Συντάκτης: gourgourini

Πως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι παιδικές ζωγραφιές και χειρονομίες ως δημόσια τέχνη και γιατί; Ποια θα μπορούσε να είναι η σχέση τους με την αισθητική και τα εργαλεία του γκράφιτι; Όταν δημιουργούμε δημόσια έργα τέχνης, πώς οικειοποιούμαστε/μοιραζόμαστε έναν χώρο ή/και αλληλεπιδρούμε με τις κοινότητες που τον βιώνουν καθημερινά; Τι είναι ένα εννοιολογικό σχέδιο, τι είναι ένα αναπαραστατικό και τι είναι ένα αντίγραφο; Ποια είναι η σχέση, απόσταση ή/και η ιεραρχία μεταξύ σκαριφημάτων, ταγκς, γκραφίτι, τοιχογραφιών και δημόσιων έργων τέχνης;

Σκεπτόμενος πώς οικειοποιούμαστε ή μοιραζόμαστε δημόσιο χώρο ως τοιχογράφοι, ο Αλέξανδρος Σιμόπουλος ζήτησε από τα παιδιά 4ου νηπιαγωγείου Αγίου Νικολάου στην Κρήτη να συνεργαστούν μαζί μου. Τα κάλεσε να δημιουργήσουν τα δικά τους σχέδια/ δηλώσεις για την πρόσοψη του σχολείου τους. Παίρνοντας τον ρόλο του εργαλείου τους, απλώς αναπαρήγαγε, μεγένθυνε και ζωγράφισε τα σχέδιά τους στον τοίχο. Κανένα σχέδιο ή ιδέα δεν απορρίφθηκε ή τροποποιήθηκε. Όλα μοιράζονται τον ίδιο χώρο στον τοίχο. Πρόσθεσε επίσης ένα από τα δικά μου σχέδια, που έφτιαξα αρχικά το 1994 (όταν ήμουν στην ηλικία τους) και ξαναβρήκε πρόσφατα φυλαγμένο στην αποθήκη του μητρικού/πατρικού μου σπιτιού.

Τα αιτήματά μας, ακρυλικά σε τοίχο, 12x12m, 2021
4ο Νηπιαγωγείο Αγίου Νικολάου, Άγιος Νικόλαος, Κρήτη

Ανάθεση του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Αγίου Νικολάου για “Το Πνεύμα της Σκάλας”
Επιμέλεια Θεόφιλος Τραμπούλης και Ελένη Κούκου
Ευχαριστώ τον Χάρη Αλεξάκη και την Γεωργία Καλύβα

Λίγο πριν την ολοκλήρωση του επετειακού έτους 2021, η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει δωρεάν στην GNO TV, από τις 10 έως και τις 20 Δεκεμβρίου, τρεις παραγωγές που δημιουργήθηκαν με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Από το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής της ΕΛΣ παρουσιάζεται το δίπτυχο όπερας και χορού Δέσπω – Ελληνικοί χοροί, από την Εναλλακτική Σκηνή παρουσιάζεται η παραγωγή Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον Γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι, ενώ παράλληλα στο πλαίσιο αυτό κάνει την πρεμιέρα της μια σημαντική ανάθεση των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων και του Μπαλέτου της ΕΛΣ, το video dance Miniatures for Revolution. Το αφιέρωμα υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Το video dance φεστιβάλ Μινιατούρες για την Επανάσταση αποτελεί τη νέα παραγωγή των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ. Με αφορμή την ιδέα της επανάστασης, πέντε νέοι συνθέτες και πέντε νέοι χορογράφοι συνεργάστηκαν και δημιούργησαν έργα μουσικής και χορού σύντομης διάρκειας, τις Μινιατούρες. Οι Μινιατούρες αποτυπώθηκαν σε πρωτότυπα βίντεο και έρχονται στην οθόνη της GNO TV. Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Μπαλέτο και τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ. Στην παραγωγή συμμετείχαν επίσης πέντε κινηματογραφιστές καθώς και νέοι επαγγελματίες χορευτές.

Καλλιτεχνικός σχεδιασμός δράσης:
Εκπαιδευτικές & Κοινωνικές Δράσεις ΕΛΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος, Διευθυντής Μπαλέτου ΕΛΣ

—

I. haul

Η μνήμη μεταφέρεται διαμεσολαβημένη από γενιά σε γενιά. Η σχολική δομή αποτελεί τον φορέα που παραδίδει την ιστορία και κατασκευάζει αφηγήσεις. Με αφετηρία την ανάγνωση της εικονογραφίας του 1821 και βαφτίζοντας μινιατούρα την υλικότητα της μνήμης, πέντε χορεύτριες ενταγμένες σε ένα σχολικό περιβάλλον ζωντανεύουν ένα ταμπλό βιβάν μιας συλλογικής μνήμης. Μέσα από παλμικές αναδιπλώσεις* και ανακατατάξεις στο σώμα και με μια προοδευτική εκδήλωση απείθαρχων φωνών, αναζητούνται οι σημερινές παραλλαγές του κοινωνικού σώματος που βρίσκεται σε επαναστατική κατάσταση. Αν το σχολείο είναι ο σπόρος διαδοχικών διχοτομήσεων, το ενιαίο σώμα αντίστασης που διαμορφώνεται είναι έτοιμο να μεταβληθεί σε ένα κατοπτρικό είδωλο, ως σημείο των καιρών.

(* στη στρατιωτική ορολογία, ο όρος αναδιπλώνω σημαίνει υποχωρώ και συμπτύσσω.)

Θερμές ευχαριστίες εκφράζονται προς τους κ.κ. Νικόλαο Κακλαμάνο, Μαρία Θάνου, Μαρία Μαρκεσίνη, Πανίνα Καρύδη, Άρτεμη Φλέσσα, Νεφέλη Παπαδημούλη.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου 2021 στο Στρογγυλό Σχολείο στον Άγιο Δημήτριο Αττικής.

