Συντάκτης: gourgourini

Το πρώτο μυθιστόρημα τ@ Sam Albatros με τίτλο «Ελαττωματικό Αγόρι» κυκλοφορεί στις 15.10.2021 από τις εκδόσεις Εστία.

*
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Ο μπαμπάς καμιά φορά με δέρνει με τη ζώνη. Μια φορά είχα δει σε μια ελληνική ταινία έναν να δέρνει έτσι τον γιο του. Από τότε, κάθε φορά που με δέρνει με τη ζώνη ο μπαμπάς μου, αισθάνομαι σταρ του σινεμά.

Η μαμά με πρήζει συνέχεια να διαβάσω γιατί οι παππούδες μου δεν είχαν λεφτά να τη στείλουν σχολείο. Μια φορά τής είπα αν θέλει να πάει αυτή σχολείο αφού το έχει απωθημένο και εγώ να μείνω σπίτι να παίζω τη νοικοκυρά. Μου άστραψε σφαλιάρα.

Για τα αδέρφια μου θα πω άλλη φορά, γιατί τώρα βαριέμαι. Έτσι κι αλλιώς δε μένουν μαζί μας όπως τα κανονικά αδέρφια.

Έχω τους καλύτερους φίλους του κόσμου! Ο Θανάσης είναι ο καλύτερός μου φίλος και κάθεται δίπλα μου στο θρανίο. Μας αρέσει να παίζουμε πολλά παιχνίδια και μερικά δεν τα λέμε, τα κρατάμε μυστικό. Δε με αφήνει να λέω γι’ αυτά γιατί την προηγούμενη φορά που είπα, φάγαμε ξύλο. Μετά είναι η Αθηνά και η Σοφία, που κάθονται κι αυτές δίπλα δίπλα στην τάξη μας. Η Αθηνά είναι δυνατή και τη φωνάζουν αγοροκόριτσο και η Σοφία φοράει γυαλιά και είναι Σοφή σαν κουκουβάγια.

Αγαπιόμαστε τόσο πολύ μεταξύ μας! Εγώ αγαπάω τον Θανάση, ο Θανάσης αγαπάει την Αθηνά, η Αθηνά αγαπάει τη Σοφία (αλλά δεν το λέει) και η Σοφία αγαπάει εμένα.

Είμαστε οι καλύτεροι μαθητές της τάξης! Εγώ γιατί αντιγράφω από τον Θανάση, και η Αθηνά γιατί αντιγράφει από τη Σοφία. Καμιά φορά όμως η Αθηνά ξεχνάει να τα αλλάζει. Μια φορά είχε αντιγράψει ακριβώς το σκέφτομαι και γράφω της Σοφίας. Όταν τις ρώτησε η δασκάλα τι έγινε, πετάχτηκα και είπα: «Τα μεγάλα μυαλά συναντώνται!».

O ATOPOS εγκαινιάζει το πρώτο μέρος της φυσικής έκθεσης του πρότζεκτ #RevoltingBodies. Στο πλαίσιο του προγράμματος #OccupyAtopos και με αφορμή την επέτειο των 200 ετών της Ελληνικής επανάστασης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ATOPOS cvc, Βασίλης Ζηδιανάκης προσκαλεί τον εικαστικό, ιστορικό και ερευνητή Αλέξη Φιδετζή να επιμεληθεί το υβριδικό εν εξελίξει πρότζεκτ #RevoltingBodies. Το εγχείρημα στο σύνολό του επιχειρεί να εντάξει την Ελληνική επανάσταση στο πλαίσιο ενός ευρύτερου διαλόγου για το επαναστατικό φαινόμενο που διέπει το νεωτερικό κόσμο, εντρυφώντας στις ιστορίες των σωμάτων πάνω στα οποία εγγράφεται η επαναστατική δράση καθώς και η μυθοπλασία γύρω από αυτή.

*O Aλέξης Φίντεζης είναι SNF ARTWORKS Fellow

Διάρκεια: 6 Οκτωβρίου – 6 Νοεμβρίου 2021
Ωράριο: Τετάρτη: 16:00 – 20:00 (με την παρουσία του καλλιτέχνη και επιμελητή Αλέξη Φίντεζη)
Πέμπτη & Παρασκευή: 12:00 – 18:00
Σάββατο: 16/10, 23/10, 6/11, 20/11, 12:00 – 16:00 (με την παρουσία του καλλιτέχνη και επιμελητή Αλέξη Φίντεζη)

Ελεύθερη είσοδος, απαραίτητη η προεγγραφή καθώς ο αριθμός των επισκπεπτών που επιτρέπεται είναι περιορισμένος (έως 5 άτομα ανά ώρα)

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (DISFF) αναδεικνύει τα νέα κινηματογραφικά ταλέντα εν τη γενέσει τους και ενθαρρύνει την δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους ως αυτόνομη κατηγορία που αφορά δημιουργούς κάθε ηλικίας.

Το 44o Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (12-18.09.2021) περιλαμβάνει για το 2021: το Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, το Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, το Διεθνές Σπουδαστικό Πρόγραμμα και το Pitching Lab/Forum. Φέτος, έρχονται να προστεθούν τρία νέα τμήματα: το Διεθνές Πρόγραμμα Animation, το Short & Green (διαγωνιστικά και τα δύο), αλλά και το Cinematherapy που μετά την περσυνή επιτυχία του, απέκτησε μια μόνιμη θέση στο πρόγραμμα.

Παρακάτω οι ταινίες μικρού μήκους των SNF ARTWORKS Fellows που συμμετέχουν στο DISFF:

Heatwave (Φωκίων Ξένος)

Motorway 65 (Εύη Καλογηροπούλου)

Luxenia (Δήμητρα Κονδυλάτου)

Souls all unaccompanied (Γιώργος Τελτζίδης)

Brutalia, εργάσιμες μέρες (Μανώλης Μαυρής)

Soul food (Νίκος Τσεμπερόπουλος)

>>>Περισσότερες πληροφορίες: https://www.dramafilmfestival.gr/

Πώς η παράδοση µπορεί να συνοµιλεί µε άλλες µορφές έκφρασης, όπως ο σύγχρονος χορός, χωρίς να απειλείται ή να προσβάλλεται, αλλά να εµπλουτίζεται και να προωθείται µε σεβασµό σε ένα ευρύτερο κοινό; Συνδυάζοντας τις αρχές και τα µοτίβα των χορών της ιδιαίτερης πατρίδας του µε την πολυετή πείρα του ως χορευτή σύγχρονου χορού ο Φωνιαδάκης δηµιουργεί µια παλέτα ρυθµών και µελωδιών για να σκηνοθετήσει τη ροή της παράστασης. Μα, πάνω απ’ όλα, επιχειρεί να μεταφέρει τη δύναµη των Κρητικών που χορεύουν τον πεντοζάλη (πέμπτη κατά σειρά προσπάθεια για απελευθέρωση), που έχει δέκα βήµατα (στις 10 Οκτωβρίου του 1769 οι Σφακιανοί αποφάσισαν να αρχίσει η επανάσταση) και αποτελείται από δώδεκα πάρτες (µουσικές φράσεις, γυρίσµατα) προς τιµήν των δώδεκα πρωτεργατών της εξέγερσης.

