«Υπάρχει ζωή στο φιλμ. Στο νεκρό φιλμ. Και υπάρχει ζωή έξω από αυτό». Το Flora Filmica είναι ένα ποιητικό docufiction που ιχνηλατεί τους αόρατους δεσμούς ανάμεσα στη μνήμη και τον φυσικό κόσμο. Εστιάζοντας σε μύκητες, σπόρια και μικροοργανισμούς που αποικίζουν την εγκαταλελειμμένη σελιλόιντ, το έργο επαναπλαισιώνει την κινηματογραφική φθορά ως τόπο φυσικού θαύματος και σιωπηλής αντίστασης. Επιστρέφοντας στην καμπίνα προβολής όπου μεγάλωσε, αγγίζοντας ξανά τις ίδιες μπομπίνες και κόπιες που ο χρόνος έχει μεταμορφώσει σε κιβωτούς, ο Νεριτάν Ζιντζιρία ανασυνθέτει μια προσωπική, αλλά και συλλογική, σχέση με τον κινηματογράφο. Ένα φιλμ για το φιλμ. Ένα herbarium του σινεμά.