Χορογραφία, σκηνοθεσία: Βάσια Ζορμπαλή
Mουσική: Σταύρος Μαρκόνης
Κινηματογράφηση, μοντάζ: Αντιγόνη Δαβάκη
Κοστούμια: anomia
Βοηθός σκηνοθέτριας: Εύη Ψάλτου
Χορεύτριες: Δάφνη-Μαρία Δούλη-Γκότση, Κωνσταντίνα Λιόντου, Ναταλία Μπάκα, Θεανώ Ξυδιά, Μαρία Παπακωνσταντίνου
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Σοφία Ζαφειρίου (βιολί), Γιαν Εκορσάρ (τσέλο), Μανώλης Χριστοδούλου (κανονάκι), Έλσα Στουρνάρα (ακορντεόν), Γιάννης Τίκωφ (κοντραμπάσο), Αλεξάνδρα Μπαλάντινα (νταφ, μπεντίρ, τόμπακ) Ηχοληψία: Κώστας Μπώκος – Studio 19
Μείξη ήχου, mastering MD: Recording Studio, Νίκος Μιχαλοδημητράκης

Φωτογραφία: Αντιγόνη Δαβάκη

II. KADIN – Μινιατούρα για την Επανάσταση

Εμμονικά μοτίβα διακόπτονται διαρκώς από τη βιαιότητα των μουσικών οργάνων.
Επιθετικά συμβάντα διαταράσσουν τη συνεχή ροή των πραγμάτων.
Συνεχές.
Μετά συμβάν.
Μετά συνεχές.
Μια αλληλουχία που δεν ολοκληρώνεται, μόνο περιστρέφεται σαν σπείρα.
Επανάσταση;

Σώματα παγιδευμένα στον προσωπικό τους χώρο πασχίζουν να εκφραστούν.
Η ατομική απομόνωση διακόπτεται και τα σώματα ακουμπούν το ένα το άλλο.
Ασυγχρονία.
Μετά μαζί.
Μετά ξανά ασυγχρονία.
Ένας διαρκής αγώνας για επικοινωνία, ο οποίος μοιάζει συνεχώς να αποτυγχάνει.

Έξι γυναικείες φωνές μιλούν για την επανάσταση.
Δεν ψάχνουν νοήματα και ορισμούς.
Μόνο μουρμουράνε, προσπαθώντας εναγωνίως να αρθρώσουν τις προσωπικές τους ιστορίες.

Έξι χορεύτριες, κόντρα στο κυρίαρχο εθνικό αφήγημα που επικεντρώνεται σε ηρωικά και στρατιωτικά κατορθώματα, αναδεικνύουν τη γυναικεία δύναμη, το γυναικείο σώμα, τη γυναικεία φωνή. Αποκαλύπτουν την ευαλωτότητα και ευθραυστότητα της προσωπικής τους επανάστασης, ενός αγώνα που δεν τροφοδοτεί τον ιστορικό διχασμό αλλά επενδύει στην αλληλεγγύη και την πολιτισμική εγγύτητα των λαών.

(kadın = γυναίκα στα τουρκικά)

Τα κείμενα έγραψαν: Λαμπρινή Γιώτη (σουηδικά), Έφη Ψιαχούλια(μπαμπάρα, μετάφραση Φοντέ Σεϋντί), Βικτωρία Τάσκου (τουρκικά, μετάφραση Μπέρκερ Μπασματζί), Ρεμπέκκα Ουόλφ (φαρσί, μετάφραση Αράς Γιαζντάνι), Μαίη Αγγελάκη (ελληνικά) και Έλσα Στουρνάρα (ελληνικά).

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 11 Απριλίου 2021 στο παρασκήνιο της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Χορογραφία: Νίκος Καλύβας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκης
Σκηνικά: Αντιγόνη Βαφειάδη
Κοστούμια: Άγγελος Μπράτης
Βίντεο: Γρηγόρης Μορίκης
Φωτισμοί: Κομνηνός Κουσιέρας
Χορεύτριες: Αλεξάνδρα Γεωργοβασίλη, Ελίνα Δεμιρτζιόγλου, Δάφνη Δούλη, Ναταλία Μπάκα, Σοφία Πουχτού, Μαρίνα Τσαπέκου Συμμετείχαν επίσης: Χριστιάνα Φελούκα, Ανν-Κριστίν Σωφρονίου, Ρεμπέκκα Ουόλφ
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Λαμπρινή Γιώτη (φωνή, νικελάρπα), Έφη Ψιαχούλια (αφρικανική κόρα), Έλσα Στουρνάρα (ακορντεόν), Μαίη Αγγελάκη (κρητικό λαούτο), Ρεμπέκκα Ουόλφ (βιολί), Βικτωρία Τάσκου (γιαϊλί ταμπούρ), Μάρθα Παπαδόγιαννη (τσέλο), Μοχάμεντ Αλαμπνταλί (νταφ)
Κομμώσεις, μακιγιάζ: Ελένη Νικολά
Ηχοληψία, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος – Studio 19

Φωτογραφία: Γρηγόρης Μορίκης, Αντιγόνη Βαφειάδη

III. FUGA

Σε ένα περιβάλλον φθαρμένο από τον χρόνο, ερχόμαστε αντι-μέτωποι με μια καθολικά φυσική ροπή των σωμάτων και του πνεύματος, αυτών που, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, ενστικτωδώς αντιδρούν και διαδρούν προς μια κατεύθυνση χαραγμένη από τις επιταγές της εκάστοτε ιστορίας. Στις παρούσες επιταγές, δύο πολεμίστριες του κοντινού μέλλοντος ξυπνούν εξερευνώντας το stretto της ανθρώπινης επαναληπτικής συμπεριφοράς στο βάθος του χρόνου. Η FUGA είναι μια σύντομη ιστορία γέννησης, στάσης και άτακτης φυγής.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 4 Απριλίου 2021 στο Πάρκο Λιπασμάτων Δραπετσώνας.

IV. ΧΘΩΝ

Η χορογραφία αυτή δημιουργήθηκε με αφορμή την επανάσταση, την τώρα, την τότε, την όποτε, την αυριανή, αυτή που σου μάθανε, εκείνη που υπάρχει στη φαντασία σου και εκείνη που δεν έχεις φανταστεί ακόμα, τη μέσα σου, την έξω σου, τη γύρω σου.
Αποτελεί μια γρήγορη αναφορά σε όλες αυτές τις επαναστάσεις, με σύμμαχο την κίνηση αλλά και εικόνες που μελετήθηκαν και αποτυπώθηκαν, σαν ένα γρήγορο πέρασμα στιγμών.
Πηγή έμπνευσης για το μουσικό μέρος του έργου αποτέλεσαν τα δημοτικά και τα κλέφτικα δημοτικά τραγούδια της περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης. Ο μιμητικός τους χαρακτήρας, δύο κοινά στολίδια που εμφανίζονται εκτενώς στα «γυρίσματα» των τραγουδιστών αλλά στην πιο απογυμνωμένη τους μορφή, συνθέτουν ένα ηχητικό περιβάλλον όπου το εμείς υπερβαίνει το εγώ.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου 2021 στη Στοά του Παναθηναϊκού Σταδίου με την άδεια της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και Κυκλάδων και την υποστήριξη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Τα δικαιώματα επί των απεικονιζόμενων μνημείων ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (ν. 3028/2002). Το Παναθηναϊκό Στάδιο (Στοά) υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Χορογραφία: Μυρτώ Γράψα
Μουσική: Σταμάτης Πασόπουλος
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Κωστούρος
Επιμέλεια κοστουμιών: Δήμητρα Βλάχου, Μυρτώ Γράψα
Χορεύτριες: Στέλλα-Γιασμίν Παγιάτη, Σεβαστή Ζαφείρα
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Σταύρος Παπακυρίτσης (ούτι), Χρήστος Σύγγελος (ούτι), Χουσεΐν Μπαντράν (ούτι), Σεράυ Γιαλτσίν (ούτι, φωνή), Σάββας Κουδουνάς (πολίτικη λύρα), Σιντ Κάρμο (τάρχου), Βικτωρία Τάσκου (γιαϊλί ταμπούρ), Γκυγιώμ Ζουινιέ (κλαρίνο)
Μακιγιάζ: Δήμητρα Βλάχου, Μυρτώ Γράψα
Κάμερα: Δαμιανός Αρωνίδης
Μοντάζ: Πάνος Κωστούρος
Ηχοληψία, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος – Studio 19
Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Άννα Παπαθανασίου
Βοηθός παραγωγής: Δήμητρα Βλάχου
Παραγωγή: Edit59

