επιμέλεια Χριστίνα  Ανδρουλιδάκη 2019, THE SAME RIVER TWICE: CONTEMPORARY ART IN ATHENS σε επιμέλεια Margot Norton, Natalie Bell Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα και New Museum, Νέα Υόρκη, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη  2017, «Gestalt Hydra school projects», σε επιμέλεια Δημήτριου Αντωνίτση 2017, «integral II», Ileana Tounta Contemporary Art Center, σε επιμέλεια Δημήτριου Αντωνίτση, Ιλεάνας Τούντα, Γαλήνης Λαζάνη 2017,   Έκθεση Πτυχιακών Εργασιών ΑΣΚΤ 2018.

Ο Πέτρος Μώρης (1986, Λαμία) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το έργο του αναπτύσσεται στο διευρυμένο πεδίο της γλυπτικής και του κειμένου, διερευνώντας τις δυναμικές μεταξύ εκφάνσεων της μνήμης, εντροπικών υλικών και κοινωνικών διαδικασιών και της ανθρωπογενούς ιδέας του μέλλοντος. Eίναι κάτοχος πτυχίου από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και MFA από το Κολέγιο Goldsmiths του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έχει υπάρξει υποψήφιος για τα βραβεία ΔΕΣΤΕ (2015), βραβευθείς και Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS (2018) και υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση (2017-19), ενώ έχει συμμετάσχει στο πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών του Delfina Foundation (2019) και βραβευτεί με το πρώτο έπαθλο Σπυρόπουλου (2012). Έχει παρουσιάσει την καλλιτεχνική του δουλειά σε ατομικές εκθέσεις στην Galeria Duarte Sequeira (Πορτογαλία), Point Center for Contemporary Art (Λευκωσία), Room E-1027 (Βερολίνο), Project Native Informant (Λονδίνο), Union Pacific (Λονδίνο), SPACE (Λονδίνο), Σπίτι της Κύπρου και Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει συμμετάσχει σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις και διοργανώσεις, όπως είναι η Μπιενάλε της Σιγκαπούρης (2019)· η 4η Τριενάλε του Νέου Μουσείου της Νέας Υόρκης· οι εκθέσεις «The Same River Twice» και «The Equilibrists», σε διοργάνωση Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ και Νέου Μουσείου της Νέας Υόρκης που παρουσιάστηκαν στο Μουσείο Μπενάκη το 2015 και 2019 αντίστοιχα· και η 7η Μπιενάλε Σύγχρονη Τέχνης της Θεσσαλονίκης. ‘Εχει επιμεληθεί εκθέσεις και δρώμενα στις γκαλερί Whitechapel Gallery και Chisenhale Gallery του Λονδίνου, στον χώρο Circuits and Currents στην Αθήνα καθώς και στην Μπιενάλε της Αθήνας. Έχει υπάρξει μέρος της καλλιτεχνικής ομάδας KERNEL και των επιμελητικών project SIM και Radical Reading, ενώ τρέχει το εκδοτικό project AM. 

Η Μαλβίνα Παναγιωτίδη (1985, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών Art in Context από το Πανεπιστήμιο των Τεχνών του Βερολίνου. Έχει βραβευθεί από το Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS (2018) και με το έπαθλο Σπυρόπουλου (2016). Η καλλιτεχνική πρακτική της εστιάζει στα σημεία τομής του αποκρυφιστικού μοντερνισμού, της λειτουργίας του φαντασιακού και της ανοίκειας ανθρώπινης συμπεριφοράς σε διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Επιλεγμένες εκθέσεις: «When you touch about me, I think myself», Signs, Κωνσταντινούπολη (2020)· «Gone today, here tomorrow», AnnexM – Μέγαρο Μουσικής, Αθήνα (2019)· «Ψυχοσάββατο-Μέρος II», Rodeo Gallery, Πειραιάς (2019)· «Αστερισμοί στο χώμα», Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ & Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κτίριο Αρχαιολογικής συλλογής Κουφονησίου (2018)· «It was evening all afternoon», You cannot hide for more than seven years project space, Αθήνα (2018)· «The Equilibrists», διοργάνωση Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ & Νέο Μουσείο Νέας Υόρκης, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2016)· «Hypnos Project», Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, Αθήνα (2016)· «The predictions of a one-night king», Chalet Society, Παρίσι (2015)· «A monument for the first homosexual emancipation movement», HKW, Βερολίνο (2015). Eίναι, επίσης, ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ερευνητικής ομάδας Σαπρόφυτα.