Συντάκτης: gourgourini

Το opbo studio παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Τζάνις Ραφαηλίδου (Janis Rafa) στην Ελλάδα, σε επιμέλεια της Ιωάννας Γερακίδη.

Υπό τον τίτλο «Riddles for resilient tongues», η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από νέες παραγωγές σχεδίων και γλυπτών της καλλιτέχνιδας, με κεντρικό άξονα τη διερεύνηση ζητημάτων εξουσίας, κυριαρχίας και υποταγής, αλλά και συναίνεσης και αυτοδιάθεσης, τόσο στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπου και ζώων όσο και στις διαπροσωπικές δυναμικές. Στο πλαίσιό της προβάλλεται για πρώτη φορά στην Αθήνα το “Lacerate” (2020), η μικρού μήκους ταινία της Rafa που παρουσιάστηκε στην κεντρική έκθεση της Μπιενάλε της Βενετίας 2022.

Με την έκθεση «Riddles for resilient tongues» της Τζάνις Ραφαηλίδου εγκαινιάζεται το opbo studio ως χώρος τέχνης με μία σειρά από ατομικές εκθέσεις καλλιτέχνιδων που εστιάζουν στις πολιτικές και ποιητικές ποιότητες της σαγήνης ως μέσο διερεύνησης ζητημάτων συλλογικής και ατομικής ταυτότητας. Οι εκθέσεις είναι υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια της Ιωάννας Γερακίδη.

Επιμελητικό κείμενο έκθεσης «Riddles for resilient tongues»:

Τις προάλλες διάβασα ένα quote που μου άρεσε, ήταν του James Baldwin και έλεγε πως αυτό που χρειάζεται είναι να γράψεις μία πρόταση τόσο αιχμηρή που να φτάνει ως το κόκκαλο, παραφράζοντας τα λόγια του. Τι συμβαίνει όμως όταν οι λέξεις δεν μπορούν να είναι τόσο αιχμηρές, τόσο καθαρές; Όταν η ιστορία, το τραύμα και οι μηχανισμοί ελέγχου, ή όταν ακόμα και η επιθυμία, η αγάπη ή η τρυφερότητα, φέρουν ως έννοιες και ως πράξεις μια περιπλοκότητα που δεν επιτρέπει ένα και μόνο νόημα; Όταν, αντίθετα, διευρύνονται, ενσωματώνοντας νέες σημασίες, απαγορευμένες ως τώρα από την ήδη υπάρχουσα γλώσσα;

Στην ατομική έκθεση «Riddles for resilient tongues» της Janis Rafa, το στόμα χρησιμοποιείται ως μεταφορικός και κυριολεκτικός άξονας για τη διερεύνηση ζητημάτων εξουσίας, κυριαρχίας και υποταγής, καθώς και για την αδιαμφισβήτητη σημασία της συναίνεσης και της αυτοδιάθεσης. Μέσα από μία νέα σειρά γλυπτικών και ζωγραφικών χειρονομιών και το film της «Lacerate» (2020), η Rafa σκιαγραφεί δομές εξουσιαστικές που έχουν επιβληθεί από τον άνθρωπο στα ζώα, προσδίδοντάς τους παράλληλα μία συμβολική διάσταση.

Πώς τα εργαλεία χειραγώγησης και εγκλωβισμού μπορούν να ιδωθούν ως παραβολές για τον τρόπο που οι κυριαρχικές αυτές δομές διέπουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και τους έμφυλους ρόλους; Συριστικοί ψίθυροι λέξεων που ακόμα δεν έχουν ειπωθεί, γράμματα αγάπης και θυμού για βιωμένους θρήνους και απώλειες και στατικά νερά που αντανακλούν το βάρος της ύπαρξης ανθρώπινων και μη ανθρώπινων όντων, είναι μερικά από τα στοιχεία που συναντιούνται στην έκθεση, θέτοντας το ερώτημα: Ποια είναι η μορφή, η αίσθηση ενός κόσμου που μέσα του κατοικεί κάθε λογής οξύμωρο; Αυτές τις λεπτές ποιότητες διερευνά πολιτικά και ποιητικά η πρακτική της Janis Rafa χωρίς, ωστόσο, να αισθητικοποιεί τα αντικείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί ως μέσα ή εργαλεία ελέγχου. Αντιθέτως, μέσα από τις εικαστικές της χειρονομίες επισημαίνει και αντιτάσσεται στις εύθραυστες ή απότομες, προσωρινές ή διαρκείς, ασκήσεις εξουσίας, όταν στο πλαίσιά τους η συναίνεση δεν μπορεί να εκφραστεί και οι φωνές των όντων που τις βιώνουν δεν βρίσκουν χώρο να ακουστούν.

Μέσα από τις παραπάνω θέσεις, το «Riddles for resilient tongues» δημιουργεί μία χωρογραφία στην οποία καλούμαστε ως θεατές να απομάθουμε το εξουσιαστικό και κανονικοποιημένο βλέμμα, να βρούμε νέους τρόπους συνύπαρξης. Χωρίς να απορρίπτει τις ηδονικές ποιότητες των αντικειμένων αυτών ως εργαλειακό μέρος της αμοιβαίας, ερωτικής επιθυμίας, το «Riddles for resilient tongues» είναι μια πράξη πεισματικής αντίστασης σε μηχανισμούς καταπίεσης, μια πρόσκληση ενεργής παρατήρησης της αλλότητας μέσα μας, μία χειρονομία φροντίδας των πληγών μας.

— Ιωάννα Γερακίδη

Η Τζάνις Ραφαηλίδου (γεν. 1984, Ελλάδα) ζει και εργάζεται μεταξύ Άμστερνταμ και Αθήνας. Ήταν μέλος του residency Rijksakademie (Ολλανδία, 2013-2014) και Fellow της ARTWORKS (Ελλάδα, 2020). Η δουλειά της παρουσιάστηκε πέρυσι στην 59η Μπιενάλε της Βενετίας, The Milk of Dreams, σε επιμέλεια της Cecilia Alemani (2022). Η πρακτική της περιλαμβάνει φιλμ, βίντεο, γλυπτική και ζωγραφική, όπου το μη-ανθρώπινο, μη-λογοκεντρικό στοιχείο χρησιμοποιείται προκειμένου να αποκαλύψει πολιτικές και ηθικές διαστάσεις, ως ένα άλλο είδος αρχαιολογίας. Το έργο της έχει υποστηριχθεί από το ART for the World, το Fondazione In Between Art Film, το ART for the World, το Mondriaan Fund, το Netherland Film Fund και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Πληροφορίες:
opbo studio, Φίλωνος 86, Πειραιάς, 18536
Εγκαίνια έκθεσης: 13 Μαΐου 2023, 19.00
Διάρκεια έκθεσης: 13 Μαΐου – 17 Ιουνίου 2023
Ωράριο λειτουργίας: Τετάρτη – Σάββατο, 18.00 – 20.00

Τζάνις Ραφαηλίδου (Janis Rafa) | Riddles for resilient tongues
Επιμέλεια: Ιωάννα Γερακίδη
Εγκαίνια: 13/5 (7 μ.μ.)
Info: opbo studio | 13/5-17/6 | Ώρες λειτουργίας: Τετ.-Σαβ.: 6-8 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη

Η Janis Rafa είναι SNF ARTWORKS Fellow (2020) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών και η Ιωάννα Γερακίδη είναι Fellow στο πεδίο της επιμέλειας.

