ON THE SEA OF MY TTTTTONGUE [ΘΘΘΘΘΑΛΑΣΣΑ – ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ] ΣΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΤΑΜΟΥ

Αμμωνίτες: από τη λίμνη Γκάρντα ως την Αθήνα, τα χέρια κουβαλούν τον ασβεστόλιθο σαν μνήμη. Το σώμα κάτι αφήνει πάνω στο απολίθωμα· παροδικά και τα δυο, ιστορούνται μέσω της αγκαλιάς τους. ⸹
Βοτσαλωτά: πήλινα βότσαλα, απάτητα. Χωράει μια επιτόπια έρευνα σε δυο παλάμες; Κομμένα στη μέση, τη φύση τους ακολουθεί μια σκέψη, να έρχονται τα βότσαλα σε ζεύγη, σαν τα κύματα. ☼ ⸛
Γοργόνες: ποιήτριες της ρευστότητας. Από τον ύφαλο ως την ακτή απαγγέλουν ποίηση με τραυλίσματα. Στόχος τους να σπάνε τη γλώσσα των παραθεριστών στη μέση, σαν στρείδι. ϒ
Δίχτυ: διαπερατό σώμα, ευάλωτο. Και να κοπεί, μεταπλάθεται σε κάτι νέο επιτελώντας μια μεταμόρφωση. ⸎
Εμπιστοσύνη: μέσω ενεργής ακοής την εξασκούν τα δελφίνια όσο κολυμπούν το ένα δίπλα στο άλλο. ⸨
Ζωγραφιές: τοιχογραφίες που αντίκρισες στον ύπνο σου∙ σαν κάποια τις δει, θα βλέπει τα όνειρά σου. Ꜣ
Ηώς (ή Έως): και αν δεν είναι η αδερφή του Ήλιου, αλλά ο Ήλιος ο ίδιος; Έρχεται με ορμή να χτίσει δίκτυα φωτός μα ύστερα αποτραβιέται σε αυτό που έχτισε ο μύθος της. Κανείς στ’ αλήθεια δεν την ξέρει, μόνο οι χάλκινες ανταύγειες της αυγής. ☼
Θεότητες: όλες τους πολύγλωσσες, μιλούν για «θθθθθάλασσα», “mmmmmare” και “bbbbbahr”. ⸾ ⸧ ⸛
Ιστορία: τη φέρνει ο αέρας προς εμάς αφού η ιώδης μυρωδιά του αλμυρού νερού την εμπεριέχει. ⸛
Καλυψώ: μόλις την εντοπίσεις (συντεταγμένες 36°34′N 21°8′E) θα σου πει πως δεν τον κράτησε αυτή, αυτός δεν έφευγε. ⸖
Λήμνος ή/και Λέσβος: πήρες την οργή της Λευκοθέας για τον Ποσειδώνα και την έκανες στΟργή μετουσιωμένη σε εθνογραφίες των νησιών του βορειοανατολικού αιγαίου. ⸨
Μνήμη της θάλασσας: κι αν οι παλίρροιες δεν είναι άλλο από εκτόνωση ανυψωμένης θλίψης; Ꝍ
Νέα μυθολογία: όλα τα αρχέγονα πλάσματα που σου κρύψαν στο σχολείο ζωντανεύουν τώρα μέσα από εσένα και αντανακλώνται στο μάρμαρο όσο το περιεργάζεσαι. Ꜣ
Ξεχασμένο: το νερό είναι μη εθνοκεντρικό. ⸧
Όσφρηση: πέρα από τη γλώσσα, λειτουργεί σαν παρεισφρητικό αντίδοτο στη συλλογική αμνησία. ⸶
Παραλία: ζωντανό όνειρο του οποίου τα υλικά επιθυμείς να ανακτήσεις. ϒ
Ρόκα: τη βγάζεις από τη ζώνη σου σα να ήταν σπαθί και οπτικοποιείς μια δικιά σου θεωρία του αισθήματος. ⸶
Σιμόν Φατάλ: της αφιερώνει ένα κεφάλαιο για τη θάλασσα η Ετέλ Αντνάν στο οποίο γράφει: «τα ένστικτα της θάλασσας συνεργάζονται με τα δικά μας για να δημιουργήσουν σκέψη». ⸛
Τηθύς: αταξινόμητη ανάμνηση, ανεκρίζοτη. Κοινή ανάμεσα στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα. ⸹
Υφαντά: πέρα από τον αργαλειό, μιλιούνται σαν παφλασμοί, γράφονται σαν αφροί, διαβάζονται σαν παλμοί. ⸎
Φεγγάρι: σου φέγγει επί δεκατρείς μήνες να κεντήσεις το βιβλίο σου. Και όπως μεταβάλλονται οι φάσεις του, έτσι αλλάζουν και τα ποιήματά σου. ⸙
Χρόνος: η άρρυθμη ομιλία των κυμάτων τον δημιουργεί εκ νέου. ⸙ ⸾
Ψαράκι: μηχανισμός άμυνας είναι η μικρή του μνήμη, αφού όσα αντικρίζει συσσωρεύονται στις πολλαπλές στρώσεις των ματιών του. Ꝍ
Ωροσκόπιο: κατευθύνει στο σημείο όπου τέμνεται η θάλασσα· ο ορίζοντας στην άκρη της γλώσσας σου. ⸖ ⸧ ⸾

Επιμέλεια: Κατερίνα Στάμου. Συμμετέχουν: ⸖ Μαίρη Αντωνοπούλου, ☼ Μυρτώ Βρατσάνου, ⸙ Μαριάννα Καραβά, Ꝍ Αθηνά Κουμπαρούλη, Ꜣ Ελίνα Νιάρχου, ⸎ Μαρία Οικονομοπούλου, ϒ Άστρα Παπαχριστοδούλου, ⸹ Irene Ragusini, ⸶ Ηλέκτρα Σταμπούλου, ⸨ Ειρήνη Τηνιακού ||| Ποιητικές αναφορές: ⸛ Etel Adnan, ⸾ Jjjjjerome Ellis, ⸧ Vera Linder.

On the Sea of my Tttttongue [θθθθθάλασσα – στην άκρη της γλώσσας]

γκαλερί Gramma_Epsilon 
διάρκεια: 8 Φλεβάρη – 9 Μαρτίου 2024
ωράριο: 11:00-19:00

Η έκθεση αποτελεί μέρος του πρότζεκτ Mediterranean Disturbances: Οπτικές από 20 καλλιτέχνιδες το οποίο φιλοξενεί η γκαλερί Gramma_Epsilon και υλοποιείται υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου της Αθήνας.

*Οι Kατερίνα Στάμου, Μυρτώ Βρατσάνου, Αθηνά Κουμπαρούλα, Ελίνα Νιάρχου, Irene Ragusini, Ηλέκτρα Σταμπούλου και Ειρήνη Τηνιακού είναι SNF ARTWORKS Fellows.

Myrto Vratsanou, Έως 2023, Φωτογραφία από Hybrida Space
Irene Ragusini, Fanthom of Tethys, 2020