Συντάκτης: gourgourini

Η έκθεση “In Standing Waters” του Κωνσταντίνου Κωτσή (Fellow 2019) στον χώρο CLOSING SOON πραγματοποιείται έως τις 9 Απριλίου.

Ώρες λειτουργίας
18:00-20:00

Closing Soon
Αιγιήδων 31, Αθήνα
E-mail: [email protected]
Instagram: closingsoonart
Website: www.closingsoon.gr

H σειρά “Δες, άκου, σκέψου & φαντάσου” από το Vlefaro live cinema είναι μία σειρά «ντοκιμαντέρ» μικρού μήκους στην οποία πραγματικότητα και μυθοπλασία συναντώνται για να περιγράψουν με δημιουργικό τρόπο, λέξεις και έννοιες που συναντάμε στην καθημερινότητά μας.

Σκοπός των βίντεο, πέρα από την έμπνευση, την ψυχαγωγία και τη μάθηση, είναι η εξοικείωση με τη διαδικασία της καλλιτεχνικής σκέψης, τους συνειρμούς, τα όνειρα και κατ’ επέκταση την ίδια την τέχνη και την ποίηση. Ζωγραφική, φωτογραφίες, κινούμενες εικόνες και πρωτότυπες μελωδίες επιστρατεύονται για να ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια των θεατών μια ιδιότυπη κινούμενη εγκυκλοπαίδεια, που χρησιμοποιεί την πληροφορία σαν αφορμή για τη δημιουργία μιας νέας επινόησης. Σε κάθε βίντεο παρουσιάζεται, η περιγραφή του θέματος, ένα κομμάτι έρευνας, πραγματικά και φανταστικά στοιχεία, διάσημα εικαστικά έργα και συνειρμοί που σχετίζονται με την κεντρική ιδέα του επεισοδίου. Έπειτα, τα παιδιά καλούνται να επιλέξουν ελευθέρα να επιλέξουν το μέσο που θα χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν ένα δικό τους πρωτότυπο έργο, χωρίς να τους έχει παρουσιαστεί το πώς.

Η ιστορία του ανθρώπου, των πολιτισμών, της τέχνης και της επιστήμης είναι γεμάτη απαντήσεις. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που αναπαράγονται στην καθημερινότητα και μας δημιουργούν νέα ερωτήματα. Πώς προέκυψε η πρώτη περούκα; Γιατί το μεταφορικό μέσο των μαγισσών είναι η σκούπα και όχι η ομπρέλα;

Τί συμβαίνει με τα όνειρα; Πόσο διαφορετικά σχήματα είχε η Γη πριν καταλήξουν οι επιστήμονες στη σφαιρική της αλήθεια;

Πού σταματάει ο μύθος και πού ξεκινάει η πραγματικότητα;

Ελάτε να εξερευνήσουμε μαζί τον κόσμο με νέα μάτια.

Συντελεστές:
Ιδέα, εικαστικά: Αγγελική Μπόζου
Μουσική, μοντάζ, animation, αφήγηση: Θάνος Κοσμίδης
Κείμενα: Αγγελική Μπόζου, Νέλλη Πουλοπούλου

Σάββατο 03, 10, 17, 24/04 | 11.00
Για παιδιά από 5 ετών

Τα επεισόδια θα είναι διαθέσιμα στη σελίδα του ΚΠΙΣΝ στο Facebook και στο κανάλι του στο YouTube.

Η Αγγελική Μπόζου είναι SNF ARTWORKS Fellow 2019 στο πεδίο των εικαστικών.

Η ομαδική έκθεση Beyond Nostalgia Hijack αναπτύσσει ένα δίκτυο επιδράσεων δημιουργώντας έναν υποθετικό χώρο μέσα από ποιητικά σημεία εκκίνησης. Η κατάσταση μουδιάσματος που συχνά βιώνεται στις στιγμές παύσης μπορεί να αναπτύξει τη δυνατότητα αναστοχασμού ή μετασχηματισμού που είναι εγγενής στην καθημερινή εμπειρία, καθώς και την ανατρεπτική δυναμική του παραλόγου τετριμμένων δραστηριοτήτων και σκέψεων. Θεματικές γύρω από την ευαλωτότητα, το σαρκασμό, τον ρομαντισμό, τον φουτουρισμό αλλά και με μια ερευνητική διάθεση σχετικά με έννοιες όπως η τεχνολογική πρόοδος, η φύση και η ταυτότητα διαπερνούν την έκθεση. Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες μέσω των συναισθηματικών και πολιτικών σχέσεων που φέρουν τα υλικά και η ιστορικότητα των μέσων που χρησιμοποιούν εξετάζουν την ανθρώπινη συνθήκη και τις δυνατότητες που τους παρέχουν σαν αλληγορικοί μηχανισμοί απεμπλοκής στο συνεχώς μεταβαλλόμενο σύγχρονο περιβάλλον.

Movement I
The grid is suddenly exposed beneath their feet, expanding exponentially along the plane of the abandoned field. They should stand still, as it is probably better to avoid the risk of stumbling and breaking their toes.

Movement II
Her thirst for coffee was immense and the impulse was to keep on moving in search of the nearest café. Her partner offered a detox tea instead, but she argued that nothing compares to the flavour of good coffee. They nodded condescendingly, knowing already the rush of adrenaline she gets by the smell of freshly grounded fair-trade coffee beans.