© φωτογραφίας εξωφύλλου: Janis Rafa, Lacerate, 2020. Στιγμιότυπο φιλμ, μονοκάναλο βίντεο με ήχο, 16’. Παραχώρηση της καλλιτέχνιδας και του Fondazione In Between Art Film. © Janis Rafa

Το έργο «εδώ μέσα εκατοικούσε» είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας της εικαστικού Μυρτώς Ξανθοπούλου και του συνθέτη Πάνου Ηλιόπουλου. Πρόκειται για μια σειρά από 7 «βινιέτες»/βίντεο μικρής διάρκειας, καθένα εκ των οποίων αποτελείται από μικρές χειρονομίες και επιτελέσεις, εφήμερες εγκαταστάσεις, εικόνες και πλάνα της καθημερινότητας, λέξεις και φράσεις, που συνθέτουν ένα υβρίδιο βιντεοτέχνης, DIY φιλμ, ποίησης, ημερολογιακής καταγραφής και social media project. Τόσο η φόρμα όσο και το περιεχόμενο του έργου ισορροπούν ανάμεσα στο κοινότοπο και το υψηλό, την ελαφρότητα και την αναγκαιότητα, το αστείο και το τραγικό.
Οι δημιουργοί ανοίγουν έναν γόνιμο διάλογο με εργαλεία το βίντεο, τον λόγο και τον ήχο, θέτοντας ερωτήματα γύρω από τη ρευστότητα και τη στερεότητα της έννοιας της ελευθερίας, την αυθαιρεσία και το αναπόφευκτο της γλώσσας, την εντοπιότητα, την ταυτότητα, το μνημείο, την υβριδική φόρμα αλλά και την ίδια τη μεθοδολογία της συνεργασίας όσον αφορά τη μουσική/ηχητική επένδυση του συγκεκριμένου οπτικοακουστικού υλικού.
Ο τίτλος «εδώ μέσα εκατοικούσε» αποτελεί παράφραση του στίχου του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» του Δ. Σολωμού εκεί μέσα εκατοικούσες. Το σύνολο του έργου έχει δουλευτεί με αφορμή τους στίχους και τη μουσική του «Ύμνου», που είναι και η κεντρική θεματική του Οpen Plan.
Το έργο θα παρουσιαστεί αρχικά στις 8-14 Μαΐου ως σειρά από instagram stories στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Φεστιβάλ, και σε δεύτερο χρόνο ως βιντεοεγκατάσταση.
–
Βίντεο – Λόγος – Σύλληψη Μυρτώ Ξανθοπούλου • Μουσική σύνθεση – Ηχητικός σχεδιασμός Πάνος Ηλιόπουλος

Μυρτώ Ξανθοπούλου – Πάνος Ηλιόπουλος
εδώ μέσα εκατοικούσε
Video art / Μουσική
Από 8 Μαΐου 2023 στο Instagram και στο Facebook του Φεστιβάλ
–

*Η Mυρτώ Ξανθοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellow (2020) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών

Η συλλογική περφόρμανς “I heard them singing in the mountains” είναι μια διαδρομή στους κοινόχρηστους χώρους – καθώς και στο οπλοδιορθωτήριο του Θεόδωρου Παπαϊωάννου – της στοάς Καΐρη στο κέντρο της Αθήνας με διάθεση να την οικειοποιηθούμε και να αναστοχαστούμε μέσα από τις διάφορες ιστορίες που κρύβει. Η στοά λειτουργεί ταυτόχρονα σαν άδειο κέλυφος και σαν μικρογραφία του εμπορικού τριγώνου της πόλης, ενσωματώνοντας με διακριτούς, και μη, τρόπους τον απόηχο των αλλαγών που αυτό διαρκώς υφίσταται. Ο αρχιτεκτονικός της χώρος αποτελεί αφορμή για μια ομαδική περιήγηση πλαισιωμένη από φαντασιακά στοιχεία που αγγίζουν έννοιες και σχολιάζουν καταστάσεις όπως η τουριστικοποίηση, η νοσταλγία, η προσδοκία, η γεωγραφία, η πόλη ως ύπαιθρος σε διαρκή εξέλιξη, η συνύπαρξη του παρελθόντος και του μέλλοντος, οι πιθανότητες συλλογικότητας.

Πως ένας χώρος και η ιστορία του μπορεί να μετουσιωθεί σε μια ή περισσότερες αφηγήσεις με σκοπό αυτές να αντηχήσουν σε εμβέλεια που να ξεπερνάει τα γεωγραφικά του όρια; Η περφόρμανς είναι αποτέλεσμα μιας μεθοδολογίας συλλογικής δημιουργικής διαδικασίας και συν-σκηνοθεσίας που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2022 με τη συμμετοχή όλων των καλλιτεχνών. Μέρος της διαδικασίας συμπεριλαμβάνει και την έρευνα γύρω από την ιστορία της στοάς και τη συνεργασία με τους ιδιοκτήτες εμπορικών μαγαζιών της στοάς, των οποίων οι αφηγήσεις αποτέλεσαν έναυσμα και έμπνευση για την υλοποίηση του έργου. Η ίδια η διαδικασία υλοποίησης αποτελεί παράλληλα μεθοδολογία και έργο που παρουσιάζεται με τη μορφή βίντεο στο υπόγειο της στοάς.

Το συλλογικό έργο “I heard them singing in the mountains” αποτελεί συνέχεια της ομαδικής έκθεσης I heard it from the valleys2 που έλαβε χώρα στο Haus N (2ος όροφος της στοάς Καΐρη) τον Οκτώβρη του 2021. Και οι δύο δράσεις είναι αποτέλεσματα της επιμελητικής έρευνας της Εύας Βασλαματζή γύρω από την ανάδειξη εκφάνσεων του καθημερινού, του παραδοσιακού και του λαϊκού στοιχείου μέσα από την παραγωγή εικαστικών έργων.

Το έργο δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς τη στήριξη των ιδιοκτητών της στοάς Καΐρη, Αλέξανδρου Δρακόπουλου και Κώστα Παπαϊωάννου, καθώς και της διαχειρίστριας της στοάς, Ελένης Πετρέκα.

Με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ.

—

Συλλογική περφόρμανς “I heard them singing in the mountains”*
11-14.05.2023 6μμ, 7μμ
Διάρκεια: 45 λεπτά Είσοδος 3 ευρώ

Συμμετέχουν:
Larissa Araz, Εύα Βασλαματζή, Φίλια Δενδρινού, Αναστασία Δούκα, Δήμητρα Κονδυλάτου, Εύη Σούλη, VASKOS (Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζημούλης)

Σύλληψη/Επιμέλεια: Εύα Βασλαματζή

*Αναφορά στο μουσικό κομμάτι “The Valleys” του indie rock συγκροτήματος Electrelane που εμπνέεται από το ποίημα “A Letter Home” του Siegfried Sassoon. Το τραγούδι αναφέρεται στην αναμονή ενός χαμένου αγαπημένου προσώπου που μέσα από τα όνειρα μπορεί να επιστρέφει, εστιάζοντας στη δύναμη του ονείρου να τον επαναφέρουν (“We know such dreams are true.”).

Η Εύα Βασλαματζή είναι SNF ARTWORKS Fellow (2019) στο πεδίο της επιμέλειας εικαστικών εκθέσεων.

Οι Toni Brell και Αγγελική Τζωρτζακάκη επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών Research Pavilion #5 που θα λάβει χώρα στο Saari Residence από τις 16 Μαΐου έως τις 28 Μαΐου 2023 σε συνεργασία με το Helsinki University of the Arts and the Helsinki International Artist Programme της Φινλανδίας.

