Συντάκτης: gourgourini

Η ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΓΑΚΗ ΣΤΟ LUMA ARLES

H Eλένη Μπαγάκη, εικαστικός και SNF ARTWORKS Visual Arts 2020, επελέγη από την ομάδα της Luma Arles για να λάβει μέρος σε ένα πρόγραμμα τρίμηνης καλλιτεχνικής φιλοξενίας στην Arles της Γαλλίας (Μάρτιος – Μάιος 2024). Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Arles, η Ελένη Μπαγάκη σκοπεύει να εξερευνήσει τον βιότοπο της Camargue, να μελετήσει το χαρακτηριστικό νότιο φως που απεικονίζεται στους ιστορικούς πίνακες της Προβηγκίας και να συνεχίσει την έρευνά της σχετικά με την αναπαράσταση της ανδρικής φιγούρας εξετάζοντας παλιά γαλλικά βιβλία των δεκαετιών του ’60 και του ’70.

Η συμμετοχή της Eλένης Μπαγάκη υποστηρίζεται από την ARTWORKS μέσω του ιδρυτικού δωρητή της, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), στο πλαίσιο της μόνιμης συνεργασίας της ARTWORKS με το Luma Arles, μέσω της οποίας εξασφαλίζεται μια θέση στο πρόγραμμα φιλοξενίας του πολιτιστικού οργανισμού για τους Fellows κάθε έτους.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Oι ιδρύτριες της ARTWORKSστο ΒΗΜΑ Πολιτσμός

Oι ιδρύτριες της ARTWORKS, Μαρίλη Κωνσταντινοπούλου και Δήμητρα Νικολού στο ΒΗΜΑ Πολιτσμός της προηγούμενης εβδομάδας!

Μέσα από τη συνέντευξη που έδωσαν στη Μαριλένα Αστραπέλλου, μίλησαν για το αποτύπωμα της ARTWORKS από την ίδρυσή της έως τώρα, την έκδοση που πρόσφατα λανσαρίστηκε αποτυπώνοντας σε ξεχωριστά τεύχη τους 5 κύκλους του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την περίοδο 2018-2023 και τα μελλοντκά τους σχέδια.

Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη:

 

H ARTWORKS υποστηριζει την ελληνική συμμετοχή στην 60η Διεθνή Έκθεση Τέχνης – La Biennale di Venezia

H ARTWORKS σε συνεργασία με τον ιδρυτικό της δωρητή, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), υποστηρίζουν την ελληνική συμμετοχή στην 60η Διεθνή Έκθεση Τέχνης – La Biennale di Venezia για την παρουσίαση της διακαλλιτεχνικής – διαμεσικής εγκατάστασης «Ξηρόμερο/Dryland», ορισμένα μέλη της οποίας είναι και SNF ARTWORKS Fellows.

Επιδίωξη μέσα από αυτή την υποστήριξη είναι ενισχύσει την καλλιτεχνική δημιουργία και να προσφέρει ορατότητα στους νέους, δυναμικούς και ταλαντούχους ανθρώπους που ένωσαν τις δυνάμεις τους για να εκπροσωπήσουν φέτος τη χώρα σε ένα τόσο σημαντικό θεσμό για τη σύγχρονη τέχνη.

Το «Ξηρόμερο/Dryland» είναι ένα διαμεσικό συλλογικό έργο σε σύλληψη τους Θανάση Δεληγιάννη και Γιάννη Μιχαλόπουλο με συνδημιουργούς την Έλια Καλογιάννη (SNF ARTWORKS Moving Image Fellow 2022), τον Γιώργο Κυβερνήτη (SNF ARTWORKS Moving Image Fellow 2019), τον Κώστα Χαϊκάλη, τον Φώτη Σαγώνα (SNF ARTWORKS Visual Arts Fellow 2018) σε επιμέλεια του Πάνου ΓιαννικόπουλουΑποτελείται από ένα αγροτικό μηχάνημα άρδευσης το οποίο συντονίζει σε πραγματικό χρόνο τον ήχο, την κινούμενη εικόνα, και το φωτιστικό  περιβάλλον της εγκατάστασης. Η ελληνική εκπροσώπηση εξετάζει την εμπειρία ενός πανηγυριού, παρακολουθώντας μια διαδρομή από την πλατεία του χωριού έως τις παρυφές του γεωργικού τοπίου που το περιβάλλει. Συγκεκριμένα, αντλεί έμπνευση από τα πανηγύρια της ηπειρωτικής Ελλάδας, της Θεσσαλίας και της περιοχής του Ξηρομέρου στην Δυτική Ελλάδα , που δανείζει τον τίτλο στο έργο.

Οι καλλιτέχνες/ιδες αναφέρονται στο νερό ως πρίσμα -ένα μέσο να βλέπουμε και να σκεφτόμαστε – εστιάζοντας στην έλλειψή ή το πλεόνασμα, την ανάγκη ή τη σπατάλη του, καθώς και τις κοινωνικές συνδηλώσεις του. Η εξάντληση των πόρων συνδέεται με τη φυσική και οικονομική εξάντληση. Το έργο διερευνά τις πολιτικές δυνατότητες του ήχου και της μουσικής, την επίδραση της τεχνολογίας στα αγροτικά τοπία και την πολιτιστική ποικιλομορφία.

Ο εορτασμός του πανηγυριού μεταφέρει πληροφορίες και νόημα ως τελετουργία και ψυχαγωγία. Συνδέεται με τις γεωργικές εργασίες, παράγεται από -αλλά και παράγει- την εσωτερική χρονικότητα της κοινότητας με το πότισμα και τις αγροτικές ευθύνες. Βοηθά την κάθε κοινότητα να δημιουργήσει την εικόνα του εαυτού της. Ταυτόχρονα, όμως, αντίθετες έννοιες συνυφαίνονται: οι θεατές μετατρέπονται σε συμμετέχοντες, από τη σκηνή βρισκόμαστε εκτός σκηνής, από την επιτελεστική δράση στην καθημερινή δραστηριότητα.

Αυτή η αδιάκοπη αλληλεπίδραση μεταξύ «παράστασης» και πραγματικότητας μεταφέρεται στο έργο. Το Ξηρόμερο/Dryland αξιοποιεί τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του ελληνικού περιπτέρου για να αναδείξει συσχετίσεις με τις γεωργικές αποθήκες και τη θρησκευτική αρχιτεκτονική που αποτελούν συνήθως το φόντο των πανηγυριών. Επιπλέον, το ποτιστικό που βρίσκεται στο κέντρο  του περιπτέρου, ορίζει κυκλικά το περιβάλλον  της εγκατάστασης. Το έργο μεταφέρει επίσης τον χώρο συνάντησης της κοινότητας -την πλατεία, τη δημόσια συγκέντρωση- από το εξωτερικό στο εσωτερικό. Καθώς το σύστημα ποτίσματος τίθεται σε κίνηση, δημιουργεί έναν ρυθμό, οριοθετεί τον χρόνο όπως ένα ρολόι ή μια κασέτα που ξετυλίγεται, παρακινώντας τα σώματα των επισκεπτών να ακολουθήσουν διαδρομές και να αλλάξουν τρόπους θέασης. Το Ξηρόμερο/Dryland αποφεύγει μια αισθητική προσέγγιση και τονίζει τη συναισθηματική αμεσότητα της επαφής με αντικείμενα, ήχους και εικόνες.

Παρατηρώντας τις έμφυλες σχέσεις στο πανηγύρι, εξετάζονται οι δυνατότητες παρουσίασης του εαυτού, οι διαφορετικές εκδοχές της θηλυκότητας και της αποκάλυψης ή απόκρυψης του γυναικείου σώματος, αλλά και η αμφισημία της χειρονομίας του υποκειμένου που αποσύρεται επιλέγοντας την απουσία και τον αποκλεισμό του από τη γιορτή.

Το Ξηρόμερο/Dryland επιχειρεί συσχετίσεις μεταξύ της εμπλαισιωμένης γεωγραφικά εμπειρίας με την παγκόσμια συνθήκη, μία μετατόπιση μεταξύ κυρίαρχου και περιθωριοποιημένου πολιτιστικού αντικειμένου, που φαίνεται να δημιουργεί τον ενδιάμεσο χώρο συγκρότησης νέων νοημάτων.

* Ξηρόμερο [ksirˈomero]: Γνωστό για τα πανηγύρια του, είναι μια ιστορική επαρχία της Αιτωλοακαρνανίας. Σήμερα αποτελεί δήμο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.