Φωτογραφία: Πάνος Κωστούρος

V. BATTLE OF FISHES

Έξι γυναικεία σώματα αιωρούνται, αναγνωρίζουν και αγγίζουν, συναντιούνται και χορεύουν έναν ανάλαφρο χορό. Η τεχνητή διακοπή της κίνησης δημιουργεί την ψευδαίσθηση της παλινδρόμησης των σωμάτων στον αέρα, σε μια προσπάθεια αποτύπωσης της παρέκκλισης και της αντίστασης στη βαρύτητα. Το BATTLE OF FISHES είναι ένα συνάθροισμα από στιγμιότυπα, εκτοπισμένους χάρτες, τεχνολογίες και σώματα, ρυθμούς και κατακερματισμένες τοποθεσίες.

Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαΐου 2021.

Θερμές ευχαριστίες εκφράζονται προς τον Δήμο Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης.

Χορογραφία, σκηνοθεσία, επιμέλεια κοστουμιών: Ιωάννα Παρασκευοπούλου
Μουσική: Σοφία Ζαφειρίου (ακούστηκε το έργο Αλλόχθονο)
Διεύθυνση φωτογραφίας, κινηματογράφηση, μοντάζ: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Χορεύτριες: Αλεξάνδρα Γεωργοβασίλη, Ελίνα Δεμιρτζιόγλου, Ναταλία Μπάκα, Θεανώ Ξυδιά, Σοφία Πουχτού, Μαρίνα Τσαπέκου
Μουσικοί (μέλη της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής): Ορέστης Γαργουλάκης (φλάουτο), Παναγιώτα Ξύδη (νέυ), Αναστασία Παπαγεωργίου (πολίτικη λύρα), Βικτωρία Τάσκου (γιαϊλί ταμπούρ), Χρήστος Σύγγελος (ούτι), Στάθης Κουτούζος (κρουστά), Σοφία Ζαφειρίου (ηλεκτρονικά)
Ηχοληψία, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος – Studio 19

Φωτογραφία: Χρυσάνθη Μπαδέκα

* Ο Νίκος Καλύβας και η Ιωάννα Παρασκευοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellows

Τι χρονιά! Στην προσπάθεια να συνοψίσουμε τους τελευταίους δώδεκα μήνες και να προετοιμαστούμε με τους επόμενους, η Callirrhoë παρουσιάζει την ομαδική εκπομπή Cc. Είκοσι τρεις καλλιτέχνες με έδρα την Αθήνα προσκαλούνται να συνεισφέρουν ένα έργο σε χαρτί και να επεκτείνουν αυτή την πρόσκληση σε έναν συνάδελφό τους ώστε να συμμετάσχει και αυτός σε μια αυτοσχέδια χαρτογράφηση ενός (εικαστικού) δικτύου. Αν και όλοι διαφέρουμε από πολλές απόψεις και η οπτική μας γωνία αποκλίνει, πρέπει να παραδεχτούμε ότι λόγω των νέων συνθηκών μοιραστήκαμε μια κοινή εμπειρία και αποκτήσαμε μια βαθιά κατανόηση της αλληλεξάρτησής μας. Η εικόνα της κοινωνίας και οι κοινωνικές νόρμες (περι)στρέφονται. Μπορούμε να φανταστούμε το να χτίσουμε μια in situ συλλογική συνείδηση βασισμένη στις ατομικές σχέσεις μιας μεγαλύτερης ομάδας, την οποία θα μοιράζεται η πλειοψηφία των προσκεκλημένων καλλιτεχνών; Πώς μπορεί η συμβολική χειρονομία της «πρόσκλησης» να είναι συνυφασμένη με και ενσωματωμένη στη διαδικασία μιας συλλογικής πρακτικής;

Συμμετέχουν: Antonakis・Aλέξανδρος Σιμόπουλος ・Διονύσης Χριστοφιλογιάννης・Νικομάχη Καρακοστανόγλου ・Θεόδωρος Γιαννάκης ・Πέτρος Μώρης ・Βασίλης H.・Γιάννης Βαρελάς ・ Άννα Λάσκραη・Κώστας Σαχπάζης・Παναγιώτης Λουκάς・Βασίλης Π. Καρουκ. ・Jack McConville・Quinn Latimer・Ειρήνη Μίγα・Ευγενία Βερελή・ Charlotte Nieuwenhuys・Έλενα Δημητρια Χαντζής ・ Πάνος Παπαδόπουλος・Μαρίλια Κολιμπρι・Νανά Σαχίνη・Μαργαρίτα Μποφιλίου ・ Σοφία Στέβη ・Κυβέλη Ζωή ・ Στεφανία Στρούζα・Ινώ Βαρβαρίτη・Βαλίνια Σβορώνου・Κατερίνα Κομιανού ・Αλέξανδρος Τζάννης・Σπύρος Κοκκώνης・Γιώργος Τσεριώνης・Ανέστης Ιωάννου, Vaskos (Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζιμούλης)・Νίνα Παπακωνσταντίνου・ Νικόλας Βεντουράκης・Ναταλία Παπαδοπούλου ・Αμαλία Βεκρή ・Έρικα Σκούρτη・Mαίρη Ζυγούρη・Νάντια Καλαρά and 3137 (Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Κοσμάς Νικολάου, Πάκυ Βλασσοπούλου)・Ελένη Μπαγάκη・Αλεξία Καράβελα・Kαρολίνα Κρασούλη; επιμέλεια: Ολυμπία Τζώρτζη.