Με προσωρινό τίτλο “Night Boats: The case of Golden Princess”, η καλλιτεχνική έρευνα τους θα μεταφραστεί μέσα από τη συγγραφή σεναρίων και περφόρμανς όπου τα Τονι και η Αγγελική θα αφηγηθούν ιστορίες κοινωνικο-γεω-οικολογικών εμπλοκών με το μυθιστορηματικό σκηνικό ενός νυχτερινού πλοίου, εμπνευσμένο από την πολυεπίπεδη ιστορία του κρουαζιερόπλοιου Finlandia που μεταξύ 1975 και 1988 ταξίδεψε στη Βαλτική Θάλασσα με διαφορετικές ταυτότητες. Τυλιγμένοι στη μορφή μιας ιστορίας πλοίου-φάντασμα, θα ερευνήσουν και θα μιλήσουν για τα μεταβαλλόμενα τοπία και σενάρια που μας στοιχειώνουν λόγω μιας πολυετούς πλανητικής κρίσης.

Περισσότερες πληροφορίες: https://blogit.uniarts.fi/en/post/night-boats-the-case-of-golden-princess/

H Aγγελική Τζωρτζακάκη είναι SNF ARTWORKS Fellow (2021) στο πεδίο της επιμέλειας. 

Η Μυρτώ Βρατσάνου θα συμμετάσχει στο καλλιτεχνικό residency hybrida.space στην περιοχή Älvsbacka στη Σουηδία, για την περίοδο 22 Μαΐου – 16 Ιουλιου. Στο τέλος της διαμονής της θα εκθέσει τη δουλειά της στα πλαίσια του Hybrida fest 2023.

Το πρόγραμμα αυτό λαμβάνει υποστήριξη απο τα Nordic Council of Ministers, Region Värmland, Swedish Arts Council, City of Karlstad, IAPSIS: The Swedish Arts Grants Committee.

Η καλλιτεχνική κι επιμελητική πρωτοβουλία Ηybrida space, που ξεκίνησε το 2020, εστιάζει στη δημιουργία ενός πειραματικού, ανοιχτού πεδίου, όπου καλλιτέχνες μπορούν να δουλέψουν και να εκθέσουν νέα έργα.

Κατά τη διάρκεια του residency, η Μυρτώ Βρατσάνου θα δουλέψει πάνω σε μια σειρά σχεδίων και αντικειμένων. Θα αξιοποιήσει τη θεότητα Έως ως αφηγηματικό μηχανισμό για να περιηγηθεί στο ιδιαίτερο τοπίο της Älvsbacka, ακολουθώντας τα ίχνη, σύμβολα και δίκτυα της νωρίτερης βιομηχανίας σιδήρου και υποδομών ενέργειας του τόπου.

Περισσότερες πληροφορίες:
https://hybridafest.info/Exhibition
https://hybrida.space/about

Η Μυρτώ Βρατσάνου είναι SNF ARTWORKS Fellow (2022) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Το «Ancestral Futures» διερευνά τις πρακτικές του μέλλοντος μέσω της φροντίδας, της συλλογικότητας και των αλληλένδετων χρονικοτήτων ως απάντηση στην κρίση και ως μια οδό για το όνειρο και την πρακτική του διαφορετικού. Στους επιλεγμένους εικαστικούς καλλιτέχνες περιλαμβάνονται οι Teo Paaer, Gabriella Presnal και Ειρήνη Τηνιακού.
Συν-επιμέλεια: Martina Šerešová, Mana Tashakorinia, Amy Merig, Lau Kaker, Erika Cárdenas Manzanilla, Jade Lönnqvist, Rebekka Yallop.

Η Ειρήνη Τηνιακού συμμετέχει στην έκθεση «Ancestral Futures» με το έργο «On Sacrifice».
Το «On Sacrifice» αποτελεί μέρος της καλλιτεχνικής έρευνας και σειράς έργων «Στομάχωμα», αφιερωμένη στην κληρονομιά, το έδαφος, τις λαϊκές ιστορίες και τις ελιές βασισμένες στις παραδόσεις της Λέσβου. Στο έργο αυτό, η Ειρήνη Τηνιακού πραγματεύεται την πνευματική σύνδεση της ελιάς, των συλλεκτριών και αναφορές σε τελετουργίες θυσίας στην ειδωλολατρική Ελλάδα όπου οι γυναίκες ήταν πρωταρχικοί φορείς τέτοιων διαδικασιών. Το μαγείρεμα του θυσιαζόμενου ζώου σε ειδικά σκεύη και η συν-τροφικότητα συμβόλιζε το πέρασμα της ζωής, την παράβαση και την επιβίωση.

—–

Το «Fog is a cloud that touches the ground» είναι μια διεπιστημονική εκδήλωση που συγκεντρώνει πέντε επιμελητικά εγχειρήματα παρουσιάζοντας έργα ως απάντηση στο κοινό θέμα της κρίσης. Την εκδήλωση συν-επιμελούνται φοιτητές του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών Visual Cultures, Curating and Contemporary Art (ViCCA) που συμμετέχουν στο μάθημα Curating from Theory to Practice.

Συμμετέχουν: We Didn’t Start the Fire Numb The Heiress Ancestral Futures The United States of Finlandica www.fogisacloud.com

Σχεδιασμός οπτικού υλικού: Pihla Lemmetyinen

Έκθεση: «Ancestral Futures»
«Fog is a cloud that touches the ground»
Εκδήλωση | Εκθέσεις | Performances
Εγκαίνια: Πέμπτη 18.5., 6-9 μ.μ.
Πέμ. 18.5. – Κυρ 21.5.2023
Vuosaarentie 7, Ελσίνκι | Δωρεάν είσοδος

Η Ειρήνη Τηνιακού είναι SNF ARTWORKS Fellow (2022) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Το Honey Moon του SNF ARTWORKS Fellow (2019) στο πεδίο της κινούμενης εικόνας Άλκη Παπασταθόπουλου επιλέχθηκε μαζί με άλλα 4 πρότζεκτς worldwide να συμμετάσχει στο Focus WiP του φεστιβάλ των Καννών.

Το Focus WiP (Work in Progress) στοχεύει να αναδείξει ταινίες μικρού μήκους που βρίσκονται επί του παρόντος στο στάδιο της παραγωγής ή του post production σε βασικούς φορείς λήψης αποφάσεων, όπως προγραμματιστές διεθνών φεστιβάλ, διανομείς, ιδρύματα, παραγωγούς και αγοραστές.

FOCUS WIP PRESENTATION
Τρίτη, 23 Μαίου, 10:00 @Palais Stage

Περισσότερες πληροφορίες:
https://cinemadedemain.festival-cannes.com/en/2023/focus-wip-2023/

Η Περσεφόνη, που γιορτάζονταν στα Ελευσίνια Μυστήρια, αναβιώνει στην πόλη καθώς ένα κόκκινο χαλί ξετυλίγεται και περιφέρεται στους δημόσιους χώρους της Πολιτιστικής
Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Ο αρχαίος μύθος της Περσεφόνης επιδιώκει να εμπνεύσει τον σύγχρονο άνθρωπο να προσέξει την κρίσιμη αλληλεξάρτησή μας με τη φύση, τον διαταραγμένο κύκλο των εποχών. Μετενσαρκωμένη σε κόκκινο χαλί, η Περσεφόνη γίνεται ο κοινός τόπος που προκαλεί την πόλη να αναστοχαστεί το
παρόν της και να οραματιστεί το μέλλον της.