Movement III
A teenager walked up to him asking if he had a phone charger. He pulled one out of his lapis lazuli case, hidden underneath his oversized gender-neutral hoodie. Primal instinct would neurotically force him to carry one around, always, always, always, as part of the survival kit. He offered the charger with the urgency a real smoker would demonstrate when asked to roll a cigarette for a social smoker outside a crowded bar in the midst of winter. The teenager returned after the windstorm to give it back.

Movement IV
They somehow found themselves on the verge of the paved path at the outskirts of the suburb. Just before the main avenue, the mesmerising glow of the gas station at dusk flickering behind the orange grove and the unruly rustling of leaves in the breeze, created the perfect scenery for the perennial last cigarette.

Movement V
The streets were empty, all the workers were gone and the vaporwave classic “Climbing the Corporate Lader” was blasting from their waterproof 20W bluetooth speaker, thrusting blood in their amygdala. “The years of this economic miracle will always be remembered by the smell in my nostrils of this truly blessed landscape” she mumbled as they slowly drifted away.

O Κωνσταντίνος Γιώτης με την πρακτική του δημιουργεί εννοιολογικές σχέσεις και ένα δίκτυο πολιτισμικών αναφορών, συμβόλων αλλά και αυτοβιογραφικών αποκλίσεων που θολώνουν τη σχέση συλλογικής και προσωπικής σφαίρας και δομούν ένα σύγχρονο φαντασιακό. Μέσα από ονειρικά σκηνικά και μια ελλειπτική σχέση με την αναπαράσταση, η ζωγραφική του συχνά αντλεί εννοιολογικά από το αναπαραστατικό όραμα των πρωτοποριών του 20ου αιώνα. Σκοπός είναι να δημιουργηθεί μια αναλυτική και συναισθηματική σχέση για τη διερεύνηση ενός ριζωματικού πεδίου σκέψης μέσα από την εικονογραφία και τη ζωγραφική πρακτική. Συχνά, επαναλαμβανόμενα μοτίβα αποτελούν αφηγηματικές αφορμές για να διερευνηθούν ιδεολογικές κατασκευές, τα όρια της αναπαράστασης, ζωγραφικές συμβάσεις και κατασκευές. Στο έργο που παρουσιάζεται διακρίνονται μορφές σε υποθετικά τοπία με μια σαρκαστική διάθεση στοχασμού πάνω στην ζωγραφική διαδικασία και έννοιες παραγωγικότητας.

Το έργο της Εύας Παπαμαργαρίτη επικεντρώνεται στην κινούμενη εικόνα, τον ήχο, σε τυπώματα και γλυπτικές εγκαταστάσεις που διερευνούν τη σχέση και κατάρρευση των ορίων μεταξύ ψηφιακού χώρου και φυσικής πραγματικότητας, εστιάζοντας στη δυναμική διασύνδεση και αλληλεπίδραση των συμβάντων μεταξύ των δύο αυτών συστημάτων. Διερευνά έννοιες όπως η συγκρότηση και η θραυσματοποίηση «χώρων» και ταυτοτήτων στην απο-υλικοποιημένη διαδικτυακή συνθήκη, η συμβιωτική και συμποιητική σχέση ανθρώπου, φύσης και τεχνολογίας, η διαρκής και μεταβαλλόμενη διάδραση υποκειμένου-οθόνης-μηχανής, η ροή, διασπορά και σύνθεση των γεγονότων στη σύγχρονη πραγματικότητα. Χρησιμοποιώντας κυρίως ψηφιακά εργαλεία παράγει υλικότητες, μορφές, φόρμες και αντικείμενα που επεκτείνονται από την οθόνη προς τον φυσικό χώρο. Παράλληλα, δημιουργεί συνθήκες και αφηγήσεις που βρίσκονται στο όριο υπερρεαλιστικών/κατασκευασμένων σεναρίων και πραγματικών καταστάσεων.

Ο Κωνσταντίνος Πέττας στην πρακτική του διερευνά τις δομές ύπαρξης και παραγωγής στο πλαίσιο μίας οικονομίας συνεχούς ρευστότητας. Για το Untitled (Dasein I), το σημείο εκκίνησης είναι ένα τεχνητό κομμάτι γρανίτη διαθέσιμου στο εμπόριο που χυτεύεται σε αλουμίνιο και στην επιφάνεια του προστίθενται βιομηχανικά τυπώματα που μιμούνται φυσικό καμουφλάζ. Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται μία γεωλογική μίμηση. Ένας παραλληλισμός μεταξύ της διαμόρφωσης του φυσικού κόσμου μέσω γεωμορφολογικών διεργασιών και του σχηματισμού ενός νέου κόσμου που συντελείται ακατάπαυστα μέσω βιομηχανικών διαδικασιών. Με την επανανοηματοδότηση της διαμόρφωσης ενός οικοσυστήματος, αναδύονται νέοι τρόποι προσαρμογής και επιβίωσης στα πλαίσια της ισχύουσας πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας.