9 – 30 Δεκεμβρίου 2021

Εγκαίνια: 9 Δεκεμβρίου 2021, 7μμ – 10μμ

Καλλιρόης 122, Αθήνα  117 41

Πέμπτη – Σάββατο  4–8μμ

και κατόπιν ραντεβού

Το Hyperlink Athens παρουσιάζει την ατομική έκθεση των ΟΜΙΟ, Δελφικά Τοπία. Τα Δελφικά τοπία είναι μια σειρά από υποθαλάσσιες ‘’in situ’’ εγκαταστάσεις οι οποίες γίνονται με κέντρο την θαλάσια περιφέρια της Κορίνθου και τις περιοχές που την περιβάλλουν. Η ομάδα ενεργοποιεί μια πληθώρα από LED φώτα τα οποία εγκαθίστανται στον βυθό της θάλασας ανάμεσα και μέσα σε αρχαιές δομές, βυθισμένα πλοία και μεταβιομηχανικά παράγωγα. Το έργο ξεκίνησε σε συνεργασία με το Hyperlink Athens το 2019 και παραμένει ενεργό. Οι ΟΜΙΟ (1999) δραστηριοποιούντε σε In Situ εγκαταστάσεις, φίλμ και ηχητικη καταγραφη εστιάζοντας σε πολλαπλες τοποθεσιες, απο νεκροταφία τραίνων μέχρι υπόγεια καταφύγια και απο εγκαταλελειμένα κενα εντός της πόλης μέχρι τις περιφεριακές αστικές ζόνες. Η μέθοδος της ομάδας απoτελείτε απο μια πληθώρα δράσεων, καταστάσεων οι οποίες λαμβάνουν χώρα στο δημόσιο τοπίο. Είναι πράξεις οι οποίες παράγουν στηγμιαίες διακοπές, κοψίματα στην καθημερινή εκλογικευμένη λειτουργία του δημόσιου χώρου. Βασίζονται σε μια συνεχή συλογή και επανατοποθέτηση δομικών στοιχίων και φότων σε συγκεκριμένες τοποθεσίες / δομές. Ο κύριος σκοπός αυτών τον δράσεων είναι να δεισδησουν εντός της τοποθεσίας μέσω της αφομοιοσης τους απο αυτην, σε μια προσπάθεια να την αποδομήσουν έτσι ώστε να κανουν ορατά τα πολλαπλα επίπεδα και τις διαφορετικές ερμηνίες που μπορεί να εμπεριέχει ένας χόρος. Κάθε δράση των ΟΜΙΟ είναι εφήμερη μίας και από μόνη της απορρίπτει την έννοια της εγκαθίδρυσης.

Το Hyperlink Athens είναι ένα ανοιχτό ερευνητικό έργο, ένας χώρος διεπιστημονικής συνεργασίας. Αυτός είναι ο πυρήνας που χαρακτηρίζει την πορεία του. Το Hyperlink επεκτείνει τη μεθοδολογία του με συμβιωτικό τρόπο, εγκαταστάσεις off – site, παρεμβάσεις In – Situ και τεκμηρίωση με βίντεο και ήχο, με σκοπό τη δημιουργία μιας αυτόνομης ρευστής λειτουργίας μεταξύ έργων και επιμέλειας.

OMIO “Delphian Landscapes”
09.12.2021 – 09.01.2022
HYPERLINK ATHENS PROJECT SPACE
Ασημάκη Φωτήλα 32 Εξάρχεια, Αθήνα. 11473
Πέμπτη-Σάββατο 6 μμ – 9 μμ κατόπιν ραντεβού

Τα Δελφικά Τοπία οργανώνονται από τους Γεώργιο Καραμανωλάκη (Fellow 2021) και Αλεξάνδρα Κουμαντάκη (Fellow 2019) σε συνεργασία με τον ιστορικό τέχνης και επιμελητή Χριστόφορο Μαρίνο.

Το έργο “Re-pose”, με αφόρμηση το αρχείο του φωτογράφου Λεωνίδα Παπάζογλου, είναι μια απόπειρα αναπαράστασης του έργου του, αλλά και των αλλεπάλληλων πρισμάτων μέσα από τα οποία καταγράφουμε και ερμηνεύουμε την πραγματικότητα. Ποια είναι τα όρια του βλέμματος του θεατή κοιτάζοντας μια φωτογραφία; Ποιες δυνατότητες και νοήματα είναι ενσωματωμένα σε μια φωτογραφία και με ποια εργαλεία μεταφέρει κανείς στο “εδώ και τώρα” τεκμήρια που αναπαριστούν την ιστορία, ή μάλλον κομμάτια αυτής;

Video Trailer:

Συντελεστές
Xορογραφία: Ιωάννα Αγγελοπούλου
Performance: Χαρά Κότσαλη, Μάρθα Πασακοπούλου
Μουσική σύνθεση: Μαρία Σιδέρη
Synthesizers: Ορέστης Μπενέκας
Φωτιστικός Σχεδιασμός: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Δραματουργική Συμβουλή: Ροδιά Βόμβολου
Σκηνικά: Βάλια Παπαστάμου
Επιμέλεια κοστουμιών: Χριστίνα Λαρδίκου
Επιμέλεια κειμένου: Πάσκουα Βοργιά
Βίντεο: Μάνος Αρβανιτάκης
Ήχος: Βαγγέλης Σαρρηγιάννης
Ευχαριστίες στους: Γιώργο Πρίνο, Μάρθα Μαυροειδή, Νίκο Σιώκη και Χρήστο Γκολομπία

Ελεύθερη είσοδος
Απαραίτητη η κράτηση θέσης μέσω email στο [email protected] ή μήνυμα στο 6976298165.
Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού και του Flux Laboratory Athens

*H Μάρθα Πασακοπούλου και η Μαρία Σιδέρη είναι SNF ARTWORKS Fellows

Η έκθεση «The Way In» που επιμελούνται ο Πάνος Φουρτουλάκης και ο Titus Nouwens στο House N Athen περιλαμβάνει την βίντεο-ηχητική εγκατάσταση της Leah Clements «Reprise / Reprieve», τη βουβή ταινία του Christian Friedrich «Untitled» (2010 – 2011), το έργο «Home Ressemblances» του Aaron Ratajczyk φτιαγμένο από υλικά συσκευασίας σε συνδυασμό με μικρόφωνα και το «Exhausted Lovers» της Ίριδας Τουλιάτου που διερευνά μέσα από τη δημοσιοποίηση ιδιωτικών αντικειμένων θέματα όπως η εγγύτητα, η συντροφικότητας ή η μοναξιά.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

*Ο Πάνος Φουρτουλάκης και η Ίρις Τουλιάτου είναι SNF ARTWORKS Fellows

Πώς μπορούμε να θεραπεύσουμε τα σώματα μας από την απουσία της εν σώματι εμπειρίας μας; Αφορμώμενες από αυτό το ερώτημα θέτουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο η έκθεση Bodies in Motion παρατηρεί και αναδεικνύει μέσα από ζωγραφικά, γλυπτικά, και ψηφιακά έργα, ζητήματα που αφορούν τόσο τη σεξουαλικότητα όσο και την κίνηση των σωμάτων υπό το πρίσμα μιας χορογραφικής διάστασης. Με αφετηρία αυτή τη χορογραφική αντιμετώπιση στην τοποθέτηση των έργων, η επίδραση (affect) που δημιουργείται στο πεδίο δράσης τους κατακλύζει τον χώρο με ερωτική διάθεση και διεγείρει τις αισθήσεις.

