Συντάκτης: gourgourini

Για την 5η διοργάνωση του THF Raw το φθινόπωρο του 2022, η καλλιτέχνις Χρυσάνθη Κουμιανάκη και η επιμελήτρια Δανάη Γιαννόγλου, μετέχουν σε έναν εν εξελίξει διάλογο, σχετικά με τη γλώσσα και τους κώδικες της Αθήνας. Το RSVP είναι μία δράση που επικεντρώνεται στο άμεσο περιβάλλον γύρω από το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη, προσεγγίζοντας τον δημόσιο χώρο μέσα από το ίδιο του το λεξιλόγιο και δημιουργώντας αλληγορίες που γεφυρώνουν τον αστικό ιστό και το ανθρώπινο σώμα.

Απέναντι από το Ίδρυμα Θεοχαράκη, στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, μία τελετουργία λαμβάνει χώρα, πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το σώμα των Ευζώνων, γνωστοί και ως τσολιάδες, που σήμερα ανήκουν στην Προεδρική Φρουρά, εκτελούν καθημερινά αποστολές συμβολικού χαρακτήρα, όπως η φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη αλλά και του Προεδρικού Μεγάρου. Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα συμβολικά τελετουργικά, ο εξοπλισμός, η στολή, η στάση και η κίνηση είναι συγκεκριμένες και ακριβείς. Η Κουμιανάκη «διυλίζει» αυτά τα σύμβολα που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή στην πόλη, το ελληνικό τουριστικό προϊόν, την εθνική ταυτότητα, αλλά και την ίδια την έννοια του μνημείου και τα μετατρέπει σε πρωτόκολλα κίνησης που αρθρώνουν μια οπτική μετάφραση του αστικού τοπίου.

Με μια γλυπτική εγκατάσταση και ένα σύνολο οδηγιών και κανόνων, οι οποίοι ακολουθούνται από το προσωπικό του Ιδρύματος Θεοχαράκη, δημιουργείται μια καθοδηγούμενη εμπειρία, μέσα και έξω από το κτήριο, η οποία γίνεται υπενθύμιση μιας διαρκούς έκτακτης πραγματικότητας κατά την οποία οφείλουμε να βρισκόμαστε σε μόνιμη επιφυλακή. Τα γλυπτικά στοιχεία στο μπαλκόνι του 5ου ορόφου και στην πρόσοψη του Ιδρύματος αποτελούν μέρη μιας performance που θα εκτελείται καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης. Ο επισκέπτης, καλείται να προσεγγίσει τον χώρο σαν θεατρικό σκηνικό, καθώς κινείται διαρκώς ανάμεσα στη σκηνή και στο παρασκήνιο. Ποιοι είναι οι φρουροί και τι φρουρούν;

Η καλλιτέχνις εξετάζει και φαντάζεται αλφάβητα που μας οδηγούν σε εναλλακτικές μεθόδους επικοινωνίας ανάμεσα στο κοινό και το έργο, το κτήριο και τη θέα από αυτό. Χρησιμοποιεί ως αναλυτικά εργαλεία τη γεωμετρία και την περιοδικότητα και δημιουργεί συστήματα που συμβάλλουν σε μια ιδιοσυγκρασιακή κατανόηση του βιωμένου περιβάλλοντος, η οποία παραμένει ανοιχτή σε ερμηνείες, όπως και η ίδια η πόλη.

Καλλιτέχνης: Χρυσάνθη Κουμιανάκη

Επιμέλεια: Δανάη Γιαννόγλου

Διεύθυνση Παραγωγής THF Raw: Μαρίνα Μήλιου-Θεοχαράκη

Βοηθός Παραγωγής: Νεφέλη Σιαφάκα

Επικοινώνια: Εύα Καραγιαννάκη

Τεχνική Υποστήριξη έργου: Φάνης Καφαντάρης, Σπύρος Χατζηγεωργίου, Kaur Deljit, Ram Kaler, Sandi Riaset

Διάρκεια έκθεσης: 29 Σεπτεμβρίου–25 Νοεμβρίου 2022

Ωράριο έκθεσης: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή: 10:00 – 17:00

Πέμπτη: 17:00 – 21:00

Ωράριο performance: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή: 14:53, 16:53

Πέμπτη: 16:53, 18:53

* Ωράριο performance εγκαινίων: 18:53, 19:53, 20:53

Η Κλεψυδρόγειος της Greenpeace Greece είναι ένα εικαστικό έργο του Collectif MASI που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο πλαίσιο του SNFCC Green Weekend στον Μεσογειακό Κήπο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος.

Σε ένα κυνήγι θησαυρού οι συμμετέχοντες πρέπει να ανακαλύψουν πού είναι κρυμμένες οι οργανικές μπίλιες και στη συνέχεια να τις τοποθετήσουν μέσα στη μεγάλη κλεψύδρα, προκειμένου να αυξήσουν τον χρόνο ζωής του πλανήτη μας. Η κόκκινη μπίλια συμβολίζει τη θερμοκρασία του πλανήτη, η μπλε τη θάλασσα, η κίτρινη την άγρια ζωή, η πράσινη τη χλωρίδα και η καφέ το χώμα.

Οι εθελοντές της Greenpeace θα δίνουν μια κάρτα με μια ιδέα ατομικής ή συλλογικής δράσης που θα επηρεάσει θετικά τον πλανήτη μας σε όλους τους συμμετέχοντες σε αυτό το βιωματικό κυνήγι θησαυρού.

Η Κλεψυδρόγειος της Greenpeace Greece είναι ένα εικαστικό έργο του Collectif MASI (Μαντλέν Ανηψητάκη και Simon Riedler).

Η Mαντλέν Ανηψητάκη είναι SNF ARTWORKS Fellow (2020)

Σχεδιασμός-υλοποίηση: Collectif MASI για την Greenpeace Greece

Σάββατο 24/09 & Κυριακή 25/09

17.00-19.00

Μεσογειακός Κήπος

Για όλες τις ηλικίες
Με συμμετοχή συνοδού για παιδιά κάτω των 6 ετών
Ανοιχτής ροής
Με σειρά προτεραιότητας

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Η γκαλερί Iris παρουσίαζει την πρώτη ατομική έκθεση του Αλέξανδρου Σιμόπουλου με τη γκαλερί, με τίτλο Aύγουστος, η οποία αποτελείται από ένα νέο σώμα ζωγραφικών έργων σε λινό και σε χαρτί. Τα έργα αυτά έχουν δημιουργηθεί σε καθεστώς απομόνωσης τα τελευταία δύο χρόνια μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας. Η χρωματική παλέτα, η θεματολογία και τα υλικά τους, φέρουν τα σημάδια της γεωγραφικής τους προέλευσης: αυτής του αγροτικού Valais στις Ελβετικές Άλπεις, καθώς και της παράκτιας Αττικής, και των Κυκλάδων στην Ελλάδα. Το φυσικό τοπίο αποτελεί εδώ το σκηνικό στο οποίο ξετυλίγονται οι δίχως τέλος ιστορίες του Σιμόπουλου. Η γη, τα βράχια, η θάλασσα, το φεγγάρι και ο ήλιος αποτελούν όλα επαναλαμβανόμενα σύμβολα. Ζωγραφισμένα ανεπιτήδευτα, με επίπεδο τρόπο και με μια ευφορική χρωματική παλέτα που θυμίζει παιδικές ζωγραφιές, τα έργα επιστρατεύουν το χιούμορ και την αμεσότητα δημιουργώντας έναν προσβάσιμο, άνετο και ασφαλή χώρο για τους πρωταγωνιστές/ριές του.