Σάλεµα: µια πάλη µε το χρόνο, την ακινησία και τη στιγµή. Χορευτές και µουσικοί σµίγουν σε ένα αλλόκοτο παιχνίδι, αναστατώνοντας µνήµες και συναισθήματα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Χορογραφία:
Αντώνης Φωνιαδάκης

Μουσική επιμέλεια-Ενορχήστρωση:
Πάρις Περυσινάκης, Γιώργος Σκορδαλός

Πρωτότυπη μουσική:
Πάρις Περυσινάκης (ακούγονται παραδοσιακά κομμάτια της Κρήτης σε διασκευή)

Χορεύουν:
Νεφέλη Αστερίου, Δέσποινα Λαγουδάκη, Εύη Οικονόμου, Μάρω Σταυρινού, Στεφανία Σωτηροπούλου, Christian Denice, Γεώργιος Κοτσιφάκης, Νίκος Γρηγοριάδης, Jan Labner, Τάσος Νίκας

Μουσικoί:
Γιώργος Σκορδαλός κρητική λύρα, κρητικό λαούτο, τραγούδι
Πάρις Περυσινάκης βιόρα, κρητική λύρα, κρητικό λαούτο, mandocaster
Γιώργος Μακρής φλογέρα, ασκομαντούρα
Πέτρος Βαρθακούρης κοντραμπάσο
Βαγγέλης Καρίπης κρουστά

Βοηθοί χορογράφου:
Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Pierre Magendie

Φωτισμοί:
Σάκης Μπιρμπίλης

Κοστούμια:
Αναστάσιος Σοφρωνίου

*Οι Νεφέλη Αστερίου, Μάρω Σταυρινού και Γεώργιος Κοτσιφάκης είναι SNF ARTWORKS Fellows
**O Aντώνης Φωνιαδάκης είναι μέλος της κριτικής επιτροπής για το 4ο Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών ΙΣΝ της ARTWORKS

Το EP journal  είναι μια εκδοτική πρωτοβουλία τoυ Enterprise Projects. Πρόκειται για τη διαδικτυακή έκδοση ενός θεωρητικού και ερευνητικού κειμένου σε σχέση με την τέχνη έπειτα από πρόσκληση του Enterprise Projects. H 5η έκδοση, επιμελείται από την ιστορικό τέχνης,  επιμελήτρια και Fellow Κυβέλη Μαυροκορδοπούλου. Το ΕP Journal 5 αφορά την τέχνη, τη ραδιενέργεια και την αμφισημία. Εξετάζει τη διφορούμενη σχέση μεταξύ τέχνης και ραδιενέργειας, αλλά και την πιθανώς διφορούμενη φύση της εμπειρίας της ραδιενέργειας.

Δείτε και κατεβάστε το EP JOURNAL 5 εδώ: http://enterprise-projects.com/ep-journal/

To Enterprise Projects είναι ένα project με έδρα την Αθήνα της Δανάης Γιαννόγλου και του Βασίλη Παπαγεωργίου (SNF ARTWORKS Fellows).

Έξι Fellows συμμετέχουν με τις ταινίες μικρού μήκους τους στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας (22 Σεπτεμβρίου – 3 Οκτωβρίου 2021). Έχοντας παρουσιάσει συνολικά περισσότερες από 510 ταινίες τα τελευταία εννέα χρόνια, το ολοζώντανο και συναρπαστικό Διαγωνιστικό Τμήμα των Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους «Ελληνικές Μικρές Ιστορίες» γιορτάζει φέτος 10 χρόνια γεμάτα μεγάλες ταινίες μικρής διάρκειας που αφηγήθηκαν ιστορίες σύγχρονες, αστείες, τρομακτικές, ποιητικές, ρομαντικές, μεταφυσικές, σκοτεινές και φωτεινές, με τρόπο ιδιαίτερο, ευφάνταστο και συναρπαστικό. 10 χρόνια «Ελληνικές Μικρές Ιστορίες», που ξεκίνησαν από την Αθήνα και ταξίδεψαν στην Ευρώπη και στον κόσμο διεκδικώντας βραβεία και διεθνή απήχηση, παρουσιάζοντας την ελληνική δημιουργία ως μια ανερχόμενη αφηγηματική και επίκαιρη δύναμη.

Για την φετινή 27η διοργάνωση οι συμμετοχές έφτασαν τις 273, γεγονός που αποδεικνύει ότι το ελληνικό σινεμά είναι παρόν και δραστήριο αλλά και ότι οι νέοι Έλληνες και οι νέες Ελληνίδες δημιουργοί εμπιστεύονται την παρουσία του έργου τους στις Νύχτες Πρεμιέρας και το κοινό τους. Αναλυτικά οι προβολές των Ελλήνων κινηματογραφιστών και SNF ARTWORKS Fellows μέσα από το Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους:

Ζαμπέτα
ΔΙΑΡΚΕΙΑ / DURATION: 12’ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / DIRECTORS: Elissavet Sfyri, Sofia Sfyri

Η 90χρονη γιαγιά των σκηνοθετριών εξιστορεί πώς αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στον Καναδά και πώς κατάφερε να επιστρέψει, να πάρει διαζύγιο και να ξαναπαντρευτεί στην Ελλάδα του ’60. Ένα μικρό προσωπικό αρχείο ιστορίας της πατριαρχίας στην Ελλάδα.

Brutalia, Εργάσιμες Μέρες
ΔΙΑΡΚΕΙΑ / DURATION: 26’ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / DIRECTOR: Manolis Mavris

Πανομοιότυπα κορίτσια εργάζονται κοπιωδώς. Μια μητριαρχική οικογένεια. Μια ολιγαρχική κοινωνία. Τι θα γινόταν αν αντικαθιστούσαμε τις μέλισσες με ανθρώπους; Η Άννα παρακολουθεί το σύμπαν της κυψέλης στο οποίο ζει. Αδυνατώντας να συναινέσει στη βιαιότητα που την περιβάλλει, οδηγείται σε μία ριζική απόφαση.

Luxenia
ΔΙΑΡΚΕΙΑ / DURATION: 10’ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / DIRECTOR: Dimitra Kondylatou

Μια ρεσεψιονίστ, μια σερβιτόρα και μια καμαριέρα εργάζονται κατά την καλοκαιρινή σεζόν στο ξενοδοχείο Luxenia. Μια μικρή παύση των εργασιών τους, διαταράσσει την αυτοματοποιημένη καθημερινή τους ρουτίνα. Το Luxenia παρουσιάζει τη σκηνοθετημένη εικόνα και τις παρασκηνιακές αντιφάσεις της «τουριστικής βιομηχανίας».

Motorway 65
ΔΙΑΡΚΕΙΑ / DURATION: 15’ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / DIRECTOR: Evi Kalogiropoulou

Δύο αδέλφια ζουν στην βιομηχανική Ελευσίνα – σε μια περιοχή, όπου μια γέφυρα ενώνει τη γειτονιά τους με ένα άλλο κομμάτι της πόλης, όπου κατοικούν μετανάστες. Οι εντάσεις εκδηλώνονται και στις αθλητικές αναμετρήσεις ανάμεσα στους κατοίκους των δύο περιοχών, όπου υπάρχει μεγάλη κόντρα κι ανταγωνισμός.

Soul Food
ΔΙΑΡΚΕΙΑ / DURATION: 24’ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / DIRECTOR: Nikos Tseberopoulos

Ο 15χρονος Γιάννης κάνει παρέα με την Όλγα, μια κοινωνικά απομονωμένη γυναίκα που ζει στο υπόγειο της πολυκατοικίας του. Ταυτόχρονα, συναναστρέφεται μια ομάδα εφήβων, ο αρχηγός της οποίας εκφοβίζει την Όλγα όποτε την βλέπει.

– –

Στην Κριτική Επιτροπή για το Διαγωνιστικό Τμήμα των Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους «Ελληνικές Μικρές Ιστορίες» του 27ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας συμμετέχει ο σκηνοθέτης και SNF ARTWORKS Fellow Νεριτάν Ζιντζιρία.