Σύμφωνα με τον André Lepecki (Choreography as Apparatus of Capture, 2007),“η χορογραφία δεν είναι μόνο ένας κλάδος ή ένα είδος τεχνολογίας του σώματος, δεν είναι μόνο μία μέθοδος σύνθεσης, εγγραφής ή αρχείου – αλλά ένας μηχανισμός (apparatus).” Στο πλαίσιο αυτού του μηχανισμού η υλικότητα του σώματος γίνεται μία αισθητηριακή εμπειρία στον χώρο, όπου τα έργα οργανώνονται και μετατρέπονται σε κίνηση, κάποιες φορές έντονη και κάποιες φορές ήπια, εξαρτώμενα το ένα από το άλλο για τη δημιουργία ενός συλλογικού χορού ή μιας άυλης κινησης αποτελούμενης από αισθησιακές αναπαραστάσεις.

Οκτώ καλλιτέχνες έρχονται μέσα από τα έργα τους να αναζητήσουν αυτη την αισθητηριακή επίδραση που παράγεται από την απεικόνιση των σωμάτων, είτε αυτά είναι σώματα ανθρώπων, ζώων ή αντικειμένων. Οι αισθητικές ποιότητες στο έργο της Άννας Παπαθανασίου, μέσω της ποιητικής αναφοράς της βύθισης του σώματος/νου στο υποσυνείδητο, θέτουν την αέναη απαίτηση να απαντηθούν τα υπαρξιακά ερωτήματα γύρω από το θάνατο και τον έρωτα. Ο Αντωνάκης καταφέρνει να απεικονίσει με τις γεωμετρικές του φόρμες, την σεξουαλική ένταση των σωμάτων εν κινήσει, δημιουργώντας ένα είδος πορνογραφικής μυθολογίας.

Σε επιμέλεια της Οντέτ Κουζού.
Alkinois Project Space – Αλκινόης 6, Αθήνα 11852 (Πετράλωνα)
Εγκαίνια: Τετάρτη 27 Οκτωβρίου, 6 – 9 μμ.
Διάρκεια: 27 Οκτωβρίου έως 14 Νοεμβρίου 2021
Ημέρες και ώρες: 27 Οκτωβρίου έως 13 Νοεμβρίου, Τετάρτη με Σάββατο 4 – 7.30 μμ. και Κυριακή 14 Νοεμβρίου 12-8 μμ.

Συμμετέχουσες/οντες καλλιτέχνες: Άννα Παπαθανασίου, Αντωνάκης, Δέσποινα Χαριτωνίδη, Ευγενία Βερελή, Μαρία Λουίζου, Πάνος Παπαδόπουλος, Ραλλού Παναγιώτου, Σοφία Στέβη

* H Άννα Παπαθανασίου και η Μαρία Λουίζου είναι SNF ARTWORKS Fellows

Η Collectif MASI (Μαντλέν Ανηψητάκη και Simon Riedler) μαζί με τους καλλιτέχνες Μελισσάνθη Σπέη και Georges Salameh παρουσιάζουν τα έργα που πραγματοποίησαν κατά τη διάρκεια του δεύτερου κύκλου του προγράμματος φιλοξενίας ανερχόμενων καλλιτεχνών Station One AIR 2021.

Η εικαστική παρέμβαση του Collectif MASI “Πλατεία με θέα – Ανανεώνοντας το αυτοείδωλο μιας πλατείας” παρουσιάζεται στην πλατεία Bικτωρίας από τις 26/11/2021 έως και τις 3/12/2021. Το άγαλμα «Θησεύς σώζων την Ιπποδάμειαν», σπάει τη σιωπή του! Μιλάει για τη ζωή του, τις ρίζες και τις μετακινήσεις του, τις σφαίρες που δέχτηκε. Μοιράζεται τις σκέψεις του για τους σημερινούς θαμώνες της πλατείας. Μέσω ζωγραφικών και γλυπτικών εγκαταστάσεων δημιουργούμε ένα αντι-μνημείο, προκαλώντας το υπάρχον άγαλμα να ξαναδεί το μύθο του υπό το πρίσμα της σύγχρονης πραγματικότητας της πλατείας Βικτωρίας. Εκεί εγκαθιστούμε μια υπαίθρια έκθεση ζωγραφικής, προσβάσιμη σε όλους, με σεντόνια-πίνακες τοποθετημένα στα γύρω μπαλκόνια. Στην ίδια την πλατεία, τοποθετούμε τέσσερα γλυπτά που “ζωντανεύουν” κάθε φορά που κάποιος ανεβαίνει σ’αυτά για να δει καλύτερα τα σεντόνια-εκθέματα. Από αυτό το σημείο θέασης, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, το έμβιο βλέμμα συμπίπτει με εκείνο του αγάλματος. Το άγαλμα ζωντανεύει μέσα απ’ τα μάτια των ζωντανών-γλυπτών ενώ εκείνα αναστοχάζονται για όλα όσα είδε το άγαλμα μέσα στο πέρασμα του χρόνου, χωρίς να μπορεί να μιλήσει γι’ αυτά.

Πρόγραμμα του Station One AIR II

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου
11:00-17:30 | Τοποθέτηση έργων στην πλατεία με τη βοήθεια των κατοίκων | Πλατεία Βικτωρίας
17:30-20:00 | Παρουσίαση 4 γλυπτών στην πλατεία | Πλατεία Βικτωρίας

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου
16:30 | Πομπή με τους κατοίκους, Collectif MASI | Ελπίδος 13, Αθήνα
Το καλλιτεχνικό duo Collectif MASI καλεί την κοινότητα να αλληλεπιδράσει με τα γλυπτά, που δημιούργησε κατά τη διάρκεια του προγράμματος Station One AIR, από την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου μέχρι την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου στην πλατεία Βικτωρίας (από τις 11:00 μέχρι τις 19:00 όλες τις μέρες εκτός την Τρίτη 30 Νοεμβρίου που θα είναι από τις 14:00 μέχρι τις 22:00).