Η Βαλίνια Σβορώνου παρουσιάζει μια σειρά από νέα κεραμικά έργα και παλαιότερα γλυπτά, τα Salvaged Notes 4-8, 2021 και The whirling dress 1-2, 2020. Τα κεραμικά μοιάζουν με σημειώσεις και σκίτσα, κάποια διασωσμένα και κάποια περιβλημένα μέσα σε ένα μυστήριο γυάλωμα. Το περιεχόμενο των σημειώσεων κυμαίνεται από ήδη υπάρχουσα ποίηση έως προσωπικές σημειώσεις και σκίτσα που αποδίδονται σε άλλες γυναίκες καλλιτέχνιδες, που μοιάζουν με ημερολογιακά θραύσματα ή εξομολογήσεις. Το άρωμα αυτών των φανταστικών απομνημονευμάτων παραπέμπει στα γλυπτά που μοιάζουν με τριαντάφυλλα κατασκευασμένα από χαρτόνι και γύψο, ως λουλούδι που σχετίζεται με την μυστικότητα. Σε μια τυχαία συγκυρία, η εύπλαστη μορφή μιας πλαστικής σακούλας, που κυματίζει κυκλικά και αργά αναδιαμορφώνεται από τον άνεμο και βιώνεται σε κατάσταση παύσης. Κάπου ανάμεσα στις κινήσεις του σύγχρονου κόσμου, η στατικότητα της ζωής ησυχάζει, οι ρυθμοί επιβραδύνονται και τo τετριμμένο γίνεται εμφανές.

Η πρακτική του Μάριου Σταμάτη εξετάζει τις σχέσεις ανάμεσα στον άνθρωπο, την φύση και την τεχνολογία, τους τεχνολογικούς περιορισμούς της σωματοποίησης τους (embodiment), και την αξία του συναισθήματος στην σύγχρονη ψηφιακή καπιταλιστική εποχή. Στη συγκεκριμένη εγκατάσταση συνθέτει μια μετα-αφήγηση κατά την οποία η οργανική ύλη έχει υποστεί διεργασίες εξελικτικής μετάλλαξης. Μέσα από βίντεο και γλυπτά ερευνά την ολοένα αυξανόμενη επιρροή των νέων μορφών νοημοσύνης στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, διανόηση και τελικά στο σώμα. Σαν μελλοντικά ευρήματα ανασκαφής όπου τα μορφολογικά τους στοιχεία προκύπτουν από την σύμπραξη της φύσης με την τεχνολογία και της ανθρώπινης με την τεχνητή νοημοσύνη, μέσω των άρρηκτων συνδέσεων οργανικής και μη ύπαρξης, οι συναισθηματικές επενδύσεις (affect) γίνονται όχημα για την διερεύνηση αυτών των μεταμορφωτικών συμβιώσεων.

O Kωνσταντίνος Γιώτης, η Εύα Παπαμαργαρίτη, ο Κωνσταντίνος Πέττας και η Βαλίνια Σβορώνου είναι SNF ARTWORKS Fellow στο πεδίο των εικαστικών τεχνών. 

*

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα μέτρα ασφαλείας για την υγεία των επισκεπτών
σας παρακαλούμε να φοράτε μάσκα κατά την είσοδο στον χώρο.

Επιτρέπονται να επισκεφθούν την έκθεση ταυτόχρονα έως 4 άτομα.

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:
Τρίτη – Παρασκευή: 12μ. – 3μ.μ. / 5 – 8μ.μ.
Σάββατο: 12μ. – 4μ.μ.

Η MEDITERRANEA 19 School of Waters, από τις 15 Μαΐου έως τις 31 Οκτωβρίου 2021, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στο Σαν Μαρίνο τα έργα 70 καλλιτεχνών από 21 χώρες της Μεσογείου. Η MEDITERRANEA 19 School of Waters φαντάζεται τη Μπιενάλε ως ένα συλλογικό εργαλείο για την αποδόμηση των στερεοτύπων που προέρχονται από την ευρωκεντρική ερμηνεία της περιοχής της Μεσογείου, εστιάζοντας στην υλική και συμβολική φύση του νερού, από γεωπολιτική αλλά και οικολογική οπτική. Πρόκειται για μια πρόσκληση να ανακαλύψουμε εκ νέου τη ρευστότητα που κατέστησε τη Μεσόγειο έναν πολύμορφο τόπο συνύπαρξης μορφών ζωής και διαδικασιών παραγωγής γνώσης.

Η Μπιενάλε Νέων Δημιουργών – MEDITERRANEA 19 School of Waters διοργανώνεται με τη συνεργασία του Διεθνούς Οργανισμού BJCEM-Biennale des jeunes créateurs de l’Europe et de la Méditerranée (Biennale Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου) και της Δημοκρατίας του Σαν Μαρίνο (Κρατική Γραμματεία για την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό της Δημοκρατίας του Σαν Μαρίνο, Πολιτιστικές Υπηρεσίες και Πανεπιστήμιο της Δημοκρατίας του Σαν Μαρίνο). Θα φιλοξενηθεί στο Σαν Μαρίνο από τις 15 Μαΐου μέχρι και τις 31 Οκτωβρίου 2021 και θα φέρει κοντά νέους καλλιτέχνες της Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου.

Επικεφαλής επιμελητές: Alessandro Castiglioni, Simone Frangi
Επιμελητική ομάδα: Ντενίζ Αραούζου, Giulia Colletti, Πάνος Γιαννικόπουλος, Giulia Gregnanin, Θεόδουλος Πολυβίου, Αγγελική Τζωρτζακάκη, Νικόλας Βαμβουκλής

-.-.-

MEDITERRANEA 19 YOUNG ARTISTS BIENNALE
Σαν Μαρίνο, διάφορες τοποθεσίες
15 Mαϊου – 31 Οκτωβρίου 2021
Εγκαίνια: Παρασκευή 14 Μαϊου, 5.00 μ.μ.