Xirómero / Dryland | Photo ©Yorgos_Kyvernitis

Ξηρόμερο/Dryland
Ελληνικό Περίπτερο στην 60ή Διεθνή Έκθεση Τέχνης – La Biennale di Venezia
20 Απριλίου – 24 Νοεμβρίου 2024
Προεγκαίνια: 17-19 Απριλίου
Εγκαίνια Περιπτέρου: 18 Απριλίου, 13:30 μ.μ.,
απαιτείται πιστοποίηση

Περίπτερο της Ελλάδας – La Biennale di Venezia
Giardini
30122 Βενετία
Ιταλία

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 11 π.μ. – 7 μ.μ. (από 20 Απριλίου έως 30 Σεπτεμβρίου)
Ώρες λειτουργίας: 10 π.μ. – 6 μ.μ. (από 1 Οκτωβρίου έως 24 Νοεμβρίου)


Xirómero / Dryland | Photo ©Yorgos_Kyvernitis

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Το Ξηρόμερο/Dryland είναι ένα διαμεσικό συλλογικό έργο σε σύλληψη των Θανάση Δεληγιάννη και Γιάννη Μιχαλόπουλου με συνδημιουργούς την Έλια Καλογιάννη, τον Γιώργο Κυβερνήτη, τον Κώστα Χαϊκάλη και τον Φώτη Σαγώνα.

Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες:

Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Βασιλική-Μαρία Πλαβού, Μάριος Σταμάτης

Επιμέλεια: Πάνος Γιαννικόπουλος

Εθνικός Επίτροπος | Οργάνωση :

ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα

Επικεφαλής Παραγωγής Ελληνικού Περιπτέρου, ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Γιάννης Αρβανίτης

Επικεφαλής Επικοινωνίας & Γραφείου Τύπου Ελληνικού Περιπτέρου, ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Μαρία Τσολάκη: [email protected]

Οργάνωση & Παραγωγή έκθεσης: Γεώργιος Ευσταθουλίδης – Constructivist Exhibitions, Αντωνία Χαντζή

ΕΜΣΤ | Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Καλλιτεχνική Διευθύντρια: Κατερίνα Γρέγου

Διοικητική & Οικονομική Διευθύντρια: Αθηνά Ιωάννου


 

Γιάννης Μιχαλόπουλος, Θανάσης Δεληγιάννης, Έλια Καλογιάννη, Κώστας Χαϊκάλης, Γιώργος Κυβερνήτης, Φώτης Σαγώνας, Πάνους Γιαννικόπουλος | Φωτογραφία © Γιώργος Κυβερνήτης

Η ΕΚΔΟΣΗ ΑRTWORKS ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ!

Η έκδοση της ARTWORKS διατίθεται προς πώληση στο Hyper Hypo, στο SNFCC Store στο Cycladic Shop!

Η έκδοση ARTWORKS αποτελείται από 5 τεύχη, καθένα από τα οποία αποτυπώνει κάθε κύκλο του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για τα έτη 2018-2023.

Η έκδοση είναι δίγλωσση (ελληνικά/αγγλικά) και παρουσιάζει τους καλλιτέχνες και επιμελητές που συμμετείχαν σε κάθε κύκλο του Προγράμματος – 390 δημιουργικοί άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στα πεδία των εικαστικών τεχνών, της κινούμενης εικόνας, του χορού και της επιμέλειας εικαστικών εκθέσεων –, καθώς και τις δράσεις της ARTWORKS. Περιλαμβάνει επίσης κείμενα που αντλούν έμπνευση από το fellowship και τα οποία υπογράφουν συνεργάτες και φίλοι της ARTWORKS.

Τα 5 τεύχη λειτουργούν αλληλοσυμπληρωματικά με σκοπό να χαρτογραφήσουν ένα μέρος της εγχώριας σύγχρονης καλλιτεχνικής σκηνής, παρουσιάζοντας νέους και ταλαντούχους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο πεδίο καθώς και το εύρος που συναντά κανείς στα διαφορετικά δημιουργικά μέσα που αξιοποιούν, τις αισθητικές αξίες και τις θεματικές αναφορές που κινητοποιούν την καλλιτεχνική δημιουργία.

Έκδοση: ARTWORKS
Ιδρυτικός Δωρητής: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Τεύχος 1
Σχεδιασμός Έκδοσης: Στάθης Μητρόπουλος
Eπιμέλεια: Πάνος Γιαννικόπουλος, Μαρίλη Κωνσταντινοπούλου, Δήμητρα Νικολού

Tεύχος 2
Σχεδιασμός Έκδοσης: Ogust
Eπιμέλεια: Εύα Βασλαματζή, Δανάη Γιαννόγλου, Χριστίνα Πετκοπούλου, Μάρη Σπανουδάκη

Τεύχος 3
Σχεδιασμός Έκδοσης: Typical. Organization for standards & order
Eπιμέλεια: Βασιλεία Κάγκα, Κυβέλη Μαυροκοδροπούλου, Ειρήνη Φουντεδάκη

Τεύχος 4
Σχεδιασμός Έκδοσης: Alex Brouhard
Eπιμέλεια: Νικόλας Βαμβουκλής, Ιωάννα Γερακίδη, Χριστίνα Τζέκου, Αγγελική Τζωρτζακάκη, Πάνος Φουρτουλάκης

Τεύχος 5
Σχεδιασμός Έκδοσης: Μαΐτα Χατζηιωαννίδου, Loopo Studio
Επιμέλεια: Αλεξία Αλεξανδροπούλου, Αριάνα Καλλιγά, Κατερίνα Στάμου, Δέσποινα Τζάμου

Εκτύπωση
Πλέτσας Κ., Κάρδαρη Ζ., ΟΕ

Φωτογραφίες
Αλίνα Λέφα

 

Η ταινία “Περσεφόνη, το κόκκινο χαλί” της Collectif MASI ΚΑΙ ΤΟΥ JOSHUA OLSTHOORN στο πλαίσιο του προγράμματος “Μυστήριο 176: Ημέρες Κινηματογράφου”

Η ταινία Περσεφόνη, το κόκκινο χαλί φέρνει στην οθόνη το κοινωνικο-μυθολογικό γλυπτό της Collectif MASI που δημιουργήθηκε με και για τους κατοίκους της Ελευσίνας, τον Ιούνιο του 2023 στο πλαίσιο της ΕΛΕΥΣΙΣ 2023, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η σκηνοθεσία είναι της Collectif MASI (Μαντλέν Ανηψητάκη & Simon Riedler) και του Joshua Olsthoorn, με την οικονομική υποστήριξη των Γαλλικών Ινστιτούτων Ελλάδας και Παρισιού.

Η Περσεφόνη, θεά του Κάτω Κόσμου και του κύκλου των εποχών, που γιορταζόταν στην αρχαιότητα κατά τη διάρκεια των Ελευσίνιων Μυστηρίων, αναβιώνει ως κόκκινο χαλί. Η Περσεφόνη, το κόκκινο χαλί εμφανίζεται, εξαφανίζεται, ξεδιπλώνεται και περιπλανιέται στη σύγχρονη Ελευσίνα. Σε συλλογικές παραστάσεις, υπό τους ήχους της τρομπέτας του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου, μεταφέρεται με χέρια, πόδια και κεφάλια από γειτονιά σε γειτονιά. Με τελετουργικές κινήσεις, κάτοικοι από διαφορετικές γειτονιές και διαφορετικές καταβολές ξαναγράφουν τον μύθο της Περσεφόνης· το δε κόκκινο χαλί, από αριστοκρατικό σύμβολο προορισμένο για θεούς μετατρέπεται σε σύμβολο ισότητας και ενότητας.

Η πρεμιέρα της ταινίας θα πραγματοποιηθεί στις 14 Απριλίου στις 8 μ.μ. στο Cine ΕΛΕΥΣΙΣ, Ελευθερίου Βενιζέλου 45 στην Ελευσίνα. Η ταινία είναι στην Ελληνική γλώσσα και θα έχει αγγλικούς υπότιτλους. Διάρκεια 70′.

Η προβολή εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος “Μυστήριο 176: Ημέρες Κινηματογράφου” του επίσημου προγράμματος της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης ELEUSIS2023.

Δείτε το τρέηλερ εδώ :

* H Mαντλέν Ανηψητάκη είναι SNF ARTWORKS Fellow 2020

Διάλεξη της Δέσποινας Ζαχαροπούλου «Το γυναικείο σώμα στην επιτελεστική τέχνη: παραδείγματα – μετατοπίσεις – υποκειμενικότητες»,

Η διάλεξη της εικαστικού-ακαδημαϊκού Δέσποινας Ζαχαροπούλου (SNF ARTWORKS Fellow 2021), στο πρώτο μέρος της θα επικεντρωθεί σε σημαντικές στιγμές από την ιστορία της επιτελεστικής τέχνης (performance art), μέσα από παραδείγματα έργων που χρησιμοποίησαν το γυναικείο σώμα ως το κύριο υλικό και μέσον της εικαστικής πρακτικής. Στο δεύτερο μέρος, η διάλεξη θα εστιάσει στο επιτελεστικό έργο της εισηγήτριας, μέσα από την παρουσίαση επιλεγμένων παραδειγμάτων της έρευνάς της. Στόχος της διάλεξης στο σύνολό της είναι να τεθούν ερωτήματα σχετικά με τις έμφυλες προεκτάσεις της χρήσης του γυναικείου σώματος στην επιτελεστική τέχνη, τις πιθανές μετατοπίσεις που μπορεί αυτό να υφίσταται στην ιστορία της performance art, όπως και να διερευνηθούν οι μηχανισμοί παραγωγής υποκειμενικοτήτων εντός των επιτελεστικών
έργων που σχετίζονται το γυναικείο σώμα.