Η ιδέα να απλωθεί ένα κόκκινο χαλί στο δρόμο, ως σκηνικό για να συναντηθούν όλοι μαζί οι κάτοικοι, να φάνε, να τραγουδήσουν, να παίξουν πάνω του, εν ολίγοις να το κάνουν δικό τους,
γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του κορονωικού εγκλεισμού. Θα υλοποιηθεί κατά τη διάρκεια του εύστοχα αποκληθέντος Φεστιβάλ Συνοικισμός που φιλοδοξεί να προσδώσει ξανά ένα μαγευτικό μυστήριο στην καθημερινή ζωή της πόλης.

Η Περσεφόνη, το κόκκινο χαλί είναι ένα ζωντανό γλυπτό που διαμορφώνεται από τους πρωταγωνιστές και τη δυναμική κάθε γειτονιάς. Υπό τον ήχο της τρομπέτας του Ανδρέα
Πολυζωγόπουλου θα περιφερθεί από τους κατοίκους-καλλιτέχνες εν πομπή από γειτονιά σε γειτονιά. Κατά τη διάρκεια αυτών των μυστηριωδών μεταβάσεων διαφορετικοί κόσμοι
συναντιούνται…

Οι διαφορετικές φάσεις της ζωής της Περσεφόνης, του κόκκινου χαλιού, θα αποτυπωθούν σε ομώνυμη ταινία που θα γυριστεί από τον Joshua Olsthoorn και την Collectif MASI.

Στις 28 Μαΐου του 2023, στην πλατεία Ελευθερίας, στις 18:00 μ.μ., το κόκκινο χαλί ξετυλίγεται και μετεξελίσσεται από αριστοκρατικό σύμβολο σε δημοκρατικό στη δημόσια σκηνή, όπου κάτοικοι καικαλλιτέχνες λειτουργούν (έργο λαού) και δημιουργούν (έργο δήμου) μαζί ανακαλύπτοντας πως ο καθένας τους είναι Πολύ Σημαντικό Πρόσωπο αλλά και Καλλιτέχνης ταυτόχρονα. Η παραμονή του κόκκινου χαλιού στον πρώτο του σταθμό, στην πλατεία Ελευθερίας, είναι αφιερωμένη στη γέννηση της σύγχρονης Περσεφόνης, ανάμεσα στο εργοστάσιο τσιμέντου και τη θάλασσα.

Έναρξη: Κυριακή 28/05/2023 Γέννηση της σύγχρονης Περσεφόνης
18.00-19.00 Εvent για την έναρξη του δρώμενου στην πλατεία Aναψυκτηρίου | Πλατφόρμα
Οι μεταβάσεις της Περσεφόνης, του κόκκινου χαλιού πραγματοποιούνται τις παρακάτω
ημερομηνίες:
Πέμπτη 01/06/2023 Αθωότητα (ευτυχία, χαρά, αφέλεια)
17.00-17.30 Πλατεία Αναψυκτηρίου | Πλατφόρμα — Κανελλοπούλου 64-56
Δευτέρα 05/06/2023 Θάνατος
18.00-18.30 Σιδηροδρομικές γραμμές (στο ύψος της Φραγκούλη Φούτρη) — Παλαιός
Σιδηροδρομικός Σταθμός
Παρασκευή 09/06/2023 Αναγέννηση
18.00-18.30 Παλαιός Σιδηροδρομικός σταθμός —> Περιοχή Πάρκου Νεολαίας
Τρίτη 13/06/2023 Γονιμότητα
18.30-19.00 Πάρκο Νεολαίας — Οδός Νικομήδειας (Προσφυγικά)
Σάββατο 17/06/2023 Αντιπαράθεση
18.00-18.30 Οδός Νικομήδειας (Προσφυγικά) —> Πλατεία Αγίας Μαρκέλλας
Τετάρτη 21/06/2023 Σύνδεση του κάτω και του πάνω κόσμου
18.00-18.30 Πλατεία Αγίας Μαρκέλλας —> Οδός Νικολαΐδου
Κυριακή 25/06/2023 Για πάντα ανάμεσα σε δύο κόσμους
19.00-19.30 Οδός Νικολαΐδου —> Όρμος Βλύχας
Μετά από την κάθε μετάβαση ακολουθεί δρώμενο στον τόπο άφιξης.

Συντελεστές:
Σύλληψη – Εκτέλεση: Collectif MASI (Μαντλέν Ανηψητάκη, Simon Riedler)
Κινηματογράφηση: Joshua Olsthoorn
Μουσική: Ανδρέας Πολυζωγόπουλος
Ηχοληψία: Γιάννης Αντύπας
Παραγωγή: Goodheart Productions

* H Μαντλέν Ανηψητάκη είναι SNF ARTWORKS Fellow (2020) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Η έκθεση “A Scattering of Salts” που εγκαινιάζεται στις 26 Μαΐου 2023 στο Deree – The American College of Greece παρουσιάζει έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, video, performance και χορού, φέρνοντας σε διάλογο τη συλλογή του Kολλεγίου με σύγχρονους καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Μια φωτογραφία από τη συλλογή γίνεται η αφετηρία της εκθεσιακής αφήγησης: ο καταξιωμένος Αμερικανός ποιητής James Merrill κοιτάζει το προσωπείο του ποιητή Kimon Friar. Πολλαπλές αναφορές αναδύονται από το πετρωμένο βλέμμα. Επιθυμητικές προβολές, η μορφή της μέδουσας, η μνεία και η συγκριτική σχέση, ιζηματοποιήσεις, η σχέση ζωής και θανάτου.

Η τελευταία ομώνυμη ποιητική συλλογή του  Merrill¹  δανείζει στην έκθεση τον τίτλο της, υποβάλλοντας τους θεματικούς της άξονες. Η διασπορά των αλάτων είναι μια ποιητική επίκληση. Είναι ταυτόχρονα ένα αμπόδεμα και μια γεωγραφική τοποθέτηση, η χρήση ενός μαγικού κύκλου, ένα ξόρκι. Χρησιμεύει ως μεταφορά για τη διασπορά των αναμνήσεων και τη συσσώρευση του χρόνου. Οι séances του Merrill, προτείνονται επίσης στο «A Scattering of Salts» ως εργαλείο διαχείρισης. Οι απόκρυφες, πνευματικές επικοινωνίες που χρησιμοποιούσε ανεκδοτολογικά ο ποιητής γίνονται σκωπτικό μέσο συνομιλίας με την ιστορία της τέχνης και ανασύστασης ιστορικών έργων. Αυτές οι ανοίκειες συζητήσεις αποτελούν πηγή ποιητικής και χωρικής έμπνευσης.

Η επίκληση του μαγικού αναδεικνύεται σε μέθοδο κατανόησης των προϋπαρχόντων μεταφυσικών μας αξιωμάτων. Σε ένα πλαίσιο συρρίκνωσης του εύρους του δυνατού, σύγχρονα τελετουργικά επιχειρούν να επεκταθούν πέρα από εγγεγραμμένους κανόνες και να προσεγγίσουν αυτό που δεν μπορεί να συλληφθεί με περιγραφική γλώσσα. Φανερώνουν τη σχέση καλλιτεχνικής πρακτικής και υπερβατικού με τον αντίρροπο καθρεπτισμό του «τεχνικού»² . Ιστορικά έργα έρχονται στην επιφάνεια μαζί με σύγχρονους καλλιτέχνες και καταλαμβάνουν απρόσμενους χώρους, χαμένα έργα ξαναδημιουργούνται ή εξελίσσονται, δημιουργώντας διασκορπισμένες συνδέσεις.

