Συντάκτης: gourgourini

Η διάλεξη της εικαστικού-ακαδημαϊκού Δέσποινας Ζαχαροπούλου (SNF ARTWORKS Fellow 2021), στο πρώτο μέρος της θα επικεντρωθεί σε σημαντικές στιγμές από την ιστορία της επιτελεστικής τέχνης (performance art), μέσα από παραδείγματα έργων που χρησιμοποίησαν το γυναικείο σώμα ως το κύριο υλικό και μέσον της εικαστικής πρακτικής. Στο δεύτερο μέρος, η διάλεξη θα εστιάσει στο επιτελεστικό έργο της εισηγήτριας, μέσα από την παρουσίαση επιλεγμένων παραδειγμάτων της έρευνάς της. Στόχος της διάλεξης στο σύνολό της είναι να τεθούν ερωτήματα σχετικά με τις έμφυλες προεκτάσεις της χρήσης του γυναικείου σώματος στην επιτελεστική τέχνη, τις πιθανές μετατοπίσεις που μπορεί αυτό να υφίσταται στην ιστορία της performance art, όπως και να διερευνηθούν οι μηχανισμοί παραγωγής υποκειμενικοτήτων εντός των επιτελεστικών
έργων που σχετίζονται το γυναικείο σώμα.

Διάλεξη Akto College 2024
«Το γυναικείο σώμα στην επιτελεστική τέχνη: παραδείγματα – μετατοπίσεις – υποκειμενικότητες»
Δέσποινα Ζαχαροπούλου
Performance Artist, Δρ. Φιλοσοφίας και Καλών Τεχνών με ειδίκευση στην επιτελεστική τέχνη
(υπότροφος Ιδρύματος Ωνάση), Royal College of Art, London

Πέμπτη, 4 Απριλίου, 12:00 -15:00
Αμφιθέατρο ΑΚΤΟ
Ευελπίδων 11 Α, 11362, Πεδίον Άρεως

12 Απριλίου – 25 Μαΐου 2024
Εγκαίνια: 12 Απριλίου 2024, 7 μμ – 10 μμ
13 Απριλίου 2024, 12 μμ – 6 μμ

Υποθέτοντας ότι η φράση “Χρειαζόμαστε να κάνουμε περισσότερα: Μαγική σκέψη” μπορεί να ερμηνευθεί με διαφορετικούς τρόπους, η Πάκυ Βλασοπούλου επιλέγει να υιοθετήσει τον ορισμό της μαγικής σκέψης σε σχέση με την ικανότητα των παιδιών να βυθίζονται σε φανταστικούς μυθικούς κόσμους. Αυτός ο ορισμός συσχετίζεται με τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται  και να αλληλεπιδρά κανείς με τον κόσμο από διάφορες οπτικές γωνίες. Μέσα από τη μαγική σκέψη, τα παιδιά μπορούν να εξερευνήσουν φανταστικούς κόσμους και να αρχίσουν να κατανοούν και να αλληλεπιδρούν με την πραγματικότητα με διακριτικό τρόπο. Η πρόταση της καλλιτέχνιδας είναι να επισκεφθεί αυτή την κατάσταση του μυαλού και να δημιουργήσει καταφύγια για διάφορα πλάσματα, προωθώντας έτσι ένα αίσθημα ασφάλειας και ανήκειας.

Callirrhoë

Σίνα 9
106 80 Αθήνα

Ωράριο
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή 11 πμ – 7μμ
Πέμπτη 11 πμ – 8 μμ
Σάββατο 12 – 4 μμ και κατόπιν συνεννόησης

*Η Πάκυ Βλασσοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellow (2018) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

Στο ACID (Association for the Distribution of Independent Cinema), το τμήμα των Καννών που προωθεί το ανεξάρτητο σινεμά, θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της η πρώτη μεγάλου μήκους του Κωστή Χαραμουντάνη, «Κιούκα Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού».

Οι 9 ταινίες του τμήματος ACID (Association for the Distribution of Independant Cinema) θα παρουσιαστούν στις Κάννες από τις 15 έως τις 24 Μαΐου στις αίθουσες του Palais des festivals, Les Arcades, Studio 13, Alexandre III.

Διαβάστε τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του Κωστή Χαραμουντάνη και του Τάσου Χατζηεφραιμίδη και δημοσιεύτηκε στην ενότητα READINGS στο site της ARTWORKS εδώ.

*Ο Κωστής Χαραμουντάνης είναι SNF ARTWORKS Moving Image Fellow (2020)

Το 2023 το One Minute Space (OMS) θα επικεντρωθεί σε ζητήματα παγκόσμιας συγχρονικότητας και χρονοπολιτικής. Το OMS είναι στην ευχάριστη θέση να ξεκινήσει τη χρονιά με την ατομική έκθεση “A day after a day after a day after a day after a day”, της Πάκυ Βλασσοπούλου, σε επιμέλεια του Florent Frizet.
Η δουλειά που παρουσιάζει η Βλασσοπούλου έχει ως αφετηρία την έρευνά της στο νησί της Λέρου και τις πολλαπλές μορφές εγκλεισμού και σωφρονισμού που έχουν εκτελεστεί
εκεί. Η Λέρος κατά την περίοδο της ιταλικής κατοχής (1912-1943) αποτελεί την σημαντικότερη ναυτική βάση στη Μεσόγειο των Ιταλών οι οποίοι δημιουργούν κτιριακές εγκαταστάσεις μεγάλης στρατηγικής και αρχιτεκτονικής σημασίας. Με την αποχώρηση τους, μέρος των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στα Λέπιδα επαναχρησιμοποιήθηκαν για να στεγάσουν διάφορα ολοπαγή ιδρύματα. Το 1949 εγκαινιάζονται εκεί οι Βασιλικές Τεχνικές Σχολές και το 1957 ανοίγει η Αποικία Ψυχασθενών Λέρου, που μετέπειτα μετονομάζεται σε Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου. Την περίοδο της δικτατορίας στις εγκαταστάσεις τοποθετούνται πολιτικοί εξόριστοι και τέλος το 2015 στους ίδιους χώρους στήνεται μια προσωρινή δομή υποδοχής προσφύγων (hotspot). Το 2021 η περιοχή κηρύσσεται ιστορικός τόπος και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ξεκινά τη μελέτη αξιοποίησης του, ενώ παράλληλα στο λόφο ακριβώς πάνω από τις παλιές εγκαταστάσεις χτίστηκε και εγκαινιάστηκε η νέα κλειστή ελεγχόμενη δομή προσφύγων.