Διάλεξη Akto College 2024
«Το γυναικείο σώμα στην επιτελεστική τέχνη: παραδείγματα – μετατοπίσεις – υποκειμενικότητες»
Δέσποινα Ζαχαροπούλου
Performance Artist, Δρ. Φιλοσοφίας και Καλών Τεχνών με ειδίκευση στην επιτελεστική τέχνη
(υπότροφος Ιδρύματος Ωνάση), Royal College of Art, London

Πέμπτη, 4 Απριλίου, 12:00 -15:00
Αμφιθέατρο ΑΚΤΟ
Ευελπίδων 11 Α, 11362, Πεδίον Άρεως

 

WE NEED TO DO MORE: magical thinking | Πακυ Βλασσοπουλου

12 Απριλίου – 25 Μαΐου 2024
Εγκαίνια: 12 Απριλίου 2024, 7 μμ – 10 μμ
13 Απριλίου 2024, 12 μμ – 6 μμ

 

Υποθέτοντας ότι η φράση “Χρειαζόμαστε να κάνουμε περισσότερα: Μαγική σκέψη” μπορεί να ερμηνευθεί με διαφορετικούς τρόπους, η Πάκυ Βλασοπούλου επιλέγει να υιοθετήσει τον ορισμό της μαγικής σκέψης σε σχέση με την ικανότητα των παιδιών να βυθίζονται σε φανταστικούς μυθικούς κόσμους. Αυτός ο ορισμός συσχετίζεται με τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται  και να αλληλεπιδρά κανείς με τον κόσμο από διάφορες οπτικές γωνίες. Μέσα από τη μαγική σκέψη, τα παιδιά μπορούν να εξερευνήσουν φανταστικούς κόσμους και να αρχίσουν να κατανοούν και να αλληλεπιδρούν με την πραγματικότητα με διακριτικό τρόπο. Η πρόταση της καλλιτέχνιδας είναι να επισκεφθεί αυτή την κατάσταση του μυαλού και να δημιουργήσει καταφύγια για διάφορα πλάσματα, προωθώντας έτσι ένα αίσθημα ασφάλειας και ανήκειας.

Callirrhoë

Σίνα 9
106 80 Αθήνα

Ωράριο
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή 11 πμ – 7μμ
Πέμπτη 11 πμ – 8 μμ
Σάββατο 12 – 4 μμ και κατόπιν συνεννόησης

Πάκυ Βλασσοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellow (2018) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

O ΚΩΣΤΗΣ ΧΑΡΑΜΟΥΝΤΑΝΗΣ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ACID ΤΩΝ ΚΑΝΝΩΝ

Στο ACID (Association for the Distribution of Independent Cinema), το τμήμα των Καννών που προωθεί το ανεξάρτητο σινεμά, θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της η πρώτη μεγάλου μήκους του Κωστή Χαραμουντάνη, «Κιούκα Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού».

Οι 9 ταινίες του τμήματος ACID (Association for the Distribution of Independant Cinema) θα παρουσιαστούν στις Κάννες από τις 15 έως τις 24 Μαΐου στις αίθουσες του Palais des festivals, Les Arcades, Studio 13, Alexandre III.

Διαβάστε τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του Κωστή Χαραμουντάνη και του Τάσου Χατζηεφραιμίδη και δημοσιεύτηκε στην ενότητα READINGS στο site της ARTWORKS εδώ.

Κωστής Χαραμουντάνης είναι SNF ARTWORKS Moving Image Fellow (2020)

SNF ARTWORKS FELLOWS PERFORMANCES ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ GCDN

Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε την χαρά και την τιμή να παρακολουθήσουμε το 10ο ετήσιο συνέδριο του δικτύου GCDN (Global Cultural Districts Network) το οποίο φιλοξενήθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος ΝΙάρχος (ΚΠΙΣΝ).

Tο δίκτυο του GCDN συγκεντρώνει ηγέτες στον πολιτισμό και στην αστική ανάπτυξη και παρέχει τον χώρο για τη δημιουργία νέων ιδεών και συνεργασιών, μέσα από τη συμμετοχή σε συνεδριάσεις, τη διεξαγωγή έρευνας και την ανταλλαγή γνώσεων προκειμένου να επηρεάσουν παγκόσμιες και τοπικές πολιτικές.

Με αφορμή το ετήσιο συνέδριο του δικτύου, η ARTWORKS συνεργάστηκε με την AEA Consulting για ένα “walkshop” με τρεις περφόρμανς από SNF ARTWORKS Fellows. Οι περφόρμανς πραγματοποιήθηκαν στον εξωτερικό χώρο και συγκεκριμένα στο Πάρκο του ΚΠΙΣΝ, κάτι που επέτρεψε στους προσκεκλημένους να παρακολουθήσουν τις περφόρμανς περιπατητικά και να αφουγκραστούν το πώς το συγκεκριμένο μέσο λειτουργεί στο εξωτερικό περιβάλλον ενώ αποτέλεσε αφορμή για περισυλλογή, και σκέψη γύρω από τον τρόπο με τον οποίο κανείς καταλαμβάνει και περιηγείται στον χώρο.

Η Ίρια Βρεττού (SNF ARTWORKS Visual Arts Fellow 2021) κατά την διάρκεια της περφόρμανς “Liquid pleasures”, επικεντρώθηκε στον  πολύπλευρο χαρακτήρα της έννοιας της ταυτότητας, καθώς και στις διασταυρώσεις της πολιτικής του σώματος και των έμφυλων οικολογιών, προσκαλώντας το κοινό να αναμετρηθεί με την πολυπλοκότητα της έννοιας της ταυτότητας και τις πολλαπλές της εκδηλώσεις.

Ο Κωνσταντίνος Παπανικολάου (SNF ARTWORKS Dance Fellow 2021) παρουσίασε το “WHODUNIT”, μια περφόρμανς βασισμένη στην αστυνομική λογοτεχνία και σε ένα έγκλημα γύρω από τον χορό. Η έρευνα διεξάγεται συνήθς από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο: έναν ερασιτέχνη, ημι-επαγγελματία ερευνητή/detective και χορογράφο. 

Η Χαρά Στεργίου (SNF ARTWORKS Visual Arts Fellow 2020) έκανε μια ηχητική περφόρμανς, συνδυάζοντας τη συνθήκη ενός πουλιού που λειτουργεί ως θεατρικός σκηνοθέτης με μνήμες από τη σκηνή του ΚΠΙΣΝ. Ανάμεσα σε ηχογραφημένα και φυσικά τιτιβίσματα και σε υλικό από συναυλίες, το συνέδριο του GCDN μετατράπηκε σε ένα “συνέδριο πουλιών”. 

Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία και ευχαριστούμε πολύ το ΚΠΙΣΝ και την AEA Consulting για την ψήφο εμπιστοσύνης και την άψογη συνεργασία. Φυσικά, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Fellows μας που μοιράστηκαν μαζί μας την πρακτική τους με τόση χάρη και βέβαια, είμαστε πάντοτε ευγνώμονες στον ιδρυτικό μας δωρητή, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), για την αδιάλειπτη στήριξή του προς εμάς.

 

 

              

ΟΜΙΛΙΑ: ΜΑΡΙΕΛΑ ΝΕΣΤΟΡΑ

Η Μαριέλα Νέστορα, χορογράφος, ερευνήτρια και μέλος της κριτικής επιτροπής για το 5ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), έδωσε μια εκτενή ομιλία στους Fellows σχετικά με τους πειραματισμούς και τις συνεργασίες, το ενδιαφέρον της γύρω από την κλιματική αλλαγή και άλλες περιοχές που αποτελούν κινητήρια δύναμη και πηγή έμπνευσης για το έργο της. Η Μαριέλα μίλησε επίσης για την προσέγγιση της χορογραφίας μέσα από την οπτική της συνάντησης (“gathering”) και για την μεθοδολογία που έχει αναπτύξει ονόματι “μοριακή χορογραφία” ( “molecular choreography”).