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου
21:00 | Performance «Hippodamia Rising» από το έργο της Μελισσάνθη Σπέη | Ελπίδος 13, Αθήνα
Η performer Ελένη Παπαϊωάννου θα αλληλεπιδράσει με τα έργα/αντικείμενα της Μελισσάνθης Σπέη. Λαμβάνοντας ως σημείο αφετηρίας το μύθο της Ιπποδάμειας, η επιτέλεση της θα αποτελέσει ένα σχόλιο για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία του σήμερα.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου
20.00 | Προβολή του βίντεο «Ιπποδάμεια» του Georges Salameh | Ελπίδος 13, Αθήνα
20:30 | Δημόσια συζήτηση με τους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες | Ελπίδος 13, Αθήνα
Το duo Collectif Masi, η Μελισσάνθη Σπέη και ο Georges Salameh συζητούν με τους φίλους του VSP για την εμπειρία τους στον δεύτερο κύκλο του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών Station One AIR. Η συζήτηση θα ξεκινήσει με την προβολή του βίντεο του Γιώργου Σαλαμέ.

Το πρόγραμμα φιλοξενίας ανερχόμενων καλλιτεχνών Station One AIR 2021 με θέμα «Η Ιπποδάμεια εντός Πλαισίου» εστίασε στο νεοκλασικό άγαλμα του Johannes Pfuhl που κοσμεί την Πλατεία Βικτωρίας. Μέσα από καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στην πλατεία Βικτωρίας οι καλλιτέχνες δημιούργησαν μία εστία διαπολιτισμικής ανταλλαγής και οικοδόμησης κοινότητας. Παράλληλα, ανέπτυξαν μία ευρέως εφαρμοζόμενη μεθοδολογία αξιοποίησης αμφιλεγόμενων αγαλμάτων και δημόσιας τέχνης για την διευκόλυνση του προβληματισμού και διαλόγου μεταξύ πολυπολιτισμικών κοινοτήτων γύρω από ζητήματα ιστορίας, ταυτότητας και «ανήκειν».

Το Station One AIR για νέους καλλιτέχνες επιθυμεί να προωθήσει την ανάπτυξη κοινοτικών συμμετοχικών εικαστικών πρακτικών σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Victoria Square Project και την «Πρωτοβουλία για τις Δημόσιες Ανθρωπιστικές Επιστήμες Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (SNFPHI)» στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και υποστηρίζεται από τους Counterpoints Arts και Outset Contemporary Art Fund.

*Η Μαντλέν Ανηψητάκη είναι SNF ARTWORKS Fellow στο πεδίο των εικαστικών

Ο χορογράφος και χορευτής Δημήτρης Μυτιληναίος παρουσιάζει το νέο του έργο “ΙΝSEQS” σε ένα πρώην εκθεσιακό χώρο αυτοκινήτων, για τέσσερις παραστάσεις από 1 έως 4 Δεκεμβρίου στις 21:00. Η ομάδα, αποτελούμενη από πέντε χορεύτριες-ές, έναν δάσκαλο καράτε που ενίοτε χορεύει και τέσσερις μουσικούς, ενορχηστρώνει μία φαινομενικά “ακαδημαϊκή” παράσταση – που, ενώ παίζει με όρους θεάτρου ποικιλιών (“variétés”), δοκιμάζει συγχρόνως να αρθρώσει μία ιδιότυπη σκηνική γλώσσα.

Το έργο δανείζεται τη δομή ενός μαθήματος κλασικού χορού και εκτυλίσσεται με διαδοχικά “νούμερα”. Κάθε “νούμερο” φέρει τον δικό του κόσμο, καθένας-μία από τους-ις ερμηνευτές-ριες σηκώνει το δικό του-ης σταυρό και τελικά πίσω από όλα κρύβεται το μπαλέτο. Η – ειδικά γραμμένη για την παράσταση – noise-punk μουσική των Rita Mosss συνοδεύει τους-ις χορευτές-ριες και ξεσκεπάζει την ταραχή τους, διασκευάζοντας μοτίβα από το κλασικό ρεπερτόριο και παρτιτούρες για μπαλετικές ασκήσεις.

Παρουσιάζοντας μια σειρά «κακοποιημένων» ασκήσεων που εκτελούνται ενώπιον κοινού, (με την παραδοχή ότι το μάθημα αποτελεί την πρώτη χορογραφία που εκτελεί κανείς και άρα το αρχέτυπο για κάθε χορογραφία), το έργο, εντέλει, επανεξετάζει τον σωρό κρυπτογραφημένων πληροφοριών που συνθέτουν το χορευτικό σώμα και τα είδη βλέμματος που αυτό προσκαλεί.

Συντελεστές
Χορογραφία: Δημήτρης Μυτιληναίος
Χορευτές-τριες: Νεφέλη Αστερίου, Φίλιππος Βασιλείου, Βεατρίκη Καπνίση, Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Παγώνα Μπουλμπασάκου, Δημήτρης Μυτιληναίος
Μουσική: RitaMosss (Κώστας Καγκελάρης, Μιχάλης Καλλιγέρης, Μιχάλης Μάγνης, Δημήτρης Τσαμπουνάρης)
Φωτιστικός σχεδιασμός: Απόστολος Στράντζαλης
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Βίντεο/Φωτογραφίες/Γραφικά: Μαρίνα Σκουτέλα

Διάρκεια: 1-4 Δεκεμβρίου 2021 στις 21:00
Προβλεπόμενη διάρκεια έργου: 55’
Διεύθυνση: Φαλήρου 97, Κουκάκι

*Ο Δημήτρης Μυτιλιναίος, o Φίλιππος Βασιλείου και η Νεφέλη Αστερίου είναι SNF ARTWORKS Fellows

To 2021 σηματοδοτεί την 26η επέτειο της Διεθνούς Έκθεσης Σύγχρονης Τέχνης Art Athina. Δύο χρόνια μετά την πανδημία, το ψηφιακό συναντά και πάλι το φυσικό. Η Art Athina παρουσιάζει για δεύτερη φορά τη διαδικτυακή της έκδοση Art Athina Virtual καθώς και ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα performance, new media space, ζωντανών ομιλιών και μια νέα σειρά podcast. Η διαδικτυακή Art Athina κορυφώνεται με το φυσικό της ισοδύναμο, την ομαδική έκθεση Art Athina Pop Up στο ξενοδοχείο King George στην Αθήνα, 12-21 Νοεμβρίου 2021.