Σκεπτόμενη τις συνθήκες διαβίωσης διαφορετικών σωμάτων υπό περιορισμό, η Βλασσοπούλου στρέφεται στο αντικείμενο του πιάτου, ως σύμβολο υλικού πολιτισμού και ως αντικείμενο άμεσα συνδεδεμένο με τη θρέψη. Δημιουργεί πορσελάνινα πιάτα που μεταφέρουν λέξεις, γραμμές, ρωγμές και κάθε πιάτο προσμετράται στην αφήγηση που δημιουργείται. Η έκθεση A day after a day after a day after a day after a day επιδιώκει να λειτουργήσει σαν μια εγκεφαλική και σωματική άσκηση πάνω στην εμπειρία της τοποθέτησης και του εκτοπισμού.

A day after a day after a day after a day
Aτομική έκθεση της Πάκυ Βλασσοπούλου
Επιμέλεια της Florent Frizet
14.01.2023-11.02.2022
Εγκαίνια: Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023, 18:00-22:00
Ωράριο: Τετάρτη-Σάββατο 17:00-20:00

*H Πάκυ Βλασσοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

Η CRAMA παρουσιάζει την ομαδική έκθεση “post-truth, fiction, object” με έργα των Noi Fuhrer, Βαγγέλη Γκόκα, Michael Müller και Tom Palin.

Ένα ερωτηματικό βλέμμα, μια εσωστρεφής, αυτοαναφορική ή αυτοεξεταστική πράξη, που αφορά το ψηλάφημα ή τη σκιαγράφηση θεμάτων/υλικοτήτων αλλά, ταυτόχρονα, μια σκιαγράφηση της ίδιας της πράξης. Μια σκιαγράφηση σωματική αλλά εννοιολογική, στη δυϊκότητά της και ως μια πράξη αντικατοπτρισμού μεταξύ του αντικειμένου και του χεριού που το απεικονίζει. Με την ευκαιρία αυτής της έκθεσης, φιλοδοξούμε να πάρουμε τη ζωγραφική ως μελέτη περίπτωσης. Η ζωγραφική ως μια λειτουργία μέσω της οποίας μπορεί κανείς να αγγίξει το θέμα της σχέσης του με τον κόσμο και με τον εαυτό του και με τους τρόπους απεικόνισης και αντίληψης, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνει χώρα κάποια πραγματική απεικόνιση. Η ζωγραφική ως μελέτη περίπτωσης σχετικά με την ατομική αντίληψη και ερμηνεία, σε σχέση με αντικείμενα και την αντικειμενικότητα, ως προς τη σχέση κάποιου με τον κόσμο. Η ζωγραφική ως πράξη στο σκοτάδι, μια διαδικασία με δεμένα μάτια, αλλά με αφοπλιστική απλότητα και ειλικρίνεια. Επιπλέον, η ζωγραφική με την αδεξιότητα που μπορεί να τη συνοδεύει, το αίσθημα της ανησυχίας όταν στέκεσαι μπροστά σε έναν πίνακα, του να μην είσαι σίγουρος πώς να ενεργήσεις σε σχέση με αυτόν. Καλούμαστε να «διαβάζουμε» τη ζωγραφική εικόνα, να αποκρυπτογραφούμε τα βαθύτερα νοήματά της; Υπάρχει μια δεδομένη διαδρομή, μια πιθανή δομική ανάλυση που ξεκινά ίσως από τον πραγματικό χαρακτήρα του έργου και προχωρά στις συμβολικές πλευρές ή σημειωτικές του συνδηλώσεις;

Noi Fuhrer, Βαγγέλης Γκόκας, Michael Müller, Tom Palin
επιμέλεια Γιώργος Κόντης
post-truth, fiction, object

Εγκαίνια: 10 Δεκεμβρίου 2022, 4-8μμ
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί ώς τις 17 Δεκεμβρίου 2023

Μόνο με ραντεβού: +49 152 04 983 376, [email protected]
CRAMA Triftstraße 66, 13353 BERLIN

*Ο Γιώργος Κόντης είναι SNF ARTWORKS Fellow (2021) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

Το Two Thirds Project Space παρουσιάζει τη νέα έκθεση με τίτλο “Broken Heart Syndrome”, με έργα της Ιλεάνας Αρναούτου, Σεβαστιάνας Κωνστάκη, Mariandrie, Ναταλίας Παπαδοπούλου, Ελεάννας Μπαλέση, Ηλέκτρας Σταμπούλου και Εύης Ζαμπέλη, σε επιμέλεια της Φαίδρας Βασιλειάδου.

Το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς αποτελεί μια αναγνωρισμένη πλέον μυοκαρδιοπάθεια που αντιγράφει την καρδιακή προσβολή: εκδηλώνεται δηλαδή με έντονη πίεση στο στήθος, δύσπνοια και ξαφνική αδυναμία, συμπτώματα που ταιριάζουν σε μια καρδιακή προσβολή. Το σύνδρομο ανακαλύφθηκε ως ξεχωριστή παθολογική οντότητα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από Ιάπωνες γιατρούς και έγινε γνωστό ως «νόσος takotsubo» λόγω ομοιότητας του σχήματος της πάσχουσας καρδιάς με το εργαλείο των Ιαπώνων για το ψάρεμα χταποδιών. Συνήθως, η κατάσταση αυτή πυροδοτείται από έντονο stress που είναι ψυχικό, όπως ο θάνατος αγαπημένου προσώπου, ένας χωρισμός, οργή ή αίσθημα προδοσίας.