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.aiff.gr/

Με αμείωτο ενδιαφέρον στο εννοιολογικό περιεχόμενο καταστάσεων του σώματος, η χορογράφος Αναστασία Βαλσαμάκη μας παρουσιάζει το νέο της έργο θέτοντας στο επίκεντρο τους διαφορετικούς τρόπους να εννοήσει κανείς την πάλη. «Από το μαχητικό άθλημα στην ανταγωνιστικότητα δύο ή και περισσότερων αντίπαλων δυνάμεων» Το ενδιαφέρον, κινησιολογικά, εντοπίζεται στον τρόπο ταξινόμησης των επιτελούμενων δράσεων. Αν με την πάλη συνήθως επικαλούμαστε την κλιμακούμενη σύγκρουση και επακόλουθα την εκτόνωση μιας δράσης, η χορογράφος Αναστασία Βαλσαμάκη μας προτρέπει να δούμε τη μετάβαση από την εντατικότητα της κίνησης στην καταστολή και την εκ νέου ανατροπή της σε έναν «αγώνα» που δεν διαχωρίζει νικητές από ηττημένους. Η αναφορά, επομένως, στην πάλη είναι ένας τρόπος να ερευνήσουμε την κίνηση πέρα από τη σωματικότητα των παλαιστών και τη θεατρικότητα του δρώμενου, συναιρώντας ενδεχομένως τη «σοβαρότητα» του χορογραφικού εγχειρήματος με τη διασκέδαση και την υπερβολή της.

Σ’ αυτή την ιδιότυπη πάλη, πέντε χορευτές ―ως ομάδα αλλά και ως ακανόνιστο σύνολο― δοκιμάζουν να φέρουν κοντά στοιχεία εξαρχής αποκλίνοντα: την εκρηκτικότητα της σκηνικής εισόδου με την αμηχανία της παύσης, την ανανέωση του σωματικού παροξυσμού με το αδιέξοδο της εκτόνωσης, την ολοκλήρωση ενός χορογραφικού μοτίβου που διαρκώς ανάσυντίθεται αλλάζοντας τους όρους συναρμολόγησής του. Τελικά αν το ζητούμενο είναι να παραμείνουμε «εντός παιχνιδιού» εφευρίσκοντας διαρκώς νέους κανόνες, τότε η πάλη έρχεται ως υπόσχεση ανανέωσης αυτού που μας κρατά ενεργούς στο παιχνίδι, ακόμη και αν, προς στιγμήν, κάθε ορατός στόχος φαίνεται να έχει αποτύχει.

Η Αναστασία Βαλσαμάκη, αριστούχος απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, έκανε το ντεμπούτο της ως χορογράφος με την παράσταση “Sync” τον Ιούνιο του 2016 και επιλέχθηκε από το δίκτυο Aerowaves ως μια από τους 20 ανερχόμενους χορογράφους στην Ευρώπη για το 2017. Την ίδια χρονιά, παρακολούθησε το χορογραφικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα (I.C.E.) στην ακαδημία χορού SEAD της Αυστρίας και παρουσίασε το “Sync” στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου. Το 2020 παρουσίασε το έργο της, “DisJoint”, στα πλαίσια του 7ου Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, βραβέυτηκε με το Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος της ARTWORKS και επιλέχθηκε ως Aerowaves Twenty21 Artist με το έργο της “Body Monologue”. Συνεχίζει να είναι ενεργή χορεύτρια και χορογράφος, ενώ παράλληλα διδάσκει χορό. Γνωρίστε το έργο της: https://anastasiavalsamaki.com/

W REST LING
Πρεμιέρα 30 Σεπτεμβρίου, 1, 2, 3 Οκτωβρίου
Θέατρο ΡΟΕΣ, Ιάκχου 16, Γκάζι
Εισιτήρια (8€-12€): https://www.viva.gr/tickets/dance/w-rest-l-ing/
Ιδέα & Χορογραφία Αναστασία Βαλσαμάκη
Μουσική & Ηχητική Σύνθεση Jeph Vanger
Χορεύουν Γαβριέλα Αντωνοπούλου, Νεφέλη Αστερίου,
Νίκος Γρηγοριάδης, Σωτηρία Κουτσοπέτρου, Θάνος Ραγκούσης
Δραματουργία Αναστάσιος Κουκουτάς
Φωτισμοί Απόστολος Στράντζαλης
Διεύθυνση Παραγωγής Ελένη Βαλσαμάκη
Παραγωγή MIND THE LOOP
Φωτογραφίες Εμμανουέλα Πεχυνάκη, Μαριέτα Ρούσσου

Με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού

Οι εισερχόμενοι στο χώρο πρέπει να έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού ή πιστοποιητικό νόσησης ή αρνητικό τεστ COVID (72 ωρών για pcr test – 48 ωρών για rapid test).

*Η Αναστασία Βαλσαμάκη, η Νεφέλη Αστερίου και ο Jeph Vanger είναι SNF ARTWORKS Fellows

Oμαδική Έκθεση “ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΕΡΑςΜΑ”

Λ. Δημοκρατίας & Μ. Κιουρί (δίπλα στα Τ.Ε.Ε) Ν. Ικόνιο , Πέραμα

Εγκαίνια Έκθεσης

24 & 25 Σεπτεμβρίου 2021, 20.00 – 22.00
Διάρκεια Έκθεσης

30 Σεπτεμβρίου – 19 Νοεμβρίου 2021
Ωράριο Μουσείου
Πέμπτη – Παρασκευή 18.00 – 21.00

Επικοινωνία

[email protected]
—

​ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ SHARING PERAMA

Από τις αρχές του 2017, ο Οργανισμός ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ, με βασικό του πυλώνα τη σύγχρονη τέχνη, επιδιώκει συνεχώς να δημιουργεί ένα δίκτυο ανθρώπων και συνεργασιών μεταξύ του Περάματος και της σύγχρονης καλλιτεχνικής σκηνής. Ο στόχος του ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ υπερβαίνει την αισθητική αναβάθμιση του τοπίου ή μια άμεση συλλογική εμπειρία ανάγνωσης των δυνατοτήτων της σύγχρονης τέχνης στο τοπικό περιβάλλον.

Το ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ στοχεύει μέσω της δημιουργίας ενός ανοικτού διαύλου επικοινωνίας πρωτίστως εντός του Περάματος, στη συνέχεια ανάμεσα στο Πέραμα και τον υπόλοιπο κόσμο, να μοιραστεί το δυνατό πάθος του για την τέχνη και τη ζωή και να συμβάλλει μέσω μιας κοινής προσπάθειας στο να γίνει το Πέραμα ένα σημείο αναφοράς στο χάρτη της τέχνης και του πολιτισμού.