Δείτε παρακάτω τη συμμετοχή των Fellows:

GALLERIES

a.antonopoulou.art
https://aavirtual.gr/en/galleries/a-antonopoulou-art
Στεφανία Στρούζα

CASK
https://aavirtual.gr/en/galleries/cask/
Ειρήνη Μίγα

CRUX
https://aavirtual.gr/en/galleries/crux-galerie/
Ανέστης Ιωάννου

Donopoulos Fine arts
https://aavirtual.gr/en/galleries/donopoulos-international-fine-arts/
Φώτης Σαγώνας

Kalfayan Galleries
https://aavirtual.gr/en/galleries/kalfayan-galleries/
Ράνια Μπέλλου
Ανδρέας Ράγκναρ Κασσάπης

Zina Athanasiadou Gallery
https://aavirtual.gr/en/galleries/zina-athanassiadou-gallery/
Μάρω Φασουλή

Zoumboulakis Galleries
https://aavirtual.gr/en/galleries/zoumboulakis-galleries/
Δημήτρης Εφέογλου

CAN Christian Androulidaki Gallery
https://aavirtual.gr/en/galleries/can-christina-androulidaki-gallery/
Πέτρος Ευσταθιάδης
Μανώλης Δασκαλάκης Λεμός
Βαλίνια Σβορώνου

Eleni Koroneou Gallery
https://aavirtual.gr/en/galleries/eleni-koroneou-gallery/
Ελένη Μπαγάκη
Ειρήνη Ευσταθίου

Ileana Tounta Art Center
https://aavirtual.gr/en/galleries/ileana-tounta-contemporary-art-center/
Μαρία Λουίζου

PROJECTS

MISC
https://aavirtual.gr/en/project-galleries/misc-athens/
Νικόλας Βεντουράκης
Ναταλία Παπαδοπούλου
Βαλίνια Σβορώνου

Callirrhoë
https://aavirtual.gr/en/project-galleries/callirrhoe/
Βασίλης Παπαγεωργίου
Μαλβίνα Παναγιωτίδη
Αναστασία Δούκα

PERFORMANCE (FILM ACTIVATIONS) PROGRAM
https://aavirtual.gr/en/performance/
Επιμέλεια: Κώστας Στασινόπουλος (Assistant Curator, Live Programmes, Serpentine)
Αριστείδης Λάππας, Ελένη Μπαγάκη, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Βασίλης Παπαγεωργίου, Serapis Maritime, Ελίζα Σόρογκα, ΦΥΤΑ

NEW MEDIA SPACE
https://aavirtual.gr/en/videos/
Εύα Παπαμαργαρίτη, Hypercomf, Κοσμάς Νικολάου, Κυριακή Γονή

Η ομαδική έκθεση “Trials & Errors” διερευνά τις αισθητικές και κοινωνικές επιρροές της τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινή εμπειρία και την τέχνη. Πέντε Έλληνες
εικαστικοί, με νέα έργα, εξετάζουν, δοκιμάζουν και αμφισβητούν τεχνητά περιβάλλοντα, συστήματα ταξινόμησης και τρόπους σκέψης που διαμορφώνονται μέσα από τη μηχανική μάθηση και τις εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης.

Τι σημαίνει αλήθεια μια πραγματικότητα που βασίζεται όλο και περισσότερο στην τεχνητή νοημοσύνη; Πόσο αυτόνομα μπορούν να λειτουργήσουν συνεχώς εξελισσόμενα και πολύπλοκα τεχνητά συστήματα; Τι είδους κόσμους ενθαρρύνει η μηχανική μάθηση και πόσο προσβάσιμοι και ανοιχτοί είναι;

Λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπο των εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης σε διαφορετικούς τομείς – όπως στην καλλιτεχνική δημιουργία, την επικοινωνία, την υγεία και το φυσικό περιβάλλον–, οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες εστιάζουν στη σχέση των ανθρώπων με τα έξυπνα συστήματα τόσο ως σχεδιαστές όσο και ως χρήστες. Συγκεκριμένα, τους απασχολεί η διαδικασία εκπαίδευσης των μηχανών, ο ρόλος του σφάλματος στη συνεχή βελτιστοποίηση τους και οι πιθανές επιρροές τους στον άνθρωπο. Οι καλλιτέχνες υιοθετούν την προσέγγιση «δοκιμής και λάθους» (Trials & Errors) και οικειοποιούνται την εργασιακή ηθική της τεχνολογικής βιομηχανίας. Πιθανά λάθη, δυσλειτουργίες και ελαττώματα χρησιμοποιούνται ως μέσο για την κατανόηση των διαδικασιών αυτοματισμού ενώ σύνολα δεδομένων, λογισμικά καταγραφής κίνησης και πλατφόρμες παιχνιδιών αποτελούν την πρώτη ύλη για τα έργα τους.

Το “As Uncanny As a Body” είναι ένα έργο κινούμενης εικόνας που καταγράφει τη συνεχή μετάβαση ενός χορευτικού σώματος από μια αρτιμελή, ανθρώπινη κατάσταση σε μια ακαθόριστη, γκλιτσαρισμένη, τεχνητά τραυματισμένη.

Ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης (GAN) εκπαιδεύεται πάνω σε μία βάση δεδομένων/εικόνων μίας χορεύτριας σε συνθήκη κινητικού αυτοσχεδιασμού ώστε να παραχθούν νέες σωματομορφές που αναδεικνύουν τη μεταιχμιακή κατάσταση μεταξύ οικείου και ανοίκειου, ακέραιου και παραμορφωμένου. Τι συμβαίνει όταν η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται όχι για να αποδώσει μια βελτιστοποιημένη εκδοχή του χορευτή αλλά για να γεννήσει σώματα που πλέουν μακριά από νόρμες και στείρα πρότυπα; Πώς ένα ελλειπώς εκπαιδευμένο μοντέλο AI αντιλαμβάνεται το σώμα και πώς επηρεάζει τη δική μας αντίληψη για αυτό; Συνεχίζουμε άραγε να αναγνωρίζουμε κάτι οικείο κι ανθρώπινο μέσα στις παραμορφώσεις και τα τραύματά του;

Με το έργο της “As Uncanny As a Body”, η Ειρήνη προκαλεί ανώδυνους AI-τραυματισμούς στο εικονικό χορευτικό σώμα, με διάθεση τρυφερή και με πρόθεση να φέρει το ανοίκειο πιο κοντά στο ανθρώπινο.