Άραγε, μπορεί η καρδιά μας να σπάσει κυριολεκτικά; Να αποσυναρμολογηθεί στα συστατικά της μέρη και σε ακόμη περισσότερα; Αν αυτή η διαδικασία ραγίσματος συμβεί, μας τσακίζει όντως ανεπανόρθωτα; Και ακόμη και αν καταφέρουμε να την αποκαταστήσουμε, τι συμβαίνει με τη ρωγμή που γνωρίζουμε πως πάντα είναι εκεί; Η έκθεση Broken Heart Syndrome αφηγείται τους τρόπους που μπορεί μια καρδιά να θρυμματιστεί και να διαλυθεί, ενώ την ίδια στιγμή αποσαφηνίζει τις διαδικασίες που προκύπτουν έπειτα από ένα μεγάλο ράγισμα· μια προσπάθεια επανασυγκόλλησης των ασυνεχειών και των θραυσμάτων. Οι συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες παρουσιάζουν έργα που φλερτάρουν με την οδύνη και το πένθος, μέσα από το καλειδοσκοπικό πρίσμα της ανάδυσης στην επιφάνεια.

Φαίδρα Βασιλειάδου
μουσειολόγος – επιμελήτρια τέχνης

Εγκαίνια: 25/11 | 19:00 – 22:00
Διάρκεια έκθεσης: 26/11 – 10/12
Μέρες & ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή | 17:00 – 21:00, Σάββατο | 11:00 – 14:00
Τοποθεσία: Two Thirds Project Space, Θεμιστοκλέους 42, Εξάρχεια, 5ος όροφος, #2

*Οι Ιλεάνα Αρναούτου, Σεβαστιάνα Κωνστάκη και Ναταλία Παπαδοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Ένας χορογράφος, ένας θεωρητικός χορού και μία αρχιτέκτονας, αποτυπώνουν την πρόσφατη ιστορία του χορού στην Αθήνα, από το 2005 έως το 2020, μέσα από παραδείγματα επιλεγμένων καλλιτεχνικών χώρων, αναδεικνύοντας τον νομαδισμό ως κυρίαρχο στοιχείο της κοινότητας του χορού. Ο Σύνδεσμος Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση, σας προσκαλεί στην πολυμεσική έκθεση terri(s)tories που συνδιοργανώνεται με την htmylh.

Ένα γκαράζ στην καρδιά του Μεταξουργείου, ένα κατάστημα στο Κουκάκι, ένα υπόγειο στην πλατεία Βάθης, αντιπαραβάλλονται με χώρους-ορόσημα για τον Χορό, όπως η Πειραιώς 260 του Ελληνικού Φεστιβάλ ή η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, αποκαλύπτοντας όχι μόνο τις ιδιαιτερότητες της εποχής και τις πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές της εκφάνσεις, αλλά κυρίως την ένταση και την έκταση των καλλιτεχνικών πρακτικών και αντιθέσεων της κοινότητας του χορού στην Αθήνα.
Η υλικότητα των χώρων της πόλης που φιλοξένησαν χορευτικές δράσεις και παραστάσεις, οι πολλαπλές σωματικές και συναισθηματικές εγγραφές δημιουργούν μια συλλογική αφήγηση για τον σύγχρονο χορό.

Στην ιδιότυπη αυτή έκθεση, που συνδιοργανώνεται από την howtomakeyourlifeharder (μία μη κερδοσκοπική εταιρεία για τη χορογραφία και τον χορό) και τον Σύνδεσμο Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση, τα «εκθέματα» παίρνουν τη μορφή χαρτών και προφορικών μαρτυριών, συνομιλούν με στιγμιότυπα της επικαιρότητας σε ένα πολυεπίπεδο και ανοιχτό αρχείο για την ιστορία αυτών των χώρων στην Αθήνα και κατ’ επέκταση την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού χορού. Σκοπός του terri(s)tories είναι να φανταστούμε τις χωρικές απεικονίσεις της κοινότητας του χορού ως μια πράξη ενδυνάμωσης, κόντρα στο πνεύμα της σύγχρονης εποχής, της αστικής ανάπλασης και του εξευγενισμού.

Συνδιοργάνωση: htmylh και Σύνδεσμος Υποτρόφων Ιδρύματος Ωνάση
Φιλοξενία: Flux Laboratory Athens

Η ομάδα του terri(s)tories:
Αναστάσιος Κουκουτάς: Θεωρητικός του Χορού, Δραματουργός
Δημήτρης Μυτιληναίος: Χορευτής / Χορογράφος, Υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση
Μαρίνα Σκουτέλα: Αρχιτέκτων

12 -18 Δεκεμβρίου 2022
Εγκαίνια: 11 Δεκεμβρίου 2022, 20:30
Ωράριο: 13:00 – 20:00
Διεύθυνση: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 5, 10556, Αθήνα (1ος όροφος)

Η έκθεση υλοποιείται με την υποστήριξη του Flux Laboratory Athens. Η έρευνα για το terri(s)stories επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 2021.

Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους στις συνεντεύξεις, τις/τους: Κάτια Αρφαρά, Χριστιάνα Γαλανοπούλου, Μαρία Γοργία, Αντιγόνη Γύρα, Πηνελόπη Ηλιάσκου, Στάθη Λιβαθινό, Κική Μπάκα, Άντζελα Μπρούσκου, Μαριέλα Νέστορα, Βασίλη Νούλα, Μαργκώ Περδίκη, Κώστα Τζημούλη, Φρόσω Τρούσα, Στεριανή Τσιντζιλώνη, καθώς και τις/ους: Αθηνά Δεληγιάννη, Χαρά Σύρου, Γιάννη Νικολαϊδη, Χριστίνα Σουγιουλτζή, Sealed Earth, Ρεβέκκα Στάμου, περιοδικό ΕΠΙΛΟΓΟΣ

* Ο Δημήτρης Μυτιληναίος είναι SNF ARTWORKS Fellow στο πεδίο του χορού

**O Aναστάσιος Κουκουτάς ήταν μέλος της επιτροπής αξιολόγης στο πεδίο του χορού για το 2ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Mετά από μια σειρά επιτυχημένων performances σε Eλλάδα Kύπρο, Λονδίνο, Μάντσεστερ & Βερολίνο, το ελαττωματικό αγόρι επουστρέφει στη χώρα που το δημιούργησε για μια τελευταία performance στην Αθήνα!

