Fellow Year: 2018

Ο Αναστάσης Στρατάκης (γεν. 1985) ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Δουλειά του έχει συμπεριληφθεί σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις όπως: «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος», Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Κίνας (NAMOC), Πεκίνο, σε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα (2018), ”Abracadabra”, 6η Διεθνής Biennale Mόσχας Νέων Καλλιτεχνών, σε επιμέλεια Lucrezia Calabrò Visconti (2018), ”Epilogue”, Kunstverein Herdecke, σε επιμέλεια Απόστολου Παλαβράκη (2017), ”The Equilibrists”, σε οργάνωση New Museum, Νέα Υόρκη και Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, Αθήνα, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, σε επιμέλεια Gary Carrion-Murayari και Helga Christoffersen με τον Massimiliano Gioni (2016), Les Rencontres Internationales, Gaîté Lyrique, Παρίσι / Haus der Kulturen der Welt, Βερολίνο (2016), 13η Biennale της Λυών (2015), 4η Biennale Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2014), «Εκ Nέου: Μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών», Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα (2013) και έχει εκτεθεί σε χώρους όπως το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2017), το Musée d’art contemporain de Lyon (2016), το Fondazione Giorgio Cini, Βενετία (2015) και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2014). Έργα του περιλαμβάνονται σε σημαντικές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές μεταξύ των οποίων στη Συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, στο Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, στην Borusan Contemporary στην Κωνσταντινούπολη και στη Συλλογή Michael Haas στο Βερολίνο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1989. Ασχολείται με τον κινηματογράφο και το βίντεο. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, και η δουλειά της περιλαμβάνει εγκαταστάσεις βίντεο και ταινίες μυθοπλασίας. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και σε χώρους τέχνης.

Ο Αλέξανδρος Σιμόπουλος (γεν. 1990) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Διεθνείς Ευρωπαϊκές και Περιφερειακές Σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Eικαστικά και Εικονογράφηση στο Camberwell College of Arts με υποτροφία του University of the Arts London. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, στο Λονδίνο και στη Μάλτα (Plantarium-Esplora Science Center, Valletta18 /Notions of the Afterlife-Genesis Gallery London/ Animistic Futurism-Vessel Athens· Zadig w/Cacao Rocks-Gallery Sarri 12) και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες εκθέσεις και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Hors Pistes-CID Grand Hornu, Belgium· Hors Pistes-Nuuk Museum, Nuuk, Greenland· Loures Arte Publica, Lisbon, Portugal· Besiktas International Festival, Istanbul, Turkey· ”No Respect,” Onassis Cultural Center, Athens· Creative Climate Awards, Human Impact Institute, New York· Susak Croatia Biennale κλπ.) Το 2018 έλαβε το Fulbright Artist Residency Award/ Fulbright Fellowship και το ARTWORKS SNF Artist Fellowship Award.

H Μαρία Σιδέρη ασχολείται με την performance. Mε επιρροές από τις σπουδές της στην ανθρωπολογία και διαφορετικές μεθόδους έρευνας, το έργο της εστιάζει στις αναπαραστάσεις του σώματος μέσα από την αρχειακή έρευνα. H Μαρία είναι απόφοιτος του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του μεταπτυχιακού τμήματος της Ιστορίας Θρησκείας του πανεπιστημίου της Γενεύης. Το 2012 επίσης αποφοίτησε με διάκριση στο μεταπτυχιακό τμήμα του Creative Practice στο Laban Conservatory of Music and Dance του Λονδίνου. Έχει λάβει χορηγίες από το Αrts Council of England για το έργο Vibrant Matter/ La Métachorie και πρόσφατα έλαβε το χρηματικό βραβείο της ARTWORKS (1o Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, 2018) στην Αθήνα. Από το Μάρτιο του 2018 είναι υποψήφια διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών. Έργα: Hello World Choir (Κάιρο 07/17), “Vibrant Matter/ La Metachorie”: Artsadmin (London 11/14), Rag Factory (London 2/14), 3rd Performance Festival, (4th Biennale/ Greece 11/2013), “Stasis” με το σχήμα Zero-Tau: SPILL National Platform (Ipswich, 11/12), Trouble Festival (Brussels 4/13), Βίντεο: Chisenhale Dance Space Agony Art (London 1/14), Roman Road Festival (London, 3/14), Trip Space The Palest Light (London 5/14), Decoda Festival (Coventry 6/14), και τo limited edition Fanzine #1,#2,#3 “It comes in Waves”.