Η ηθελημένη έλλειψη προοπτικής και η κοινοτοπία του καθημερινού και του οικείου, φέρνουν στο μυαλό Έλληνες εκπροσώπους της λαικής τέχνης και “αουτσάιντερ” καλλιτέχνες, που αποτελούν για τον καλλιτέχνη σταθερή πηγή έμπνευσης. Όπως και αυτοί, ο Σιμόπουλος χρησιμοποιεί οργανικά στοιχεία στους πίνακές του, όπως ακατέργαστο λινό, που παραπέμπει στα «λιόπανα», τα υφάσματα που χρησιμοποιούνται για το μάζεμα της ελιάς. Γοργόνες, ανθρώπινα σώματα, θαλασσινά τοπία και δέντρα, μαρτυρούν έναν κόσμο που ζει σε αρμονία με τη φύση. Στους πίνακες του Σιμόπουλου, το ανθρώπινο σώμα συνυπάρχει με το φυσικό τοπίο ή μετουσιώνεται το ίδιο σε τοπίο. Στήθη, κορμοί και ηβικές περιοχές, συγχωνεύονται με τον ήλιο ή το φεγγάρι που ανατέλλει, αποκαλύπτοντας ένα τρυφερό, ανέμελο και στοργικό κόσμο. Τα έργα στο σύνολό τους,

Τα έργα στο σύνολό τους, μπορούν να διαβαστούν ως ένα καλοκαιρινό ημερολόγιο που εξερευνά προσωπικά συναισθήματα και εμπειρίες, τη μυθολογία του ελληνικού καλοκαιριού, την ελληνική ταυτότητα, τη φύση, τον ελεύθερο χρόνο, το σώμα και την ανάγκη για οικειότητα. Σε συλλογικό επίπεδο, αποτελούν μια ιστορία συναισθημάτων, αγωνιών και αβεβαιότητας, αλλά και της δυνατότητας για αλλαγή. Τα έργα δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας με μια αίσθηση απόδρασης, υπενθυμίζοντας μας τη σημασία της παρατήρησης μέσα από την επιβράδυνση του χρόνου και της καθημερινότητας. Εμποτισμένα με μια αίσθηση αισιοδοξίας, αναδεικνύουν μια σύγχρονη ευαισθησία, αλλά και πιθανούς τρόπους αντίδρασης στις αλλαγές και τις προκλήσεις.

Συνδυάζοντας φαντασία και αναπαράσταση, ο Σιμόπουλος δημιουργεί τη δίκη του προσωπική γλώσσα για να αντιμετωπίσει το αίσθημα της αβεβαιότητας, υπαρξιακά ερωτήματα και το τραύμα της μετατόπισης της σχέσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Η αίσθηση του ανήκειν, αλλά και η αποδοχή της αλλαγής και της ευαλωτότητας γίνεται η αφετηρία για την οικοδόμηση κάτι νέου.

Κείμενο: Άλκηστις Τσαμπουράκη

*O Αλέξανδρος Σιμόπουλος είναι SNF ARTWORKS Fellow (2018) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Iris Gallerie
Αύγουστος – Αλέξανδρος Σιμόπουλος
28 Σεπτεμβρίου – 28 Οκτωβρίου
Εγκαίνια 28 Σεπτεμβρίου 6 – 9 μμ
Ώρες Λειτουργίας Τετάρτη – Σάββατο 12 – 6 μμ
Αντήνορος 12 116 34, Αθήνα
T: +30 210 72 41 580

Η έκθεση ”Sheltered Gardens” παρουσιάζεται από τις 22 Σεπτεμβρίου έως τις 30 Νοεμβρίου στον Βοτανικό Κήπο Διομήδους και στο pcai.gr. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο, υβριδικό εικαστικό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχουν περισσότεροι από 35 διεθνείς καλλιτέχνες, συγγραφείς και performers.

Έχοντας ως αφετηρία το ομώνυμο ποίημα της Η.D. ”Sheltered Garden” (1916) και με κεντρικό άξονα τον Βοτανικό Κήπο I. & Α. Ν. Διομήδους, έναν από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους Βοτανικούς Κήπους της Μεσογείου, το πολυμεσικό πρόγραμμα του PCAI συμπεριλαμβάνει μια σειρά από νέες αναθέσεις και performances.

Ξεκινώντας στις 22 Σεπτεμβρίου, το Sheltered Gardens ξεδιπλώνεται μέσα από μια ειδικά σχεδιασμένη ψηφιακή έκθεση, διαθέσιμη μέσω του pcai.gr, μια συλλεκτική δίγλωσση έκδοση, μια ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης και από ένα τριήμερο πρόγραμμα εικαστικών και χορευτικών performances στον Βοτανικό Κήπο Διομήδους στην Αθήνα.

Συμμετέχουν: Μαργαρίτα Αθανασίου, Μαρία Βαρελά, Μαρίνα Βελησιώτη, Michel Delsol, Kathleen Hanna & the Julie Ruin, Evan Ifekoya, Ειρήνη Καραγιαννοπούλου, Λητώ Κάττου, Chris Kraus, Linder, Polonca Lovšin, Ελένη Μπαγάκη, Campus Novel, Selina Nwulu, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Εύα Παπαμαργαρίτη, Gloria Steinem, Εύα Στεφανή, Vaskos, Sasha Velour, Αφροδίτη Ψαρρά

Επιμέλεια: Κίκα Κυριακάκου

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Απαιτείται προκράτηση μέσω του diomedes-bg.gr

Παράλληλο πρόγραμμα performances
Από τις 22 μέχρι και τις 24 Σεπτεμβρίου θα φιλοξενηθούν μια σειρά από πρωτότυπες επιτελέσεις, αναγνώσεις και εργαστήρια στον Κήπο.