FB @BjcemNetwork
IG @school_of_waters
bjcem.org | mediterraneabiennial.org
#schoolofwaters
#mediterranea19biennale
[email protected]

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: 

Noor Abed (PS), Adrian Abela (MT), Noor Abuarafeh (EG), ALTALENA (IT), Marco Antelmi (IT), Panos Aprahamian (LB), Bora Baboci (AL), Riccardo Badano & Hannah Rullman (IT), Hanan Benammar (NO), Yesmine Benkhelil (TN), Maeve Brennan (UK), Johanna Bruckner (AT), Dante Buu (ME), Madison Bycroft (FR), Annalisa Cannito (IT) in collaboration with, Wendimagegn Belete (ETH-NO), Valerio Conti (SM), Selin Davasse (TR), Binta Diaw (IT), Adji Dieye (IT), Enar de Dios Rodríguez (AT), Caterina De Nicola (IT), Marianne Fahmy (EG), Alessandra Ferrini (IT), Enrico Floriddia (IT), Victor Fotso Nyie (IT), Haris Giannouras (GR), Marco Giordano (IT), Adrijana Gvozdenović (ME), Bianca Hisse (NO), Areej Huniti & Eliza Goldox (JO), KABUL MAGAZINE (IT), Valentina Karga (GR), Dalia Khalife (LB), Ru Kim (FR), Gašper Kunšič (SI), Sotiris Tsiganos & Ionian Bisai (GR), Vesna Liponik (SI), DDC | Design di Comunità (SM), Filippo Marzocchi (IT), Corinne Mazzoli (IT), Dina Mimi (PS), Tawfik Naas (UK), Eleni Odysseos (CY), Francis Offman (IT), Mila Panić (BA), Eva Papamargariti (GR), GianMarco Porru (IT), Gabriele Rendina Cattani (IT), Jacopo Rinaldi (IT), Virginia Russolo (IT), Pablo Sandoval (ES), Michele Seffino (IT), Selma Selman (BA), Vanja Smiljanić (RS), Alcaeus Spyrou (AL), Chara Stergiou (GR), Valinia Svoronou (GR), Theo Triantafyllidis (GR), Endi Tupja (AL), Sophie Utikal (AT), Marina Xenofontos (CY)

H ARTWORKS, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), συνεργάζεται με την Μπιενάλε Νέων Δημιουργών – MEDITERRANEA 19 School of Waters, υποστηρίζοντας και αναδεικνύοντας τους 4 καλλιτέχνες και SNF ARTWORKS Fellows που έχουν επιλεχθεί να λάβουν μέρος στη Μπιενάλε (Ιώνιαν Μπισάι, Εύα Παπαμαργαρίτη, Βαλίνια Σβορώνου και Χαρά Στεργίου). 

Περισσότερες πληροφορίες:

https://mediterraneabiennial.org/

http://www.bjcem.org/mediterranea19/

Με τίτλο “Bodies of Water”, η 13η Μπιενάλε της Σαγκάης υποστηρίζει τις διαδικασίες της πλανητικής επανένωσης που βασίζονται στη συλλογικότητα των ειδών. Εξερευνώντας τις μορφές ρευστής αλληλεγγύης, η Μπιενάλε καλεί τους καλλιτέχνες να σκέφτονται πέρα ​​από αφηγήσεις που βασίζονται στον άνθρωπο και σε έθνη, συνδέοντας τις συζητήσεις των σωμάτων με αυτές του περιβάλλοντος.

Shanghai Biennale 水体 Bodies of Water: The 13th Shanghai Biennale

Τρίτη, November 10, 2020 – Sunday, June 27, 2021

Chief Curator: Andrés Jaque

Curators: YOU Mi, Marina Otero Verzier, Lucia Pietroiusti

Head of Research and Publications: Filipa Ramos

Participating artists:
Alberto Baraya; Ana Mendieta; Antoni Muntadas*; Astrida Neimanis*; Aunty Rhonda Dixon-Grovenor; Clare Britton*; Ayesha Tan Jones*; Cao Minghao and Chen Jianjun*; Carlos Casas*; Carlos Irijalba*; Cecilia Vicuña; Cheng Xinyi; Cooking Sections (Daniel Fernández Pascual and Alon Schwabe); Dai Chenlian*; Debajo del Sombrero (participating artists: Andrés Fernández, José Manuel Egea, Miguel García, María Lapastora and Belén Sánchez); Diakron and Emil Rønn Andersen*; Diane Severin Nguyen*; Feliciano Centurión; Guo Fengyi; Heather Phillipson*; Ibiye Camp*; Itziar Okariz*; Jenna Sutela; Joan Jonas*; Karrabing Film Collective; Kyriaki Goni*; Liam Young; Michael Wang*; Nerea Calvillo (C+arquitectas)*; P Staff in collaboration with Basse Stittgen*; Pepe Espaliú; Pu Yingwei*; ReUnion X DMAS*; Revital Cohen and Tuur Van Balen; Sun Xiaoxing, Qiu Zhen, Zhao Kunfang and Huang Siyao*; Tabita Rézaire; Torkwase Dyson*; Vera Frenkel; WORKac (Amale Andraos and Daniel Edward Wood); Zadie Xa and Benito Mayor Vallejo*; Zheng Mahler (Royce Ng and Daisy Bisenieks)

* Τα ονόματα με αστερίσκο αφορούν σε νέες παραγωγές, αναθέσεις.

Η Κυριακή Γονή είναι SNF ARTWORKS Fellow 2018.