www.sharingperama.com

* H Κυριακή Γονή και η Βιργινία Μαστρογιαννάκη είναι SNF ARTWORKS Fellows

PETROS MORIS
SOLAR VECTOR

New Etchings

22 Σεπτρεμβρίου – 23 Oκτωβρίου 2021

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.radioathenes.org/#null

Για την εναρκτήρια έκθεση για την καλλιτεχνική σεζόν του φθινοπώρου 2021, το OMS παρουσιάζει σύγχρονη τέχνη νέων ελλήνων καλλιτεχνών μέσω της οποίας η «ελληνικότητα» απονεωτικοποιείται. Με ποιον τρόπο η τοπικότητα είναι μέρος της ύπαρξης αν δεν μιλάμε πλέον για έδαφος αλλά για μια σειρά καταστάσεων; Η κατάσταση μπορεί να απεικονίζει ενσάρκωση ή προοπτική, μπορεί να αντικατοπτρίζει τον όρο της γνώσης ή μπορεί να αναφέρεται στη διαπλοκή του νου και του κόσμου. Μπορεί να υποστηρίξει τη χρονικότητα, αλλά τοποθετούμενη μεταξύ στάσης και διάρκειας μπορεί επίσης να τον αντισταθμίσει. Πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να είναι χρήσιμο μόνο να περιγράψουμε τις συνέπειες της ενσωμάτωσης αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να τονίσει τη δυναμική του χωροχρόνου και της σωματικότητας της πράξης. Αυτό που γίνεται εμφανές με τα έργα των ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ που συμμετέχουν στην ομαδική έκθεση του OMS για την σεζόν με γενικότερο τίτλο «ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ» είναι ο εγκάρσιος και παραβατικός χαρακτήρας της θέσης που συνδέει και αποσυνδέει ταυτόχρονα παρελθόν, μέλλον και χώρο. Όπως το θέτουν και δύο συμμετεχοντες καλλιτεχνες: «Το να μετακινείτε κανείς τοπικά, διευκολύνει την έξοδο από το χρόνο» (Μυρτώ Βρατσάνου και Anouk Asselineau). Η εμπειρία μας μπορεί ακόμα να βρίσκεται σε κάποια προηγούμενη τοποθεσία, ενώ είναι ενσωματωμένη στη νέα. Και δεν έχουμε καν αρχίσει να μιλάμε εδώ για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η κβαντική φυσική, η εικονικότητα και η επαυξημένη πραγματικότητα στην κατανόηση των καταστάσεων.

Από τις 30 Σεπτεμβρίου έως τις 15 Οκτωβρίου 2021
30 Σεπτεμβρίου, 19:30: Μετά από μια σύντομη εισαγωγή από τους επιμελητές, οι καλλιτέχνες θα μιλήσουν για τα έργα που παρουσιάζουν

Καλλιτέχνες: Στάθης Αλέξανδρος Ζούλιας, Έλενα Χαντζή, Στέλιος Παπαγρηγορίου, Φι Τσαούλες, Μυρτώ Βρατσάνου (σε συνεργασία με τον Anouk Asselineau), Γρηγορία Βρυττιά.
Επιμέλεια Nadja Geer και Florent Frizet

*H Έλενα Χαντζή είναι SNF ARTWORKS Fellow

Το θραύσμα της αρχαιότητας είναι ότι μας έχει απομείνει απ’ αυτή. Μόνο σ’ αυτή την ερειπωμένη μορφή μπορεί κάτι να διαβαστεί. Η μόνη πραγματική ακεραιότητα είναι πλέον η ακεραιότητα του θραύσματος. Η μόνη ανακτημένη μορφή είναι πλέον η θραυσματική μορφή. Θραύσματα που δεν επιζητούν την ολικότητα τους, αλλά τη διαθεσιμότητά τους, τη διαφύλαξη τους στη καταγωγική θέση του μηδενός.

Η φετινή ομαδική έκθεση Fragments του The Symptom Projects, σε επιμέλεια του Αποστόλη Αρτινού, και σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δελφών, θα πραγματοποιηθεί στις αίθουσες και στον κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου Άμφισσας, όπου δεκαπέντε σύγχρονοι εικαστικοί καλλιτέχνες θα επιχειρήσουν με το έργο τους να συνυπάρξουν με τη συλλογή του Μουσείου, να συντονιστούν με την ενέργεια των θραυσματικών αντικειμένων του και να συνδιαλεχθούν με τη γλώσσα τους.

Επιμέλεια έκθεσης | Αποστόλης Αρτινός

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες | Δημήτρης Αμελαδιώτης, Ευγενία Βερελή, Παναγιώτης Βορριάς, Αναστασία Δούκα, Βασίλης Ζωγράφος, Λίζη Καλλιγά, Άννα Λάσκαρη, Χριστίνα Μήτρεντσε, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Ηλίας Παπαηλιάκης, Χαρά Πιπερίδου, Πάνος Προφήτης, Γιώργος Σκυλογιάννης, Δέσποινα Χαριτωνίδη, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης.

Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Φωκίδας.

Με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ.

*Ο Παναγιώτης Βορριάς, η Αναστασία Δούκα, η Μαλβίνα Παναγιωτίδη και ο Πάνος Προφήτης είναι SNF ARTWORKS Fellows

—

FRAGMENTS

25/09/2021 – 19/11/2021

Αρχαιολογικό Μουσείο Άμφισσας

ΕΓΚΑΙΝΙΑ

25 Σεπτεμβρίου | 8μμ

ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Τετάρτη με Κυριακή | 9πμ – 4μμ

Δευτέρα – Τρίτη | Κλειστά

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

the-symptom-projects.blogspot.com

Όταν διασχίζουμε το τοπίο βρισκόμαστε σε μία ενδιάμεση φάση. Από το σημείο εκκίνησης έως τον προκαθορισμένο ή και άγνωστο προορισμό είμαστε συνεχώς σε μια μετάβαση. Κάθε μας βήμα είναι η αρχή αυτού που θα συμβεί, η διαρκής επιστροφή μας σε μια πρότερη κατάσταση αλλά και η άφιξή μας σε μία νέα η οποία πρόκειται να αναδυθεί. Αρχίζουμε λοιπόν να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο καθώς προχωράμε από έναν χώρο σε έναν άλλο, ούτε μέσα ούτε έξω αλλά ενδιάμεσα.

Η έκθεση με τίτλο «Μεταξύ και Ανάμεσα» πραγματεύεται αυτές τις μεταβατικές στιγμές της ύπαρξης μέσα από το συνεργατικό έργο του Νικόλα Βεντουράκη και του Αντώνη Θεοδωρίδη το οποίο παίρνει τη μορφή μιας φωτογραφικής εγκατάστασης στην ταράτσα του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη. Η έννοια της οριακότητας, την οποία εισήγαγε ο ανθρωπολόγος Arnold van Gennep στις αρχές του 20ού αιώνα και την οποία επανεξέτασε ο Victor Turner τη δεκαετία 1960 –ο ίδιος που μας δανείζει τη φράση που αποτελεί και τον τίτλο της έκθεσης– περιγράφει την ενδιάμεση φάση που εντοπίζεται σε κάθε τελετουργία μετάβασης ή σε κάθε ακραία κατάσταση που σηματοδοτεί μια κοινωνική αλλαγή, η οποία εν τέλει ανασυγκροτεί την κοινωνία εντός της οποίας πραγματοποιείται. Η οριακή αυτή περίοδος, η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία της σταθερότητας και την πλήρη διάλυση των κοινωνικών δομών, είναι μια περίοδος αβεβαιότητας που ενέχει όμως παράλληλα άπειρες δυνατότητες. Σε μια εποχή εγκλεισμού και κοινωνικής απομόνωσης καλούμαστε να επαναδιαπραγματευτούμε τους ενδιάμεσους χώρους και χρόνους όπου το πραγματικό είναι αυτό που θα πρέπει να φανταστούμε.

Τα έργα που παρουσιάζονται εδώ μας δείχνουν τον δρόμο, ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Έχοντας ως αφετηρία την ίδια την πόλη της Αθήνας, όπου το φυσικό βρίσκεται σε διαρκή διαπραγμάτευση με το τεχνητό περιβάλλον, ο Βεντουράκης και ο Θεοδωρίδης μας καθοδηγούν στο περιθώριο, εκεί όπου δεν θα κοιτάζαμε, σε αυτό που βρίσκεται ανάμεσα. Ο χώρος της έκθεσης μετατρέπεται σε έναν χώρο αναμονής, έναν χώρο μεταβατικό, όπου τα όρια μεταξύ του φυσικού και του κατασκευασμένου είναι πλέον δυσδιάκριτα.