Προτάσσοντας τη σκέδαση έναντι της οργάνωσης, το χωρικό διασκορπισμό έναντι της συστηματική διάταξης, τα μέρη της συλλογής παρουσιάζονται ως θραύσματα φαντασίας. Τα άλατα γίνονται φακός θέασης και η διασπορά μεθοδολογία, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση καλειδοσκοπικά συμμετρικών μοτίβων που ξεχύνονται. Ορυκτά αλλά και μέρη των ιστών που επιτρέπουν τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων σε όλο το σώμα. Κρυσταλλώνονται σε υλικά που θεωρούνται πολύτιμα —πρίσματα σε ενδεχόμενη ροή από τα οποία μπορούμε να δούμε το παρελθόν και το μέλλον.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Ιωάννα Γκούμα, Ειρήνη Μίγα, Μιχάλης Μιχαηλίδης, Γιάννης Μπουτέας, Παύλος Νικολακόπουλος, Κοσμάς Νικολάου, Νικόλ Οικονομίδη,
Αιμιλία Παπαφιλίππου, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Ραλλού Παναγιώτου, Τάκης, Ευαγγελία Φουσέκη, Νίκος Χατζηκυριάκος – Γκίκας, Ελένη Χριστοδούλου, James Bridle, Jimmie Durham, Rowena Hughes, Theo Hios, Bety Krňanská, Astrid Kokka, Jack McConville, Raffaela Naldi Rossano, Cezary Poniatowski, Chrysanne Stathacos, Lina Zedig

Performances: Ερμίρα Γκόρο, Κωνσταντίνα Μπάρκουλη

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Αναστάσης Παπαδάκης
Υπεύθυνη Εκθέσεων & Συλλογής Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος: Ιωάννα
Παπαπαύλου
Βοηθοί επιμελητή: Κλειώ Γεωργιάδη, Μαρία Κόλλια, Αθηνά Λασηθιωτάκη, Κατερίνα
Μήλεση, Έλενα Πιτσίλκα (φοιτήτριες του Τμήματος Ιστορίας της Τέχνης του Deree –
The American College of Greece)
Γραφιστική επιμέλεια : Αθηνά Λασηθιωτάκη, Κατερίνα Μήλεση
Επίβλεψη γραφιστικής επιμέλειας : Μάριος Σταμάτης
Διοργάνωση από τη Σχολή Καλών και Παραστατικών Τεχνών Frances Rich στο Deree –
The American College of Greece στο πλαίσιο του Arts Festival 2023.

Σε συνεργασία και με την υποστήριξη των προγραμμάτων Art History, Graphic Design
και Visual Arts της σχολής και της Συλλογής Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο Dance Area της σχολής για τη συμβολή και τη συνεργασία
τους.

Εγκαίνια: 26 Μαΐου 2023, 18:00-22:00
Γκαλερί Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, Γραβιάς 6, Αγία Παρασκευή
Διάρκεια έκθεσης: 27 Μαΐου-28 Ιουνίου 2023
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή, 14:00-18:00, Σάββατο: 12:00-16:00
Η εκδήλωση είναι ανοιχτή στο κοινό.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την κα Νίκη Κλαδάκη στο 210 600
9800 (εσωτ. 1456), μεταξύ 9:00-16:00, ή στο [email protected]
Πληροφορίες για δημοσιογράφους:
Νάσια Ντινοπούλου, τηλ.: 210 6009800, εσωτ. 1476, email: [email protected]

Θάλεια Θωμάτου, Pitch – Public Relations and Strategic Communications, τηλ.: 216 800
1595, email: [email protected].

Σχετικά με το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος είναι ένας ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικός εκπαιδευτικός
οργανισμός με ιστορία 148 ετών. Αποτελείται από τρεις εκπαιδευτικές μονάδες: το
Γυμνάσιο και Λύκειο-IB Pierce, το Deree, που προσφέρει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά
προγράμματα, και το Alba Graduate Business School. Στο πλαίσιο της αποστολής του να
παρέχει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην εκπαίδευση, το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος
προσφέρει ετησίως περισσότερα από 8 εκατ. ευρώ σε υποτροφίες και προγράμματα
οικονομικής υποστήριξης.

Σχετικά με το Deree – The American College of Greece
Το Deree αποτελεί μία από τις τρεις εκπαιδευτικές μονάδες του Αμερικανικού Κολλεγίου
Ελλάδος. Προσφέρει 38 σύγχρονα προπτυχιακά προγράμματα bachelor,
αναγνωρισμένα από τον αμερικανικό οργανισμό NECHE (New England Commission of
Higher Education) και πιστοποιημένα από το OU (Open University) του Ηνωμένου
Βασιλείου. Τα προγράμματα προσφέρονται μέσω των τριών σχολών του Deree: School
of Business, School of Liberal Arts and Sciences, Frances Rich School of Fine and
Performing Arts. Επιπλέον, μέσω της μεταπτυχιακής σχολής του Deree, προσφέρονται 9
προγράμματα master στους τομείς της Ψυχολογίας, της Επικοινωνίας, της Εκπαίδευσης
και της Επιστήμης Δεδομένων.

¹ Merrill, James. A Scattering of Salts. Alfred A. Knopf, 1995.
² Campagna, Federico. Technic and Magic: The Reconstruction of Reality. Bloomsbury Academic, 2019.

*Oι Κοσμάς Νικολάου, Νικόλ Οικονομίδη, Μαλβίνα Παναγιωτίδη και Κωνσταντίνα Μπάρκουλη είναι SNF ARTWORKS Fellows. O Πάνος Γιαννικόπουλος είναι ο Συντονιστής Προγράμματος της ARTWORKS.

Στο πλαίσιο της έκθεσης “A Scattering of Salts”  πραγματοποιείται η performance “Pool” από την  SNF ARTWORKS Fellow 2022 Κωνσταντίνα Μπάρκουλη στην ACG Art Gallery, Deree – The American College of Greece, Γραβιάς 6, Αγία Παρασκευή.

Η performance της Κωνσταντίνας Μπάρκουλη με τίτλο “Pool,” έχει ως σημείο εκκίνησης την πισίνα, έναν αποθηκευτικό χώρο νερού, που γίνεται μέσο για να προσεγγίσει η Μπάρκουλη έννοιες όπως η συσσώρευση, η σταθερότητα, η σύγκλιση διαφόρων στοιχείων εντός ενός διαμοιραζόμενου χώρου. Ανταποκρινόμενη στη θεματική της ομαδικής έκθεσης “A Scattering of Salts,” η Μπάρκουλη στέκεται στην υλικότητα του αλατιού, στις συνδέσεις με ειδυλλιακές καλοκαιρινές εικόνες και στιγμές ανάπαυσης. Επιλέγει την πισίνα ως κεντρικό σύμβολο, αναδεικνύοντας τον ρόλο της ως ανθρωπογενούς δοχείου όπου συνήθως το αλάτι είναι απών. Ένα μελωδικό τραγούδι διαπλέκεται με τον ήχο του τοπίου, συνοδευόμενο από αποσπάσματα διαλόγων από την ταινία “The Way We Were,” προκαλώντας μια ατμόσφαιρα νοσταλγίας που κινητικά αμφισβητείται. Η Μπάρκουλη διερευνά θέματα μνήμης, παρελθόντος και της επεξεργασίας τους και ενσωματώνει το αλάτι ως και υλικό που ορίζει τον χώρο και την κίνηση, με ιδιότητες συντήρησης και διάλυσης/καταστροφής, που συνδέονται παράλληλα με την απόλαυση. Τα χωρικά δεδομένα, οι οπτικές αναφορές, τα αρχιτεκτονικά στοιχεία και τα έργα τέχνης συνενώνονται και ενσωματώνονται. Καθώς η παράσταση ξετυλίγεται, μια κολυμβήτρια κάνει ασκήσεις ζεστάματος, προετοιμάζοντας τη σκηνή για αυτό που ακολουθεί.

