Η επιμελητική πρόταση Χέρια στο τοπίο αφορμάται από το ανεξερεύνητο σώμα δουλειάς της καλλιτέχνιδας Margaret Raspé (1933-2023) το οποίο σχετίζεται με την Ελλάδα και τα τοπία της κατά την περίοδο 1970, 1980. Η πρακτική της Raspé πραγματεύεται ζητήματα οικολογίας, ιστορίας και παράδοσης και τον τρόπο με τον οποίο αυτά αναδύονται μέσα από το τοπίο. Μέσω ενός ερευνητικού ταξιδιού στην Κάρπαθο, στο εξοχικό σπίτι της Raspé, η Δανάη Γιαννόγλου και Κυβέλη Μαυροκορδοπούλου θα εμβαθύνουν σε αυτήν την πτυχή της πρακτικής της και στο πως εξακολουθεί να συμπορεύεται με το ελληνικό τοπίο. Η ενασχόληση της Raspé με ανεπαίσθητες διαδικασίες της φύσης και με την ίδια τη φύση ως μέσο θα τεθεί σε διάλογο με σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές.
Το εγχείρημα παίρνει σχήμα με δύο νέες αναθέσεις σε Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες που καταπιάνονται με ζητήματα ενέργειας, τόπου και τοπίων σε διαφορετικούς χρόνους και γεωγραφίες καθώς και με το ίδιο το έργο της Raspé εκείνης της περιόδου.
Το Χέρια στο Τοπίο είναι μια έκθεση και μια διαπραγμάτευση του αρχείου του ΙΣΕΤ (Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης).
Margaret Raspé, Reflektionen über Sonne, Wasser, Erde und Wind (Karpathos), 1987, έγχρωμη φωτογραφία, Ευγενική παραχώρηση του κληροδοτήματος της Margaret Raspé και της Galerie Molitor, Βερολίνο
Η Δανάη Γιαννόγλου είναι ιστορικός τέχνης, επιμελήτρια και συγγραφέας που ζει και εργάζεται στην Αθήνα και το Άμστερνταμ. Είναι συνιδρύτρια και διευθύντρια του Enterprise Projects που λειτουργεί ανεξάρτητα και περιοδικά από τον Σεπτέμβριο του 2015 στην Αθήνα, καθώς και συντονίστρια της εκδοτικής πρωτοβουλίας Enterprise Projects Journal, μιας δίγλωσσης online πλατφόρμας για πρωτογενή θεωρητικά και ερευνητικά κείμενα. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια στο de Appel, Άμστερνταμ και έχει διατελέσει συντονίστρια του αρχείου εκθέσεων στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα. Αυτή την περίοδο συνεργάζεται με το ολλανδικό περιοδικό Metropolis M. Η Δανάη συμμετείχε στο de Appel Curatorial Programme 2019/20 στο Άμστερνταμ, ενώ πριν από αυτό σπούδασε Θεωρία και Ιστορία της Τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, καθώς και Πολιτιστική Διαχείριση και Επιμέλεια στο Πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon-Sorbonne στο Παρίσι. Έχει λάβει την υποτροφία Onassis AiR Emergency Fellowship 19/20, Onassis AiR Tailor-Made Fellowship 2022, καθώς και την εναρκτήρια ερευνητική υποτροφία ArcAthens NOLA/NYCBX, 2023. Το 2019 βραβεύτηκε με το SNF Artist Fellowship από την ARTWORKS (Επιμέλεια). Η επιμελητική της πρακτική επικεντρώνεται σε ζητήματα που αφορούν τη γλώσσα και το τοπίο, χρησιμοποιώντας τα εικαστικά και την ποίηση ως εργαλεία διερεύνησης τους. Ταυτόχρονα, ερευνά την ιστορία, την κληρονομιά και τα ζητήματα που αφορούν ανεξάρτητους χώρους και πρακτικές τέχνης.
Η Κυβέλη Μαυροκορδοπούλου είναι ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια. Αυτή την περίοδο είναι μεταδιδακτορική υπότροφος στο Vrije Universiteit του Άμστερνταμ, όπου και διδάσκει. Η έρευνά της, στην τομή της ιστορίας τέχνης, της επιστήμης και των περιβαλλοντολογικών ανθρωπιστικών σπουδών, επικεντρώνεται στην αισθητική της πυρηνικής ενέργειας και ερευνά υλικές ιστορίες της τέχνης και του περιβάλλοντος, την έννοια της τοξικότητας, τον αντιπυρηνικό ακτιβισμό και τον φεμινιστικό λόγο. Έλαβε το διδακτορικό της από την École des hautes études en sciences sociales στο Παρίσι (2021), ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση, με τίτλο Habiter, extraire, enfouir: imaginaires nucléaires dans l’art contemporain (1970–2020) και ήταν μεταδιδακτορική υπότροφος στο Käte Hamburger Kolleg, RWTH Aachen University (2022–23). Είναι επιστημονική σύμβουλος της έκθεσης L’Âge Atomique. Les artistes à l’épreuve de l’histoire (2024–25, Musée d’art Moderne στο Παρίσι, CCCB Barcelona, 2026) και το 2024 επιμελήθηκε την ομαδική έκθεση …that creeps from the earth στο Tavros. Την περίοδο αυτή ετοιμάζει τον συλλογικό τόμο Toxic Materialities: Exposure and Pollution in Art Making Across Histories and Geographies (Brill, υπό έκδοση). Η έρευνα και η επιμελητική της πρακτική έχουν υποστηριχθεί από το Ίδρυμα Βασίλης και Ελίζας Γουλανδρή, την ARTWORKS, το Deutsche Akademische Austauschdienst (DAAD), το Social Sciences and Humanities Research Council of Canada (SSHRC) και το Heinrich-Böll-Stiftung.