Η Μαριέλα Νέστορα γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε καλλιτεχνική έρευνα Master’s program- ArtEZ (Ολλανδία), Feldenkrais method- Professional Training (Greece1, IFF), Σύγχρονο χορό και χορογραφία – London Contemporary Dance School (Αγγλία), Βιολογία- B.Sc., Queen Mary and Westfield (Αγγλία) και Μοριακή Γενετική- M.Sc. St.Mary’s Medical School, Imperial College (Αγγλία). Η καλλιτεχνική της έρευνα εντάσσεται στο πλαίσιο του Post Humanism, διερευνώντας τη χορογραφία ως συνάθροιση και αναπτύσσοντας τη μεθοδολογία της μοριακής χορογραφίας. Ως χορογράφος της ομάδας YELP danceco. (2001-) έχει δημιουργήσει παραστάσεις για τη σκηνή, site specific αλλά και έργα για το δημόσιο χώρο, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, Διεθνούς Φεστιβάλ Καλαμάτας κ.ά.
Ως ανεξάρτητη καλλιτέχνης (2011-17) έχει συμμετάσχει σε διάφορες συλλογικότητες (Green Park, Κολέκτιβα Ομόνοια, Θέατρο Εμπρός, Συνδεσμος Χορού) κι έχει κινητοποιήσει τα Collective Choreography Project CCP και from stage to page -μια πλατφόρμα και εκδόσεις για την ελληνική σκηνή σύγχρονου χορού. Τα έργα της ομάδας χορού YELP danceco. έχουν παρουσιαστεί στο Μάριμπορ, τη Λιουμπλιάνα, το Ζάγκρεμπ, το Κάσελ, το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Μπράιτον, το Ίπσουιτς, τη Μπολόνια, το Μονπελιέ, τη Βρέστη, το Βουκουρέστι, το Πάρνου, το Άαρχους, τις Βρυξέλλες, την Αθήνα, την Καβάλα, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, το Βόλο, την Ύδρα, το Ηράκλειο, Χανιά και έχουν επιλεγεί για να συμμετάσχουν σε πλατφόρμες και φεστιβάλ όπως ITI, Πλατφόρμα Χορού, Μπιενάλε της Αθήνας, Plesna Isba, Δημοτικό Θέατρο Πάτρας, Πολιτιστική Πρωτεύουσα Πάτρας όπως και The Place Commissions, The Video Place, Videodance festival και MIRfestival.
Εργάζεται ως χορογράφος, ερευνήτρια, μέντορας, κινησιολόγος για το θέατρο και ως δασκάλα της μεθόδου Feldenkrais.

Every Cinema Publication Launch

Το Every Cinema/Κείμενα είναι μια προσπάθεια διεύρυνσης του διαλόγου γύρω από το πολιτικό πλαίσιο των σύγχρονων κινηματογραφικών πρακτικών από μια φεμινιστική οπτική. Τονίζει τη διάκριση μεταξύ ηθικής και αισθητικής και τους κινδύνους ερμηνείας του φεμινισμού και της πολιτικής ως είδη και κατηγορίες αντί για πρακτικές. Ενώ έχουν γίνει εκκλήσεις ευρέως στα φεστιβάλ για την ίση αντιμετώπιση των φύλων και παρόλο που έχει γίνει αισθητό ένα βραχύβιο κύμα προσοχής σε ταινίες που επισημαίνουν την κεντρικότητα των γυναικείων χαρακτήρων, παραμένει η ανάγκη να υπάρξουν νέοι όροι και προϋποθέσεις εργασίας καθώς και να γίνουν προτάσεις για νέα υβριδικά μοντέλα παραγωγής, επιμέλειας και εκπαίδευσης στον τομέα. Το Every Cinema/Κείμενα είναι ένα εργαλείο διερεύνησης των δυνατοτήτων της κινούμενης εικόνας ως πρακτική κοινωνικής οργάνωσης, μια φεμινιστική πολυκατευθυντική μετάδοση εμπειρίας, μια συλλογική μορφή σκέψης και πράξης. Προτείνει ένα τρόπο παραγωγής προσωπικών και πολιτικών εμπειριών και την εισαγωγή φεμινιστικών πρακτικών για την αναδιάρθρωση του κινηματογραφικού χώρου. Παράλληλα επιδιώκει να συμβάλλει στην αναθεώρηση του πλαισίου παραγωγής των μελλοντικών ταινιών αλλά και του ίδιου του περιεχομένου τους. Η μεθοδολογία του εντύπου χρησιμοποιεί την καταγραφή και την καλλιτεχνική έκφραση ως μέσα αυτο-θεωρίας, ακροβατώντας μεταξύ δημιουργικού και πολύ προσωπικού λόγου. Πέντε γυναίκες και μια ομάδα που μελετούν την κινούμενη εικόνα, αξιοποιούν το γραπτό λόγο για να μας αφηγηθούν προσωπικές ιστορίες για τα σώματά τους, τη μητρότητα, τον ερωτισμό, τη δημιουργικότητα και τη συλλογικότητα.

Κείμενα από Lina Bembe, Hilda Kahra, Νικόλέτα Λεούση, Γκέλη Μαδεμλή, Sofia Secín, Ubuntu Film Club, Μουσιδώρα.

Every Cinema Publication Launch Party
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2023
20:00 – 00:00
Νέος Κόσμος (Εργαστήριο για τα Αστικά Κοινά)
Διεύθυνση: Ευστρατίου Πίσσα 51, 117 45 Αθήνα
Επιμέλεια: Δανάη Αναγνώστου, Πέγκυ Ζάλη, Ξένια Καλπαλτσόγλου
*Η Δανάη Αναγνώστου και η Πέγκυ Ζάλη είναι SNF ARTWORKS Fellows

“A day after a day after a day after a day”, ατομικη εκθεση της Πακυ Βλασσοπουλου

Το 2023 το One Minute Space (OMS) θα επικεντρωθεί σε ζητήματα παγκόσμιας συγχρονικότητας και χρονοπολιτικής. Το OMS είναι στην ευχάριστη θέση να ξεκινήσει τη χρονιά με την ατομική έκθεση “A day after a day after a day after a day after a day”, της Πάκυ Βλασσοπούλου, σε επιμέλεια του Florent Frizet.
Η δουλειά που παρουσιάζει η Βλασσοπούλου έχει ως αφετηρία την έρευνά της στο νησί της Λέρου και τις πολλαπλές μορφές εγκλεισμού και σωφρονισμού που έχουν εκτελεστεί
εκεί. Η Λέρος κατά την περίοδο της ιταλικής κατοχής (1912-1943) αποτελεί την σημαντικότερη ναυτική βάση στη Μεσόγειο των Ιταλών οι οποίοι δημιουργούν κτιριακές εγκαταστάσεις μεγάλης στρατηγικής και αρχιτεκτονικής σημασίας. Με την αποχώρηση τους, μέρος των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στα Λέπιδα επαναχρησιμοποιήθηκαν για να στεγάσουν διάφορα ολοπαγή ιδρύματα. Το 1949 εγκαινιάζονται εκεί οι Βασιλικές Τεχνικές Σχολές και το 1957 ανοίγει η Αποικία Ψυχασθενών Λέρου, που μετέπειτα μετονομάζεται σε Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου. Την περίοδο της δικτατορίας στις εγκαταστάσεις τοποθετούνται πολιτικοί εξόριστοι και τέλος το 2015 στους ίδιους χώρους στήνεται μια προσωρινή δομή υποδοχής προσφύγων (hotspot). Το 2021 η περιοχή κηρύσσεται ιστορικός τόπος και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ξεκινά τη μελέτη αξιοποίησης του, ενώ παράλληλα στο λόφο ακριβώς πάνω από τις παλιές εγκαταστάσεις χτίστηκε και εγκαινιάστηκε η νέα κλειστή ελεγχόμενη δομή προσφύγων.

Σκεπτόμενη τις συνθήκες διαβίωσης διαφορετικών σωμάτων υπό περιορισμό, η Βλασσοπούλου στρέφεται στο αντικείμενο του πιάτου, ως σύμβολο υλικού πολιτισμού και ως αντικείμενο άμεσα συνδεδεμένο με τη θρέψη. Δημιουργεί πορσελάνινα πιάτα που μεταφέρουν λέξεις, γραμμές, ρωγμές και κάθε πιάτο προσμετράται στην αφήγηση που δημιουργείται. Η έκθεση A day after a day after a day after a day after a day επιδιώκει να λειτουργήσει σαν μια εγκεφαλική και σωματική άσκηση πάνω στην εμπειρία της τοποθέτησης και του εκτοπισμού.