22 Σεπτεμβρίου
16.00-17.00 Ανθώνας | I broke the vase, Αn insect in a flower in a flowerbed in a garden*
17.15-17.30 Ανθώνας | Δήμητρα Ιωάννου, ΜΕΤΑ/ΚΗΠΟΙ
17.45-18.15 Θεατράκι με κορμούς | Ερμίρα Γκόρο, Formless formation – Momentum
18.30-19.00 Θερμοκήπιο (pic nic) | Λήδα Παπακωνσταντίνου, Οικογενειακό πορτρέτο

23 Σεπτεμβρίου
16.00-17.30 Θεατράκι με κορμούς | VIGIL, Guards
(Δέσποινα Σανιδά Κρεζία & Φωτεινή Σταματελοπούλου)
17.30-18.00 Ξέφωτο αντλιοστάσιο | VASKOS, Μια εκδρομή στην εξοχή
(Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης)
18.00-18.30 Θερμοκήπιο (pic nic) | Φοίβη Γιαννίση, Το Σικ Παριζιέν
18.30-19.00 Ξέφωτο αντλιοστάσιο | Ίρια Βρεττού, This bush is a feeling

24 Σεπτεμβρίου
16.00-18.00 Ανθώνας | Χρυσάνθη Κουμιανάκη, The stage is empty*
18.00-18.30 Ανθώνας | Θεόδωρος Χιώτης, Τα τείχη πέφτουν*
18.30-19.00 Θεατράκι με κορμούς | Άρης Παπαδόπουλος & Μάρθα Πασακοπούλου, Bad Fruit

* περιπατητική επιτέλεση / walking performance.

Με την υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και την υποστήριξη του Βρετανικού Συμβουλίου και της Flunet Productions.

Συμμετέχουν οι: Ίρια Βρεττού, Φοίβη Γιαννίση, Ερμίρα Γκόρο, I broke the vase, Δήμητρα Ιωάννου, Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Άρης Παπαδόπουλος & Μάρθα Πασακοπούλου, VASKOS (Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης), VIGIL (Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία & Φωτεινή Σταματελοπούλου), Θεόδωρος Χιώτης.

Επιμέλεια: Κίκα Κυριακάκου και VASKOS

*Οι Μαργαρίτα Αθανασίου, Μαρία Βαρελά, Ελένη Μπαγάκη, Εύα Παπαμαργαρίτη,Ίρια Βρεττού, Χρυσάνθη Κουμιανάκη,  Άρης Παπαδόπουλος & Μάρθα Πασακοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows.

Η Iωάννα Γερακίδη (SNF ARTWORKS Fellow, 2021) συνεπιμελείται την in situ εικαστική εγκατάσταση του διεθνώς αναγνωρισμένου εικαστικού Κωστή Βελώνη, “Μυστήριο 22 | Στάχυα πέφτουν σε τσιμεντένια δάπεδα”,  που παρουσιάζεται από την 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης σε συνδιοργάνωση με το Φεστιβάλ Αισχύλεια 2022.

Η εγκατάσταση αντλεί έμπνευση από τον μύθο της θεάς Δήμητρας, θεά της καλλιέργειας και της γονιμότητας, και της κόρης της, Περσεφόνης. Με μία αυστηρή γεωμετρική οριοθέτηση που λειτουργεί ως ένας μηχανισμός κυοφορίας αλλά και συγκομιδής, οι αγροτικές δραστηριότητες συνδέονται με την ερωτική πράξη. Ωστόσο, η ερωτική αφήγηση στη μνημειακή αυτή γλυπτική εγκατάσταση δεν υπογραμμίζεται μόνο με το τριγωνικό σχήμα της δομής της, αλλά εντοπίζεται και στη λειτουργικότητα της κατασκευής. Οι «μηροί της Δήμητρας» λειτουργούν ως ένα καταφύγιο εντόμων με ορόφους που αποτελούνται από διαφορετικά ανακυκλώσιμα υλικά και φυτά, τα οποία «αποπλανούν» όλα τα είδη των εντόμων, που συνδράμουν στη διαδικασία της επικονίασης.

Η Έκθεση θα φιλοξενηθεί από την Κυριακή 28 Αυγούστου έως την Κυριακή 23 Οκτωβρίου στον προαύλιο χώρο πίσω από το ανοιχτό θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου, ενώ τα επίσημα εγκαίνιά της θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου, στις 20.30.

Μυστήριο 22_Στάχυα πέφτουν σε τσιμεντένια δάπεδα | Κωστής Βελώνης

Διεύθυνση Επιμέλειας: Διεύθυνση Σύγχρονης Τέχνης – Ζωή Μουτσώκου – 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης
Συνεργάτις Επιμελήτρια: Ιωάννα Γερακίδη
Αρχιτεκτονική Επιμέλεια: Οι αρχιτέκτονες της Φάλαινας & Διογένης Βεριγάκης
Φωτογραφίες: Πάνος Κοκκινιάς
Επιστημονική και Υλική Υποστήριξη: Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Οργάνωση Παραγωγής: Αλέξανδρος Τηλιόπουλος
Συντονισμός Παραγωγής: Γιώργος Κατσώνης
Εκτέλεση Παραγωγής: opbo studio
Διοργάνωση: 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης & Φεστιβάλ Αισχύλεια 2022

Μια παραγωγή της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

Τοποθεσία: Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα
Διάρκεια: 28/8 – 23/10
Εγκαίνια: Πέμπτη 8/9 στις 20:30
Ωράριο λειτουργίας: 28/8-19/9 Δευτέρα-Κυριακή 19:00-23:00 (τις ημέρες των παραστάσεων 19:00- 20:30) 20/9-23/10 Τετάρτη-Κυριακή 17:00-21:00

Είσοδος Ελεύθερη

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Το 2018 το Enterprise Projects ίδρυσε το EP Journal, μια εκδοτική πρωτοβουλία για τη διαδικτυακή δημοσίευση πρωτότυπων θεωρητικών και ερευνητικών κειμένων σχετικών με την τέχνη, σε ελληνικά και αγγλικά. Ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει online, να κατεβάσει ή να τυπώσει το τεύχος, ο σχεδιασμός του οποίου ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εκάστοτε ανάθεσης.

Δείτε περισσότερα για το EP JOURNAL σχεδιασμένο από το Bend Design Studio εδω: EP JOURNAL

Το 6o τεύχος για το EP Journal “Εκδοχές της σχέσης λόγου και σχέσης έργου τέχνης μέσα από το παράδειγμα τεσσάρων ελλήνων καλλιτεχνών” με κείμενο της Κλέας Χαρίτου μόλις κυκλοφόρησε. Μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ.

*Η Κλέα Χαρήτου Klea Charitou είναι SNF ARTWORKS Fellow 2020 (επιμέλεια εικαστικών εκθέσεων)

**Το Enterprise Projects είναι ένα project της Δανάης Γιαννόγλου (SNF ARTWORKS Fellow 2019, Επιμέλεια Εικαστικών Εκθέσεων) και του Βασίλη Παπαγεωργίου (SNF ARTWORKS Fellow 2019, Εικαστικές Τέχνες) με έδρα την Αθήνα.