Ο Φώτης Σαγώνας (γεv. 1983, Θέρμο) είναι εικαστικός και αρχιτέκτων. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Το έργο του περιλαμβάνει σχέδια, εκτυπώσεις και εγκαταστάσεις. Η εικαστική του έρευνα και πρακτική είναι διεπιστημονική και αφορά αναλογικά συστήματα αναπαραστάσεων, εικονικά περιβάλλοντα, data visualization και τεχνικές digital fabrication. Μέσα από τα έργα του επιχειρεί τη δημιουργία αφηγήσεων, όπου η σχέση του παρατηρητή με το αναπαριστώμενο βρίσκονται σε μια διαρκή αποσταθεροποίηση. Από το 2018 διδάσκει μέσα αναπαραστάσεων και υπολογιστικό σχεδιασμό στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. To 2012 έλαβε την υποτροφία Fulbright για εικαστικό έργο στη School of Visual Arts στη Νέα Υόρκη. Έχει πραγματοποιήσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ατομικές εκθέσεις: 2016 “Fotis Sagonas: Recent Works”, Donopoulos IFA, Θεσσαλονίκη επιμέλεια: Απόστολος Παλαβράκης 2012 “Landscapes of Vanity”, Blanc Slate Space, Frankfurt επιμέλεια: Αλέξης Τσολάκης 2010 “Ink & Blood / volume 1”, Kalos & Klio showroom, Θεσσαλονίκη 2009 “Inside the animal’s mind”, Dynamo Project Space, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια: Απόστολος Καλφόπουλος.

Ομαδικές εκθέσεις (επιλογή): 2018 “Art Thessaloniki” Donopoulos IFA, Θεσσαλονίκη ΠΝΟΗ, Greek Emerging Artists, επιμέλεια: Miguel Fernández Belmonte 2018 “SideEffects 5.0”, SideEffects gallery, Basel, επιμέλεια: Patricia Meyer 2017 “Epilogue”, Kunstverein Herdecke, Herdecke [συμμετέχοντες: Rita McBride, Ursula Schulz-Dornburg, Μαρία Κριαρά, Heribert C. Ottersbach, Αναστάσης Στρατάκης] επιμέλεια: Απόστολος Παλαβράκης 2015 “Art Athina”, Donopoulos IFA, Αθήνα [συμμετέχοντες: Aljioscha, Νίκος Ασλανίδης, Gehard Demetz, Χριστόφορος Δουλγέρης, Wolf Hamm, Λία Καζάκου, Mark Lammert, Γιώργος Λάππας, Adrianna Molder, Marc Mulders, Βασίλης Πούλιος, Philip Tsiaras] 2014· “In Between Out”, Donopoulos IFA, Θεσσαλονίκη [συμμετέχοντες: Γιώργος Χαρβαλιάς, Απόστολος Παλαβράκης, Kai Richter] επιμέλεια: Απόστολος Παλαβράκης 2012 “Hypothese zur Entstehung” by Aljoscha, Beck and Eggeling Gallery, Düsseldorf [συλλογική εγκατάσταση σε συνεργασία με τον εικαστικό Aljoscha].

Ο Πάνος Προφήτης (γεν. 1988) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος εικαστικών τεχνών (2016) από τη Royal Academy of Arts της Αμβέρσας με ειδικότητα σε site specific arts / installation art και απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (2013). Για το μεταπτυχιακό του έλαβε υποτροφία από τον οργανισμό NEON (2015-2016). Το 2016, για τη πτυχιακή του εργασία τού απονεμήθηκε το βραβείο Hugo Roelandt από τη Royal Academy of Arts, Hugo Roelandt Estate και τo Objectif Antwerp. Ο Πάνος Προφήτης έγινε Fellow της ARTWORKS, (1^οΠρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος). Τον Οκτώβριο του 2018 συμμετείχε στο πρόγραμμα Initiator Artist in Residency στην Ελευσίνα (Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 2021). Το 2013 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών στην Ανκόνα της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της documenta 14 ο Προφήτης εργάστηκε ως βοηθός της Nιγηριανής καλλιτέχνιδος Otobong Enkanga. Το 2017 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στη γκαλερί Annie Gentils στην Αμβέρσα (Βέλγιο) και συμμετείχε με τη γκαλερί σε διάφορες φουάρ τέχνης (Art Rotterdam, YIA Maastricht, Art Brussels). Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η Βάλια Παπαστάμου (γεν. 1987) σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών (Μεταπτυχιακό Πολιτιστικής Διαχείρισης) και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών). Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα με τίτλο «Φωνολογικά Oρυκτά» στο πλαίσιο της διπλής ατομικής έκθεσης ”Two Person Show–Maria Tzanakou & Valia Papastamou” (2017) και στο Two Elelphants, Ηράκλειο Κρήτης, με τίτλο ”Come Back to the House Where Nobody Lives”. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων: ”Caritas Romana-15 Acts of Devotion”, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, ως μέρος του 59ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (2018), ”Art Athina 2018”, Ileana Tounta Contemporary Art Center Booth, Ωδείο Αθηνών (2018), ”Impulses of Inalienability”, Eins Gallery, Λεμεσός (2018), ”Rooms 2017 plus”, Kappatos Gallery (2017), ”Rooms 2017”, St George Lycabettus (2017), ”Distant Utopias”, στο πλαίσιο του ”Utopia 500”, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σε συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, Διπλάρειος Σχολή (2016).