—μετά την performance θα ακολουθήσει stand-up από sam albatros
—drag artist: Aphrodite HGW

PERFORMANCE
H performance «ελαττωματικό αγόρι» βασίζεται στο ομώνυμο best-seller βιβλίο τ@ Sam Albatros «ελαττωματικό αγόρι», το πρώτο ανοιχτά queer μυθιστόρημα στην Ελλάδα με ήρωα ένα gender non-conforming παιδί. Πρόκειται για μία υβριδική performance που συνδυάζει video art, φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ και lip syncs· στοιχεία που εναλλάσσονται & αλληλοσυμπληρώνονται, οδηγώντας σε ένα κατακερματισμένο κι ωστόσο συνεκτικό αφήγημα.

σύλληψη-προσαρμογή-σκηνοθεσία-performer: Sam Albatros
drag artist: Aphrodite HGW

ΧΩΡΟΣ
HGW, Μαυρομιχάλη 138 & Κομνηνών, Εξάρχεια, Αθήνα.
Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου
Ώρα προσέλευσης: 20.30
Ώρα έναρξης: 21.00
Είσοδος ελεύθερη

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ SAM ALBATROS
συγγραφέ@, ποιητ@, μεταφραστ@, πανεπιστημιακ@ (King’s College London) & καλλιτέχν@ με βάση το λονδίνο. έχει ολοκληρώσει fully-funded συγγραφικά residences στο Βερολίνο (Literarisches Colloquium Berlin, 2021) και τη Λειψία (Goethe-Institut Thessaloniki, HALLE 14, Edit, 2021). έχει βραβευτεί από την ARTWORKS 2021 και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

H έκθεση  “This Current Between Us” καταλαμβάνει το πρώτο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο στην Ελλάδα, τον Ατμο-Ηλεκτρικό Σταθμό (ΑΗΣ) της ΔΕΗ, Νέου Φαλήρου.

Μέρος των εγκαταστάσεων του σταθμού ανοίγει για πρώτη φορά στο κοινό αποκαλύπτοντας αθέατες όψεις του βιομηχανικού συγκροτήματος. Η έκθεση περιλαμβάνει εκτενές αρχειακό υλικό από το Ιστορικό Αρχείο της ΔΕΗ το οποίο βρίσκεται σε διάλογο με νέες παραγωγές εικαστικών έργων από διεθνείς καλλιτέχνες: ζωγραφική, γλυπτά, εικαστικές εγκαταστάσεις, βίντεο, ηχητικά έργα και επιτελεστικές δράσεις.

Το εργοστάσιο εξετάζεται στην παρούσα έκθεση ως κέντρο παραγωγής υλικών και ενέργειας, αλλά και ως κοινωνικό μοντέλο, σύστημα οργάνωσης του χώρου, της ανθρώπινης -και άλλης- ζωής, ως αρχιτεκτονική διαχείριση υφιστάμενων σχέσεων, αλλά και γενεσιουργός δύναμη νέων. Το εργοστάσιο ενέργειας είναι ταυτόχρονα και εργοστάσιο επιθυμίας, καθώς η επιθυμητική παραγωγή φορτίζει την παραγωγή ρεύματος. Οι καλλιτέχνες ανταποκρίνονται στο παρελθόν και στο παρόν του κτιρίου ακολουθώντας αισθητηριακές αντηχήσεις του χώρου δράσης, θραύσματα προσωπικών αφηγήσεων, βυθιζόμενοι σε μνημονικές διαδράσεις και στις υλικές ιζηματοποιήσεις τους.

Η συνεχής παρουσία και η ροή ηλεκτρικού φορτίου ενώνει και διαταράσσει. Φτάνοντας στο σήμερα, το ρεύμα παίζει με λέξεις και θέσεις: ηλεκτρικά φορτία, εντάσεις, έλξεις και απωθήσεις. Η έκθεση  “This Current Between Us” αναφέρεται σε υποδομές και οργανισμούς, διαδικασίες παραγωγής και κατανάλωσης, ανάδυσης και μεταμόρφωσης, που λειτουργούν μέσα από τη μεταφορά, αλλά και πέρα από αυτήν. Ο ατμός, σημαντική παραγωγική δύναμη στη σύγχρονη ιστορία, συμπυκνώνεται και αξιοποιείται κάνοντας δυνατό τον κόσμο των μηχανών. Η σχέση του με τον μοντερνισμό και τις διακυρήξεις του, υπό το πρίσμα της κλιματικής αλλαγής, διαβάζεται μέσα από τη συστατική αστάθειά του, τη μορφή που γίνεται άπιαστη και διαφεύγει. Ο ατμός, ως κινητήρια δύναμη, προσφέρει δυνατότητες για ταχύτητα, ανάπτυξη, επέκταση των πόλεων, ενώ λειτουργεί νοσταλγικά για το μέλλον, σαν μια εκδοχή του που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Για την έκθεση, ο ατμός δημιουργεί ένα ρευστό υπόστρωμα, αγωγό για απρόσμενες συνδέσεις.