Ο τρόπος με τον οποίο οργανώνονται οι πόλεις φανερώνει τις κοινωνικές δομές που διαμορφώνουν την ανθρώπινη εμπειρία την ίδια στιγμή που η εμπειρία μας θέτει τις προϋποθέσεις για τις δράσεις που θα επιτρέψουν την ανάδυση νέων δομών. Ο Εθνικός Κήπος, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, γίνεται η αρχή μίας διαβατήριας τελετουργίας. Πρόκειται για τον πρώτο οργανωμένο χώρο διακοσμητικού πρασίνου του νέου ελληνικού κράτους, που σχεδιάστηκε στα μέσα του 1800 από τον αρχιτέκτονα François Louis Bareaud υπό τις οδηγίες της βασίλισσας Αμαλίας σύμφωνα με τις αρχές του αγγλικού τύπου, ο οποίος αναπαριστά μία ιδεαλιστική όψη της φύσης. Μέσα στο χάος της πόλης ο Κήπος ως ένας φυσικός αλλά και απόλυτα οργανωμένος χώρος για περισυλλογή και απομόνωση συνιστά ένα σιωπηλό όριο και ένα πέρασμα που ευνοεί τις συναντήσεις. Οι μακράς διάρκειας λήψεις κατά τη διάρκεια της νύχτας αποτυπώνουν ένα κατάφυτο τοπίο απόλυτης ηρεμίας που έρχεται σε αντίθεση με την ένταση της πόλης που το περικλείει, η οποία φαίνεται να παραμένει ακέραιη. Από μια άλλη οπτική που βλέπει την πόλη όχι ως ένα οργανωμένο σύνολο αλλά ως μία σύνθεση χωρίς αυστηρή συνοχή, η αντίθεση μεταξύ φυσικού και τεχνητού εντείνεται. Στιγμές έξω από το συνηθισμένο φαίνεται να διακόπτουν τις καθημερινές μας πρακτικές και μας προσκαλούν να δούμε την πόλη με άλλο μάτι. Η φύση κυριαρχεί με διακριτικά και άλλοτε με πιο ριζικά μέσα δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μία νέα στρώση που μπλέκεται με το πολιτιστικό και ιδεολογικό αφήγημα των χώρων που διασχίζουμε και κατοικούμε. Τις φωτογραφίες συμπληρώνει μία ηχητική εγκατάσταση με ήχους που συλλέχθηκαν σε διάφορα σημεία του Κήπου και οι οποίοι μαρτυρούν τον παράλληλο κόσμο αυτού του τόπου κατά τη διάρκεια της ανοίκειας νυχτερινής σιωπής. Μεταξύ της τάξης και της απόλυτης αναρχίας, βρισκόμαστε και πάλι στο όριο, στο μεταίχμιο που μας χωρίζει από την ύπαρξη μίας προκαθορισμένης δομής και από την ενσωμάτωσή μας σε μία νέα κατάσταση.

Στον τελευταίο όροφο του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, με άμεση θέα τον Εθνικό Κήπο και το κέντρο της πόλης, τόσο συμβολικά όσο και γεωγραφικά, βρισκόμαστε σε άλλη μια οριακή κατάσταση, όπου το μέσα και το έξω εναλλάσσονται διαρκώς δημιουργώντας ένα απόκοσμο συναίσθημα, εντός και εκτός χώρου και χρόνου, αλλά ταυτόχρονα «μεταξύ και ανάμεσα».

Επιμέλεια: Μυρτώ Κατσιμίχα
Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρίνα Μήλιου – Θεοχαράκη
Καλλιτέχνες: Νικόλας Βεντουράκης και Αντώνης Θεοδωρίδης
Σχεδιασμός Έκθεσης: Ειρήνη Δάφνη Σάπκα
Κατασκευή Σκηνικών: AnotherKindArt
Σχεδιασμός Ήχου: Bias
Bοηθός Παραγωγής: Νεφέλη Σιαφάκα

Διάρκεια έκθεσης: 22 Σεπτεμβρίου–20 Νοεμβρίου 2021
Ωράριο έκθεσης: Τετάρτη έως Σάββατο, 18:00-22:00

Εισιτήριο: 3€, 2€

Κλείστε το εισιτήριό σας εδώ

*Ο Αντώνης Θοδωρίδης και ο Νικόλας Βεντουράκης είναι SNF ARTWORKS Fellows

Έχετε αναρωτηθεί γιατί η Siri, η Alexa και η Cortana έχουν γυναικεία ονόματα και φωνές; Πώς οι μηχανές βλέπουν τις γυναίκες; Μπορούν οι μηχανές να αντιληφθούν τη διαφορετικότητα;

Η έκθεση Her Data διερευνά τη σημασία των δεδομένων και των αλγορίθμων στη σημερινή εποχή της τεχνητής νοημοσύνης μέσα από τη θέση της γυναίκας. Εξετάζει επίσης τη γυναικεία αναπαράσταση και ζητήματα σχετικά με την πολιτισμική ετερότητα στο πλαίσιο της γρήγορης κατανάλωσης της τεχνολογίας. Στερεότυπα, προκαταλήψεις και ταμπού φαίνεται πως επανέρχονται ισχυρότερα στην ψηφιακή σφαίρα, αναπαράγοντας αναχρονιστικές κοσμοθεωρίες, περιθωριοποιώντας ορισμένες κοινωνικές ομάδες και δημιουργώντας διακρίσεις μεταξύ κοινοτήτων.

Τέσσερις γυναίκες εικαστικοί παρουσιάζουν διαφορετικές ιστορίες για το πώς οι κυρίαρχες τεχνολογικές αφηγήσεις επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τις ταυτότητες μας και τον κόσμο μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις μηχανές αναζήτησης και τις εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Τα έργα της έκθεσης θέτουν ερωτήματα σχετικά με την αξιοποίηση των δεδομένων μας από τεχνολογικούς κολοσσούς, ενώ παράλληλα μας καλούν να παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά τον σχεδιασμό των σημερινών τεχνολογικών συστημάτων και να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας τους και τις κοσμοθεωρίες που προωθούν.

Σε μια ανδροκρατούμενη τεχνολογική βιομηχανία, όπου οι διακρίσεις συνεχίζονται, αυτό που διακυβεύεται είναι η διαφορετικότητα. Οι διεθνείς στατιστικές δείχνουν ότι η βιομηχανία της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης κυριαρχείται από άνδρες, κατά πλειοψηφία λευκούς, αποκλείοντας τις γυναίκες και τις κοινότητες διαφορετικών εθνοτήτων από τις θέσεις εξουσίας. Αυτή η ανισορροπία αναπόφευκτα φέρνει στο νου τα ερωτήματα: ποιος σχεδιάζει αυτές τις τεχνολογίες και για ποιον. Η έκθεση φέρνει μια διαφορετική ανάγνωση για τη σχέση μας με την τεχνολογία διερευνώντας την αισθητική, τις μορφές εξουσίας και τα κοινωνικά ζητήματα που προκύπτουν.

Σχεδιασμός Έκθεσης | Μάρθα Γιαννακοπούλου | if_untitledarchitects
Σχεδιασμός Οπτικής Ταυτότητας | Κορίνα Γαλλίκα
Οπτικοακουστικός Σχεδιασμός | Μιχάλης Αντωνόπουλος, Μάκης Φάρος
Επικοινωνία | Γιώργος Κατσώνης
Υποδοχή Κοινού | Λυδία Πανάγου

Η έκθεση Her Data πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού ΝΕΟΝ

—

Έκθεση Her Data
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες: Μαρία Μαυροπούλου (GR), Πάολα Παλαβίδη (GR), Eli Cortiñas
(ES/DE), Mimi Ọnụọha (NG/USA)
Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου & Κατερίνα Γκουτζιούλη
Χώρος: Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα
Διάρκεια: 23 Σεπτεμβρίου – 14 Οκτωβρίου 2021
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη – Κυριακή: 15:00 – 21:00. Δευτέρες κλειστά.