Το AMA House, μια πρωτοβούλια των Αννα-Μαρία Λουδάρου και Άλκη Ντουσόπουλου, παρουσιάζει την έκθεση “History of Absence” σε επιμέλεια της Ελίνας Αξιώτη. Με αυτή την έκθεση ολοκληρώνει το δεύτερο κατά σειρά ετήσιο, διεθνές πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στην Ελλάδα. Την αρχή έκανε η Αννα-Μαρία Λουδάρου μετά από διερευνητικά ταξίδια σε διαφορετικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες μεταξύ αυτών το Παρίσι και το Κίεβο όπου εντόπισε και προσκάλεσε στο residency τις καλλιτέχνιδες Agata Ingarden και Chloé Royer. Η ίδια προσθέτοντας στην ομάδα την Μαλβίνα Παναγιωτίδη παρέδωσε στη συνέχεια την επιμελητική σκυτάλη στην Ελίνα Αξιώτη. Η Αξιώτη γυρνώντας στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια δραστηριότητας στο Βερολίνο δούλεψε εντατικά με τις τρεις καλλιτέχνες βοηθώντας τους να δημιουργήσουν νέα έργα αντλώντας έμπνευση από τοπικές αφηγήσεις, τις ιστορίες του τόπου των Σπετσών, της εμβληματικής σχολής, τη μυθολογία. Ετσι λοιπόν, χωρίς ιδιαίτερα εμφανείς φεμινιστικές προσεγγίσεις η Agata Ingarden, η Μαλβίνα Παναγιωτίδη και η Chloé Royer βουτούν σε σκοτεινές πτυχές της Ιστορίας αποδομώντας τις κυρίαρχες αφηγήσεις και ταυτόχρονα δημιουργούν τους δικούς τους ανεξάρτητους κόσμους μέσα από τους οποίους προσκαλούν τους επισκέπτες σε ιδιότυπες ξεναγήσεις που ακροβατούν ανάμεσα στο φανταστικό, το απόκοσμο και το μυστηριακό. Και κάπως έτσι η Ιστορία αποδομείται, σχεδόν εξαφανίζεται και δίνει τη θέση της σε κάτι καινούριο, ονειρικό και εφιαλτικό ταυτόχρονα.

Οι τρεις εγκαταστάσεις, στις τρεις διαφορετικές αίθουσες της σχολής έχουν άμεσες και έμμεσες αναφορές στο έργο του Ιάννη Ξενάκη που υπήρξε οικότροφος στο ίδρυμα το οποίο στεγάζει την έκθεση, στον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας John Fowles ο οποίος δίδαξε την αγγλική γλώσσα στο οικοτροφείο, στον Σπετσιώτη Δημήτρη Κατσώρη, ταριχευτή, που κυνηγούσε στο γειτονικό δάσος και σε τοπικές αφηγήσεις σχετικές με τη Μέδουσα.

Τα έργα, αντιμετωπίζουν την ιστορία ως μια ιδιοσυγκρασιακή άσκηση ισορροπίας ανάμεσα σε απομεινάρια· όπου τα αφηγήματα αναδύονται ως η ακριβής έκφραση αυτής της έλλειψης σταθερότητας. Η ιστορία, εφόσον γίνεται αντιληπτή ως το κυρίαρχο αφήγημα του φανερού, σπάνια παρουσιάζει στον εαυτό της κάποια πρόκληση· το πιο ουσιαστικό κομμάτι της ιστορίας πραγματεύεται τα στοιχεία εκείνα που καθίστανται αφανή εντός του αφηγήματος· η έκθεση των αφανών αυτών στοιχείων μπορεί να γίνει κατανοητή ώς η κινητήριος δύναμη μιας δημιουργικής ιστοριογραφίας.

Η έκθεση History of Absence από το AMA HOUSE θα διαρκέσει έως τις 11 Σεπτεμβρίου 2022 στο Αναργύρειο & Κοργιαλένειο Ίδρυμα, Σπέτσες.

Καλλιτέχνες: Αgata Ingarden, Mαλβίνας Παναγιωτίδη και Chloé Royer

*Η Μαλβίνα Παναγιωτίδη είναι SNF ARTWORKS Fellow

Η έκθεση “Ammophila vol.3: There Was Land Here Before” επαναδιαπραγματεύεται τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και βιώνουμε τους τόπους και τις κυρίαρχες αφηγήσεις που προβάλλονται πάνω σε αυτούς. Έχουμε κατά νου τόπους που θεωρούμε το υπέδαφός μας, τελετές συναναστροφής και συνύπαρξης και τις ιστορίες που έχουν διαμορφώσει αυτές τις σχέσεις. Η έκθεση μας καλεί να δώσουμε νέες ερμηνείες και ιστορίες σε μέρη που μπορεί να είναι τόσο υπαρκτά όσο και κατασκευασμένα μέσα από τις συλλογικές μας φαντασιώσεις: φαντασιώσεις μιας ανύπαρκτης γης, μιας γης που διαφέρει, μιας γης που κατοικείται διαφορετικά, μιας γης που μπορεί να μας ταρακουνήσει, μιας γης σε αποσύνθεση, μιας γης που ανθίζει, μιας γης που τρέμει, μιας γης χωρίς όρια. Η έκθεση “There Was Land Here Before” δημιουργεί αφηγήσεις για τους τόπους και τους χρόνους που διαμορφώνουν τις διαφορετικές μας ζωές.

Η Ελαφόνησος, που στο παρελθόν ήταν χερσόνησος συνδεδεμένη με την απέναντι στεριά, μετασχηματίστηκε σε νησί από έναν σεισμό. Σε αυτό το τρεμάμενο έδαφος πώς μπορούμε να επανεξετάσουμε τις αφηγήσεις του παρελθόντος και τις αφηγήσεις για το παρελθόν και να τις αντικαταστήσουμε με συλλογικά όνειρα και ριζοσπαστικές χειρονομίες;

Με τη συμμετοχή των:
Μαρίνα Βελησιώτη, Χρήστος Βενέτης, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Φωτεινή Καλλέ, Παναγιώτης Κεφαλάς, Ηλέκτρα Μάιπα, Περσεφόνη Νικολακοπούλου, Ηλίας Παπαηλιάκης, Δημήτρης Ρεντούμης, Νάνα Σαχίνη, Νανά Σεφερλή, Εύα Στεφανή, Κλεοπάτρα Τσάλη, Μάνος Τσιχλής, Αλέξης Φιδετζής, Poka-Yio, Sasha Streshna, Garden Thief, Vaskos, 3 137.

Στέφανος Γιαννούλης, Ναταλία Δαμίγου-Παπώτη, Κωστής Ζουλιάτης, Εμμανουέλα Κυριακοπούλου, Αναστασία Μιχοπούλου, Χριστίνα Παπούλια, Ελένη Ρήγα, Θεόφιλος Τραμπούλης, Βίκυ Τσίρου, Εβίτα Τσοκάντα.