Το εργαστήριο ΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ είναι ένα συλλογικό γλυπτικό έργο μέσω ατομικών εκφράσεων για τις έννοιες του ταξιδιού, της μετακίνησης, της διαδρομής, του ίχνους και της μετάβασης. Τα ξεχωριστά ατομικά έργα θα συλλεγχθούν και θα συνθέσουν ένα συλλογικό έργο, ένα ΠΑΡΑΒΑΝ, που θα εγκατασταθεί στο καθιστικό του Victoria Square Project.
Με την καθοδήγηση της Σεβαστιάνας Κωνστάκη (Fellow 2020) και της Μαρίας Φωκά θα ιχνηλατήσουμε με νήματα το προσωπικό μας ταξίδι προς τη Βικτώρια, το οποίο αρμονικά θα μπλεχτεί με αυτό του διπλανού μας.

Το εργαστήριο ΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ υλοποιείται συνεργασία με το Victoria Square Project και είναι μέρος του co-Living Room.

Δηλώστε συμμετοχή στο εργαστήριο και γίνετε μέλη της κοινότητας co-Living Room: https://forms.gle/f4qmted1iXfEfNGZ7

Η δράση αποτελεί μέρος του co-Athens που υλοποιείται από το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων Curing the Limbo.

Η Ίρις Τουλιάτου πρόκειται να συμμετέχει στην 5η Τριενάλε του New Museum της Νέας Υόρκης με τίτλο “Soft Water Hard Stone”

Η έκθεση “Soft Water Hard Stone” είναι σε επιμέλεια της Margot Norton, Allen and Lola Goldring (επιμελήτριες στο New Museum) και της Jamillah James, Senior Curator στο The Institute of Contemporary Art του Λος Άντζελες (ICA LA). Curatorial Fellow: Jeanette Bisschops.

Η Ίρις Τουλιάτου είναι Fellow 2020 στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.newmuseum.org/exhibitions/view/2021-triennial-soft-water-hard-stone

Η έκθεση θα ανοίξει στις 28 Οκτωβρίου 2021 και θα διαρκέσει έως τις 23 Ιανουαρίου 2022.

Δυο ελληνικές ταινίες στην επετειακή διοργάνωση του φεστιβάλ του MoMA Film at Lincoln Center.
Τα «Μήλα» του Χρήστου Νίκου και η «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» της Ζακλίν Λέντζου συμμετέχουν στο New Directors / New Films.

https://www.youtube.com/watch?v=4Tw2pvynYPA

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.moma.org/calendar/film/5302

Η Ζακλίν Λέντζου και ο Χρήστος Νίκου είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο της κινούμενης εικόνας.

Η ταινία της Εύης Καλογηροπούλου με τίτλο «Cora» βραβεύτηκε με το Εurimages Co-production Development Award στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ. Το «Cora» ακολουθεί την ιστορία δύο γυναικών που ερωτεύονται και αγωνίζονται να ξεφύγουν από τους περιορισμούς μιας δυστοπικής πατριαρχικής κοινωνίας.

H Εύη Καλογηροπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellow 2019 στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Οι εορτασμοί για τα διακόσια χρόνια από το 1821 έχουν ξεκινήσει και όπως περιμέναμε το μέγεθος της υπερβολής και του εθνικιστικού τρας έφτασε τα επίπεδα του Athens 2004 κι ακόμα παραπέρα. Εν μέσω μιας πανδημίας, όπου οι ταξικές διαφορές βγάζουν μάτι και η σκληρη αστυνόμευση καταπατά κάθε ανθρώπινο δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία, η μυθολογία του Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια υπογραμμίζεται ξανά και ξανά, φωνάζει κραυγαλέα, ισοπεδώνοντας στο πέρασμά της οποιαδήποτε παραφωνία δεν χωράει στην κυρίαρχη αφήγηση. Η ελληνικη κοινωνία αποβάλει κάθε τι ξένο, σκουπίζει τους μετανάστες από τη Βικτώρια, καθαρίζει την Ομόνοια από τους χρήστες, τα Εξάρχεια από τους (ιπτάμενους) αναρχικούς και τοποθετεί στη θέση τους γαλανόλευκες σημαίες, ιστορίες αρχαιοελληνικού κάλους και ορθόδοξους παπάδες αρνητές του covid. Οι πολυπλοκότητες των ιστοριών των κουήρς, των ανάπηρων ατόμων, των προσφύγων δεν αφορούν αυτούς τους εορτασμούς του ενός και μοναδικού, τέλειου, ένδοξου Έθνους.

Τι είναι τελικά η πατρίδα μας; μην είναι η κατασκευή ενός εθνικού φαντασιακού που βασίζεται στην εξολόθρευση καθε πράγματος που δεν χωράει στην εικόνα του ρωμαλεου μαχητή; Μην είναι τα ψηλά βουνά; Και γιατί αυτό το ερώτημα επιστρέφει τόσο συχνά στις εθνικιστικές κορώνες του σύγχρονου ελληνικού κράτους; Αν η ελληνικότητα είναι ένα τερατούργημα που δεν πολυ-βγάζει νόημα, οφείλουμε να καταδείξουμε τις αντιφάσεις και τα αποσιωπημένα εγκλήματα που την συγκροτούν – επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε.

Η έκθεση αυτή φτιάχνεται από υποκείμενα και μιλάει για υποκείμενα που ασφυκτιούν μέσα στο πλαίσιο της ελληνορθόδοξης πατριωτικής κυριαρχίας και χρησιμοποιούν δημιουργικά μέσα για να εκφράσουν τη δυσφορία τους απέναντι σε μια μυθολογία που δεν τα συμπεριλαμβάνει, δεν τα εκφράζει, δεν τα αφορά.