A day after a day after a day after a day
Aτομική έκθεση της Πάκυ Βλασσοπούλου
Επιμέλεια της Florent Frizet
14.01.2023-11.02.2022
Εγκαίνια: Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023, 18:00-22:00
Ωράριο: Τετάρτη-Σάββατο 17:00-20:00

*H Πάκυ Βλασσοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

O ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ την ομαδική έκθεση “post-truth, fiction, object”

Η CRAMA παρουσιάζει την ομαδική έκθεση “post-truth, fiction, object” με έργα των Noi Fuhrer, Βαγγέλη Γκόκα, Michael Müller και Tom Palin.

Ένα ερωτηματικό βλέμμα, μια εσωστρεφής, αυτοαναφορική ή αυτοεξεταστική πράξη, που αφορά το ψηλάφημα ή τη σκιαγράφηση θεμάτων/υλικοτήτων αλλά, ταυτόχρονα, μια σκιαγράφηση της ίδιας της πράξης. Μια σκιαγράφηση σωματική αλλά εννοιολογική, στη δυϊκότητά της και ως μια πράξη αντικατοπτρισμού μεταξύ του αντικειμένου και του χεριού που το απεικονίζει. Με την ευκαιρία αυτής της έκθεσης, φιλοδοξούμε να πάρουμε τη ζωγραφική ως μελέτη περίπτωσης. Η ζωγραφική ως μια λειτουργία μέσω της οποίας μπορεί κανείς να αγγίξει το θέμα της σχέσης του με τον κόσμο και με τον εαυτό του και με τους τρόπους απεικόνισης και αντίληψης, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνει χώρα κάποια πραγματική απεικόνιση. Η ζωγραφική ως μελέτη περίπτωσης σχετικά με την ατομική αντίληψη και ερμηνεία, σε σχέση με αντικείμενα και την αντικειμενικότητα, ως προς τη σχέση κάποιου με τον κόσμο. Η ζωγραφική ως πράξη στο σκοτάδι, μια διαδικασία με δεμένα μάτια, αλλά με αφοπλιστική απλότητα και ειλικρίνεια. Επιπλέον, η ζωγραφική με την αδεξιότητα που μπορεί να τη συνοδεύει, το αίσθημα της ανησυχίας όταν στέκεσαι μπροστά σε έναν πίνακα, του να μην είσαι σίγουρος πώς να ενεργήσεις σε σχέση με αυτόν. Καλούμαστε να «διαβάζουμε» τη ζωγραφική εικόνα, να αποκρυπτογραφούμε τα βαθύτερα νοήματά της; Υπάρχει μια δεδομένη διαδρομή, μια πιθανή δομική ανάλυση που ξεκινά ίσως από τον πραγματικό χαρακτήρα του έργου και προχωρά στις συμβολικές πλευρές ή σημειωτικές του συνδηλώσεις;

Noi Fuhrer, Βαγγέλης Γκόκας, Michael Müller, Tom Palin
επιμέλεια Γιώργος Κόντης
post-truth, fiction, object

Εγκαίνια: 10 Δεκεμβρίου 2022, 4-8μμ
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί ώς τις 17 Δεκεμβρίου 2023

Μόνο με ραντεβού: +49 152 04 983 376, [email protected]
CRAMA Triftstraße 66, 13353 BERLIN

*Ο Γιώργος Κόντης είναι SNF ARTWORKS Fellow (2021) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

3 Fellows στην εκθεση “Broken Heart Syndrome”

Το Two Thirds Project Space παρουσιάζει τη νέα έκθεση με τίτλο “Broken Heart Syndrome”, με έργα της Ιλεάνας Αρναούτου, Σεβαστιάνας Κωνστάκη, Mariandrie, Ναταλίας Παπαδοπούλου, Ελεάννας Μπαλέση, Ηλέκτρας Σταμπούλου και Εύης Ζαμπέλη, σε επιμέλεια της Φαίδρας Βασιλειάδου.

Το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς αποτελεί μια αναγνωρισμένη πλέον μυοκαρδιοπάθεια που αντιγράφει την καρδιακή προσβολή: εκδηλώνεται δηλαδή με έντονη πίεση στο στήθος, δύσπνοια και ξαφνική αδυναμία, συμπτώματα που ταιριάζουν σε μια καρδιακή προσβολή. Το σύνδρομο ανακαλύφθηκε ως ξεχωριστή παθολογική οντότητα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από Ιάπωνες γιατρούς και έγινε γνωστό ως «νόσος takotsubo» λόγω ομοιότητας του σχήματος της πάσχουσας καρδιάς με το εργαλείο των Ιαπώνων για το ψάρεμα χταποδιών. Συνήθως, η κατάσταση αυτή πυροδοτείται από έντονο stress που είναι ψυχικό, όπως ο θάνατος αγαπημένου προσώπου, ένας χωρισμός, οργή ή αίσθημα προδοσίας.

Άραγε, μπορεί η καρδιά μας να σπάσει κυριολεκτικά; Να αποσυναρμολογηθεί στα συστατικά της μέρη και σε ακόμη περισσότερα; Αν αυτή η διαδικασία ραγίσματος συμβεί, μας τσακίζει όντως ανεπανόρθωτα; Και ακόμη και αν καταφέρουμε να την αποκαταστήσουμε, τι συμβαίνει με τη ρωγμή που γνωρίζουμε πως πάντα είναι εκεί; Η έκθεση Broken Heart Syndrome αφηγείται τους τρόπους που μπορεί μια καρδιά να θρυμματιστεί και να διαλυθεί, ενώ την ίδια στιγμή αποσαφηνίζει τις διαδικασίες που προκύπτουν έπειτα από ένα μεγάλο ράγισμα· μια προσπάθεια επανασυγκόλλησης των ασυνεχειών και των θραυσμάτων. Οι συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες παρουσιάζουν έργα που φλερτάρουν με την οδύνη και το πένθος, μέσα από το καλειδοσκοπικό πρίσμα της ανάδυσης στην επιφάνεια.

Φαίδρα Βασιλειάδου
μουσειολόγος – επιμελήτρια τέχνης

Εγκαίνια: 25/11 | 19:00 – 22:00
Διάρκεια έκθεσης: 26/11 – 10/12
Μέρες & ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή | 17:00 – 21:00, Σάββατο | 11:00 – 14:00
Τοποθεσία: Two Thirds Project Space, Θεμιστοκλέους 42, Εξάρχεια, 5ος όροφος, #2

*Οι Ιλεάνα Αρναούτου, Σεβαστιάνα Κωνστάκη και Ναταλία Παπαδοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

ΠΟΛΥΜΕΣΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ “terri(s)tories”

Ένας χορογράφος, ένας θεωρητικός χορού και μία αρχιτέκτονας, αποτυπώνουν την πρόσφατη ιστορία του χορού στην Αθήνα, από το 2005 έως το 2020, μέσα από παραδείγματα επιλεγμένων καλλιτεχνικών χώρων, αναδεικνύοντας τον νομαδισμό ως κυρίαρχο στοιχείο της κοινότητας του χορού. Ο Σύνδεσμος Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση, σας προσκαλεί στην πολυμεσική έκθεση terri(s)tories που συνδιοργανώνεται με την htmylh.

Ένα γκαράζ στην καρδιά του Μεταξουργείου, ένα κατάστημα στο Κουκάκι, ένα υπόγειο στην πλατεία Βάθης, αντιπαραβάλλονται με χώρους-ορόσημα για τον Χορό, όπως η Πειραιώς 260 του Ελληνικού Φεστιβάλ ή η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, αποκαλύπτοντας όχι μόνο τις ιδιαιτερότητες της εποχής και τις πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές της εκφάνσεις, αλλά κυρίως την ένταση και την έκταση των καλλιτεχνικών πρακτικών και αντιθέσεων της κοινότητας του χορού στην Αθήνα.
Η υλικότητα των χώρων της πόλης που φιλοξένησαν χορευτικές δράσεις και παραστάσεις, οι πολλαπλές σωματικές και συναισθηματικές εγγραφές δημιουργούν μια συλλογική αφήγηση για τον σύγχρονο χορό.

Στην ιδιότυπη αυτή έκθεση, που συνδιοργανώνεται από την howtomakeyourlifeharder (μία μη κερδοσκοπική εταιρεία για τη χορογραφία και τον χορό) και τον Σύνδεσμο Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση, τα «εκθέματα» παίρνουν τη μορφή χαρτών και προφορικών μαρτυριών, συνομιλούν με στιγμιότυπα της επικαιρότητας σε ένα πολυεπίπεδο και ανοιχτό αρχείο για την ιστορία αυτών των χώρων στην Αθήνα και κατ’ επέκταση την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού χορού. Σκοπός του terri(s)tories είναι να φανταστούμε τις χωρικές απεικονίσεις της κοινότητας του χορού ως μια πράξη ενδυνάμωσης, κόντρα στο πνεύμα της σύγχρονης εποχής, της αστικής ανάπλασης και του εξευγενισμού.