Guest Performance (19/8): Σοφία Κουλουκούρη

Τοποθεσίες: Σχολείο Ελαφονήσου, Ελαφόνησος, Λακωνία
Διάρκεια: 18-28 Αυγούστου 2022
Ώρες λειτουργίας: 18:00-21:00
Επιμέλεια: Ammophila

–

Μουσική παράσταση
post-truth is
another water
game I play
against my mouth
————————
το post-truth είναι
άλλο ένα παιχνίδι
με το νερό που παίζω
ενάντια στο στόμα μου
(ηλεκτροακουστικό Lamento για 4 περφόρμερ / ηχητική εγκατάσταση)

Πριν από 5000 χρόνια υπήρχε μια πόλη — εκεί, μπορούμε να βυθιστούμε στην δική της οπτική με αυτό που απομένει ως αληθινό. Τώρα οι υπάρξεις ζουν στον Κόσμο του Στόματος (δια-λεκτικός χώρος) αλλά οι πύλες αυτού που παραμένει, είναι έξω από την όραση τους.

Με τη συμμετοχή των:
Άννα Παπαθανασίου: vox – περφόρμανς / Στέλλα Ν. Χρίστου: vox – περφόρμανς – ψηφιακά ηλεκτρονικά / Τάσος Στάμου: Αυτοσχέδιες ηχητικές πηγές – αναλογικά ηλεκτρονικά / Κώστας Τζέκος: Μπάσο Κλαρινέτο – αναλογικά ηλεκτρονικά.
Σύνθεση – εγκατάσταση – λέξεις: Στέλλα Ν. Χρίστου
Τοποθεσία: Αρχαιολογικό Μουσείο Νεάπολης και Βοιών, Λακωνία
Ώρα έναρξης: 19:30
Διάρκεια Παράστασης: 40 λεπτά
Διάρκεια: 23 & 24 Αυγούστου 2022

Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού “Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός” του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Αναλυτικές πληροφορίες και προκρατήσεις θέσεων στο
https://digitalculture.gov.gr/

Με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Ελαφονήσου, του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και της εταιρείας ΖΟΕ.

*Oι Ηλέκτρα Μάιπα , Νανά Σεφερλή, Sasha Streshna, 3 137 και Άννα Παπαθανασίου έχουν βραβευτεί από την ARTWORKS και είναι Fellows του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

To Αegean Film Festival είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που γιορτάζει τον παγκόσμιο κινηματογράφο, το ντοκιμαντέρ, τις ταινίες μικρού μήκους και νέες ιδέες στα νησιά του Αιγαίου.

Φέτος, στη 11η έκδοσή του, συμμετέοχουν 4 SNF ARTWORKS Fellows: o Γιώργος Γούσης, ο Γιώργος Κυβερνήτης, η Κωνστάντζα Καψάλη και ο Δημήτρης Τσακαλέας.

Αναλυτικά, δείτε παρακάτω τις συμμετοχές των Fellows:

ARM WRESTLER • Nτοκιμαντέρ • 77’ • Ελλάδα • 2022
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γούσης
Σπέτσες • Τρίτη, 12 Ιουλίου • 21.00  • CINE TITANIA

Η πρώτη ατομική έκθεση της Ελισσάβετ Σφυρή με τίτλο «The Hawk Shank Redemption» είναι ένα υβριδικής μορφής έργο που ακροβατεί στα όρια της εικαστικής επιμέλειας, της ζωγραφικής και της performance. Η ζωγραφική σειρά, σε βελούδινα κυρίως υφάσματα, δημιουργεί το σκηνικό μιας performance όπου συνυπάρχουν άνθρωποι και γεράκια. Στο έργο «The Hawk Shank Redemption» εξελίσσεται και μία παράλληλη αφήγηση: η performance που συμβαίνει συνήθως υποσυνείδητα, από τους παρευρισκόμενους, σε έναν χώρο κοινωνικών συναντήσεων όπως π.χ ένα μπάρ ή μια γκαλερί. Τα ζωγραφισμένα πανιά της καλλιτέχνιδας έχουν ως κεντρικούς χαρακτήρες ανθρωπογενούς μορφής γεράκια που περικυκλώνουν το θήραμα τους και το κυριεύουν έτσι ώστε να πάρει μέρος σε ένα συλλογικό δρώμενο. Μέσα από τη σειρά έργων και την έκθεση, η καλλιτέχνης θέτει την ερώτηση αν η ίδια και όλοι εμείς μπορούμε τελικά να απελευθερωθούμε από τον καλλιτεχνικό και κοινωνικό κύκλο και με ποιό τίμημα.

Η Ελισσάβετ Σφυρή (γ. 1994, Αθήνα), τελείωσε το μεταπτυχιακό της στο Τμήμα της Γλυπτικής στο Royal College of Art, τον Ιούλιο του 2019. Είναι απόφοιτος της σχολής Καλών Τεχνών του Goldsmiths University London (2016) και εχει λάβει μέρος σε διεθνείς εκθέσεις όπως, στο Centre d’ Art Contemporain MAMCO (Γενεύη), στο National Museum of fine Arts (ΤαΪβάν), στο CICA (Ν.Κορέα), το 2020 βραβεύτηκε από την ARTWORKS . Το 2021 τελιοποίησε την υποψηφια για IRIS (Hellenic Awards) ταινία μικρού μήκους (Ζαμπετα), σε συνεργασία με την Σοφία Σφυρή, που προβλήθηκε στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και βραβεύτηκε με το βραβείο κοινού, καθώς και στο 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθηνών, Νύχτες Πρεμιέρας. Πρόσφατα έκανε την πρώτη της διάλεξη στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στο τμήμα MSc Αρχιτεκτονική – Κοινωνικός και Αειφορικός σχεδιασμός με τίτλο: Κοινωνικά Πειράματα με Αισθητική και Ήχο. Τον Άυγουστο του 2018, διοργάνωσε, επιμελήθηκε και πήρε μέρος ως καλλιτέχνης στο Saline Art Residency με σύγχρονα δημόσια γλυπτά στην Ερμιόνη και στο Πορτο Χέλι. Όπου μετέπειτα έλαβαν την υποστήριξη από διεθνής οργανισμούς όπως: the Somerset House, the Cannes Film Festival, New Museum New York, Lenbachhaus, Chisenhale Gallery, Whitechapel Gallery, Breeder Gallery,the BFI, the International Film Festival Rotterdam, Thessaloniki Film Festival, the Athens International Film Festival, Benaki museum, NEON Greece, Stegi – the Onassis Foundation, DESTE Foundation for Contemporary Art, Stavros Niarchos Cultural Foundation και άλλα.