​ΦΥΤΑ, Μάρτιος 2021

—

Στην έκθεση πήραν μέρος οι SNF ARTWORKS Fellows 2020 Ανθή Κούγια και η Βασιλική Λαζαρίδου.

Μέλος του εννοιολογικού ντουέτου ΦΥΤΑ είναι ο Φοίβος Δούσος, SNF ARTWORKS Fellows 2020.

http://www.f-y-t-a.com/

https://www.200xronia.com/

Για τον εορτασμό των 75 χρόνων του EYE Filmmuseum, το Eye ζήτησε από 7 καλλιτέχνες να διαθέσουν μια ταινία. Και οι εφτά καλλιτέχνες έχουν στο παρελθόν συνεργαστεί με τον Μουσείο. Τα έργα τους είναι τόσο διαφορετικά όσο και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες, αλλά όλα τοποθετούνται στο χώρο μεταξύ ταινίας και εικαστικών τεχνών, χώρος που εκπροσωπεύει και την στρατηγική τοποθέτηση των εκθέσεων του Μουσείου.

Στην έκθεση συμμετέχει και η Τζάνις Ραφαηλίδου (SNF ARTWORKS Fellow 2020) με τον έργο της Waiting for the Time to Pass (Janis Rafa, 2021, 4’30’’)

H Αγγελική Μπόζου, η Μαρία Βαρελά και η Ηλέκτρα Σταμπούλου (όλες SNF ARTOWRKS Fellows στο πεδίο των εικαστικών) συμμετέχουν στην ψηφιακή έκθεση του Μουσείου Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασία του Λυκείου των Ελληνίδων με τίτλο ΜΥΡΙΑ ΟΣΑ [γ]ραμμένα, ἕν πανίον. 1821-2021. Η έκθεση επιχειρεί να παρουσιάσει πλήθος μικρές ιστορίες στο φόντο μιας μεγάλης, με σημείο αναφοράς το ένδυμα, τους μετασχηματισμούς του, καθώς και τις διαφορετικές χρήσεις του, αλλά και την επιρροή του στη μόδα από την εποχή της Επανάστασης έως σήμερα.

Η έκθεση διαρθρώνεται σε 12 θεματικές ενότητες, κάθε μία από τις οποίες αναπτύσσεται μέσα από έργα βίντεο σύγχρονων εικαστικών. Τα θέματα θα αναρτώνται σαν έργο σε εξέλιξη, κάθε Παρασκευή και ώρα 18.21, σε ψηφιακό περιβάλλον, διαθέσιμο στην ιστοσελίδα https://1821.lykeionellinidon.com αρχής γενομένης από την 29η Ιανουαρίου 2021 και ώρα 18.21. Ωστόσο, επιλεγμένες θεματικές ενότητες θα παρουσιαστούν παράλληλα και στους χώρους του Μουσείου Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας (Δημοκρίτου 7, Κολωνάκι) και του Κεντρικού κτιρίου του Λυκείου των Ελληνίδων (Δημοκρίτου 14, Κολωνάκι), επιτυγχάνοντας τη σύνδεση του φυσικού και του ψηφιακού κόσμου.

Στην έκθεση παρουσιάζονται πολύτιμα και μοναδικά τεκμήρια από τις συλλογές του Μουσείου, προερχόμενα από περιοχές που πρωταγωνίστησαν στην Επανάσταση του 1821: όπως η ενδυμασία της Ύδρας και των Σπετσών, η γυναικεία ενδυμασία των Ψαρών, καθώς και γυναικεία ενδύματα από την περιοχή του Σουλίου και την Πελοπόννησο. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται και σπάνια αντικείμενα της φιλελληνικής μόδας, καθώς επίσης ενδύματα της μεταεπαναστατικής περιόδου, όπως η αυλική ενδυμασία που αποδίδεται στον βασιλιά Όθωνα, αλλά και νεότερα «κατασκευάσματα», μεταγενέστερες δηλαδή προσπάθειες «καλλιτεχνικής ανασύστασης» ή/και αναβίωσης των ενδυμάτων της περιόδου της Επανάστασης.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Μαριλένα Αλιγιζάκη, Αλεξάνδρα Αναγνωστοπούλου, Μαρία Βαρελά, Ηρώ Βουβουέλη, Μαίρη Θηβαίου, Μαρία Κώτσου, Αγγελική Μπόζου και Ηλέκτρα Σταμπούλου.

Σύλληψη – Επιμέλεια & κείμενα: Τάνια Βελίσκου, μουσειολόγος

Σύνδεσμοι Έκθεσης:

Ιστοσελίδα: https://1821.lykeionellinidon.com

Facebook: https://www.facebook.com/GreekCostumeMuseum 

Instagram: https://www.instagram.com/lykeionellinidon 

Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCEdjn6Uw13hCEgXOrZT2MSw

Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου ανακοίνωσε πως μετά από ομόφωνη πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου, νέα Γενική Διευθύντρια της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου αναλαμβάνει η παραγωγός, βραβευμένο μέλος της Ακαδημίας για την ταινία «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, Φαίδρα Βόκαλη.

Η Φαίδρα Βόκαλη είναι SNF ARTWORKS Fellow 2020 στο πεδίο της κινούμενης εικόνας.