Η Μαρία Παπανικολάου είναι εικαστικός και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΙΚΥ, 2000) και κατόπιν σπούδασε γλυπτική στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών στην Ολλανδία ως υπότροφος του Huygens Scholarship Program (2008). Το 2011, αποφοίτησε από το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της (ΑΣΚΤ) και, το 2022, υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στην ίδια σχολή με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση (2012-2016), του Ιδρύματος Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού (2013-2017), του A. G. Leventis Foundation (2015) και του Fulbright (2016-2017).

Η έκθεση Free from what (annexM, 2023) είναι η πρώτη ατομική της στην Ελλάδα. Ατομικές εκθέσεις έχει πραγματοποιήσει στην Ολλανδία, στο Expodium (Ουτρέχτη, 2007) και στο Filmhuis den Haag (Χάγη, 2008). Έχει επίσης συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Γερμανία και την Ολλανδία. Ενδεικτικά: Still Here Tomorrow, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (2019), Athens Adhocracy, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (2015), Expanded Senses, Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών Φρανκφούρτης (2015), Εκ νέου: Μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών, (ΕΜΣΤ, 2013), Art ID στο KunstVLAAI (Άμστερνταμ, 2008). Το 2015, έλαβε το βραβείο Open Call Prize στην Μπιενάλε Κινούμενης Εικόνας στη Φραγκφούρτη.

Διδάσκει στην ΑΣΚΤ και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και από το 2023 είναι Fulbright Greece Outreach Ambassador στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Η Νεφέλη Παπαδημούλη (1988, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα και το Παρίσι. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Καλές Τέχνες στην École des Beaux-Arts de Paris (félicitations du jury). Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε ιδρύματα, μουσεία και γκαλερί όπως στα: Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Festival de l’histoire de l’art, Château de Fontainebleau, La Panacée, Μονπελιέ (2018) Musée du Louvre, Παρίσι, Palais des Beaux Arts, Παρίσι, Palais de Tokyo, Παρίσι, 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2017), Musée de la Chasse et de la Nature, Παρίσι (2016); Istanbul Modern (2015). Ήταν artist-in-residence, μεταξύ άλλων, στη Villa Belleville-Paris και στο RAVI-Liège.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου (γεν. 1991) είναι εικαστικός καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2014) και το μεταπτυχιακό του στις Καλές Τέχνες στο St. Luca School of Arts στις Βρυξέλλες (2016). Το 2018 έλαβε μέρος στο 1ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS. Το 2016 υπήρξε φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στo Rupert Residency στο Βίλνιους της Λιθουανίας και το 2015 στο Camden Arts Centre στο Λονδίνο. Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε επτά ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, στο Μιλάνο, στις Βρυξέλλες και στην Αμβέρσα, ενώ έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων: ”The Same River Twice: Contemporary Art in Athens”, σε επιμέλεια της Margot Norton και της Natalie Bell, σε διοργάνωση του New Museum και του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα (2019), ”Flashing and Flashing” σε επιμέλεια Il Colorificio στο ΜΑΧΧΙ Μuseum στη Ρώμη (2019), «Αστερισμoί στο χώμα», σε επιμέλεια Ειρήνης Καλλιγά και Φάνη Καφαντάρη, σε διοργάνωση του Οργανισμού ΝΕΟΝ στην Αρχαιολογική Συλλογή Κουφονησίου (2018), ”Abracadabra”, σε επιμέλεια Lucrezia Calabro Visconti στη Διεθνή Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Μόσχας (2018). Είναι συνιδρυτής του ‘’Enterprise Projects’’, έναν ανεξάρτητο χώρο τέχνης που λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο 2015 στην Αθήνα.