Ομαδικές εκθέσεις: Performative Encounters, Hyle Athens (2021); ZABETA, 23rd Thessaloniki Documentary Festival (2021); Nychtes Premieras Athens International Film Festival (2021); 1821, ΟΠΤΙΚΗ ΜΙΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, War Museum of Athens, Athens (2021); Saline Art Residency, Public Sculptures, Porto Cheli & Ermioni (2018); To Camp, Centre d’Art Contemporain (MAMCO), Geneva (2018);Sisyphus Ver. 20.18, National Museum of Fine Arts, Taiwan (2018); New Media Art, CICA museum, Seoul (2018); UR: Human Presence, Aures Sensorium, London (2018); MA Sculpture Show, Royal College of Art, London (2019), WIP show, Royal College of Art, London (2018), Practicing, HD Kepler, Athens (2018); Eye’s walk festival, Syros (2017); Χοροί Χωρεί μας, MIR festival, Athens (2018); _ U _ _ S, London (2016); Goldsmiths Fine Art Show, London (2016)

Η Αλίκη Μακρυγιάννη τελείωσε το μεταπτυχιακό της στο Edinburgh University στο τμήμα Film, Exhibition and Curation τον Σεπτέμβριο του 2017. Είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου του τμήματος Επικοινωνία,Μέσα και Πολιτισμός. Το 2017 πήρε υποτροφία από το πανεπιστήμιο Edinburgh, για να πραγματοποιήσει πρακτική άσκηση και έρευνα στη Microscope Gallery στη Νέα Υόρκη. Έχει πάρει μέρος σε διάφορα σεμινάρια όπως τον Ιούνιο 2019 στο Festival Readings στο Εleusis 2021, στο Plissken Lab του Plissken Festival το 2015, καθώς και έκανε Εrasmus στο University Nouvelle Sorbonne-Paris 3,Médiation Culturelle το 2011. Έχει εργαστεί στο Αrt et Marges Museum στις Βρυξέλλες (2014), ήταν βοηθός παραγωγής στο Syros International Film festival (2016), καθώς και συνεργάστηκε με το Greek Ministry of Culture – Festivals Department (2013). Πήρε μέρος στη διαδικασία επιλογής ταινιών στο Cambridge Film Festival (2016) και έκανε εθελοντισμό στο Oxfam GB Music Shop στην Γλασκώβη. Σήμερα εργάζεται ώς art mediator στο ΝΕΟΝ και παράλληλα είναι freelance booker και event planner για μουσικές συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό μέσω του γαλλικού agency Pilori Productions.

The Hawk Shank Redemption
Μια ατομική έκθεση της Ελισσάβετ Σφυρή υπό την επιμέλεια της Αλίκης Μακρυγιάννη
Εγκαίνια: Δευτέρα 11 Ιουλίου 7.00μμ – 10.30μμ
Διάρκεια: 11.07.2022 – 15.08.2022
“ΜΙΜΗ” | Daily Bar – Cafe Nαούσης 24, Αθήνα 104 47

Ο Δημοτικός Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού Ρόδου διοργανώνει 20 + 22 Εργαστήρια Ζωγραφικής με την εικαστικό Βατσάκη Ευαγγελία με τίτλο «Περιτονία».

Μία σειρά 44 στο σύνολο εργαστηρίων ζωγραφικής πρόκειται να πραγματοποιηθούν στα 42 χωριά του νησιού μας και δύο ακόμα στην πόλη της Ρόδου. Η ημερομηνία έναρξης είναι η 4 Μαΐου με αφετηρία το χωριό Κοσκινού. Διατρέχοντας ένα-ένα 20 χωριά της ανατολικής Ρόδου ως και το νοτιότερο στην Κατταβιά, τα εργαστήρια θα συνεχίσουν από τη δυτική πλευρά σε 22 χωριά ακόμα, έως ότου ολοκληρωθούν στην πόλη της Ρόδου στις 24 Ιουνίου.

Η συνάντηση θα γίνεται στην κεντρική πλατεία κάθε χωριού, Δευτέρα έως Παρασκευή στις 16.00, ενώ το Σάββατο θα γίνεται πρωί, στις 11.00. Από την πλατεία θα προχωράμε στο σημείο όπου θα γίνεται το εργαστήρι, που θα έχει διάρκεια τριών ωρών. Τα σημεία θα επιλέγει η καλλιτέχνης κοντά στη φύση του κάθε χωριού, αναλόγως του τοπίου.

Η ευρύτερη θεματική αποτελεί διερεύνηση της έννοιας της περιτονίας. Η περιτονία (φάσια), είναι ο συνδετικός ιστός στους ζωικούς οργανισμούς που συγκρατεί συνενωμένα τα ζωτικά όργανα και όλο το μυοσκελετικό σύστημα. Κάνοντας χρήση αυτής της μεταφοράς, η καλλιτέχνης θα επισκέπτεται τα χωριά με το ποδήλατο, διαμορφωμένο για αυτό το ταξίδι. Ο δρόμος θα αποτελεί τον συνδετικό αυτό φορέα που ως περιτονία συνενώνει τα χωριά-οργανισμούς μέσω της τέχνης.

Παράλληλα, μέσω της ζωγραφικής θα διερευνάμε τη σύνδεση μεταξύ των σχημάτων, των μορφών και του χώρου. Με κέντρο την επιφάνεια (του καμβά) και μέσα από σειρά ασκήσεων επάνω στον καμβά και στον χώρο γύρω του, θα κινούμαστε προς την αναζήτηση τρόπων αποτύπωσης της έννοιας του συνδέσμου, εξερευνώντας στοιχεία της ζωγραφικής γλώσσας. Κάνοντας χρήση μόνο των βασικών χρωμάτων, θα οδηγούνται οι συμμετέχοντες σε μια οργανική εκμάθηση βασικής θεωρίας χρώματος. Τα υλικά θα είναι ακρυλικά σε καμβά και θα μοιράζονται σε κάθε συμμετέχουσα/συμμετέχοντα.

Ουσιαστικός σκοπός θα είναι να έχουν την ευκαιρία άτομα σε έκκεντρες κι απομακρυσμένες περιοχές να έρθουν σε επαφή με τη ζωγραφική τέχνη και να πάρουν έναυσμα ώστε να ανακαλύψουν τη δημιουργικότητά τους. Καθώς θα μεταβαίνει από χωριό σε χωριό η ζωγράφος θα ασκεί ταυτόχρονα τη δική της καλλιτεχνική πρακτική. Το σύνολο του προσωπικού υλικού της (ζωγραφική, φωτογραφίες από τα εργαστήρια και κείμενα) θα εκτεθεί στο τέλος των δράσεων, τον Ιούλιο.

Τα εργαστήρια απευθύνονται κυρίως σε εφήβους και νέους, όμως είναι ευπρόσδεκτος να τα παρακολουθήσει όποιος νιώθει νέος στο ταξίδι του στη ζωγραφική τέχνη.

Τα χωριά με τη σειρά: Κοσκινού, Καλυθιές, Αφάντου, Ψίνθος, Αρχάγγελος, Αρχίπολη, Πλατάνια, Μαλώνα, Μάσσαρη, Κάλαθος, Πυλώνα, Λίνδος, Λάρδος, Λάερμα, Γεννάδι, Ασκληπειό, Βάτι, Μεσαναγρός, Λαχανιά, Κατταβιά, Απολακκιά, Αρνίθα, Ίστριος, Προφύλια, Σιάννα, Αγ. Ισίδωρος, Έμπωνας, Κρητηνία, Μανδρικό, Σάλακος, Διμυλιά, Καλαβάρδα, Φάνες, Σορωνή, Θεολόγος, Δαματριά, Μαριτσά, Παστίδα, Παραδείσι, Κρεμαστή, Ιαλυσός, Ρόδος.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, θα υπάρχει συχνή ενημέρωση σε σχέση με την πορεία, στο Instagram και στο Facebook: NOA eva vatsaki
Συμμετοχή: Δωρεάν
Διοργάνωση: ΔΟΠΑΡ
Καλλιτέχνης – υλοποίηση: Βατσάκη Ευαγγελία
email: [email protected].