Αναλυτικά το βιογραφικό της παρακάτω:

Η Φαίδρα Βόκαλη σπούδασε Πιάνο στο Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες, Μάρκετινγκ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Université Paris Dauphine, και Θεωρία της Αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ενώ απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στον Κινηματογράφο από το University College London, με υποτροφία του ΙΚΥ. Έχει εργαστεί στους τομείς της κινηματογραφικής διανομής, της δημοσιογραφίας και των Φεστιβάλ. Έχει διατελέσει Υπεύθυνη Προγράμματος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας “Νύχτες Πρεμιέρας” και αρχισυντάκτρια του περιοδικού Σινεμά. Το 2012 ανέλαβε τη Διεύθυνση της νεοσύστατης Marni Films, υλοποιώντας δεκάδες ταινίες και βίντεο ως παραγωγός μέχρι το 2019. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 20 μικρού μήκους ταινίες, στηρίζοντας ενεργά δημιουργούς στα πρώτα τους βήματα και την καλλιέργεια της ντόπιας κινηματογραφίας. Είναι alumnus του EAVE Producers Workshop, αλλά και του Torino Film Lab (Script & Pitch, Framework). Οι ταινίες της έχουν βραβευθεί και προβληθεί σε Διεθνή Φεστιβάλ όπως τα Ρότερνταμ, SXSW, Λοκάρνο, Εδιμβούργου, Νέας Υόρκης, Ευρωπαϊκά Βραβεία LUX, και σε πολλά ακόμη μέρη του κόσμου. Αυτή την περίοδο ετοιμάζει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, με τίτλο ΕΝΟΜΕΝΑ, ενώ συνεχίζει την ενασχόλησή της με την παραγωγή ως μέλος της νεοϊδρυθείσας εταιρείας Late Bloomers.

Στις 20 και 21 Μαρτίου η ΣΤΕΓΗ παρουσιάζει το πρώτο της Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων ειδικά φτιαγμένο για τον ψηφιακό κόσμο.

Το 8ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων (ONC 8) συναντά το κοινό  στο ψηφιακό περιβάλλον,  στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση.

Με σύνθημα «είμαστε εδώ, χορεύοντας», καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς καταθέτουν έργα που δημιούργησαν το τελευταίο δίμηνο, αποτυπώνουν με κινήσεις τη στιγμή και την κατάσταση και στέλνουν το μήνυμά τους για όσα βιώνουμε, σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε. Και επειδή οι φωνές που πρέπει να ακουστούν είναι πολλές, το φετινό φεστιβάλ, το οποίο προέκυψε από open call που καλούσε καλλιτέχνες στη δημιουργία έργων με ψηφιακά μέσα, περιλαμβάνει 11 νέα καλλιτεχνικά πρότζεκτ.

Οι Βασίλης Βηλαράς (“RED RIDING SHOES”), Νάντη Γώγουλου (“The cooking-with-Nadi show”), Μυρτώ Δελημιχάλη και Στάθης Δογάνης (“Pose_Transpose”), Ειρήνη Καλαϊτζίδη (“yaGrid”), Oμάδα Besuch (“Besuch”), Άννα Παπαθανασίου (“Axel’s just dreaming”), Ιωάννα Παρασκευοπούλου (“All she likes is popping bubble wrap”), Κωνσταντίνος Παπανικολάου («Άλογα κατάδυσης και άλλες μυθολογίες»), Νατάσα Σαραντοπούλου («ΙΛΙΣΣΟΣ/ λίμπο eξótica»), ody icons (“YES HALLO HI”) και Stereo Nero Dance Co. (“442, or A Game Without Score”) χορογραφούν την ΑΘΗΝΑ, την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο το παράξενο έτος 2021.

Η Ειρήνη Καλαϊτζίδη, η Ιωάννα Παρασκευοπούλου, η Νατάσσα Σαραντοπούλου και οι Νεφέλη Αστερίου, Ευθύμιος Μοσχόπουλος και Δημήτρης Μυτιληναίος – μέλη της ομάδας Besuch είναι SNF ARTWORKS Fellows στο πεδίο του χορού.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία «Σελήνη, 66 ερωτήσεις» της Ζακλίν Λέντζου (SNF ARTWORKS Fellow 2018) θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στις «Συναντήσεις» (Encounters), στο πρόγραμμα της Berlinale που ξεκίνησε από το 2020 διευρύνοντας το διαγωνιστικό της τμήμα.

Η ταινία είναι μια ιστορία ενηλικίωσης ενός παιδιού κι ενός γονιού. Με άλλα λόγια είναι η ιστορία ενηλικίωσης μιας σχέσης. Μια ταινία για την αγάπη, την κίνηση, τη ροή (και την έλλειψη αυτών). Έπειτα από χρόνια αποξένωσης, η Άρτεμις αναγκάζεται να επιστρέψει στην Αθήνα για να φροντίσει τον άρρωστο πατέρα της. Αντιμέτωπη με έναν κατά βάση άγνωστo -σε αυτήν- άνθρωπο και μια πρωτόγνωρη και δύσκολη συνθήκη θα προσπαθήσει να ανταπεξέλθει όσο καλύτερα μπορεί. Όταν τυχαία ανακαλύψει το καλά κρυμμένο μυστικό του πατέρα της όλα όσα θέλησε ποτέ να ρωτήσει θ’ απαντηθούν μεμιάς. Τα κομμάτια του παζλ της σχέσης τους θα μπουν στη θέση τους κι εκείνη θα μπορέσει να τον γνωρίσει και να τον αγαπήσει αληθινά για πρώτη φορά.

Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στο 71ο Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου το καλοκαίρι (9-20 Ιουνίου 2021) στο πρόγραμμα Encounters, το οποίο «αποτελεί καθρέφτη του 21ου αιώνα, μια πλατφόρμα που σκοπό έχει να αναδείξει αισθητικά και μορφολογικά τολμηρές δημιουργίες ανεξάρτητων, πρωτοπόρων δημιουργών».

Η Μαρία Βαρελά (SNF ARTWORKS Fellow 2019) δουλεύει με κώδικες, γλώσσες και τεχνικές που προέρχονται από το λαϊκό πολιτισμό και τις οικοτεχνικές συνθήκες γυναικείας εργασίας. Για το νέο έργο της Κεντημένο Ψωμί, μέρος του ευρωπαϊκού προγράμματος The Table and the Territory, ανατρέχει στην ανάγλυφη γλώσσα των κεντημένων ψωμιών (ευχές, ξόμπλια, αναθήματα) της λαϊκής παράδοσης επιδιώκοντας να πειραματιστεί με ένα ανανεωμένο λεξιλόγιο καθώς και να συνδεθεί βιωματικά με τον τελετουργικό ρυθμό της παραγωγικής διαδικασίας. Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι ο άρτος, ως βασική τροφή, έχει λειτουργικό αλλά και συμβολικό χαρακτήρα, η Βαρελά ανα-πλαισιώνει τη διαδικασία παρασκευής του, διαμορφώνει ένα υβριδικό περιβάλλον μετά-πλασης, συστατικά στοιχεία του οποίου είναι ο παραγωγός και ο καταναλωτής, το online και το offline, το interface και το face-to-face, το παρόν και το παρελθόν, η ατομική εμπειρία και η συλλογική εργασία, το σύμβολο και η ύλη.
Η Βαρελά κατασκευάζει μια βάση δεδομένων με σύμβολα, στην οποία καταχωρούνται οι παραγγελίες και ευχές του κοινού. Επίσης, δημιουργεί έναν αλγόριθμο που επιλέγει τις προς παρασκευή ευχές και τις αντιστοιχεί με τα κωδικοποιημένα σύμβολα που δυνητικά αρμόζουν σε κάθε επιθυμία. Οι κωδικοποιημένες ευχές παρασκευάζονται από την Βαρελά επί σειρά ημερών στον TAVROS και μεταδίδονται ζωντανά με τη μορφή web περφορμανς.

Στο Κεντημένο Ψωμί, οι κοινωνικοί συσχετισμοί που προκύπτουν είναι το έργο. Η σύνταξη ενός νέου κώδικα είναι το έργο.

H τελετουργία του έργου:
Αυτόνομη Διαδικασία
1. έρευνα των συμβόλων / βιβλιογραφία
2. επαφές με το γυναικείο συνεταιρισμό Αιαντίς με εμπειρία στο κέντημα του ψωμιού 3. εκμάθηση, δοκιμές στο κεντητό ψωμί με την κυρία Αγγελική (συνεταιρισμός Αιαντίς)
Συλλογική Διαδικασία
4. open call ευχών > ταξινόμηση σε βάση δεδομένων > αλγοριθμική κωδικοποίηση σε νέα γλώσσα
5. web περφορμανς από τη Μαρία Βαρελά
6. online εργαστήριο ψωμιού: συνεταιρισμός Αιαντίς – πέντε καλλιτέχνιδες 7. αναθέσεις ψωμιών στις καλλιτέχνιδες
8. αναθέσεις & παραγωγή podcast με τη συμμετοχή ακαδημαϊκών και εικαστικών / επιμέλεια Δέσποινα Καταπότη
Δημοσίευση
9. αναρτήσεις των ψωμιών
10. δημοσίευση podcast & web περφορμανς

Στη διαδικασία του έργου συμμετέχουν οι:
Αγγελική Καβακάκη, Πρόεδρος του Γυναικείου Αγροτικού Συνεταιρισμού Οικοτεχνίας Αιαντίς
Πάκυ Βλασσοπούλου, Εικαστικός (SNF ARTWORKS Fellow 2018)
Μαρία Γεωργούλα, Εικαστικός
Αναστασία Δούκα, Εικαστικός  (SNF ARTWORKS Fellow 2019)
Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Εικαστικός (SNF ARTWORKS Fellow 2018)
Στεφανία Στρούζα, Εικαστικός (SNF ARTWORKS Fellow 2018)

Δέσποινα Καταπότη, Επίκουρη Καθηγήτρια θεωρίας πολιτισμού και ψηφιακού πολιτισμού, Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου Γιάννης Δρίνης, Λαογράφος, Τομέας Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΥΠΠΟ) Γιώργος Μαγγίνης, Αρχαιολόγος, Μουσείο Μπενάκη
Δέσποινα Νάζου, Ανθρωπολογία του Τουρισμού, Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια, Παν. Κρήτης

Με τη συγχρηματοδότηση του προγράμματος Creative Europe της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο πλαίσιο του The Table and the Territory

Υποστήριξη:
Polyeco Contemporary Art Initiative PCAI, Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Δείτε live την web performance της Μαρίας Βαρελά “Κεντημένο Ψωμί¨ στο tavros.space Youtube channel.

Έως 26 Φεβρουαρίου, 10:00 -18:00

https://www.youtube.com/watch?v=rFJQSzaN1es&feature=youtu.be