Πριν την έναρξη της performance και ώρα συνάντησης 18:00, θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στην έκθεση με την παρουσία καλλιτεχνών.

Περισσότρες πληροφορίες για την έκθεση:

4 FELLOWS ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ “A Scattering of Salts” ΣΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΝΟΥ ΓΙΑΝΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η καλλιτεχνική έρευνα “Mythical Truths”, που πραγματοποιεί αυτή τη περίοδο ο Γιώργος
Μαραζιώτης στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, εκτείνεται μεταξύ
αρχειοθέτησης, κοινωνικής γλυπτικής και θεσμικής κριτικής. Βασιζόμενος στην κατανόηση του
χώρου μέσω εν-σώματων αναμνήσεων και ακολουθώντας μια μεθοδολογία που περιλαμβάνει
αφήγηση, ανθρώπινες σχέσεις και εικαστικές τέχνες, ο Μαραζιώτης διερωτάται για το πώς
παράγεται ακαδημαϊκή γνώση και οραματίζεται ένα εναλλακτικό σχολικό μοντέλο όπου η λήψη
αποφάσεων θα γίνεται από τους ανθρώπους που το αποτελούν.

Το φθινόπωρο του 2022, φοιτητές, καθηγητές, τεχνικοί, διοικητικό προσωπικό και άλλοι που
αποτελούν την Ακαδημία, κλήθηκαν να μοιραστούν τις καθημερινές τους εμπειρίες καθώς
περπατούσαν μέσα και γύρω από τα σχολικά κτίρια. Οι αφηγήσεις τους αγγίζουν, μεταξύ άλλων,
το πώς διδάσκεται η τέχνη, πώς επιδρά η αρχιτεκτονική των κτιρίων, δομές αναπαράστασης και
ταυτότητας, χαρές και βάρη της καθημερινής ζωής. Και αναδεικνύουν την Ακαδημία ως μία
μοναδική και ποικιλόμορφη κοινότητα. Οι ηχογραφημένες ιστορίες έχουν επεξεργαστεί σύμφωνα
με προσωπικά καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά κριτήρια και θα μετατραπούν σε ένα γραπτό αρχείο
το οποίο μετά τη δημοσίευσή του θα λειτουργήσει ως ένα πορτρέτο του σχολείου στο σήμερα.
Τμήματα του προαναφερθέντος αρχείου αποκτούν δυναμική μέσω της γλυπτικής και ηχητικής
τους μετάφρασης στο χώρο. Πιο συγκεκριμένα, από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο του 2023,
επιλεγμένες προφορικές αφηγήσεις θα μετατραπούν σε γλυπτά από νέον, μέταλλο και μάρμαρο,
σε έντυπο και ηχητικό υλικό. Τα έργα θα εκτεθούν σε διάφορους εσωτερικούς και εξωτερικούς
χώρους της Ακαδημίας όπως στον ιστορικό της κήπο, στο Wintertuin, στην βιβλιοθήκη και σε
διάφορες αίθουσες. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα πολυφωνικό τοπίο όπου οι προσωπικές αλήθειες
μετατρέπονται σε συλλογικούς μύθους και μαζί διαμορφώνουν την ταυτότητα του ιδρύματος.
Τα έργα και η μεθοδολογία της έκθεσης “Mythical Truths” πηγάζουν από την ανάγκη του
Μαραζιώτη να εξετάσει το σχολικό μοντέλο ως ένα εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό και πολιτιστικό
οικοσύστημα όπου το όραμά του για τη γλυπτική και την αρχειοθέτηση μπορεί να ενισχύσει ή να
διατηρήσει την κοινωνική του πολυμορφία.

https://ap-arts.be/en/event/yorgos-maraziotis-mythical-truths
maraziotis.com

Γιώργος Μαραζιώτης
Mythical Truths
27 Απριλίου – 7 Ιουλίου 2023
Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας

H στιγμή του διχασμού της ψυχής εντός της επιθυμίας περιγράφεται σαν μια ένταση του κορμιού και των αισθήσεων.

—Αν Κάρσον

Το έργο Volcanic Identity (Ηφαιστειακή Ταυτότητα) αποτελεί ένα εν εξελίξει, ερευνητικό, καλλιτεχνικό εγχείρημα της Ίριας Βρεττού, με αφηγηματική αφετηρία μία ηφαιστειογενή νήσο, τοποθετημένη στα όρια ανάμεσα σε τόπους πραγματικούς και φανταστικούς και στην εμπλοκή διαφορετικών τρόπων μέτρησης και αντίληψης του χρόνου.

Ενώ αντλεί ως προς τα χαρακτηριστικά και τη “φύση” της από γνωστές ηφαιστειογενείς νήσους, διαφοροποιείται ισχυρά ως προς τη ζωή που την κατοικεί. Αποτελεί το άγριο έδαφος μιας μυθοποιητικής πρακτικής όπου queer οικολογίες και οι οντότητες που τις συγκροτούν αναδύονται, σμίγουν, ρέουν, λιώνουν, κοχλάζουν, εξαερώνονται και διαχωρίζονται, δημιουργώντας και μεταμορφώνοντας απροσδόκητες μορφές συγγένειας.

Εδώ τα ηφαίστεια δεν γίνονται αντιληπτά ως απομονωμένοι γεωλογικοί σχηματισμοί αλλά ως δυναμικά σώματα που βρίσκονται στη βάση καταγωγικών μύθων αλλά και καταστροφικών ιστορικών γεγονότων και κοινωνικοπολιτικών συμβολισμών. Οντότητες μορφοποιητικές, θανατηφόρες και μεταμορφικές, αποτελούμενες από στοιχεία χθόνια και ουράνια, από κρυμμένες υλικότητες και ανεξερεύνητες φύσεις κβαντικής τάξης. Οντότητες που ανήκουν στην κατάσταση που η Karen Barad έχει περιγράψει ως την «queer επιτελεστικότητα της φύσης».

Η Ίρια Βρεττού επιλέγει να ερευνήσει αυτήν ακριβώς τη συνθήκη και, ονοματίζοντάς τη volcanic identity, αναρωτιέται για την ίδια την έννοια της ταυτότητας, τα όρια της αναπαράστασης, τις δυνατότητες της επιτελεστικής και πολυαισθητηριακής σκέψης, τη μεταφορά του εαυτού στο άλλο. Στο πρώτο επεισόδιο του έργου Volcanic Identity, με τίτλο States of Eros (Καταστάσεις του Έρωτα) προσεγγίζεται η συνεχώς αναδυόμενη και εναλλασσόμενη φύση του έρωτα, ο τρόπος που νικά κατά κράτος, απόλυτα αλλά όχι δεσμευτικά, καταλύοντας όρια και προβλέψεις.

Στην επιτελεστική, αδάμαστη φύση του ηφαιστείου αναγνωρίζονται χαρακτηριστικά του έρωτα, πρωταρχικού γεννήματος του Χάους και της Γαίας. Πρόκειται για καταστάσεις συγγενικές, δυνάμεις καταλυτικές, αναγεννητικές και καταστροφικές, ενέργειες πληθωρικές, αμφιλεγόμενες, ωραίες και τρομακτικές, θηλυκές, οι οποίες λειτουργούν ως εκατέρωθεν αντικατοπτρισμοί στο συγκεκριμένο έργο της Βρεττού.