Σε αυτό το ομιχλώδες τοπίο αναπτύσσεται και η καλλιτεχνική πρακτική, διερευνώντας κριτικά τη σχεση της καλλιτεχνικής παραγωγής με την έννοια του «βιομηχανικού» και την αρχιτεκτονική του εργοστασίου, σχολιάζοντας τη χρήση των βιομηχανικών χώρων ως πεδία πολιτιστικής παραγωγής, καθώς και τις αντιφάσεις αυτής της γενικευμένης τάσης προς την αισθητικοποίησή τους. Παράλληλα, οι καλλιτέχνες στρέφονται σε διαδικασίες συμπύκνωσης και διάχυσης, σε συστήματα δικτύων, υποστρώματα ενέργειας, μεταφοράς, επικοινωνίας, πληροφορίας, ροές πόρων, ψηφιακής διαχείρισης και κίνησης. Αναζητούν κρυφές, αόρατες και ανατρεπτικές υφές στα δίκτυα του καθημερινού μας περιβάλλοντος: την τεχνολογία, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του εικονικού και του φυσικού χώρου, τις σωματικές συναντήσεις ανθρώπων και άλλων οντοτήτων, για να δημιουργήσουν μια νέα υποδομή περιπλάνησης. Τα έργα της έκθεσης αποτελούν απόπειρες αναστοχασμού αναφορικά με το βιομηχανικό παρελθόν και με τους οικονομικούς συσχετισμούς του παρόντος. Αναπόδραστα, από την ηλεκτρική συνδεσιμότητα περνάμε σε ηλεκτρισμένες κοινωνικές και πολιτισμικές συνδέσεις.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Νίκος Αλεξίου, Κωνσταντίνος Γιώτης, Αναστασία Δούκα, Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Ελένη Καλαρά & Βάλια Παπαχρήστου & Ευαγγελή Φίλη, Δημήτρης Καμαρτωτός, Αθηνά Κουμπαρούλη, Άννα Λάσκαρη, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Όλγα Μηλιαρέση-Φωκά, Μαρίνα Μήλιου-Θεοχαράκη & Marianne Tuckman, Ελένη Μπαγάκη, Πέτρος Μώρης, Ζάφος Ξαγοράρης, Μαρίνα Ξενοφώντος, Πάολα Παλαβίδη, Νατάσσα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Κώστας Σαχπάζης, Μαρία Σιδέρη, Θεόδωρος Τζαννετάκης, Αλέξανδρος Τζάννης, Ίρις Τουλιάτου, Ελένη Χριστοδούλου, Κώστας Χριστόπουλος, Micol Assaël, Hypercomf, Mikhail Karikis, Ali Kazma, Miriam Simun & Daria Kaufman, Bill Morrison, Louis- Philippe Scoufaras, Jeph Vanger

Συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες εργαστηρίου της ΑΣΚΤ: Αλεξάνδρα Αψωκάρδου, Δέσποινα Βαξεβανίδη, Άννα Μαστρομιχάλη, Κατερίνα Μεσσήνη, Όλγα Σουβερμέζογλου

Επιμέλεια έκθεσης: Πάνος Γιαννικόπουλος, Γεωργία Λιάπη

Σύλληψη ιδέας, έρευνα, οργάνωση: Ελένη Καλαρά

Η έκθεση “This Current Between Us” πραγματοποιείται στο πλαίσιο του project “Το Άλλο Σώμα”, σε συνεργασία της Blow-Up, της ΑΣΚΤ, της ΔΕΗ, με την υποστήριξη των ΥΠΠΟΑ, και του Γραφείου Διασύνδεσης της ΑΣΚΤ

This Current Between Us
Ιστορικές Εγκαταστάσεις Ατμοηλεκτρικού Σταθμού ΔΕΗ, Νέου Φαλήρου
Σολωμού 1 & Δημητρίου Φαληρέως, 185 47 Πειραιάς

Εγκαίνια: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου
Διάρκεια έκθεσης: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022 – Κυριακή 12 Μαρτίου 2023
Ώρες λειτουργίας: Πέμπτη – Κυριακή 16:00 – 20:00

*Παράταση έως Κυριακή 9 Απριλίου 2023

*Οι Kωνσταντίνος Γιώτης, Αναστασία Δούκα, Αθηνά Κουμπαρούλη, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Ελένη Μπαγάκη, Πέτρος Μώρης, Πάολα Παλαβίδη & Ιωάννης Κολλιόπουλος (Hypercomf), Mαρία Σιδέρη, Αλέξανδρος Τζάννης, Ίρις Τουλιάτου και Jeph Vanger είναι SNF ARTWORKS Fellows.

Το Modern Love (H αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας) είναι η επόμενη μεγάλη ομαδική έκθεση του ΕΜΣΤ με την οποία ξεκινά ο χειμερινός-εαρινός εκθεσιακός κύκλος του Μουσείου, που εστιάζει στην ψηφιακή τεχνολογία και στο διαδίκτυο, στην επιρροή τους στις σύγχρονες κοινωνίες και στη σχέση τους με την εργασία, το σώμα και το λόγο. Το Modern Love, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, είναι μια έκθεση για την αγάπη και τους στενούς ανθρώπινους δεσμούς στα χρόνια του ύστερου καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης, της ψηφιακής διασύνδεσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Διερευνά πώς η ψηφιακή τεχνολογία και η σύγχρονη οικονομία έχουν μετασχηματίσει το συναίσθημα και τις κοινωνικές σχέσεις και πώς η εμπειρία του εικονικού καταλύει τα όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου. Εξετάζει πώς το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν, από τη μία, διευκολύνει την έκφραση διαφορετικών ταυτοτήτων και εναλλακτικών τρόπων ύπαρξης και κατασκευής του εαυτού και πώς, από την άλλη, παίζουν επιβαρυντικό ρόλο στην καλλιέργεια παθολογιών, όπως ο ναρκισσισμός, η εμμονή αυτοπροβολής, η ψηφιακή εξάρτηση και η εμπορευματοποίηση του συναισθήματος. Μελετά πώς η διαπλοκή της πραγματικότητας, του εικονικού και της φαντασίας, δημιουργεί πολύπλοκες ψυχολογικές και διαπροσωπικές καταστάσεις και εμπλοκές. Καταγράφει κοινωνικά πρότυπα και προκλήσεις καθώς και τις δυνατότητες που παρουσιάζει το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά τις πιο οικείες και κοντινές μας σχέσεις. Είναι μια έκθεση για την ενσώματη εμπειρία του ψηφιακού και την ασώματη εμπειρία της εγγύτητας στη σημερινή εποχή, μετά την πανδημία, στα χρόνια των ψυχρών οικειοτήτων. Η έκθεση δανείζεται τον υπότιτλό της από το βιβλίο της Eva Illouz, Cold Intimacies: The Making of Emotional Capitalism, που αναλύει πώς οι σύγχρονες στενές, οικείες σχέσεις καθορίζονται όλο και περισσότερο από οικονομικά και πολιτικά μοντέλα διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής. Συμμετέχουν 24 καλλιτέχνες από 14 χώρες. Η έκθεση είναι προϊόν μιας συνεχιζόμενης έρευνας και έρχεται στο ΕΜΣΤ μετά από παρουσιάσεις στο Museum für Neue Kunst | Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, στην Kunsthalle του Ταλίν, στο IMPAKT Media Organization και το Μουσείο Centraal στην Ουτρέχτη. Για το ΕΜΣΤ, η έκθεση έχει διευρυνθεί και έχουν προστεθεί Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες. Οι περισσότεροι εκ των τελευταίων παρουσιάζουν το έργο τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Την έκθεση θα συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος σχεδιασμένος από τη Rafaela Drazic, σε επιμέλεια Κατερίνας Γρέγου και Θεόφιλου Τραμπούλη. Ο κατάλογος θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση τον Ιανουάριο.