Συνδιοργάνωση: htmylh και Σύνδεσμος Υποτρόφων Ιδρύματος Ωνάση
Φιλοξενία: Flux Laboratory Athens

Η ομάδα του terri(s)tories:
Αναστάσιος Κουκουτάς: Θεωρητικός του Χορού, Δραματουργός
Δημήτρης Μυτιληναίος: Χορευτής / Χορογράφος, Υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση
Μαρίνα Σκουτέλα: Αρχιτέκτων

12 -18 Δεκεμβρίου 2022
Εγκαίνια: 11 Δεκεμβρίου 2022, 20:30
Ωράριο: 13:00 – 20:00
Διεύθυνση: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 5, 10556, Αθήνα (1ος όροφος)

Η έκθεση υλοποιείται με την υποστήριξη του Flux Laboratory Athens. Η έρευνα για το terri(s)stories επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 2021.

Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους στις συνεντεύξεις, τις/τους: Κάτια Αρφαρά, Χριστιάνα Γαλανοπούλου, Μαρία Γοργία, Αντιγόνη Γύρα, Πηνελόπη Ηλιάσκου, Στάθη Λιβαθινό, Κική Μπάκα, Άντζελα Μπρούσκου, Μαριέλα Νέστορα, Βασίλη Νούλα, Μαργκώ Περδίκη, Κώστα Τζημούλη, Φρόσω Τρούσα, Στεριανή Τσιντζιλώνη, καθώς και τις/ους: Αθηνά Δεληγιάννη, Χαρά Σύρου, Γιάννη Νικολαϊδη, Χριστίνα Σουγιουλτζή, Sealed Earth, Ρεβέκκα Στάμου, περιοδικό ΕΠΙΛΟΓΟΣ

* Ο Δημήτρης Μυτιληναίος είναι SNF ARTWORKS Fellow στο πεδίο του χορού

**O Aναστάσιος Κουκουτάς ήταν μέλος της επιτροπής αξιολόγης στο πεδίο του χορού για το 2ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

sam albatros: ελαττωματικό αγόρι | performance @ HGW

Mετά από μια σειρά επιτυχημένων performances σε Eλλάδα Kύπρο, Λονδίνο, Μάντσεστερ & Βερολίνο, το ελαττωματικό αγόρι επουστρέφει στη χώρα που το δημιούργησε για μια τελευταία performance στην Αθήνα!

—μετά την performance θα ακολουθήσει stand-up από sam albatros
—drag artist: Aphrodite HGW

PERFORMANCE
H performance «ελαττωματικό αγόρι» βασίζεται στο ομώνυμο best-seller βιβλίο τ@ Sam Albatros «ελαττωματικό αγόρι», το πρώτο ανοιχτά queer μυθιστόρημα στην Ελλάδα με ήρωα ένα gender non-conforming παιδί. Πρόκειται για μία υβριδική performance που συνδυάζει video art, φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ και lip syncs· στοιχεία που εναλλάσσονται & αλληλοσυμπληρώνονται, οδηγώντας σε ένα κατακερματισμένο κι ωστόσο συνεκτικό αφήγημα.

σύλληψη-προσαρμογή-σκηνοθεσία-performer: Sam Albatros
drag artist: Aphrodite HGW

ΧΩΡΟΣ
HGW, Μαυρομιχάλη 138 & Κομνηνών, Εξάρχεια, Αθήνα.
Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου
Ώρα προσέλευσης: 20.30
Ώρα έναρξης: 21.00
Είσοδος ελεύθερη

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ SAM ALBATROS
συγγραφέ@, ποιητ@, μεταφραστ@, πανεπιστημιακ@ (King’s College London) & καλλιτέχν@ με βάση το λονδίνο. έχει ολοκληρώσει fully-funded συγγραφικά residences στο Βερολίνο (Literarisches Colloquium Berlin, 2021) και τη Λειψία (Goethe-Institut Thessaloniki, HALLE 14, Edit, 2021). έχει βραβευτεί από την ARTWORKS 2021 και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Oμαδικη εκθεση “This Current Between Us”

H έκθεση  “This Current Between Us” καταλαμβάνει το πρώτο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο στην Ελλάδα, τον Ατμο-Ηλεκτρικό Σταθμό (ΑΗΣ) της ΔΕΗ, Νέου Φαλήρου.

Μέρος των εγκαταστάσεων του σταθμού ανοίγει για πρώτη φορά στο κοινό αποκαλύπτοντας αθέατες όψεις του βιομηχανικού συγκροτήματος. Η έκθεση περιλαμβάνει εκτενές αρχειακό υλικό από το Ιστορικό Αρχείο της ΔΕΗ το οποίο βρίσκεται σε διάλογο με νέες παραγωγές εικαστικών έργων από διεθνείς καλλιτέχνες: ζωγραφική, γλυπτά, εικαστικές εγκαταστάσεις, βίντεο, ηχητικά έργα και επιτελεστικές δράσεις.

Το εργοστάσιο εξετάζεται στην παρούσα έκθεση ως κέντρο παραγωγής υλικών και ενέργειας, αλλά και ως κοινωνικό μοντέλο, σύστημα οργάνωσης του χώρου, της ανθρώπινης -και άλλης- ζωής, ως αρχιτεκτονική διαχείριση υφιστάμενων σχέσεων, αλλά και γενεσιουργός δύναμη νέων. Το εργοστάσιο ενέργειας είναι ταυτόχρονα και εργοστάσιο επιθυμίας, καθώς η επιθυμητική παραγωγή φορτίζει την παραγωγή ρεύματος. Οι καλλιτέχνες ανταποκρίνονται στο παρελθόν και στο παρόν του κτιρίου ακολουθώντας αισθητηριακές αντηχήσεις του χώρου δράσης, θραύσματα προσωπικών αφηγήσεων, βυθιζόμενοι σε μνημονικές διαδράσεις και στις υλικές ιζηματοποιήσεις τους.

Η συνεχής παρουσία και η ροή ηλεκτρικού φορτίου ενώνει και διαταράσσει. Φτάνοντας στο σήμερα, το ρεύμα παίζει με λέξεις και θέσεις: ηλεκτρικά φορτία, εντάσεις, έλξεις και απωθήσεις. Η έκθεση  “This Current Between Us” αναφέρεται σε υποδομές και οργανισμούς, διαδικασίες παραγωγής και κατανάλωσης, ανάδυσης και μεταμόρφωσης, που λειτουργούν μέσα από τη μεταφορά, αλλά και πέρα από αυτήν. Ο ατμός, σημαντική παραγωγική δύναμη στη σύγχρονη ιστορία, συμπυκνώνεται και αξιοποιείται κάνοντας δυνατό τον κόσμο των μηχανών. Η σχέση του με τον μοντερνισμό και τις διακυρήξεις του, υπό το πρίσμα της κλιματικής αλλαγής, διαβάζεται μέσα από τη συστατική αστάθειά του, τη μορφή που γίνεται άπιαστη και διαφεύγει. Ο ατμός, ως κινητήρια δύναμη, προσφέρει δυνατότητες για ταχύτητα, ανάπτυξη, επέκταση των πόλεων, ενώ λειτουργεί νοσταλγικά για το μέλλον, σαν μια εκδοχή του που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Για την έκθεση, ο ατμός δημιουργεί ένα ρευστό υπόστρωμα, αγωγό για απρόσμενες συνδέσεις.