H Eυαγγελία Βατσάκη είναι εικαστικός και SNF ARTWORKS Fellow 2021.

Kyveli Zoi
Letters to my future self
29.6 – 18.9  2022

Εγκαίνια: Τετάρτη 29 Ιουνίου, 2022
ACAPPELLA
Via Cappella Vecchia, 8, Νάπολη

Η ομαδική έκθεση underthesun σε επιμέλεια της Οντέτ Κουζού στο ξενοδοχείο Under The Sun Cycladic Village στα Υστέρνια της Τήνου ανοίγει στις 22 Ιουνίου και ώρα 19:00 – 22:00.

H έκθεση “underthesun” αντλεί από το μοναδικό τοπίο της Τήνου, και δημιουργεί μια in-situ εγκατάσταση στους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους του ξενοδοχείου Under The Sun. Το ξενοδοχείο υπόσκαφο σε ένα λόφο στα Υστέρνια, κρύβεται μέσα στη γη χωρίς να διαταράσσει τον ορίζοντα και την ηρεμία του τοπίου. Δώδεκα καλλιτέχνες εμπνέονται από τα χρυσαφένια χρώματα και τις χωματώδεις υφές, τους δυνατούς αέρηδες και την αλμύρα της θάλασσας, και δημιουργούν μια έκθεση σύγχρονης τέχνης στο κυκλαδίτικο νησί.

Τοποθεσία: Under The Sun Cycladic Village, Υστέρνια Τήνος
Εγκαίνια: Τετάρτη 22 Ιουνίου, 19:00 – 22:00
Διάρκεια: 22 Ιουνίου έως 3 Οκτωβρίου 2022
Ανοιχτή στο κοινό κατόπιν ραντεβού, email επικοινωνίας [email protected] ή τηλ. +306949412420

Συμμετέχουσες/οντες εικαστικοί: Αντωνάκης, Αλέξανδρος Σιμόπουλος, Αριστείδης Λάππας, Δέσποινα Χαριτωνίδη, Ευγενία Βερελή, Μαργαρίτα Μυρογιάννη, Μαριλία Κολυμπίρη, Νάνα Σαχίνη, Πάνος Προφήτης, Σωκράτης Φατούρος, Σοφία Στέβη, Χρυσάνθη Κουμιανάκη

*Οι Αλέξανδρος Σιμόπουλος, Αριστείδης Λάππας, Πάνος Προφήτης και Χρυσάνθη Κουμιανάκη είναι SNF ARTWORKS Fellows.

Η έκθεση “Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος”, με την οποία ξεκινάει το πρόγραμμα της νέας καλλιτεχνικής διεύθυνσης, εξετάζει τους μηχανισμούς κατασκευής, τη δομή και την ιδεολογική ρητορική που ενέχει το οικοδόμημα του έθνους και του κράτους. Αναλύει τα εγγενή τους προβλήματα και τις περιπλοκότητές τους και παρατηρεί τη σημερινή τους αστάθεια, σε μια εποχή που διαπιστώνουμε, για άλλη μια φορά, την ανησυχητική άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη. Παρέχει μια διεισδυτική όψη πέρα από τις στερεοτυπικές προσεγγίσεις του θέματος και εντοπίζει την κατάχρηση και τα αδιέξοδα της κρατικής εξουσίας, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτή στις σημερινές πολυφυλετικές πλουραλιστικές κοινωνίες, όπως και τη μεταβίβαση των εθνικών εξουσιών σε υπερεθνικούς οργανισμούς ή πολυεθνικές εταιρείες.

Μετά την επέτειο της επανάστασης του 1821, η στιγμή μοιάζει πλέον πιο νηφάλια και πρόσφορη για να συζητήσουμε το θέμα της διαμόρφωσης του κράτους με ενδελεχή, κριτικό τρόπο και από πολλαπλές οπτικές γωνίες, πέρα από την παραδοσιακή, κυρίαρχη αφήγηση της εθνικής μας ιστορίας. Είναι απολύτως κρίσιμο για τη μελλοντική κατεύθυνση των ευρωπαϊκών χωρών και τη συνοχή της ηπείρου, καθώς μάλιστα τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται πάλι απειλητικά.

Στη σημερινή πολυπολιτισμική Ευρώπη είναι δύσκολο να τεθούν αντικειμενικά κριτήρια εθνικής υπόστασης καθώς η ταυτότητα, η γλώσσα και η εθνική προέλευση γίνονται έννοιες όλο και πιο ρευστές και μεταβαλλόμενες. Επιπλέον, το φιλελεύθερο δημοκρατικό πρόταγμα της Ευρώπης περί ανοχής, κοινωνικής πρόνοιας για όλους και αποδοχής της ποικιλότητας, εθνοτικής ή άλλης, παραπαίει καθώς κυριαρχεί η αμνησία της ευρωπαϊκής ιστορίας. Η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και η προκατάληψη είναι σε άνοδο σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και τροφοδοτούνται από την εθνικιστική ρητορική. Οι υπερεθνικοί οργανισμοί όπως η Ε.Ε., που συστάθηκαν για να αποτρέψουν καταστροφές σαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να διευκολύνουν τη διασυνοριακή και πολύπλευρη συνεργασία σε θέματα οικονομίας, ανάπτυξης και περιβάλλοντος, αποδυναμώνονται, αμφισβητούνται ή, ακόμη χειρότερα, γίνονται μέρος καινούργιων προβλημάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο, ποιος μπορεί να είναι ο μελλοντικός ρόλος του εθνικού κράτος — αυτού του σχετικά πρόσφατου τεχνητού κατασκευάσματος που οι ρίζες του βρίσκονται μόλις στον 19ο αιώνα; Είναι λανθασμένη η πρόβλεψη της σταδιακής κατάλυσής του, λόγω της αποδυνάμωσής του, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης; Είναι το έθνος μια «φαντασιακή πολιτική κοινότητα», το πολιτισμικό κατασκεύασμα μιας διαρκώς ανακυκλούμενης διαλεκτικής, όπως έλεγε ο Benedict Anderson στο ρηξικέλευθο βιβλίο του Φαντασιακές κοινότητες: στοχασμοί για τις απαρχές και τη διάδοση του Εθνικισμού; Πώς θα μπορούσαμε να ξανασκεφτούμε το σύγχρονο εθνικό κράτος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και τη συχνά μετά- ή υπέρ-εθνική προσέγγιση και λειτουργία της σημερινής κοινωνίας; Πώς θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τη διαχείριση μιας πανδημίας όπως αυτή του COVID-19 χωρίς διαχείριση κρίσεων ή σχεδιασμό σε εθνικό επίπεδο ή χωρίς ένα εθνικό σύστημα υγείας; Μπορούμε να φανταστούμε άλλα μοντέλα κοινωνικής και κρατικής οργάνωσης που δεν θα απαιτούν την ταύτιση με συγκεκριμένη σημαία ή διαβατήριο; Ποιες άλλες μορφές του ανήκειν και της κοινότητας, εκτός του εθνικού κράτους, θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν; Πώς θα υπερβούμε την τοξικότητα του εθνικισμού αλλά θα διατηρήσουμε και τα πλεονεκτήματα του εθνικού κράτους για να δημιουργήσουμε ένα κράτος πιο συμπεριληπτικό;