Η Μαλβίνα Παναγιωτίδη (1985, Αθήνα) σπούδασε Αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο πρόγραμμα “Art in Context” στο Universität der Künste στο Βερολίνο με την υποστήριξη του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Έχει βραβευτεί με το Έπαθλο Γιάννη Σπυρόπουλου (2016). Έχει παρουσιάσει το έργο της σε εκθέσεις σε μουσεία και χώρους τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επιλεγμένες εκθέσεις: «Αστερισμοί στο χώμα», συνεργασία του ΝΕΟΝ με την Εφορία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κτίριο Αρχαιολογικής συλλογής Κουφονησίου· ”It Was Evening All Afternoon”, You Cannot Hide For More Than Seven Years project space (Αθήνα)· «Η Ακρόπολη στο βυθό», Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα)· ”Heartburner”, Δυο Χωριά (Μύκονος)· ”The Equilibrists”, Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα)-σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και το New Museum, Νέα Υόρκη· ”Hypnos Project”, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα)· ”The Predictions of a One-night King”, Chalet Society (Παρίσι)· ”A Monument for the First Homosexual Emancipation Movement”, Haus der Kulturen der Welt, (Βερολίνο). Έχει δουλέψει στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό εκθέσεων όπως: «Παρατοξικά Παράδοξα», Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα), ”Monster” του Γιάννη Βαρελά, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Αθήνα). Από το 2009 είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της ερευνητικής καλλιτεχνικής ομάδας Σαπρόφυτα.

Η Φωτεινή Παλπάνα (1984) είναι εικαστικός και εκπαιδευτικός που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και του Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση.
Στο εικαστικό της έργο επεξεργάζεται είδη σχέσεων και αλληλεπιδράσεων με κατηγορίες του φυσικού περιβάλλοντος όπως ο γεωλογικός χώρος και το τοπίο, μέσα από εγκαταστάσεις που συνδυάζουν γλυπτική, βίντεο, φωτογραφικά αρχεία, εκτυπώσεις, σχέδιο. Το ενδιαφέρον της σταδιακά εκτίνεται στη σχέση του σώματος με το παραγόμενο γλυπτικό αντικείμενο, συχνά μέσα από βίντεο διαμεσολαβημένης περφόρμανς.Παράλληλα με την εικαστική της πρακτική εργάζεται στην εκπαίδευση με αντικείμενο τη διδασκαλία των Εικαστικών.
Το διάστημα 2011-2020 υπήρξε μέλος της ομάδας Campus Novel με δραστηριότητα στην παραγωγή εικαστικού έργου, συμμετοχή σε προγράμματα φιλοξενίας, καθώς και στην οργάνωση, παραγωγή και επιμέλεια εκθέσεων, καλλιτεχνικών συνεργασιών και εργαστηρίων.

O Γιώργος Χριστόφορος Παλαμάρης γεννήθηκε το 1986 στο Λιντς της Αγγλίας. Ζει και εργάζεται μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας. Το 2009 ολοκλήρωσε τη Σχολή Μαρμαροτεχνίας Τήνου και στη συνέχεια εισήχθη με υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στον τομέα γλυπτικής. Το 2012-2013 ήταν υπότροφος με το πρόγραμμα Erasmus στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαλένθια στην Ισπανία. To 2014-2015 συμμετείχε στο Circuits and Currents project Space της Καλών Τεχνών, ως administrator του χώρου και συνεργάστηκε με την Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου της Γερμανίας. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 2015. Το 2018 βραβεύτηκε από την ARTWORKS (Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), για το εικαστικό του έργο και επιλέχτηκε από την BJCEM Βiennale για να συμμετάσχει σε διεθνές πρόγραμμα residency στην Puglia της Ιταλίας Είναι ιδρυτικό μέλος της μουσικής κολεκτίβας Petra Luna και έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες και project spaces. Τα τελευταία χρόνια έχει εργαστεί για το Υπουργείο Πολιτισμού και τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, σε αναστηλωτικά και ανασκαφικά προγράμματα. Έχει δυο ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές παρουσιάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Πάολα Παλαβίδη είναι εικαστικός, ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Τήνου. Απόφοιτος του Central Saint Martins College School of Art and Design (2007) με εξειδίκευση στη ζωγραφική, έχει εκθέσει ατομικά (Common Knowledge, GR, 2015) και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις με έργα που ασχολούνται με τη φαντασιακή σύμπτυξη φύσης, τεχνολογίας και ανθρώπινης ψυχολογίας. Παράλληλα με την προσωπική της πρακτική, δημιουργεί πολυμεσικές εγκαταστάσεις και χρηστικά έργα τέχνης με την καλλιτεχνική ομάδα Hypercomf της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος (2017) και με την οποία έχει εκθέσει και συμμετάσχει σε δράσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: ‘’Constellations in the Dirt’’, GR, 2018· ‘’Do Not Iron’’, FR, 2018· ‘’Matter Delights and Artificial Instincts’’, AU, 2018· ‘’Buttered Daylight’’, GR, 2018· ‘’Soft Spot’’, GR, 2018 κ.ά.