Σε αυτό το ομιχλώδες τοπίο αναπτύσσεται και η καλλιτεχνική πρακτική, διερευνώντας κριτικά τη σχεση της καλλιτεχνικής παραγωγής με την έννοια του «βιομηχανικού» και την αρχιτεκτονική του εργοστασίου, σχολιάζοντας τη χρήση των βιομηχανικών χώρων ως πεδία πολιτιστικής παραγωγής, καθώς και τις αντιφάσεις αυτής της γενικευμένης τάσης προς την αισθητικοποίησή τους. Παράλληλα, οι καλλιτέχνες στρέφονται σε διαδικασίες συμπύκνωσης και διάχυσης, σε συστήματα δικτύων, υποστρώματα ενέργειας, μεταφοράς, επικοινωνίας, πληροφορίας, ροές πόρων, ψηφιακής διαχείρισης και κίνησης. Αναζητούν κρυφές, αόρατες και ανατρεπτικές υφές στα δίκτυα του καθημερινού μας περιβάλλοντος: την τεχνολογία, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του εικονικού και του φυσικού χώρου, τις σωματικές συναντήσεις ανθρώπων και άλλων οντοτήτων, για να δημιουργήσουν μια νέα υποδομή περιπλάνησης. Τα έργα της έκθεσης αποτελούν απόπειρες αναστοχασμού αναφορικά με το βιομηχανικό παρελθόν και με τους οικονομικούς συσχετισμούς του παρόντος. Αναπόδραστα, από την ηλεκτρική συνδεσιμότητα περνάμε σε ηλεκτρισμένες κοινωνικές και πολιτισμικές συνδέσεις.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Νίκος Αλεξίου, Κωνσταντίνος Γιώτης, Αναστασία Δούκα, Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Ελένη Καλαρά & Βάλια Παπαχρήστου & Ευαγγελή Φίλη, Δημήτρης Καμαρτωτός, Αθηνά Κουμπαρούλη, Άννα Λάσκαρη, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Όλγα Μηλιαρέση-Φωκά, Μαρίνα Μήλιου-Θεοχαράκη & Marianne Tuckman, Ελένη Μπαγάκη, Πέτρος Μώρης, Ζάφος Ξαγοράρης, Μαρίνα Ξενοφώντος, Πάολα Παλαβίδη, Νατάσσα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Κώστας Σαχπάζης, Μαρία Σιδέρη, Θεόδωρος Τζαννετάκης, Αλέξανδρος Τζάννης, Ίρις Τουλιάτου, Ελένη Χριστοδούλου, Κώστας Χριστόπουλος, Micol Assaël, Hypercomf, Mikhail Karikis, Ali Kazma, Miriam Simun & Daria Kaufman, Bill Morrison, Louis- Philippe Scoufaras, Jeph Vanger

Συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες εργαστηρίου της ΑΣΚΤ: Αλεξάνδρα Αψωκάρδου, Δέσποινα Βαξεβανίδη, Άννα Μαστρομιχάλη, Κατερίνα Μεσσήνη, Όλγα Σουβερμέζογλου

Επιμέλεια έκθεσης: Πάνος Γιαννικόπουλος, Γεωργία Λιάπη

Σύλληψη ιδέας, έρευνα, οργάνωση: Ελένη Καλαρά

Η έκθεση “This Current Between Us” πραγματοποιείται στο πλαίσιο του project “Το Άλλο Σώμα”, σε συνεργασία της Blow-Up, της ΑΣΚΤ, της ΔΕΗ, με την υποστήριξη των ΥΠΠΟΑ, και του Γραφείου Διασύνδεσης της ΑΣΚΤ

This Current Between Us
Ιστορικές Εγκαταστάσεις Ατμοηλεκτρικού Σταθμού ΔΕΗ, Νέου Φαλήρου
Σολωμού 1 & Δημητρίου Φαληρέως, 185 47 Πειραιάς

Εγκαίνια: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου
Διάρκεια έκθεσης: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022 – Κυριακή 12 Μαρτίου 2023
Ώρες λειτουργίας: Πέμπτη – Κυριακή 16:00 – 20:00

*Παράταση έως Κυριακή 9 Απριλίου 2023

*Οι Kωνσταντίνος Γιώτης, Αναστασία Δούκα, Αθηνά Κουμπαρούλη, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Ελένη Μπαγάκη, Πέτρος Μώρης, Πάολα Παλαβίδη & Ιωάννης Κολλιόπουλος (Hypercomf), Mαρία Σιδέρη, Αλέξανδρος Τζάννης, Ίρις Τουλιάτου και Jeph Vanger είναι SNF ARTWORKS Fellows.

3 FELLOWS ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ “Modern Love (H αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας)”

Το Modern Love (H αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας) είναι η επόμενη μεγάλη ομαδική έκθεση του ΕΜΣΤ με την οποία ξεκινά ο χειμερινός-εαρινός εκθεσιακός κύκλος του Μουσείου, που εστιάζει στην ψηφιακή τεχνολογία και στο διαδίκτυο, στην επιρροή τους στις σύγχρονες κοινωνίες και στη σχέση τους με την εργασία, το σώμα και το λόγο. Το Modern Love, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, είναι μια έκθεση για την αγάπη και τους στενούς ανθρώπινους δεσμούς στα χρόνια του ύστερου καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης, της ψηφιακής διασύνδεσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Διερευνά πώς η ψηφιακή τεχνολογία και η σύγχρονη οικονομία έχουν μετασχηματίσει το συναίσθημα και τις κοινωνικές σχέσεις και πώς η εμπειρία του εικονικού καταλύει τα όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου. Εξετάζει πώς το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν, από τη μία, διευκολύνει την έκφραση διαφορετικών ταυτοτήτων και εναλλακτικών τρόπων ύπαρξης και κατασκευής του εαυτού και πώς, από την άλλη, παίζουν επιβαρυντικό ρόλο στην καλλιέργεια παθολογιών, όπως ο ναρκισσισμός, η εμμονή αυτοπροβολής, η ψηφιακή εξάρτηση και η εμπορευματοποίηση του συναισθήματος. Μελετά πώς η διαπλοκή της πραγματικότητας, του εικονικού και της φαντασίας, δημιουργεί πολύπλοκες ψυχολογικές και διαπροσωπικές καταστάσεις και εμπλοκές. Καταγράφει κοινωνικά πρότυπα και προκλήσεις καθώς και τις δυνατότητες που παρουσιάζει το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά τις πιο οικείες και κοντινές μας σχέσεις. Είναι μια έκθεση για την ενσώματη εμπειρία του ψηφιακού και την ασώματη εμπειρία της εγγύτητας στη σημερινή εποχή, μετά την πανδημία, στα χρόνια των ψυχρών οικειοτήτων. Η έκθεση δανείζεται τον υπότιτλό της από το βιβλίο της Eva Illouz, Cold Intimacies: The Making of Emotional Capitalism, που αναλύει πώς οι σύγχρονες στενές, οικείες σχέσεις καθορίζονται όλο και περισσότερο από οικονομικά και πολιτικά μοντέλα διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής. Συμμετέχουν 24 καλλιτέχνες από 14 χώρες. Η έκθεση είναι προϊόν μιας συνεχιζόμενης έρευνας και έρχεται στο ΕΜΣΤ μετά από παρουσιάσεις στο Museum für Neue Kunst | Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, στην Kunsthalle του Ταλίν, στο IMPAKT Media Organization και το Μουσείο Centraal στην Ουτρέχτη. Για το ΕΜΣΤ, η έκθεση έχει διευρυνθεί και έχουν προστεθεί Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες. Οι περισσότεροι εκ των τελευταίων παρουσιάζουν το έργο τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Την έκθεση θα συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος σχεδιασμένος από τη Rafaela Drazic, σε επιμέλεια Κατερίνας Γρέγου και Θεόφιλου Τραμπούλη. Ο κατάλογος θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση τον Ιανουάριο.

Τη μεγάλη αυτή ομαδική έκθεση θα ακολουθήσει μια σειρά ατομικών εκθέσεων τον Ιανουάριο του 2023, οι οποίες επικεντρώνονται στην επίδραση της ψηφιακής τεχνολογίας, του διαδικτύου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της οικονομίας που παράγουν στις κοινωνικές σχέσεις και τη σύγχρονη ζωή.

Επιμέλεια: Κατερίνα Γρέγου

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
GABRIEL ABRANTES (1984, US/PT)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΓΕΛΙΔΑΚΗΣ (1968, GR)
MELANIE BONAJO (1978, NL)
CANDICE BREITZ (1978, ZA)
LAURA CEMIN (1992, IT)
BENJAMIN CROTTY (1979, US)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΟΝΗ (1982, GR)
DAVID HAINES (1969, UK)
JULIET JACQUES (1981, UK)
SANAM KHATIBI (1979, IR/BE)
MAHMOUD KHALED (1982, EG)
DURAN LANTINK (1988, NL)
ARIANE LOZE (1988, BE)
ΜΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ (1989, GR)
LAUREN LEE MCCARTHY (1987, US)
KYLE MCDONALD (1985, US)
MARGE MONKO (1976, EE)
ΕΥΑ ΠΑΠΑΜΑΡΓΑΡΙΤΗ (1987, GR)
PETER PUKLUS (1980, RO/HU)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΟΣ (1977, GR)
MARIJKE DE ROOVER (1990, GR)
MARGARET SALMON (1975, US/UK)
HANNAH TOTICKI (1984, DK)
ISTVÁN ZSÍROS (1985, HU)

*Οι Κυριακή Γονή, Μαρία Μαυροπούλου και Εύα Παπαμαργαρίτη είναι SNF ARTWORKS Fellows.