Το εθνικό κράτος δεν είναι ποτέ μια παγιωμένη κατάσταση: πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, και με αυτή την έννοια θα λέγαμε ότι είναι διαρκώς σε εξέλιξη — ένα έργο με εγγενή σφάλματα και προβλήματα που παρουσιάζει διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας και αποτυχίας ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στο πηδάλιο σε κάθε χώρα. Όπως είχε πει ο Hegel, «Το κράτος δεν είναι έργο τέχνης»· δεν είναι δηλαδή ποτέ μια παγιωμένη και ολοκληρωμένη συνθήκη, είναι διαρκώς εν εξελίξει και πάντα υπόκειται σε αναθεώρηση και βελτίωση.

Η έκθεση “Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος” συγκεντρώνει μια πολυφωνική ομάδα 39 καλλιτεχνών που διεισδύουν κριτικά σε αυτά τα ερωτήματα από μια διευρυμένη οπτική. Σε μια εποχή που αμφισβητούνται τα στερεοτυπικά εθνικά κυρίαρχα αφηγήματα, όπου η παρεμβατική τεχνολογία και η ψηφιακή παρακολούθηση απειλούν την ιδιωτική ζωή μας, και υπάρχει ανάγκη για πιο συμπεριληπτικές πρακτικές, καθώς οι πολίτες των περισσότερων χωρών δεν περιορίζονται σε μία εθνοτική ομάδα, το έργο των καλλιτεχνών της έκθεσης φωτίζει και αναδεικνύει τις προκλήσεις, τις περιπλοκότητες και τις προκαταλήψεις πίσω από τα διαφιλονικούμενα θέματα του έθνους και του κράτους, προτρέποντάς μας να τα δούμε με διαφορετική, διεισδυτική, κριτική και πολλές φορές ανορθόδοξη διάθεση.

Τα έργα της έκθεσης, της μεγαλύτερης που έχει οργανώσει το ΕΜΣΤ στη μόνιμη έδρα του, απλώνονται σε δύο ορόφους και θίγουν θέματα όπως: – τους εθνικιστικούς μηχανισμούς ταύτισης και κατασκευής των μισαλλόδοξων ομάδων – τις ασύμμετρες διαδικασίες συμπερίληψης ή αποκλεισμού στους δημόσιους μηχανισμούς του κράτους – τη σχέση ψηφιακών τεχνολογιών και νομαδικών ροών -την πολιτική ανυπακοή – τη γλώσσα ως σύστημα διαφοροποίησης – τις έμφυλες διαστάσεις της εξουσίας -την έννοια του εγκλήματος πολέμου σε σχέση με την εθνική ομοιογένεια -την κατασκευή της εθνικής κληρονομιάς ως δημόσιας ιστορίας – την ιθαγένεια ως καταναλωτικό εμπόρευμα -την ολοένα και μεγαλύτερη αστυνομική ισχύ του κράτους -τα συστήματα εγκλεισμού και τιμωρίας -εθνικιστικές τελετουργίες όπως η ποδοσφαιρική – τον περιορισμό του ελευθερίας του λόγου σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης – τις αφηγήσεις της λογοτεχνίας στην υπηρεσία των εθνικιστικών κατασκευών -την αντικατάσταση των εθνικών συστημάτων διαβούλευσης από εταιρικούς σχηματισμούς – τον ρόλο των εθνικών μουσείων στην κατασκευή εθνικών αφηγήσεων, και πολλά ακόμη. Μολονότι η έκθεση είχε σχεδιαστεί πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και το ξέσπασμα του πολέμου, πολλά από τα έργα της έκθεσης, ιδίως εκείνα που προέρχονται από καλλιτέχνες της Ανατολικής Ευρώπης, φωτίζουν το ιστορικό βάθος και τις πολιτικές συνιστώσες της σύγκρουσης.

Επιμέλεια: Κατερίνα Γρέγου

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Bani Abidi, Ewa Axelrad, Μαρία Βαρελά, Zanny Begg & Oliver Ressler, Βαγγέλης Βλάχος, Ειρήνη Βουρλούμη, Loulou Cherinet, Liu Chuang, Γιώργος Γύζης, Katya Ev, Köken Ergun, Marta Górnicka, Ivan Grubanov, Lise Harlev, Femke Herregraven, Ελένη Καμμά, Navine G. Khan-Dossos, Thomas Kilpper, Szabolcs KissPál, Πάνος Κοκκινιάς, Stéphanie Lagarde, Langlands & Bell, Ella Littwitz, Thomas Locher, Cristina Lucas, Tanja Muravskaja, Marina Naprushkina, Kristina Norman, Daniela Ortiz, Trevor Paglen, Αντώνης Πίττας, Jaanus Samma, Larissa Sansour, Jonas Staal, Αναστάσης Στρατάκης, Sasha Streshna, Αλέξης Φιδετζής

*H Μαρία Βαρελά, ο Αναστάστης Στρατάκης, η Sasha Streshna και ο Αλέξης Φιδετζής είναι SNF ARTWORKS Fellows

STATECRAFT. ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Eθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ)
Αίθουσες Περιοδικών Εκθέσεων: Ισόγειο, -1 & 2
16.06 – 30.10.2022

Είμαστε πολύ περήφανοι καθώς τρεις Fellows της ARTWORKS από το πεδίο της κινούμενης εικόνας, βραβεύθηκαν στην 13η απονομή των βραβείων Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ο Γιώργος Γούσης, η Αρασέλη Λαιμού και η Ζακλίν Λέντζου ήταν ανάμεσα στους νικητές της βραδυάς.

Αναλυτικά ο Γιώργος Γούσης απέσπασε 5 βραβεία για την ταινία “Μαγνητικά Πεδία”: βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας, βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, βραβείο Σεναρίου, βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου,βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής. Η Αρασέλη Λαιμού τιμήθηκε για την ταινία της “Αγία Έμυ” με το βραβείο στην κατηγορία Σκηνοθεσίας και  Β’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ η ταινία της Ζακλίν Λέντζου “Σελήνη, 66 Ερωτήσεις” βραβεύθηκε στην κατηγορία Μοντάζ και Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Συγχαρητήρια σε όλους και σε όλες!

Αναλυτικά τα βραβεία μπορείτε να τα δείτε εδώ.