Ο Κοσμάς Νικολάου (1984, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ενώ σπούδασε Καλές Τέχνες και Αρχιτεκτονική στα Ιωάννινα, το Βόλο και το Μιλάνο. Το έργο του Κοσμά Νικολάου περιστρέφεται γύρω από τις λειτουργίες της αρχιτεκτονικής, των χωρικών ποιοτήτων, της μνήμης, της αφήγησης και της μη λεκτικής επικοινωνίας. Συχνά καταπιάνεται με τον μοντερνισμό, διάσπαρτα τεκμήρια, αρχεία, προσωπικές αφηγήσεις, την προφορική αρχαιολογία, την πολιτική του κουτσομπολιού και τις άυλες διαστάσεις του ήχου και της φωνής. Η σύνθεση των διαφορετικών αυτών στοιχείων οδηγεί σε νέες σχέσεις και μια καινούργια τοποθέτησή τους στο χώρο που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη σκηνογραφία. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, σε μουσεία, ιδρύματα και ανεξάρτητους χώρους. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αίθουσα Τέχνης Ρεβέκκα Καμχή στην Αθήνα, στο Brauchbarkeit στην Κολωνία και στην Villa Bologna στη Μάλτα. Έχει πάρει μέρος σε διαφορετικά προγράμματα καλλιτεχνικής φιλοξενίας στην Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία, τη Μάλτα, τη Ρωσία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο πρόγραμμα Ideas City του New Museum, Νέα Υόρκη. Από το 2012 έχει ιδρύσει και συνδιευθύνει τον ανεξάρτητο καλλιτεχνικό χώρο          3 137 στην Αθήνα μαζί με την Πάκυ Βλασσοπούλου και τη Χρυσάνθη Κουμιανάκη.

Η Δανάη Νικολαΐδη-Κωτσάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992 και φοίτησε στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο και στο λύκειο της Παλλήνης. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Γιώργο Λάππα. Η εργασία της έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τη σωματικότητα και τη διάδραση. Οι εγκαταστάσεις και τα γλυπτά τα οποία δημιουργεί, είναι κινητικά, επενδύονται με δικές της συνθέσεις / ηχητικά περιβάλλοντα, άλλες φορές παράγουν ήχο τα ίδια μέσα από την κίνηση και την performance. Τα συνήθη υλικά της δουλειάς της είναι το μέταλλο, η κεραμική και το βίντεο και ο ήχος: live μουσική ή και ηχογραφημένες συνθέσεις. Βραβεία και Residencies: Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2016: Νικήτρια του γλυπτικού διαγωνισμού Βραβείο Λάππα από την ΕΛΜΙΝ Βωξίτες Α.Ε., Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 2017: Συμμετοχή στον Διαγωνισμό Γλυπτικής CODERAILART 2017 σε συνεργασία με τον ΟΣΕ και την ΕΕΣΣΤΥ, Σεπτέμβριος 2017 : ART4MORE 2017 / Art Residencies in Mental Health Units Art Residencies σε Δομές Ψυχικής Υγείας Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΕΔΡΑ» στον Καλλιτεχνικό Σταθμό των Δελφών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών 2018-2019: Υποτροφία DARMASISWA ενός έτους σπουδών στο Indonesian Institute of Arts, Yogyakarta Συμμετοχές σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις: Μάιος 2017: «Ανδρειανός», Συμμετοχή σε ομαδική έκθεση στον κήπο της Ιταλικής Πρεσβείας. Σεπτέμβριος 2016: Ομαδική έκθεση στον υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου και τον χώρο του ιστορικού «Ξενία» της Επιδαύρου. Σεπτέμβριος 2016: performance “Uterus” στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο. Μάιος 2016: «Ανθρωπογραφές» στο Μουσείο Μπενάκη. Οκτώβριος 2018: «Νόστιμον Ήμαρ» στο Ψηφιακό Μουσείο Νέας Σμύρνης.