MODERN LOVE
Η αγάπη στα Χρόνια της Ψυχρής Οικειότητας
Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων (-1)
15.12.2022-28.05.2023 / ΕΓΚΑΙΝΙΑ: 15.12.2022, 18.00 έως αργά

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

«Εξημερωμένες μυθολογίες»: Εικαστική έκθεση της Ελίνας Νιάρχου και του Jérémy Lacombe

Στο καλλιτεχνικό εργαστήριο or.artspace εγκαινιάζεται, την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022, η εικαστική έκθεση της Ελίνας Νιάρχου και του Jérémy Lacombe με τίτλο «Εξημερωμένες μυθολογίες».

Οι δύο καλλιτέχνες αντλούν στοιχεία από τη βιωμένη καθημερινότητά τους στον τόπο όπου κατοικούν, την Τήνο, και τα ερμηνεύουν με εικαστικά μέσα. Καθώς οι δύο τους περιηγούνται στο νησί, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συγχέονται και δημιουργούνται χωρικές και χρονικές ασυνέχειες. Στη δουλειά τους, διαφόρων ειδών θραύσματα πλέκονται μεταξύ τους και διαμορφώνουν μια νέα εικαστική μυθολογία. Ο μυστηριώδης κόσμος της Ελίνας Νιάρχου αποτυπώνεται μέσα από τη ζωγραφική, αλλά και τη ραπτική, και υποδέχεται εντός του τα μαρμάρινα γλυπτά του Jérémy Lacombe που μοιάζουν σαν απολιθώματα μεταλλαγμένων όντων μιας εποχής που πέρασε ή που θα έρθει. Το καινούργιο τοπίο που προκύπτει από τη συνεργασία της Νιάρχου και του Lacombe αποκτά μια διάσταση ονειρική, αποκαλύπτοντας μια άλλη όψη του οικείου περιβάλλοντος.

Η Ελίνα Νιάρχου είναι εικαστικός που ζει και εργάζεται στην Τήνο. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Μαρμαρογλυπτικής Σχολής Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου. Η Νιάρχου έχει συμμετάσχει σε καλλιτεχνικά προγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό
(Into the ocean, Bourglinster, Luxembourg 2017/ Roder, Rodez, France, 2019 /Πρακτικές της σύγχρονης τέχνης πάνω στον ανεξερεύνητο λαϊκό πολιτισμό του Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας, ΥΠΠΟΑ, 2020). Από το 2018 διοργανώνει εργαστήρια τέχνης για παιδιά και ενήλικες στην Τήνο, σε συνεργασία με τον Jérémy Lacombe (Μουσείο Μαρμαροτεχνίας, ΠΙΟΠ). Το 2022 βραβεύτηκε από το Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών ARTWORKS του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Ο Jérémy Lacombe είναι εικαστικός που ζει και εργάζεται στην Τήνο. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Μπορντώ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην εικαστική παιδαγωγική για εφήβους της Σχολής Καλών Τεχνών των Βρυξελλών. Η καλλιτεχνική του δουλειά έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ces lieux qui nous gouvernent, Gallerie du Haut Pavé, Paris, France 2018/ Murs en suspens et autres météores, Rodez, France, 2019/Marmania, Αντίπαρος 2022/ Zig Zag Festival, Υστέρνια, Τήνος, 2022). Από το 2018 συνδιοργανώνει, μαζί με την Ελίνα Νιάρχου, εικαστικά εργαστήρια στην Τήνο.

Οπτική επικοινωνία: Jérémy Lacombe

________________________________
2 / 2
Διάρκεια έκθεσης: 8 έως 24 Δεκεμβρίου 2022
Εγκαίνια, Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου, 18:00-22:00
Πέμπτη 15 και 22 Δεκεμβρίου, 18:00-22:00
Παρασκευή 9, 16 και 23 Δεκεμβρίου, 18:00-22:00
Σάββατο 10 και 17 Δεκεμβρίου, 12:00-22:00
Κυριακή 11 και 18 Δεκεμβρίου, 12:00-22:00
Τελευταία ημέρα, Σάββατο 24 Δεκεμβρίου, 12:00-16:00.
or.artspace, Δημητρακοπούλου 89, Κουκάκι.
https://fb.me/e/2YnrxJc9G

Το καλλιτεχνικό εργαστήριο «or.artspace» (ή «or.» χάριν συντομίας) ιδρύθηκε το 2021 στην Αθήνα από την Δρ.Ελπίδα Ρίκου, εικαστικό και ανθρωπολόγο. Είναι η έδρα της ατομικής της επιχείρησης, ένας προσωπικός χώρος εργασίας που παραμένει ανοικτός στις συνεργασίες. Στο χώρο του or., στην οδό Δημητρακοπούλου 89 στο Κουκάκι, δημιουργούνται, εκτίθενται και πωλούνται εικαστικά έργα κάθε είδους, ενώ διοργανώνονται και εργαστήρια για μικρές ομάδες, με διάφορες θεματικές. Το εγχείρημα έχει ως βασικό στόχο τη διερεύνηση εναλλακτικών προοπτικών (βλ. or -αγγλ.- διαζευκτικός σύνδεσμος) για την επιβίωση μέσω της τέχνης στην Ελλάδα

https://orartspace.com/
https://www.facebook.com/Orartspace-108204383961592/
https://www.instagram.com/orartspace/ , [email protected]

EΠΙΣΚΕΨH ΣΤΙΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ “Pheromone Spa | Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης” & “Sub Rosa | Joanna Piotrowska & Formafantasma”

Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, οι SNF ARTWORKS Fellows ξεναγήθηκαν στην ατομική έκθεση του Θεόκλητου Τριανταφυλλίδη με τίτλο “Pheromone Spa” στην γκαλερί The Breeder και στην έκθεση “Sub Rosa”της εικαστικού Joanna Piotrowska και του στούντιο Formafantasma.

Ο Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης και η Άλκηστις Τσαμπουράκη (Associate Director, Exhibitions & Special Projects της The Breeder Gallery) παρουσίασαν την έκθεση και τα δυο έργα που τη συνθέτου: το BugSim (Pheromone Spa) και το Ork Haus. Τα δύο έργα παρουσιάζονται στην γκαλερί σαν ολιστικές εγκαταστάσεις που συμπεριλαμβάνουν γλυπτά και έπιπλα, ειδικά σχεδιασμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και ένα μίγμα αρώματος φερομονών σε συνεργασία με την Λαμπριλένα Κωνσταντέλου. Οι ψηφιακοί κόσμοι συμπλέκονται με τον φυσικό και λειτουργούν σαν συστήματα με αδιαφανείς κανόνες, προκαλώντας μια διάχυτη αίσθηση εγκλωβισμού.

Στη συνέχεια η Νάσσια Καλαμάκης, μας ξενάγηση στη έκθεση Sub Rosa της εικαστικού Joanna Piotrowska και του στούντιο Formafantasma.

Το 2015, η Joanna Piotrowska ταξίδεψε στο Ναγκόρνο-Καραµπάχ, φτάνοντας στο Άγκνταµ και αργότερα στο Στεπανακέρτ, όπου κατηγορήθηκε για κατασκοπεία και υποβλήθηκε σε ανακρίσεις από την τοπική στρατιωτική αστυνοµία. Μετά τις ανακρίσεις, την άφησαν ελεύθερη και της είπαν να συνεχίσω να φωτογραφίζω. Tαραγµένη από τις εµπειρίες των ανακρίσεων και γνωρίζοντας ότι κάθε της κίνηση παρακολουθούνταν, αποφάσισε να εστιάσω την προσοχή της στο µόνο ασφαλές θέµα σε έναν τόπο στρατιωτικών συγκρούσεων – τα πανταχού παρόντα τριαντάφυλλα.

Για πολλά χρόνια µετά το περιστατικό αυτό, η Piotrowska επιστρέφει στη φωτογράφηση των τριαντάφυλλων και τα αναλογίζεται στο πλαίσιο της παραµονής της στο Ναγκόρνο-Καραµπάχ. Εµπνευσµένη από τις διφορούµενες ιδιότητες της αίθουσας ανάκρισης ως σηµείο εκκίνησης, προσκάλεσε το design studio Formafantasma να συνεργαστούν στη µετάφραση αυτής της σύνθετης εµπειρίας σε αντικείµενα.

Το αποτέλεσµα της συνεργασίας είναι µια σειρά από “άντι” πλαίσια τα οποία περιέχουν τις εικόνες των τριαντάφυλλων της Piotrowska. Αυτά τα αντί-πλαίσια αντλούν στοιχεία, υλικά, και φόρµες που συναντά κανείς σε δωµάτια ανακρίσεων. Η αντίθεση φωτογραφιών και πλαισίων δηµιουργούν µια απειλητική ένταση και αναπαράγουν τις εγγενείς δυναµικές εξουσίας της ιστορία της.

Διαβάστε περισσότερα για τις εκθέσεις:

https://archathens.org/project/sub-rosa

Theo Triantafyllidis_ Pheromone Spa