Τη μεγάλη αυτή ομαδική έκθεση θα ακολουθήσει μια σειρά ατομικών εκθέσεων τον Ιανουάριο του 2023, οι οποίες επικεντρώνονται στην επίδραση της ψηφιακής τεχνολογίας, του διαδικτύου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της οικονομίας που παράγουν στις κοινωνικές σχέσεις και τη σύγχρονη ζωή.

Επιμέλεια: Κατερίνα Γρέγου

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
GABRIEL ABRANTES (1984, US/PT)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΓΕΛΙΔΑΚΗΣ (1968, GR)
MELANIE BONAJO (1978, NL)
CANDICE BREITZ (1978, ZA)
LAURA CEMIN (1992, IT)
BENJAMIN CROTTY (1979, US)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΟΝΗ (1982, GR)
DAVID HAINES (1969, UK)
JULIET JACQUES (1981, UK)
SANAM KHATIBI (1979, IR/BE)
MAHMOUD KHALED (1982, EG)
DURAN LANTINK (1988, NL)
ARIANE LOZE (1988, BE)
ΜΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ (1989, GR)
LAUREN LEE MCCARTHY (1987, US)
KYLE MCDONALD (1985, US)
MARGE MONKO (1976, EE)
ΕΥΑ ΠΑΠΑΜΑΡΓΑΡΙΤΗ (1987, GR)
PETER PUKLUS (1980, RO/HU)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΟΣ (1977, GR)
MARIJKE DE ROOVER (1990, GR)
MARGARET SALMON (1975, US/UK)
HANNAH TOTICKI (1984, DK)
ISTVÁN ZSÍROS (1985, HU)

*Οι Κυριακή Γονή, Μαρία Μαυροπούλου και Εύα Παπαμαργαρίτη είναι SNF ARTWORKS Fellows.

MODERN LOVE
Η αγάπη στα Χρόνια της Ψυχρής Οικειότητας
Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων (-1)
15.12.2022-28.05.2023 / ΕΓΚΑΙΝΙΑ: 15.12.2022, 18.00 έως αργά

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Στο καλλιτεχνικό εργαστήριο or.artspace εγκαινιάζεται, την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022, η εικαστική έκθεση της Ελίνας Νιάρχου και του Jérémy Lacombe με τίτλο «Εξημερωμένες μυθολογίες».

Οι δύο καλλιτέχνες αντλούν στοιχεία από τη βιωμένη καθημερινότητά τους στον τόπο όπου κατοικούν, την Τήνο, και τα ερμηνεύουν με εικαστικά μέσα. Καθώς οι δύο τους περιηγούνται στο νησί, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συγχέονται και δημιουργούνται χωρικές και χρονικές ασυνέχειες. Στη δουλειά τους, διαφόρων ειδών θραύσματα πλέκονται μεταξύ τους και διαμορφώνουν μια νέα εικαστική μυθολογία. Ο μυστηριώδης κόσμος της Ελίνας Νιάρχου αποτυπώνεται μέσα από τη ζωγραφική, αλλά και τη ραπτική, και υποδέχεται εντός του τα μαρμάρινα γλυπτά του Jérémy Lacombe που μοιάζουν σαν απολιθώματα μεταλλαγμένων όντων μιας εποχής που πέρασε ή που θα έρθει. Το καινούργιο τοπίο που προκύπτει από τη συνεργασία της Νιάρχου και του Lacombe αποκτά μια διάσταση ονειρική, αποκαλύπτοντας μια άλλη όψη του οικείου περιβάλλοντος.

Η Ελίνα Νιάρχου είναι εικαστικός που ζει και εργάζεται στην Τήνο. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Μαρμαρογλυπτικής Σχολής Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου. Η Νιάρχου έχει συμμετάσχει σε καλλιτεχνικά προγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό
(Into the ocean, Bourglinster, Luxembourg 2017/ Roder, Rodez, France, 2019 /Πρακτικές της σύγχρονης τέχνης πάνω στον ανεξερεύνητο λαϊκό πολιτισμό του Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας, ΥΠΠΟΑ, 2020). Από το 2018 διοργανώνει εργαστήρια τέχνης για παιδιά και ενήλικες στην Τήνο, σε συνεργασία με τον Jérémy Lacombe (Μουσείο Μαρμαροτεχνίας, ΠΙΟΠ). Το 2022 βραβεύτηκε από το Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών ARTWORKS του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Ο Jérémy Lacombe είναι εικαστικός που ζει και εργάζεται στην Τήνο. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Μπορντώ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην εικαστική παιδαγωγική για εφήβους της Σχολής Καλών Τεχνών των Βρυξελλών. Η καλλιτεχνική του δουλειά έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ces lieux qui nous gouvernent, Gallerie du Haut Pavé, Paris, France 2018/ Murs en suspens et autres météores, Rodez, France, 2019/Marmania, Αντίπαρος 2022/ Zig Zag Festival, Υστέρνια, Τήνος, 2022). Από το 2018 συνδιοργανώνει, μαζί με την Ελίνα Νιάρχου, εικαστικά εργαστήρια στην Τήνο.