* Η Μαρία Μαυροπούλου και η Πάολα Παλαβίδη είναι SNF ARTWORKS Fellows

Στην ελληνίδα εικαστικό Στεφανία Στρούζα έχει τη χαρά να απονείμει το MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών το Βραβείο Inspire 2021 για το πρότζεκτ της με τίτλο «She of the Jade Skirt». Το βραβείο Inspire, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, απονέμεται στο πλαίσιο του Inspire Project σε εικαστικό, ανεξαρτήτως ηλικίας ή εθνικότητας, για εργασία που έχει ήδη παραχθεί κατά τη διάρκεια εργαστηρίου ή residency ανά τον κόσμο και διακρίνεται για τη σύλληψη, την πρωτοτυπία, τον προβληματισμό και την συνάφειά της με τον χώρο στον οποίο έχει παρουσιαστεί και με τον οποίο δυνητικά συνδιαλέγεται.

Η υποψηφιότητα της Στεφανίας Στρούζα προκρίθηκε έναντι των υπολοίπων λόγω του γεγονότος ότι πληρούσε επακριβώς τις συνθήκες παραγωγής που προβλέπει το Βραβείο Inspire, καθώς και για το λόγο ότι το έργο το οποίο υπέβαλε εμφάνιζε, πέρα από καλλιτεχνική αρτιότητα και αποδεδειγμένη έρευνα, στενή συνάφεια με τον τόπο παραγωγής του.

Το πρότζεκτ «She of the Jade Skirt» («Εκείνη με την σμαραγδένια φούστα») της Στεφανίας Στρούζα αποτελείται από γλυπτικά έργα καθώς και μια σειρά από μονοτυπίες και επιτοίχια ανάγλυφα. Τα έργα εξελίχθηκαν κατά την διάρκεια του προγράμματος artist-in-residence στην Πόλη του Μεξικού με την υποστήριξη του Austrian Cultural Forum (Μάρτιος-Ιούνιος 2018) και παρουσιάστηκαν ως ένα συνεκτικό σώμα δουλειάς στο πλαίσιο του studio residency στο MANA Contemporary στις ΗΠΑ (Οκτώβριος 2018-Μάρτιος 2019). Εξετάζοντας την εξέλιξη της Πόλης του Μεξικού σε σχέση με το νερό, το «She of the Jade Skirt» διαμορφώνει μια αφήγηση που ξεκινά από το ιδιαίτερο γεγονός ότι η προκολομβιανή πόλη, που ιδρύθηκε πάνω σε ένα εκτεταμένο σύστημα λιμνών, τώρα βυθίζεται σταδιακά. Ο τίτλος αναφέρεται στην Chalchiuhtlicue, τη γυναικεία θεότητα των ποταμών και του τοκετού, η οποία στην κοσμολογία των Αζτέκων αντιπροσώπευε το νερό ως ζωτική πηγή αλλά και ως απειλή υπό μορφή πλημμυρών. Τα γλυπτά αντλούν μορφολογικές αναφορές από προκολομβιανούς χάρτες καθώς και από την ίδια την αρχιτεκτονική πραγματικότητα της πρωτεύουσας. Αντιστοίχως, οι υλικότητες των έργων φέρουν περιβαντολλογικούς συμβολισμούς «αποτυπώνοντας» τις σταδιακές διακυμάνσεις και μεταμορφώσεις του τοπίου από το υγρό στο ξηρό και από το φυσικό στο ανθρωπογενές. Το «She of the Jade Skirt» συσχετιζόμενο με μια ευρύτερη οικοφεμινιστική προσέγγιση, δομεί μια φαντασιακή και υλική συνθήκη που αφορά την σχέση υδάτων, αστικής υπερανάπτυξης και κλιματικής αλλαγής.

*H Στεφανία Στρούζα είναι SNF ARTWORKS Fellow

—

INSPIRE PROJECT 2021

Διαδικτυακή απονομή Βραβείου Inspire 2021

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021, 18:00

Η εκδήλωση θα είναι προσβάσιμη από τον σύνδεσμο https://bit.ly/2Xw6DBT (Meeting ID: 833 8276 1492 / Passcode: 254190) .

Η ομαδική έκθεση Mines and Minerals εμπνέεται από το ιδιαίτερο τοπίο του όρμου Μεγάλο Λιβάδι στην Σέριφο για να αναδείξει τις διαλεκτικές σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ του φυσικού περιβάλλοντος, των εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και των σύγχρονων έργων.

Συνδεδεμένος με την λειτουργία των μεταλλείων σιδήρου από την αρχαιότητα μέχρι την δεκαετία του 60 αλλά και με μία από τις πρώτες απεργίες στην Ελλάδα το 1916, ο οικισμός Μεγάλο Λιβάδι είναι σήμερα ένα άτυπο ανοιχτό βιομηχανικό μουσείο με τις υπόγειες στοές των μεταλλείων, τις ράγες και τα βαγονέτα των εγκαταστάσεων καθώς και τη γέφυρα φόρτωσης μεταλλευμάτων στα πλοία της εποχής να αντιστέκονται στο πέρασμα του χρόνου. Τα χρώματα του τοπίου, η σκουριασμένη αισθητική των βιομηχανικών υπολειμμάτων και η ιστορική του βαρύτητα καθορίζουν τον κοινό τόπο της έκθεσης που φιλοξενεί έργα διαφορετικών μέσων και insitu εγκαταστάσεις που χαρακτηρίζονται από μεταλλικά και μαυρόασπρα στοιχεία, αναφορές στην έννοια της εργασίας και στον ρόλο του καλλιτέχνη ως τεχνίτη. Με έργα στο μεγαλύτερο μέρος του όρμου, μπροστά από το νεοκλασσικό Διοικητικό Κτίριο των μεταλλείων, και στο εσωτερικό ενός εμβληματικού σπιτιού στην άκρη του οικισμού, η έκθεση αποσκοπεί στο να δημιουργήσει μια διαδρομή γνωριμίας του επισκέπτη με τον τόπο και την ιστορία του, ενεργοποιώντας μέσα από τα έργα την ηχώ του παρελθόντος.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Micol Assaël, Μανώλης Δασκαλάκης-Λαιμός, Ιόλη Καβάκου, Στέλιος Καλλινίκου, Καρολίνα Κρασούλη, Μαργαρίτα Μποφιλίου, Χριστόδουλος Παναγιώτου, Flora Yin-Wong, Αλέξανδρος Τζάννης.

Η έκθεση Mines and Minerals πραγματοποιείται με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ.

Μέγα Λιβάδι, Σέριφος
25/09/2021-29/09/2021
Εγκαίνια 25/09/2021 5μμ
Ωράρια:
25/09 5μμ-9μμ
26/09 12-2μμ
27/09-29/09 με ραντεβού (+30 6945906115)

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Τζάννης
Συντονισμός και κείμενα: Εύα Βασλαματζή

*Oι καλλιτέχνες Μανώλης Δασκαλάκης-Λαιμός, Καρολίνα Κρασούλη, Μαργαρίτα Μποφιλίου, Αλέξανδρος Τζάννης και η επιμελήτρια Εύα Βασλαματζή είναι SNF ARTWORKS Fellows

Πέρα από τις άκρες των δαχτύλων μου συνδέομαι με το σύμπαν. Ως τα βάθη του οισοφάγου μου βρίσκεται ο κόσμος. Εξερευνώντας τον μακρόκοσμο και τον μικρόκοσμο διαμέσου του μικροβίου η καλλιτεχνική ομάδα Hypercomf χαρτογραφεί μιακαρναβαλική σύνθεση όπου το ενσώματο, το γήινο και το διαγαλακτικό συνδέονται αναπόφευκτα. Μια σειρά διεπαφών λειτουργεί σαν ένα σύνολο από πύλες που οδηγούν σε διαφορετικές προτάσεις ύπαρξης και συμβίωσης- από φιλικές έως μαζικές συγκεντρώσεις, μέχρι τη σποραδική και μαζική συνδεσιμότητα· αντιδρώντας και αλληλεπιδρώντας είμαστε όντα.