Ο Πέτρος Μώρης (1986, Λαμία) είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και του μεταπτυχιακού προγράμματος Curating του Goldsmiths University του Λονδίνου. Αυτό τον καιρό εκπονεί διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει υπάρξει υποψήφιος για τα βραβεία ΔΕΣΤΕ 2015 και έχει βραβευτεί με το 1o Έπαθλο Γιάννη Σπυρόπουλου 2012. Έχει παρουσιάσει την καλλιτεχνική του δουλειά σε ατομικές εκθέσεις στο Room E-1027 (Βερολίνο), Point Center for Contemporary Arts (Λευκωσία), Duve Berlin (Βερολίνο), Union Pacific (Λονδίνο), Project Native Informant (Λονδίνο) και SPACE (Λονδίνο) και έχει πάρει μέρος σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις σε χώρους τέχνης, μουσεία και ιδρύματα, όπως το New Museum της Νέας Υόρκης, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, Σπίτι της Κύπρου, Kunstraum Niederoesterreich, Ontario College of Art & Design, Centre Cívic Can Felipa (Βαρκελώνη), Mestrovic Pavilion (Zάγκρεμπ) και Aarhus Art Building (Δανία). Ως μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας KERNEL και των επιμελητικών projects SIM και Radical Reading έχει επιμεληθεί εκθέσεις και δρώμενα στην Μπιενάλε της Αθήνας 2011, Circuits and Currents, Whitechapel Gallery και Chisenhale Gallery και έχει δώσει διαλέξεις για την έρευνά του στο ICA του Λονδίνου, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στα KAM Workshops και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

Ο Γιώργος Μωραΐτης γεννήθηκε το 1989, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ο Γιώργος Μωραΐτης είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (2008-2014), με κατεύθυνση στη Ζωγραφική και με καθηγητή τον Πάνο Χαραλάμπους. Έχει πραγματοποιήσει δράσεις στον δημόσιο χώρο και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Χρησιμοποιεί διαφορετικές πρακτικές (γλυπτική, ρομποτικές και διαδραστικές εγκαταστάσεις, συμμετοχικές δράσεις, δράσεις στον δημόσιο χώρο, σχέδιο, κείμενα κ.ά.). Αποσκοπώντας στην εξερεύνηση των ορίων σε ό,τι αφορά τη δημιουργική, ερευνητική και στοχαστική διαδικασία, μέσω του ήχου καθώς και μέσω ενός ευρύτερου φάσματος media, συνδιαμορφώνει ηχητικές-εικονοκλαστικές καταστάσεις ως ένα μείγμα ιδιαιτεροτήτων της αντίληψης, της τεχνολογίας και των υλικών. Το μεγάλο του ενδιαφέρον για τον ήχο εστιάζεται στην εμπλοκή του με θέματα ακουστικής και ψυχοακουστικής όπως και θεματικές που σχετίζονται με το σώμα, τη γλυπτική, το βίντεο και ένα σύνολο άλλων θεματικών σχετικών με τις σύγχρονες τάσεις της επιστήμης, που αναπτύσσουν έναν σύγχρονο διάλογο στις εικαστικές τέχνες.

Η Ράνια Μπέλλου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Με σπουδές στο Central Saint Martins College of Art and Design London (MA) και τη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει λάβει υποτροφία από το ‘Ιδρυμα Ωνάση, ενώ το 2018 χρηματικό βραβείο από την ARTWORKS στο πλαίσιο του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Έχει επίσης βραβευτεί από το Ίδρυμα Γιάννη και Ζωή Σπυροπούλου. Η Μπέλλου έχει ατομικές εκθέσεις και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς και έχει εκθέσει έργα της σε: AnnexM, Μέγαρο Μουσικής, Αθήνα (2018), Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κίνας, Πεκίνο (2017), Μουσείο Βορρέ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (2017), Ιόνιος Βουλή, Κέρκυρα (2017), Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Μόσχα (2016), Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2016), Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Αθήνα (2016), ArtCurial, Παρίσι (2017), Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) Αθήνα (2013)· III Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μόσχας (2012)· Ex-Teresa Museum of Contemporary Art, Mexico City· National School for the Arts, Mexico City (2011)· II Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μόσχας (2010).