Οπτική επικοινωνία: Jérémy Lacombe

________________________________
2 / 2
Διάρκεια έκθεσης: 8 έως 24 Δεκεμβρίου 2022
Εγκαίνια, Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου, 18:00-22:00
Πέμπτη 15 και 22 Δεκεμβρίου, 18:00-22:00
Παρασκευή 9, 16 και 23 Δεκεμβρίου, 18:00-22:00
Σάββατο 10 και 17 Δεκεμβρίου, 12:00-22:00
Κυριακή 11 και 18 Δεκεμβρίου, 12:00-22:00
Τελευταία ημέρα, Σάββατο 24 Δεκεμβρίου, 12:00-16:00.
or.artspace, Δημητρακοπούλου 89, Κουκάκι.
https://fb.me/e/2YnrxJc9G

Το καλλιτεχνικό εργαστήριο «or.artspace» (ή «or.» χάριν συντομίας) ιδρύθηκε το 2021 στην Αθήνα από την Δρ.Ελπίδα Ρίκου, εικαστικό και ανθρωπολόγο. Είναι η έδρα της ατομικής της επιχείρησης, ένας προσωπικός χώρος εργασίας που παραμένει ανοικτός στις συνεργασίες. Στο χώρο του or., στην οδό Δημητρακοπούλου 89 στο Κουκάκι, δημιουργούνται, εκτίθενται και πωλούνται εικαστικά έργα κάθε είδους, ενώ διοργανώνονται και εργαστήρια για μικρές ομάδες, με διάφορες θεματικές. Το εγχείρημα έχει ως βασικό στόχο τη διερεύνηση εναλλακτικών προοπτικών (βλ. or -αγγλ.- διαζευκτικός σύνδεσμος) για την επιβίωση μέσω της τέχνης στην Ελλάδα

https://orartspace.com/
https://www.facebook.com/Orartspace-108204383961592/
https://www.instagram.com/orartspace/ , [email protected]

Η τέχνη της ζωγραφικής, ως πρωταρχική οπτική γλώσσα, παραμένει ένα ισχυρό μέσο για τη μετάφραση, τεκμηρίωση και ανάλυση της κοινωνίας. Η ανάγκη να κατανοήσουμε τον κόσμο μέσα από οπτικούς φακούς μοιάζει πιο επιτακτική από ποτέ: εικόνες υπερβαίνουν τα εμπόδια της γλώσσας, και ενισχύουν την επικοινωνία σε μια ολοένα και πιο ρευστή κοινωνία, σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα και τίποτα δεν παραμένει το ίδιο.

Θεωρώντας την ραγδαία αυτή αλλαγή αναπόφευκτη, προτείναμε το θέμα “Εδώ και Τώρα”, το οποίο μπορεί να έχει πολλαπλές έννοιες.
Αρχικά, δημιουργεί την ανάγκη παύσης για μια στιγμή και την κατανόηση του παρόντος προτού αυτό φύγει. Δεύτερον, υποδηλώνει την κυριολεκτική δράση του Lisbon Drawing Club: μια κοινότητα καλλιτεχνών συγκεντρωμένη σε ένα χώρο, εστιάζοντας στο τώρα και σχεδιάζοντας. Αυτή η συντροφικότητα τους επιτρέπει να βιώσουν μια στιγμή δημιουργίας, στοχασμού και αναπαράστασης.

Μέσα από περιήγηση στον χώρο, το κοινό θα μπορέσει να διακρίνει διαφορετικές μορφές και πτυχές του ανθρώπινου σώματος, καθώς και τη σημασία που υποδηλώνουν αυτά τα έργα. Η έκθεση πραγματεύεται επίσης τη μετάλλαξη του χρόνου. Οι στιγμές εξελίσσονται διαρκώς, ο χρόνος μεταμορφώνει συνεχώς το (παρελθοντικό τώρα) παρόν σε ένα νέο (πιο σύγχρονο) παρόν. Ως εκ τούτου, λειτουργεί ως ένα αρχείο στιγμών στο χρόνο, ως ένα αρχείο ανθρώπων και συνδέσεων. Το Εδώ και το Τώρα μπορεί να φαίνεται δύσκολο ή αβέβαιο, αλλά μπορεί επίσης να είναι μια σπουδαία στιγμή για να ζεις – αναμφισβήτητα, μια στιγμή που αξίζει να αδράξεις.

Η έκθεση Grasping Time θα λάβει χώρα μεταξύ 25 και 27 Νοεμβρίου στο πολιτιστικό κέντρο Fabrica Braço de Prata στη Λισαβόνa και θα είναι ανοιχτή στο κοινό από τις 17.00-21.00. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, μεταξύ 19.00-22.00.

Συνδιοργάνωση mais uno +1 και Lisbon Drawing Club.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Adrien Genevard , Alina Shpakova , Ana Beatriz Ávila, Barbara Ryckewaert, Chris Markland, Flora Gasnier, Inês Garcia, João Guapo,
João Miguel Feijão, Lígia Fernandes, Madalena Bettencourt, Margherita Batoréu Annibale, Marianne Maina, Nicola Lonzi, Nicole Sánchez,
Pedro Cabral, Rita Almeida, Rita Ivo, Susanne Malorny, Tati (entalle), Tomás Reis, Utku Yavasca ,Valerio Giovannini, Vasilisa Omelchenko, Vera Joao

Επιμέλεια: mais uno +1 – Αλεξία Αλεξανδροπούλου (GR), Alina Shpakova (RU), Dorottya Ács (HU), Inês Nêves (PT)

Σχεδιασμός αφίσας: Ines Neves

*Η Αλεξία Αλεξανδροπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellow 2022 στο πεδίο της επιμέλειας

Η Κ-Gold Temporary Gallery παρουσιάζει από τις 10 Δεκεμβρίου 2022 έως τις 5 Μαρτίου 2023 την έκθεση ICARUS στην Αγία Παρασκευή Λέσβου, σε επιμέλεια του Νικόλα Βαμβουκλή και με τη συμμετοχή των καλλιτεχνών: Absalon, Bas Jan Ader, Γιάννης Βούλγαρης, Daniel Everett, Felix Gonzalez-Torres, Κατερίνα Κομιανού, Γιώργος Κόντης, Mark Wallinger και Άγγελος Φρέντζος.