Ο ζυμομύκητας Saccharomyces cerevisiae βρίσκεται στον πυρήνα αυτού του αφηγήματος ως το σημείο τομής μεταξύ ανθρώπου, ψωμιού και ζύθου που έρχεται να ανατρέψει όσα πιστεύαμε ότι γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε. Οι ακτίνες του ήλιου, οι ίνες του ψωμιού και τα εντερικά κορδόνια συνδέονται μεταξύ τους υφαίνοντας τον ιστό της συν-ύπαρξής μας. Παρά τις φαινομενικά μεγάλες διαφορές μας, οι άνθρωποι μοιραζόμαστε με αυτούς τους μικροοργανισμούς πανομοιότυπες δομές και διαδικασίες. Η φράση «είμαστε αυτό που τρώμε» θα μπορούσε εύκολα να επαναδιατυπωθεί σε «τρώμε αυτό που είμαστε».

Με αφετηρία την αποστολή BioSentinel (αρχικά προγραμματισμένη να ξεκινήσει το 2020), η NASA στοχεύει να υπολογίσει τον αντίκτυπο της ακτινοβολίας του διαστήματος στους έμβιους οργανισμούς που βρίσκονται για μεγάλες χρονικές περιόδους πέρα ​​από τη Χαμηλή Γήινη Τροχιά (LEO) και ακόμη πιο συγκεκριμένα, να ελέγξει τις βιολογικές αποκρίσεις του εκκολαπτόμενου ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae υπό αυτές τις συνθήκες. Η NASA, ακριβώς λόγω των ομοιοτήτων του γενετικού υλικού του ζυμομύκητα με αυτό του ανθρώπου, πρόκειται να διερευνήσει εάν προκαλείται βλάβη στο DNA του μικροβίου ή αλλαγές στην ανάπτυξη και τη μεταβολική του δραστηριότητα. Όπως αναφέρεται για την αποστολή: «Ο ζυμομύκητας είναι ο ιδανικός οργανισμός για αυτήν την αποστολή λόγω της «εμπειρίας» του σε διαστημικές πτήσεις, τα ευνοϊκά γενετικά του εργαλεία και την ικανότητά του να επιβιώνει για μεγάλες χρονικές περιόδους σε κατάσταση ξηρασίας πριν έρθει η στιγμή της ενυδάτωσης και ενεργοποίησης της ανάπτυξής του στο διάστημα».

Σε μονάχα λίγες φράσεις τίθενται τόσα πολλά ζητήματα: ένας κόσμος ακραίων θερμοκρασιών και ξηρασίας, το κοινό DNA του ανθρώπου με αυτό της μαγιάς, το διάστημα ως ένας sci-fi χώρος δοκιμών για μελλοντική ανθρώπινη κατοίκηση καθώς και ένας νέος τόπος εξαγωγής κέρδους. Όπως δηλώνει η ομάδα Hypercomf: «Ό, τι πηγαίνει στο διάστημα επιστρέφει πίσω στη Γη», και το αντίστροφο. Καθώς λοιπόν ο ζυμομύκητας μεταφέρεται προς τα έξω, η ομάδα με τη σειρά της σχεδιάζει και κατασκευάζει έναν ηλιακό φούρνο που χάρη στο άμεσο ηλιακό φως μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε θερμότητα και τη μαγιά σε αφράτο ψωμί. Χρησιμοποιώντας ένα κοινό εργαλείο για τις εκτός ενεργειακού δικτύου οικο-κοινότητες που αποφεύγουν τα εμπορεύσιμα αγαθά, ο ηλιακός φούρνος αρκείται στα βασικά (ήλιος + ψωμί) χωρίς μεσάζοντες, ενώ ταυτόχρονα η κατασκευή και η χρήση του διατυπώνουν σύγχρονες ψηφιακές και δημοκρατικές απαιτήσεις. Το ψωμί, βασικό προϊόν των ανθρώπινων κοινοτήτων, αποτελεί έναν αμοιβαία κατανοητό φορέα νοήματος και πλέον ένα πεδίο δοκιμών στο σημείο όπου συνέρχονται τα ανθρώπινα σώματα και η επιστήμη.

Ο σακχαρομύκητας πρωταγωνιστεί στην παρασκευή και το ψήσιμο του ψωμιού καθώς και στην οινοποίηση. Εδώ και αιώνες, ο ζύθος προσφέρει διονυσιακή ευχαρίστηση στο ανθρώπινο σώμα και νου· ένα άτυπο σύμφωνο φιλίας μεταξύ οργανισμών. Με τη συλλογή τοπικών φυτών από επτά διαφορετικά αθηναϊκά πάρκα και λόφους και στη συνέχεια τη ζύμωσή τους για την παραγωγή αλκοόλ, κάθε ποτό σηματοδοτεί μια άλλη περιοχή μέσω της βιολογικής ισορροπίας του ph και της επακόλουθης γεύσης. Καθώς καταναλώνουμε και χωνεύουμε τη γειτονιά μας, οι μικροοργανισμοί αυτοί πραγματοποιούν έναν ολόκληρο κύκλο – μια στιγμή όπου οι πολλαπλές διεπαφές του BioSentinel επικαλύπτονται.

Τα ένζυμα, τόσο στο βαθύ εσωτερικό ενός σώματος όσο και στον μακρινό διαγαλαξιακό χώρο, με τις κοινές γενετικές γνώσεις και τις αξιοθαύμαστες ιδιαιτερότητές τους, συμμετέχουν στις δραστηριότητες της ανθρώπινης ζωής με την γενναιόδωρη ύπαρξη και δράση τους. Σε αυτόν τον υγρό κόσμο των ζυμώσεων συμβιώνουμε όλα μαζί.

Πύλη Α: διαδικτυακός χάρτης / ένας παιχνιώδης τόπος αναφορών (σύνδεση των κουκίδων με γραφήματα που αφορούν την αποστολή της NASA, την οικοζυθοποίηση και τα διαθέσιμα σχέδια για DIY κατασκευή ηλιακού φούρνου)

Πύλη Β: μια μυστηριακή συγκέντρωση για ψήσιμο ψωμιού σε αυτοσχέδιο ηλιακό φούρνο σε έναν από τους λόφους της Αθήνας / παράλληλη βιντεοσκόπηση – καταγραφή

Πύλη Γ: ζύμωση της κάθε γειτονιάς σε ποτό με δείγμα από επτά πάρκα και λόφους μέσα και γύρω από την Αθήνα

Πύλη Δ: μια βακχική έκθεση στον TAVROS με τα παραγόμενα ποτά, τον ηλιακό φούρνο και την ταινία με πρωταγωνιστή το Saccharomyces cerevisiae

Πύλη Ε: Εργαστήριο για DIY Ηλιακούς Φούρνους.

Με τη συγχρηματοδότηση του προγράμματος Creative Europe της Ευρωπαικής Ένωσης και στο πλαίσιο του The Table and the Territory.