Συντελεστές:

Σύλληψη, Χορογραφία και AI: Ειρήνη Καλαϊτζίδη
Χορεύτρια: Μαρία Βούρου
Βίντεο και Ψηφιακή Υποστήριξη: Στάθης Δογάνης
Μουσική: Νίκος Τσώλης
Ευχαριστίες: Δάφνη Δραγωνά, Ορέστης Κορακίτης, Σάκης Κωστής και studio ΠΛΑΤΩ

Tο “As Uncanny As a Body” δημιουργήθηκε κατά τη συμμετοχή της Ειρήνης Καλαϊτζίδη στο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) 2020-21 από την ARTWORKS

Η σειρά εκθέσεων “THF Raw” λειτουργεί ως μια ανοικτή πρόσκληση σε επιμελητές εκθέσεων του τόπου μας, οι οποίοι χρειάζονται χώρους για να πειραματιστούν, να τολμήσουν και να συνεργαστούν με καλλιτέχνες της επιλογής τους. Αξιοποιώντας τους εναλλακτικούς, μη εκθεσιακούς χώρους του μουσείου, δίνεται μια δυνατότητα τόσο της ανάδειξης των αόρατων και αχρησιμοποίητων χώρων, που βρίσκονται στο περιθώριο του Ιδρύματος, όσο και της επιμέλειας έργων, τα οποία θα ιδωθούν μέσα από ένα καινούριο πρίσμα σε αυτούς τους ανεπιτήδευτους, αλλά καταξιωμένους χώρους στην καρδιά της Αθήνας.

Στις 24 Νοεμβρίου εγκαινιάζεται η δεύτερη έκθεση της σειράς “THF Raw” στη βεράντα του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη με τίτλο “The Swimmer” σε επιμέλεια της Μάγιας Τούντα. Η έκθεση “The Swimmer” στο Ίδρυμα Θεοχαράκη είναι μια παραλλαγή της ομότιτλης ατομικής της Νατάσας Ευσταθιάδη, που πραγματοποιήθηκε το 2014 στην γκαλερί CAN Christina Androulidaki Gallery στην Αθήνα. Η έκθεση δανείζεται τον τίτλο της από την ταινία του Perry, που με τη σειρά της βασίστηκε στο διήγημα του John Cheever, το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1964 στο περιοδικό New Yorker. Τα εγκαίναι θα πραγματοποιηθούν στις 24 Νοεμβρίου 2021 από τις 18:00 έως τις 20:45 και θα ακολουθήσει στις 21:00 η προβολή της ταινίας του Frank Perry The Swimmer (Ο κολυμβητής, 1968) στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος, με ελεύθερη είσοδο.

Έκθεση: “The Swimmer”
Καλλιτέχνης: Νατάσα Ευσταθιάδη
Επιμέλεια: Μάγια Τούντα
Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρίνα Μήλιου-Θεοχαράκη
Βοηθός Παραγωγής: Νεφέλη Σιαφάκα
Επιμέλεια κειμένου: EG (Ελεάννα Παπαθανασιάδη, Γκέλυ Μαδεμλή)

Εγκαίνια: Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2021, 18:00 – 20:45 & θα ακολουθήσει στις 21:00 η προβολή της ταινίας του Frank Perry The Swimmer
Διάρκεια έκθεσης: 24 Νοεμβρίου 2021–20 Ιανουαρίου 2022
Ωράριο έκθεσης: Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη, 10:00-17:00 / Παρασκευή, 18:00-22:00

*H Νατάσα Ευσταθιάδη και η Mάγια Τούντα είναι SNF ARTWORKS Fellow

To μανιφέστο με τίτλο “WE THE ENEMY” από τους  SPIT! (Carlos Alejandro Motta, John Arthur Peetz, Carlos Maria Romero aka Atabey Mamasita) όπου η Δέσποινα Ζαχαροπούλου συμμετέχει ως performer, θα προβληθεί διαδικτυακά στο https://kirikonline.org/ από τις 25 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου 2021.

​

Την ατομική έκθεση της Καρολίνας Κρασούλη, με τίτλο «Υπόσχεση», παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) από 25 Νοεμβρίου 2021 έως 23 Ιανουαρίου 2022 στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων.

Η «Υπόσχεση» είναι η πρώτη ατομική έκθεση της Καρολίνας Κρασούλη στην Ελλάδα. Έχει πραγματοποιήσει άλλες δύο προσωπικές εκθέσεις στη Γαλλία, το 2016 και το 2020. Ο βασικός κορμός της Υπόσχεσης αποτελείται από μια σειρά ραμμένους καμβάδες, ζωγραφισμένους με γκέσο και λάδι, σε απαλά, παστέλ χρώματα. Τα έργα αυτά, κυρίως μεγάλων διαστάσεων, παραπέμπουν σε παράθυρα, πόρτες, βιβλία, διπλωμένες σελίδες και φακέλους. Παρουσιάζονται επίτοιχα, όπως οι συνηθισμένοι πίνακες, αλλά στέκονται εξίσου καλά και στο πάτωμα. Τα περισσότερα έχουν φτιαχτεί τον τελευταίο χρόνο, ειδικά για την έκθεση στο Κέντρο Τεχνών.

Κεντρικό θέμα αυτής της σειράς έργων είναι το βιβλίο ως αντικείμενο και ως τοπίο. Το δίπλωμα του χαρτιού, το ξεφύλλισμα, η αφαιρετικότητα της γλώσσας, ο αναντικατάστατος χώρος του βιβλίου ευρύτερα, από την ξεχωριστή ατμόσφαιρα ενός παλιού βιβλιοπωλείου ή μιας καλής βιβλιοθήκης, τα χειροποίητα προϊόντα ενός χαρτοπωλείου, τα διάφορα είδη αρχειοθέτησης και γραφικής ύλης έως το δωμάτιο και τα πολύτιμα εργαλεία ενός γραφιά (σκέφτεται εδώ κανείς τις χειροποίητες καρτέλες του Roland Barthes, πάνω στις οποίες έγραφε τις ημερολογιακές σημειώσεις του), αποτελούν τον μικρόκοσμο που επιχειρεί να αποδώσει η Κρασούλη στους ραμμένους καμβάδες της.

Τα έργα της Κρασούλη είναι σύνθετα και εξελιγμένα, σοφιστικέ σαν ένα ρούχο υψηλής ραπτικής. Μέσα από μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία που περιλαμβάνει την προετοιμασία του καμβά, τον χρωματισμό του και στη συνέχεια το δίπλωμα, το ράψιμο και το σιδέρωμα, η καλλιτέχνις δημιουργεί ζωγραφικές συνθέσεις που «εκφράζουν αθωότητα του νου», για να θυμηθούμε μια ωραία παρατήρηση της Agnes Martin για τις 30 μεταξοτυπίες της σειράς On a Clear Day (1973).

Επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εκθέσεων και εικαστικών δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ
Διάρκεια έκθεσης: 25 Νοεμβρίου 2021 έως 23 Ιανουαρίου 2022
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 11:00-19:00, Σάββατο-Κυριακή 10:00-15:00, Δευτέρα κλειστά
Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων: Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας, Πληροφορίες: 210 7232604, 210 7224028, στάση Μετρό: Μέγαρο Μουσικής |www.opanda.gr

*H Kαρολίνα Κρασούλη είναι SNF ARTWORKS Fellow στο πεδίο των εικαστικών τεχνών