Η έκθεση ICARUS αναπτύσσεται σε ένα αεροπλάνο κατά τη διάρκεια μιας πτήσης. Οι καλλιτέχνες, ως επιβάτες, παραθέτουν το έργο τους σε ένα ακραίο περιβάλλον παρατεταμένης αιώρησης, διερευνώντας το πώς η ανθρώπινη επινοητικότητα σχετίζεται με το φυσικό και το νοητικό ταξίδι. Τι μπορούμε να μάθουμε από τις διαπολιτισμικές περιπλανήσεις στο (καλλιτεχνικό) σύμπαν; Ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι μας σε αυτήν τη διαδικασία μεταμόρφωσης; Πώς μπορούν οι διαδρομές αυτές να λειτουργήσουν ως θεραπευτική δύναμη και να συμβάλλουν στην κοινωνική αλλαγή;

Εννιά καταξιωμένοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μοιράζονται προσωπικές ιστορίες γύρω από την προσδοκία, τον έρωτα, την απώλεια και την πτώση με αναφορές στην επικαιρότητα. Ο μυθικός Ίκαρος κατορθώνει, μέσα από τις αναζητήσεις της κάθε εποχής, να εκφράσει την αρχέγονη επιθυμία του ανθρώπου για υπέρβαση. Σε αυτήν την κατεύθυνση, τα έργα-μαρτυρίες τους (φωτογραφίες, βίντεο, γλυπτά και εγκαταστάσεις) αποτυπώνουν τη σχέση μεταξύ κοινωνίας, πολιτισμού και τεχνολογίας σε διευρυμένες γεωγραφίες.

Σε αυτό το πλαίσιο, μια παράλληλη έκθεση στον δεύτερο όροφο της Κ-Gold Temporary Gallery παρουσιάζει επιλεγμένα έργα από τη συλλογή της, που συνδέονται με σημαντικές στιγμές της πορείας της ως νομαδική πλατφόρμα. Μεταξύ άλλων, μια φωτογραφία του Christian Michael Filardo και ένα γλυπτό της Virginia Russolo εξετάζουν θέματα χαρτογράφησης και πνευματικότητας.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της έκθεσης ICARUS πραγματοποιείται σε συνεργασία με το βιωματικό πολυχώρο τέχνης Λευκό Χαρτί στη Μυτιλήνη. Περιλαμβάνει δημιουργικά εργαστήρια και προβολές για μικρούς και μεγάλους (επιμέλεια: Μαρί Μουσταϊζή & Μιχάλης Μεϊμάρογλου). Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν στα κοινωνικά δίκτυα.

Τέλος, κυκλοφορεί ένας κατάλογος (ελληνικά/αγγλικά) με συνεισφορές από τους Alain de Botton και Every Ocean Hughes που τεκμηριώνει όλες τις δράσεις και τις συνέργειες που πραγματοποίησε η Gallery το 2022.

ΙCARUS
Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης
10/12/2022 — 05/03/2023
Εγκαίνια: Σάββατο 10 Δεκεμβρίου, 19:00
Ωράριο λειτουργίας: Σάββατο-Κυριακή, 15:00-20:00
Είσοδος ελεύθερη

Για τα εγκαίνια της έκθεσης, θα υπάρχει δωρεάν λεωφορείο μετ’ επιστροφής από τη Μυτιλήνη προς την K-Gold Temporary Gallery. Αναχώρηση από το σταθμό υπεραστικών λεωφορείων, το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στις 18:00. Κρατήσεις: 6942202222.

Διεύθυνση: Αγία Παρασκευή, 81102 Λέσβος
Τηλέφωνο: 6942202222
Website: kgoldtemporarygallery.tumblr.com
E-mail: [email protected]
Social Media: @kgoldtemporarygallery

* Oι Κατερίνα Κομιανού, Γιώργος Κόντης και ο Νικόλας Βαμβουκλής είναι SNF ARTWORKS Fellows

Κ-GOLD TEMPORARY GALLERY
Η K-Gold Temporary Gallery ιδρύθηκε το 2014 στη Λέσβο με στόχο να φέρει το ευρύ κοινό σε επαφή με τη σύγχρονη τέχνη και τον πολιτισμό. Έχει παρουσιάσει το έργο καλλιτεχνών όπως Joan Jonas, Erwin Wurm, Lucy+Jorge Orta, Lynda Benglis, Jonathas de Andrade, Ana Mendieta, Cosima von Bonin και John Baldessari. Επί του παρόντος, συνεργάζεται με το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων και αποτελεί το ελληνικό μέλος του Μεσογειακού δικτύου Miramar. Διακρίθηκε ως καινοτόμος Ευρωπαϊκή πολιτιστική πρωτοβουλία από τη Μητρόπολη της Ναντ.

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού.

Η έκθεση ”La Jalousie” παρουσιάζεται από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 27 Νοεμβρίου στον χώρο Lycra στο Αμβούργο. Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση του Niklas Arnold και της Δέσποινας Παγιώτα, στην οποία οι δύο καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν ζωγραφικά και φωτογραφικά έργα.

La Jalousie
Niklas Arnold & Δέσποινα Παγιώτα

Lycra
Eiffestrasse 432
20537 Αμβούργο
https://www.instagram.com/lycra_raum/

Διάρκεια έκθεσης: 26/11 – 27/11/2022
Ωράριο λειτουργίας: Σάββατο 19:00 – 23:00 & Κυριακή 15:00 – 18:00

H Ευαγγελία Βατσάκη, εικαστικός και SNF ARTWORKS Fellow 2021, πραγματοποίησε το πρότζεκτ ΝΟΑ σε συνεργασία με το δήμο Ρόδου. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό που πραγματοποιήθηκε το διάστημα Μάιο – Αύγουστος 2022, κατά τη διάρκεια του οποίου η Ευαγγελία πραγματοποίησε συνολικά 44 εργαστήρια ζωγραφικής, 42 σε χωριά της Ρόδου και 2 στην πόλη. Για 3 μήνες η Ευαγγελία περιπλανήθηκε με το ποδήλατό της από το ένα χωριό στο επόμενο, αφουγκραζόταν τις ποιότητες της κάθε κοινότητας κι έπειτα πραγματοποιούσε ένα τρίωρο εργαστήρι ζωγραφικής στη φύση με συμμετέχοντες κατοίκους ολων των ηλικιών του χωριού.

Δείτε υλικό από τα εργαστήρια στο βίντεο εδώ.

Το βίντεο αυτό προβλήθηκε ως μέρος της τελικής έκθεσης – παρουσίασης του πρότζεκτ, στο Κατάλυμα της Γαλλίας, έναν χώρο που παρουσιάζει εικαστικές και πολιτιστικές δράσεις στη Ρόδο.