Με την υποστήριξη:
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Επισκεφθείτε στη σελίδα  biosentinel.services

Στην πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο, “Μετά το Ηλιοβασίλεμα”, ο Ανέστης Ιωάννου μας προσκαλεί να διεισδύσουμε στο δικό του κόσμο όπου τον απασχολεί η σχέση του ατόμου με το αρχιτεκτονικό περιβάλλον και την αστική φύση. Στα μεγάλα τελάρα του, αντικαθιστά τον παραδοσιακό καμβά με jean ύφασμα το οποίο επεξεργάζεται με μια ιδιαίτερη τεχνική. Το jean είναι ένα υλικό προερχόμενο από το denim , το εφηύραν ο Jacob Davis και ο Levi Strauss το 1873. Σηματοδότησε την κουλτούρα των τελευταίων 140 ετών. Πρόκειται για ένα υλικό που έχει συνδεθεί με την εργατική τάξη, ως σύμβολο ανυπακοής, και που αργότερα εξελίχθηκε σε βασικό δείγμα της fast fashion (ρούχα σε χαμηλές τιμές που παράγονται γρήγορα από τις μαζικές αγορές). Ο εικαστικός προσεγγίζει το jean ως ύφασμα της καθημερινότητας, απευθυνόμενο σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Μέσα σε αυτό αρκετοί νιώθουν οικεία και ενώνει τα άτομα σε όλο τον κόσμο (global cultural transplant). Η κοινωνική απεύθυνση του είναι φανερή από το εύρος της αξίας του και της αγοράς του: κάποιος μπορεί να το αποκτήσει διαθέτοντας από 10- 300 ευρώ. Η έννοια της ύλης και της φόρμας, καθώς και η συνύπαρξη τους σε σχέση με φιλοσοφικές αναζητήσεις ,σχετικά με το υλικό και την έρευνά του, επαναπροσδιορίζονται και αποκτούν νέα διάσταση. Ο Ανέστης Ιωάννου παρακολουθεί από το παράθυρο ενός δωματίου, την πόλη, το αστικό τοπίο , την αρχιτεκτονική, τη φύση, την αποκοπή μας από το περιβάλλον αλλά και την προσπάθεια μας να το εντάξουμε σε θραύσματα, όπως μία γλάστρα και ένα δέντρο στον ακάλυπτο, τη μάταιη χειρονομία του ατόμου ως ενθύμηση αυτών που έχουμε χάσει. Με αφετηρία αυτή τη σκέψη, τα γλυπτά του από μπετόν και νέον, μας κλείνουν το μάτι με ειρωνική διάθεση. Όταν δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε το φυσικό στοιχείο, το αντικαθιστούμε με το τεχνητό. Ένα φυτό από νέον που αντί για χώμα αναπτύσσεται στο τσιμέντο. Παρακολουθούμε τη διαδικασία οικειοποίησης της τεχνολογίας ριζωμένης στην καθημερινή ζωή, σχετιζόμενη με τη διαφήμιση, την εμπορική σήμανση, τη νυχτερινή ζωή, τα bars στο κέντρο, την μετατροπή της σε μια προσωπική ιστορία. Μια αφήγηση σαν μόσχευμα στο αστικό χάος. Όλες αυτές οι αναφορές, εγκολπώνονται περίτεχνα, σε ένα διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας του 1951, εξαίρετο δείγμα της Ελληνικής μοντέρνας αρχιτεκτονικής και του μοντερνισμού, κατά τη διάρκεια του οποίου εσωτερικοί μετανάστες εγκατέλειπαν τη ζωή της υπαίθρου.

Κατερίνα Νίκου (ανεξάρτητη επιμελήτρια, Ελλάδα, Βέλγιο)

—

Ανέστης Ιωάννου: “Μετά το Ηλιοβασίλεμα”
Επιμελήτρια: Κατερίνα Νίκου
Ημερομηνίες: 22 Ιουνίου – 10 Οκτωβρίου (κατόπιν ραντεβού)
Εγκαίνια: 22 Ιουνίου στις 17:00-21:00

Στο πλαίσιο της ατομικής έκθεσης του Ανέστη Ιωάννου, Μετά Το Ηλιοβασίλεμα, η επιμελήτρια Κατερίνα Νίκου προσκαλεί διεθνείς εκπροσώπους του πολιτισμού, να ανταποκριθούν στο ποίημα του εικαστικού,  που εκτίθεται  στη Crux Galerie, με τίτλο Together We Root As A Family.

Η νέα ενότητα έχει τίτλο A Poem For You και αποτελεί παράλληλη ενότητα της έκθεσης. Οι συμμετέχοντες καταθέτουν το δικό τους σχόλιο σε σχέση με τις έννοιες που απασχολούν τον εικαστικό: τη σχέση με τους προγόνους μας, τις ρίζες μας, το χρόνο και τον ορισμό της οικογένειας στη σύγχρονη κοινωνία.

Συμμετέχοντες: Adam Szymczyk, curator at large at Stedelijk Museum (Amsterdam, Holland)& former artistic director documenta 14 (Athens, Greece, Kassel, Germany), (Zurich, Switzerland), Alexis Fidetzis, artist (Athens, Greece), Andreas Mallouris, artist (Nicosia, Cyprus), Angelo Plessas, artist, documenta 14 (Athens, Greece), Daniel Knorr, artist, documenta 14 (Berlin, Germany), Danny Hiele, cinematographer, director of photography (Los Angeles, USA), Daphne Vitali, curator, National Museum of Contemporary Art Museum (Athens, Greece), Dimitris Rentoumis, artist (Athens, Greece), Eleni Christodoulou, artist (Athens, Greece), Eleni Glinou, artist (Athens, Greece), Fotini Gouseti, artist (Athens, Greece), Isabelle Cordemans, artist (Antwerp, Belgium), Lilou Vidal, independent curator, writer, author, founder of the non-profit organization Bureau des Réalités (Brussels, Belgium), (Torino, Italy), María Magdalena Campos-Pons, artist, documenta 14 (Nashville, Tennessee, USA), Marijke de Roover, artist (Brussels,
Belgium), Meriton Maloku, artist (lives and works in Antwerp, Belgium), Nathan Pohio, artist documenta 14 (New Zealand), Paul B. Preciado, writer, philosopher, curator (former curator of the Public Programs, documenta 14 (Athens/Gr, Kassel, Germany), (Paris, France), Phaedon Giallis, artist, (Athens, Greece), Protocinema, (Kathryn Hamilton/Deniz Tortum, Zeynep Kayan, Jorge González, Mari Spirito), (Istanbul, Turkey), Roman Hiele, music composer (Antwerp, Belgium), Sarah Vanagt, film artist (Brussels, Belgium), Saurabh Narang, artist (New Delhi, India), Simone Keller / Philip Bartels, documenta 14, (ox&öl Produktionen, Zurich, Switzerland), Theo Prodromidis, artist (Athens, Greece), Theophilos Tramboulis, curator, writer, author (Athens, Greece), Vassilis Noulas & Kostas Tzimoulis (VASKOS), (Athens, Greece), Yorgos Yotsas, artist (Athens, Greece)

*Ο Ανέστης Ιωάννου, ο Αλέξης Φίντεζης και ο Θεοδωρής Προδρομίδης είναι SNF ARTWORKS Fellows

—

A Poem For You / Ένα Ποίημα Για Εσένα
Επιμέλεια: Κατερίνα Νίκου
Ημερομηνίες: 16 Σεπτεμβρίου – 10 Οκτωβρίου
Εγκαίνια: Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου (18:00-22:00) και έπειτα κατόπιν ραντεβού

Crux Galerie, Σέκερη 4, Αθήνα, ΤΚ 106 74 (ισόγειο)