Με αναφορά στο έργο της Αν Κάρσον Έρως ο γλυκόπικρος: δοκίμιο για το ερωτικό παράδοξο στην κλασική παράδοση (ελληνική μετάφραση Ανδρονίκη Μελετλίδου, Αθήνα: ΔΩΜΑ, 2019), η έκθεση επιχειρεί να αποκαλύψει τους μυστήριους συνδέσμους που εκφράζουν την ηφαιστειακή ταυτότητα (volcanic identity) ως ερωτική ταυτότητα: εκρήξεις, μαγματικά ιζήματα, θέρμη και στάχτη, ερημιά και γονιμότητα, χρωματικοί ιριδισμοί και τοξικά αέρια, χρονικές αναταράξεις, πολυσήμαντες εκφράσεις, πληθυντικές αναδιατάξεις πέραν του ανθρώπινου, εκεί όπου τα υβριδικά και χιμαιρικά σώματα είναι εφικτά, η επιθυμία και η απόλαυση απελευθερώνονται από τα δεσμά του καπιταλιστικού φαντασιακού και τις ρατσιστικές, αποικιοκρατικές νεκροπολιτικές του.

Οι “δαίμονες”, τα ζωγραφικά και animated σώματα της έκθεσης είναι αλλόκοτες εμφανίσεις, πλοκαμοειδούς τάσης, επαναστατιμένης σεξουαλικότητας και συνεμψυχωτικής πολυπλοκότητας, μη εξημερώσιμοι μάρτυρες της πραγματικότητας, ξαφνικές, αληθινές ενσαρκώσεις μιας μεταφοράς. Τα σώματα αυτά στοιχειώνουν τον εκθεσιακό χώρο ο οποίος έχει μετατραπεί συνολικά από την Ίρια Βρεττού στο παράξενο διόραμα μιας ηφαιστειακής/ερωτικής πλοκής.

Ζωγραφική, animation, ηχητικό περιβάλλον και live performances ερωτοτροπούν με την «υποσυνείδητη συνθήκη της έκρηξης» και τον «βαθύ χρόνο» (deep time) της ηφαιστειακής ταυτότητας, εκεί όπου αντιθέσεις, ιδέες, προθέσεις τρέχουν παράλληλα σε έναν ιλιγγιώδη αναβρασμό, προς την έκρηξη του ηφαιστείου, την απελευθέρωση του μάγματος, τη δημιουργία του πρώτου εδάφους. Σε αυτό το πρώτο έδαφος, οι γεωλογικοί σχηματισμοί είναι απόλυτα ρευστοί. Όλα αλλάζουν, όλα είναι εφήμερα, όλα είναι υπαινικτικά ακόμη και στον πιο φοβερό, ηφαιστειακό βρυχηθμό τους.

Ατομική έκθεση Ίριας Βρεττού
Volcanic Identity: States of Eros

Επιμέλεια: Βασιλική-Μαρία Πλαβού
Οργάνωση: Σφίγγα
Διάρκεια: 9 – 18 Ιουνίου 2023
Εγκαίνια: 9 Ιουνίου 2023 στις 20:00
Ωράριο λειτουργίας: 20:00 – 23:00 Δευτέρα ως Κυριακή
Ηχητικός σχεδιασμός και ηχητική εγκατάσταση: Δημήτρης Καλαμαράς
Δράσεις: Ανταπόκριση στο έργο της προσκεκλημένης Βαλίνιας Σβορώνου, 18 Ιουνίου 2023, στις 21:00.

Σφίγγα, Νέος Κόσμος
Σφιγγός 45, 11745 Αθήνα

*Η Ίρια Βρεττού και η Βαλίνια Σβορώνου είναι SNF ARTWORKS Fellows

Στο πλαίσιο του pride month, το Faculty of Brain Sciences του UCL προσκαλεί το Sam Albatros σε μια συζήτηση σχετικά με το queer, αλλά & το μυθιστόρημά του, ελαττωματικό αγόρι.

Ημερομηνία
Τρίτη, 13 Ιουνίου 2023 18:00 – 20:00 BST

Τοποθεσία
Chadwick building Room G07 Gower Street London WC1E 6BT

Δωρεάν εισιτήρια: https://www.eventbrite.com/e/faulty-boy-sam-albatros-stand-up-discussion-with-patricia-barbeito-tickets-652363836797

Πώς κινείται και πώς επικοινωνεί ένα σώμα που πονά; Πού βρίσκονται τα όρια μεταξύ πόνου και απόλαυσης, σε μια εποχή που η εναλλαγή ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο γίνεται ακαριαία; Η παράσταση χορού επώδυνα εύκολα (painfully painless) αναζητά μια γλώσσα αισθητηριακή, προγλωσσική, ανείπωτη, η οποία να εστιάζει στις αλλαγές της κινητικότητας του ανθρώπου που πονά και πώς αυτή επιτελείται στη σκηνή.

Η ομάδα προσεγγίζει το θέμα του έργου μέσα από μεθόδους που έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος για να διαχειρίζεται τον πόνο, και εξελίσσει το έργο πάνω σε δύο βασικούς άξονες, έναν κινητικό και έναν ηχητικό. Από τη μία, εστιάζει στην αίσθηση του πόνου στο σώμα: Ένα σώμα που πονά κινείται με τέτοιον τρόπο ώστε πάντα να αναζητά, να συμπληρώνει ό,τι δεν είναι εκεί. Ζει, οργανώνεται και αυτορυθμίζεται μέσα από τη μνήμη εμπειριών όπου ήταν «ολόκληρο» και υγιές. Η κίνησή του, ελλειπτική πια στο παρόν, πραγματώνεται κάθε στιγμή μαζί με ό,τι παραλείπεται. Και από την άλλη, μας οδηγεί να ακούσουμε την ιδιαίτερη γλώσσα με την οποία εκφράζεται το φάντασμα του πόνου: Οι ερμηνευτές «αφηγούνται» στο μικρόφωνο μάντρας, λέξεις, οδηγίες για τη διαχείριση του πόνου, γελούν, κλαίνε, αναπνέουν και όλα ηχογραφούνται, αναπαράγονται και μεταβάλλονται σταδιακά σε ηχητικές συχνότητες. Στο έργο οι δύο αυτοί άξονες συναντιούνται με ποικίλους τρόπους και φωτίζουν ακαριαία τομές και συνδέσεις που αναδεικνύουν κοινωνικές, θρησκευτικές, πολιτισμικές επιταγές για τον πόνο.

Let’s say: “a dance for pain”
Ας πούμε ότι είναι ένας χορός για τον πόνο

Χορογραφία & έρευνα Ανδρονίκη Μαραθάκη • Ερμηνεία & έρευνα Έλτον Πέτρη, Σοφία Πουχτού, Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου • Δραματουργική συμβολή Στεριανή Τσιντζιλώνη • Σχεδιασμός ήχου | ζωντανή επεξεργασία με ηλεκτρονικά μέσα Γιάννης Αναστασάκης • Εικαστική εγκατάσταση | σχεδιασμός & κατασκευή Ναταλία Μαντά • Ενσωματωμένα συστήματα Γιώργος Ρούστας • Σχεδιασμός φωτισμού Νύσος Βασιλόπουλος • ενδυματολογική επιμέλεια Φραντζέσκα Μπούτση • Βοηθός Σχεδιαστή φωτισμού Σακάλογλου Τζίνι • Καλλιτεχνική συνεργάτιδα Ελένη Μυλωνά Εξωτερικοί συνεργάτες Φίλιππος Βασιλείου, John Britton, Λήδα Διωχνού, Μερσιάννα Ελευθεριάδου, Κωστής Καλλιβρετάκης, Γιώργος Σιώρας Δεληγιάννης Λήδα Διώχνου • Σύμβουλος ανάπτυξης Ραλλού Αβραμίδου • Οργάνωση & εκτέλεση Παραγωγής Delta Pi • Παραγωγή Cloudsdonthaveshape • Υποστηρικτές πρακτικής χορού “Let’s be comfortable in our own skin” Mykonos Biennale, Island Connect, Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν, Unplugged Dance

Ανδρονίκη Μαραθάκη & Cloudsdonthaveshape
painfully painless | επώδυνα εύκολο
1 – 3 Ioυλίου
ΠΕΙΡΑΙΩΣ Β

Μια παραγωγή της Cloudsdonthaveshape σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.

Mε την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Φεστιβάλ | Με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ

Στο πλαίσιο της πλατφόρμας grape – Greek Agora of Performance

Πληροφορίες και εισητήρια: https://aefestival.gr/festival_events/epodyna-eykolo/

*Η Nαταλία Μαντά είναι SNF ARTWORKS Fellow (2022) στο πεδίο των εικαστικών τεχνών.

Η περφόρμανς Αερόφυτα εμπνέεται από τα αερόφυτα σε σχέση με την έννοια του ξεριζωμού. Τα αερόφυτα είναι φυτά χωρίς ρίζες που απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά τους από τον αέρα και ζουν από την υγρασία της ατμόσφαιρας που τα περιβάλλει χωρίς να χρειάζονται ένα συγκεκριμένο έδαφος για να επιβιώσουν. Η περφόρμανς είναι αφιερωμένη στους μετέωρους ανθρώπους που έχασαν τις ρίζες τους και σε αυτούς που νιώθουν ότι μαραίνονται πριν προλάβουν να ανθίσουν επειδή τα δέντρα που τους φέρουνε δεν έχουν ρίζες. Συνδυάζοντας φωνή και κίνηση εξετάζουμε θέματα όπως η απώλεια, η ευθραυστότητα και η ανθεκτικότητα σε δυσμενείς συνθήκες.

Αερόφυτα
Στελλα Δημητρακοπούλου
Μέγαρο του Ησαΐα (Πατησίων 65, Αθήνα, 104 33)
Πέμπτη 27 Ιουνίου στις 19.00, Σάββατο 1 Ιουλίου στις 20.00.
(Διάρκεια: 45 λεπτά. Είσοδος ελεύθερη)
Στο πλαίσιο του Back to Athens 10 International Art Meeting 2023 | Geometry of racional.

Συντελεστές
Δημιουργία: Στέλλα Δημητρακοπούλου
Εκτέλεση: Αλεξάνδρα Σεραφίμοβιτς, Αιμιλιανή Σταυριανίδου, Στέλλα Δημητρακοπούλου
Καλλιτεχνική συνεργάτης: Ελπίδα Ορφανίδου

*Η Στέλλα Δημητρακοπούλου είναι SNF ARTWORKS Fellow (2019) στο πεδίο του χορού

Η ανεξάρτητη επιμελήτρια και SNF ARTWORKS Fellow (2021) Ιωάννα Γερακίδη επιμελείται την ατομική έκθεση της Λητώς Κάττου LANDS/SexLife που ανοίγει την Παρασκευή 30 Ιουνίου στον ανεξάρτητο χώρο τέχνης opbo studio .

Στο LANDS/SexLife, η Κάττου επεξεργάζεται τα χαρακτηριστικά και τους συμβολισμούς των Μαντισσών (Mantodea) ως ένα είδος που αντιμετωπίζει τη ζωή μέσω της επιβίωσης, το σεξ ως αντίσταση μέσω του κανιβαλισμού. Μέσα από ένα νέο σώμα έργων από ανάγλυφα (reliefs), η Κάττου αποτυπώνει την κυκλικότητα του χρόνου ως μια α-χρονική δομή, το μοιραίο που αποδίδεται στη γυναικεία ταυτότητα ως παραβολή για την προστασία της ζωής και το τοπίο ως μέσο για την αλλαγή των κυρίαρχων γεωπολιτικών αφηγήσεων.

Στο LANDS/SexLife χαρτογραφείται ένας ατέρμονος και ανοίκειος κόσμος, προσκαλώντας το κοινό να τον βιώσει σαν μια πράξη ξεμυαλίσματος που θα αποκαλύψει διαφορετικές επιθυμίες, έρωτες, επιτυχίες και ασφαλείς χώρους. Στα εγκαίνια της έκθεσης θα ενεργοποιηθεί αυτό το παράλληλο, ανεξερεύνητο σύμπαν μέσα από μία ongoing performance που θα συνομιλεί με τα έργα της Κάττου, λειτουργώντας σαν ένα άλλο μάντρα για την είσοδο του κοινού στον κόσμο της αλλότητας.

Η Λητώ Κάττου (Λευκωσία, 1990) είναι εικαστικός με έδρα την Αθήνα. Το έργο της διαπραγματεύεται κατανοήσεις της υλικότητας και της υποκειμενοποίησης διά μέσου της διαχείρισης πρακτικών που εκτείνονται από την ψηφιακή παραγωγή έως της θερμοχημικές επεξεργασίες. Η πρακτική της εγείρει ερωτήματα για την σχέση ανθρώπων, ζώων, περιβάλλοντος και τεχνολογίας, ετερότητας και συμβίωσης.

Η Κάττου έχει λάβει τα βραβεία Ducato Prize 2019 και το Νew Positions Award της Art Cologne το 2018 και έχει υπάρξει η προσκεκλημένη καλλιτέχνης στο Fonderia Battaglia Residency, Fondation Thalie Residency, ArtHub Copenhagen, PCAI Residency και στο 89plus Google Residency 2017. Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις έχουν παρουσιαστεί στo Fondazione Pomodoro, στο ΙCA | Institue of Contemporary Art στο Μιλάνο, στο TRANEN στη Κοπεγχάγη, στην Duarte Sequeira Gallery Μπράγκα, T293 Ρώμη, Artothek Κολωνία, Μουσείο Μπενάκη Αθήνα, Point Centre for Contemporary Art, Λευκωσία. Μεταξύ άλλων έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις σε χώρους τέχνης, γκαλερί και μουσεία όπως στο SAVVY Contemporary Βερολίνο, στο Ίδρυμα Ωνάση, στην 7η Μπιενάλε της Αθήνας, στο Ludwig Muzeum Βουδαπέστη, Nottingham Contemporary, Kraupa-Tuskany Zeidler Βερολίνο, Μουσείο Μπενάκη και Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα.

www.litokattou.com

Λητώς Κάττου
LANDS/SexLife
Επιμέλεια: Ιωάννα Γερακίδη

Συντελεστές περφόρμανς:
Ρούχα: 2WO+1NE=2
Make up / Μαλλιά: Σοφία Κοσσάδα
Περφόρμερς: Ελένη Αλεξοπούλου, Άννα Ανουσάκη, Λήδα Δάλλα, Σταύρος Καστρινάκης, Κωνσταντίνα Μπάρκουλη, Ραφαήλ Σιδηρόπουλος, Τζωρτζίνα Χολέβα

Πληροφορίες:
opbo studio, Φίλωνος 86, Πειραιάς, 18536
Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 30 Ιουνίου 2023, 20.00-22.00
Διάρκεια έκθεσης: 30 Ιουνίου – 27 Ιουλίου 2023
Ωράριο λειτουργίας: Τετάρτη – Σάββατο, 12.00-20.00
Είσοδος Ελεύθερη
opbostudio.com | Instagram | Facebook

*Η Ιωάννα Γερακίδη και η Κωνσταντίνα Μπάρκουλη είναι SNF ARTWORKS Fellows